!!--ถึงจะร้ายอย่างไรก็รัก--++

ลำดับตอนที่ #13 : ลักพาตัว

รถยนต์ของวินนี่ ขับรถด้วยความเร็วสูง เพื่อไปที่คอนโดของต้าร์ ในขณะเวลาเย็นมาแล้ว ใจของวินนี่ร้อนเหมือนไฟสุม ไม่ทราบว่าต้าร์เห็นข่าวหรือยังและเขาจะว่าอย่างไรบ้าง เธอคิดที่จะโทรหาต้าร์ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดเบอร์ปลายทางทันที เขาจะยอมรับโทรศัพท์หรือเปล่านะ

"สวัสดีครับ" ต้าร์ที่นั่งอยู่คนเดียวภายในห้อง เห็นเบอร์คนรักโทรมาหาเขาก็กดรับสายทันที เขามีคำถามหลาย ๆ อย่าง ที่ต้องการคำตอบจากวินนี่ เขา...

"พี่ต้าร์ เอ่อ..." เธอจะเริ่มด้วยเรื่องอะไรดี

"ครับ" เธอเรียกเขาว่าพี่เป็นครั้งแรก ลึก ๆ ในใจเขาดีใจมากที่ได้ยิน

เธอเงียบไปสักครู่ เขาก็เงียบ รอให้เธอเป็นคนพูดเองก่อนดีกว่า

"พี่ต้าร์ทราบข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์หรือยังค่ะ"

เธอเลือกที่จำคำถามประโยคนี้เธอไม่กล้าถามเขาว่า ทราบข่าวที่เธอถอนหมั้นพี่คินหรือยัง แล้วเขารู้สึกอย่างไร เขาโกรธเธอไหมที่ทำให้เพื่อนของเขาเจ็บ แล้วเขาก็เจ็บด้วย เธอรู้ซึ้งดีถึงความเจ็บในใจของเขาและเธอ แต่เธอก็ไม่เคยคิดว่าเรื่องจะเป็นอย่างนี้ ลงเอยอย่างนี้ เธอไม่อาจจะห้ามความรู้สึกตัวเองที่รักเขาได้แล้ว เขาจะรู้สึกอย่างไรกับภคิน เขาจะรู้สึกอย่างไรที่เธอปิดบังเรื่องการหมั้นหมาย เขาโกรธหรือเกลียดเธอแล้วหรือยัง ที่เธอทำอย่างนี้ ทำกับเพื่อนเขาอย่างนี้ คิดถึงเรื่องนี้แล้วน้ำตาก็ไหลรินออกมาอีกครั้งหนึ่ง เธอคงจะทนไม่ได้ถ้าเขาจะโกรธเกลียดเธอตลอดไป ก็เธอรักเขามากมายออกอย่างนี้

เสียงสะอื้นที่ดังขึ้นมาของวินนี่ ยิ่งทำให้เขาเจ็บปวด เธอร้องไห้อีกแล้ว... ทำไม...เพราะเขา ภคินหรือคน ๆ นั้นที่เธอรัก

"อย่าร้องไห้ได้ไหมวินนี่" เสียงเขาอ่อนโยนลง เขาอยากไปยืนอยู่ตรงนั้นข้าง ๆ เธอ เช็ดน้ำตาให้เธอ ถึงแม้เธอจะรักเขาหรือไม่ก็ไม่สำคัญ ตอนนี้ความรู้สึกของวินนี่สำคัญที่สุด

"พี่ต้าร์" เธอพยายามเช็ดน้ำตา และพยายามคิดว่าเธอกำลังขับรถอยู่ไม่งั้นอาจจะเกิดอุบัติเหตุก่อนที่จะไปเห็นหน้าคนที่เธอรัก เธอต้องเข้มแข็ง

"กำลังทำอะไรอยู่หรือวินนี่" เขากำลังพูดเรื่องอื่น ไม่อยากวกมาเรื่องที่เธอกังวล กลัวเห็นได้ยินเสียงร้องไห้ ใจของเขาแทบขาดรอน เพราะได้ยิน

"กำลังขับรถอยู่ค่ะพี่ต้าร์" วินนี่คลายอาการสะอื้นลง ภาพในห้วงคำนึงเห็นเป็นหน้าของต้าร์ เขากำลังทำสีหน้าอย่างไรอยู่นะ

"งั้นหยุดร้องไห้ได้แล้วนะจ๊ะคนดี เดี๋ยวเกิดอุบัติเหตุ" เขาห่วงเธอ เพราะอย่างน้อยเขาก็มีสิทธิที่จะรู้สึกอย่างนั้น เธอและเขาต่างเงียบกันไปสักครู่หนึ่ง

"พี่ต้าร์เห็นข่าว..."

เธอยังไม่ทันพูดจบ ต้าร์ก็พูดขึ้นมาว่า "พี่เห็นข่าวนั่นแล้ว"

"พี่คงไม่คิดว่าวินนี่เป็นคนให้ข่าวนั่นใช่ไหมคะ"

"ไม่ พี่ไม่คิดว่าวินนี่ให้ข่าว ถึงแม้ตอนแรกที่เห็นอาจนึกว่าเป็นวินนี่ แต่พี่ลองทบทวนดูแล้ว วินนี่ไม่ทราบเรื่องของน้องสาวพี่จะให้ข่าวนั่นได้อย่างไร" เขาตอบออกไปตามตรง

"ขอบคุณค่ะที่พี่เข้าใจวินนี่ พี่อยู่ที่คอนโดใช่ไหมค่ะ" เธอคิดว่า อาจจะไปถามข่าวเรื่องคินเรื่องเขาที่ไหนสักแห่งดีกว่า
เพราะคงต้องพูดเรื่องนั้นยาว

"ใช่พี่อยู่ที่คอนโด"

"งั้นพี่ต้าร์ช่วยออกมาพบวินนี่ที่ร้านอาหาร... หน่อยได้ไหมคะ"

ต้าร์ยังไม่ทันตอบอะไร รถยนต์ของวินนี่เข้าถึงทางโค้งด้านซ้าย อยู่ ๆ ก็มีรถกระบะคันหนึ่งที่ขับตามติดหลังมา แซงหน้าไปกึ่งคู่ขนาน รถเธอจะชนรถคันนั้นอยู่แล้วเธอหักรถหลบไปข้างทางจนพุ่งเข้าชนต้นไม้ดังโครม

"โอ้ย" ศีรษะเธอกระแทกกับพวงมาลัยจนเลือดอาบหน้า เธอเจ็บปวดที่ศีรษะจวนเจียนหมดสติ ยังไม่ทันไรก็มีคนสองคนจากรถกระบะลงมาที่รถเธอดึงเธอลงจากรถทันทีที่เปิดประตูรถเธอออกได้ พวกนั้นจับตัวเธอขึ้นพาดบ่า คน ๆ นั้นแต่งชุดสีดำทั้งชุด ด้วยแรงที่มีอยู่น้อยนิดเธอพยายามดิ้นรนลงจากคนที่จับเธอไว้

"พี่ต้าร์ช่วยด้วย ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะปล่อย ๆ ได้ยินไหม" อาการเจ็บปวดบวกกับยาสลบที่ถูกโปะลงที่ริมฝีปากกับจมูก เธอก็หมดสติลงทันที

ที่ข้างตัวรถ โทรศัพท์มือถือของวินนี่ตกอยู่ ต้าร์นั้นได้ยินเสียงที่พยายามตะโกนก่อนที่เธอจะหมดแรงพอดี

"วินนี่ เกิดอะไรขึ้น ตอบฉันสิที่รัก" ไม่มีเสียงตอบกลับมา

ต้าร์ลุกขึ้นพรวดจากที่นั่งอยู่ทันที เกิดอะไรขึ้นกับวินนี่ เขาได้ยินเสียงวินนี่ร้องให้ช่วย แล้วร้องบอกให้ปล่อยเหมือนใครกำลังจับเธอไป เธอขับรถถึงไหนแล้ว เขาควรจะทำอย่างไรดี เขาวิ่งออกจากห้องไปทันทีตรงไปห้องครัวที่พวกเพื่อน ๆ เขานั่งอยู่

พวกเพื่อนเขาตกใจที่อยู่ดี ๆ ต้าร์ก็วิ่งเข้ามา สีหน้านั้นบอกถึงอาการห่วงใย ร้อนรน กระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก

ต้าร์ตรงมาฉุดกระชากแขนของภคินและจักรให้ลุกขึ้นจากที่นั่ง

"พวกนายต้องช่วยฉัน วินนี่และภคิน"

"นี่ต้าร์นายใจเย็นก่อนได้ไหมพวก เกิดอะไรขึ้น ไหนนายลองเล่ามาสิ"

เขาเล่าให้เพื่อน ๆ เขาฟังแค่เพียงว่า วินนี่โทรศัพท์มาหาเขาบอกว่า จะมาหาที่คอนโด แล้วก็เล่าเหตุการณ์ก่อนที่วินนี่จะถูกจับตัวให้ฟัง เขาไม่ได้เล่าถึงเหตุผล หรือที่เธอถามข่าวเรื่องเมื่อเช้านี้ เพราะเพื่อน ๆ ของเขายังไม่ทราบว่า ต้นสายปลายเหตุของเรื่องทั้งหมด

"ใครจะจับวินนี่ไป พวกนายคิดช่วยฉันหน่อยสิ" เสียงภคินแสดงความห่วงใยในตัววินนี่ออกมาทันที เขาไม่สนว่าทำไมต้าร์ถึงได้รับโทรศัพท์จากวินนี่ ทำไมเธอไม่โทรมาหาเขา หรือต้าร์กับวินนี่คุยอะไรกัน ตอนนี้มีแต่เพียงความห่วงใยที่มีต่ออดีตคู่หมั้นเท่านั้น

ทุกคนทำท่าครุ่นคิด และปรึกษากันอยู่ ต้าร์ก็เช่นกัน