รักใสใสของยัยมาดทอม

ลำดับตอนที่ #10 : สงครามไม่รู้จัก

ที่ห้องเรียน
"ริบบิ้นวันนี้พี่ชายแกเป็นไรอ่ะ-_-???"ฉันเอ่ยถามริบบิ้น
"อะไรเป็นไร พี่เรก็ชิลดีนิ่"
"ก็เมื่อเช้าพี่แกมาโวยวายไรกับฉันก็ไม่รู้"
"โวยวายไร-_-???"
"ฉันก็ฟังไม่ทันเหมือนกันพี่แกเล่นพูดรัว-เร๊วเป็นชุดๆใครจะไปฟังทัน...ด่าฉันหรือเปล่าก็ไม่รู้"
"เฮ้ยไม่น่าจะใช่นะพี่เรไม่เคยด่าผู้หญิงนะ"
"ใครจะไปรู้ฉันอาจเป็นคนแรกก็ได้"
"เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันไปถามพี่ให้ก็ได้"
"อืม"
"จะถามไรพี่เหรอจะน้องรัก^-^"
"อ้าวพี่เร"
ไอ้พี่เรมายืนท้าวสะเอวที่ประตูห้องเรียนด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนเม่าเช้าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"นี่นายเมื่อเช้านายว่าไรฉันOoO"ฉันเอ่ยถามนายนั่นไป
แล้วนายนั่นก็ทำหน้างงๆแล้วหันไปพูดกับริบบิ้น
"ใครอ่ะ...เพื่อนน้องเหรอ^o^"
"เฮ้ยนายความจำเสื่อมเหรอนี่ฉันน่านไง...น่านอ่ะจำได้ไหม"
นายนั่นยังทำหน้างงๆอยู่แล้วก็หันไปพูดกับริบบิ้น
"ใครอ่ะริบบิ้นเพื่อนใหม่เหรอแนะนำให้พี่รู้จักหน่อยสิ"
"เฮ้ยพี่เรนี่น่านไง น่านอ่ะจำไม่ได้เหรอO-O"
นายนั่นมองฉันอย่างไม่ใส่ใจแล้วก็พูดออกมาประโยคหนึ่งที่มันทำให้ฉันเรียนไม่รู้เรื่องทั้งวันนี้...

จบคาบ9คาบสุดท้าย
"เฮ้ยน่านไป กลับบ้านได้แล้ว"ฝนพูดเรียกฉัน
"วันนี้น่านเป็นไรไม่เห็นร่าเริงเลย เห็นเหม่อตลอด"ซารินะเอ่ยขึ้นอย่างเป็นห่วงฉัน
"ไม่เป็นไรหรอกไปกันเหอะ"
แล้วกลุ่มพวกเราก็เดินออกจากห้องเรียนโดยที่ริบบิ้นยังมองฉันอย่างเป็นห่วงเพราะฉันโดนคำที่ไม่น่าที่คนๆนี้จะพูดได้
เร...
"ใครเหรอพี่ไม่เห็นรู้จักเลยแนะนำให้รู้จักบ้างดิ่...เออค่อยวันหลังก็ได้ไม่สำคัญอยู่แล้ว พี่ไปก่อนนะ"

พอฉันกับกลุ่มเพื่อนเดินมาถึงที่ประตูโรงเรียน
"เฮ้ยพวกเราไปกินไอติมกันดีกว่า"ฝนเอ่ยชวนล
"อืมไปสิ"

ที่ร้านไอติม
"นั่งโต๊ะโน้นดีกว่า"ซารินะพูดพร้อมกับชี้นิ้วไปที่โต๊ะเกือบในๆ
และทันทีที่ถึงโต๊ะพวกเราก็ดูเมนูแล้วสั่งอาหารกันเรียบร้อย
และขณะนั้นฝนก็เหมือนจะเห็นอะไรแล้วเค้าก็พูดขึ้นว่า
"เฮ้ยนั้นพี่เรนี่หว่า โฮมากับดาวโรงเรียนด้วยO-O"
ทันที่ที่ฝนพูดจบทั้งโต๊ะของพวกเราร่วมถึงฉันด้วยก็หันไปตามที่ไอ้ฝนกำลังมองอยู่
และภาพที่พวกเราเห็นก็คือ ไอ้พี่เรเดินควงแขนมากับ สตาร์ ดาวโรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่
แล้วฝนก็ทำท่าเหมือนจะเรียกจึงถูกริบบิ้นห้ามไว้
"ทำไมอ่ะไม่เห็นเป็นไรเลย ริบบิ้นเองก็จะได้ทำความรู้จักกับพี่สตาร์ไง^-^"
"ไม่ดีหรอก"
"ทำไมจะไม่ดี...พี่เร พี่สตาร์มานี่หน่อยค่ะ"ฝนจึงเรียกจนได้
ไอ้พี่เรกับพี่สตาร์เลยเดินมาทางนี้ (พี่สตาร์เรียนอยู่ม.6)
"หวัดดีน้องสาว หวัดดีฝน หวัดดีซารินะ^-^"
ไอ้พี่เรพูดขึ้นโดยไม่มีชื่อฉันซักคำ ทำไมฉันถึงต้องหงุดหงิดนะ ไม่ได้ๆฉันจะไปแคร์นายนั่นไม่ได้
"พี่เร"ริบบิ้นพูดขึ้นเพื่อเตือนพี่ชายมัน แต่ไม่มีท่าทีว่าพี่ชายของมันจะรู้สึก
"ไม่เป็นไรหรอกริบบิ้น ก็ฉันกับพี่เธอไม่รู้จักกันนิ่ ใช่ไหมค่ะ^-^"ฉันหันไปถามไอ้พี่เรด้วยหน้าที่ปั่นยิ้มสุดๆ
"แล้วเค้าจะมาทักฉันได้ไงล่ะริบบิ้น^-^"ฉันหันไปพูดกับริบบิ้นก่อนที่จะยิ้มต่อ
ถ้าฉันไม่ตาฟาดฉันเห็นว่านายนั่นทำหน้าหงุดหงิดด้วยนะ แต่นายนั่นเปลี่ยนสีหน้าเร็วมากเลย-_-!

และสงครามความไม่รู้จักของฉันกับเค้าก็คงดำเนินต่อไป