รักใสใสของยัยมาดทอม

ลำดับตอนที่ #8 : ยอมรับความจริงเถอะ

"เออนี่แล้วซารินะรู้ได้ไงว่าน่านไม่ได้เป็นทอมจริงๆ"ไอ้ฝนเอ่ยถามซารินะตอนหลังเลิกเรียน
"ก็...อุ๊บบบบบ O-O"ฉันต้องรีบเอามือปิดปากซารินะก่อนที่จะพูดอะไรไปมากกว่านี้
"เฮ้ยไอ้น่านปล่อยซารินะจังนะเว้ยฉันอยากฟังOoO"
"ไม่ได้ฉันไม่ให้แกฟังหรอก"
"ปล่อยๆๆๆ"
"นี่ที่น่านไม่ยอมให้ซารินะพูดมีเรื่องปิดบังหรือป่าว -_-"ริบบิ้นช่วยพูดให้ฉันปล่อยมือออกฉันก็เลยต้องปล่อยมือ
"เล่าแล้วนะคืองี้...ก็พอน่านไปถึงที่นั่นใช่ป่ะแล้วฉันก็เป็นหัวหน้าห้องที่นั่นอาจารย์เลยให้ฉันเป็นคนดูแลน่านและด้วยความที่ฉันพูดภาษาไทยเป็นอยู่คนเดียวในห้องฉันเลยสนิทกับน่านมากกว่าคนอื่นๆแล้วที่นู่นก็คิดแบบเดียวกับที่นี่แหละที่คิดว่าน่านเป็นทอมเด็กผู้หญิงในห้องเลยชอบน่านกันใหญ่เลยน่านนะเป็นป๊อบปูล่าที่นั่นเลยนะ แต่เอที่นี่ก็เป็นไม่ใช่เหรอ"
"ใช่ๆที่นี่มันก็ป๊อบมากๆเลยแหละ"
"ต่อนะ ก็ฉันก็เป็นคนหนึ่งแหละที่ตอนแรกคิดว่าน่านเป็นทอมเลยขอน่านคบ น่านเค้าก็เลยบอกว่าเค้าไม่ได้เป็นทอม"
"แล้วเธอเชื่อเหรอ"
"ตอนแรกฉันไม่เชื่อหรอกฉันก็เลยพิสูจน์"
"ยังไงอ่ะ"
"ก็ฉันแอบ..."
"แอบดูมันอาบน้ำเหรอOoO"คำเนี่ยไม่ต้องบอกก็รู้...ถูกต้องนะคร้าบบบบบก็ไอ้ฝนไง
"ไอ้บ้าฝน แกคิดได้แค่เนี่ยนะO-O"
"พอเหอะๆเล่าต่อแล้วนะ คือว่าฉับไปแอบดูสมุดบันทึกของน่านเค้า"
"แล้วไงต่อ"
"ก็ฉันก็ได้รู้ไงว่าตอนน่านอยู่ม.ต้นนะเค้าเคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อน"
"ฮะว่าไงนะOoO!!!"
"แล้วเค้าก็อกหักก็เลยทำตัวเป็นทอมแต่ไม่ได้เป็นทอมจริงๆ"
"จริงเหรอน่านOoO"
ฉันไม่รู้จะพูดอะไรก็ซารินะพูเหมดแล้วฉันก็เลยทำได้แต่พยักหน้า
"งี้นี่เองผู้หญิงคนไหนที่เค้ามาขอเป็นแฟนกับแก แกเลยไม่สนทุกราย"
"เฮ้ยตอนนี้น่านอาจมีผู้ชายที่ชอบอีกคนก็ได้นะ"
"ใครอ่ะ"
"ก็พี่ชายริบบิ้นไง"
"เฮ้ยจะบ้าเหรอไม่ใช่ซักหน่อยOoO"
"เรื่องแบบนี้ต้องคอยดูกันไปเฟ้ยยายมาดทอม"
"เหอะไม่มีวัน"
"ทำพูดดีไปเหอะ"
"เอางี้ไปกินติมกันดีกว่า"
"เออไปๆ"

ที่ร้านไอติม
"อ้าวเฮ้ยนั้นพวกพี่บาสพี่ไมค์แล้วก็พี่เรนี่น่าOoO"
"เออใช่จริงๆด้วยไปนั่งที่โต๊ะนั้นกันเถอะ"
แล้วยัยสามสาวก็รีบเดินไปที่โต๊ะไอ้พี่ชาย 2 คนแล้วก็ไอ้ตัวซวย1 คนตรงมุมร้านฉันก็เลยต้องเดินรั้งท้ายไป
"หวัดดีค่ะพี่ๆ^-^
"อ้าวหวัดดีๆนั่งๆๆๆๆ^v^"
"เฮ้นน่านนั่งดิ่"
แล้วฉันก็ทำท่าจะนั่งแล้วก็ต้องสะดุดเพราะไอ้คนที่นั่งข้างๆอ่ะดิ่ ไอ้ข้างซ้ายไม่เป็นไรเพราะเป็นริบบิ้น แต่ไอ้ข้างขวานี่ดอ่ รับไม่ได้
"นี่ริบบิ้นแลกที่กับฉันเหอะ แกมานั่งข้างพี่แกนิ่"
"เฮ้ยได้ไงริบบิ้นก็อยากนั่งข้างแฟนมั่งดิ่"
"ใช่ไอ้น่านพี่จะนั่งข้างแฟนพี่"
ช่วยกันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเชียวนะไอ้พี่ไอ้เพื่อนบ้า
"อ้าว...งั้นไอ้ฝนก็ได้"
"ไม่ได้เว้ยฉันจะนั่งข้างแฟน"
"งั้นพี่บาส..."
"อ๋อไม่ได้หรอกจ๊ะน้องน่านพี่ก็ต้องการนั่งข้างแฟนพี่เหมือนกัน^-^"
"โถ่เว้ย-o-"
"นี่น่านมานั่งที่ซารินะก็ได้นะ"
"โถ่ซารินะนั่งตรงนั้นก็ไม่ต่างกับนั่งตรงนี้หรอก"
"อ้าวงั้นก็แปลว่าคุณไม่อยากเธอไม่อยากนั่งใกล้ฉัน"ไอ้ตัวซวยพูดขึ้น
"ใช่แล้วจะทำไม"
"ไม่ทำไมแต่เมื่อไรเธอจะนั่งซักที"
"ฉันไม่มีวันนั่งใกล้นายหรอก"
"งั้นแสดงว่าคุณกลัวผมว่างั้น"
"ไอ้บ้าเปล่าซะหน่อยO-O"
"แต่ผมว่าใช่"
"ฮึ่ยนายO-O"แล้วฉันก็ปราดเข้าไปจะต่อยหน้านายนั่นหวังให้หายแค้น
"เฮ้ยพอๆๆๆๆๆเหอะหยุดกัดกันซักตอนได้ไหมฮะ"
"ก็เพื่อนพี่น่ะแหละกวน !$%&*฿ "
"โหเธอเล่นแรงนะเนี่ย"
"ทำไมมีปัญหารึไง"
"เฮ้ยพอเหอะเดี๋ยวไอติมก็อดกินกันพอดี"
"อ้าวทำไมล่ะ"
"ก็ถ้าไอ้2คนนี่กัดกันนะมีหวังร้านพัง"
"เออๆเห็นด้วยเว้ย"
"ฮึ"ฉันนั่งลงอย่างหมดอารมณ์
"นี่เรถ้าแกคิดจะจีบน้องฉันนะก็ต้องทำดีกับเค้า"ไอ้พี่ชายฉันพูดขึ้น
"พูดไรอ่ะ"ฉันกับนายนั่นพูดขึ้นพร้อมกัน
"อะๆใจตรงกันด้วย"
"ไม่ใช่ซักหน่อย"ฉันกับนายนั่นพูดพร้อมกันอีกแล้ว
"เออๆพอเหอะกินติมกันดีกว่าเดี๋ยวหน้าไอ้2คนนี่แดงมากขึ้นกว่าเดิม"
"ฮะๆๆๆๆๆๆๆ"ทุกคนในโต๊ะพร้อมใจกันหัวเราะเสียงดังมากๆเลย แล้วฉันก็หันหน้าไปดูหน้านายนั่น โอ้พระเจ้าOoOหน้านายนั่นแดงมาก แล้วหน้าฉันล่ะOoO