บอกข้าเถิด เมื่อต้องเกิดเป็นนางร้าย

แม่ลำดวน นึกประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นยิ่งนัก

หากเพราะยามนี้พี่หญิงของนาง ช่างสง่างามราวกับเทพะิดาที่ขี่เสือ มือทั้งสองของนางเหมือนติดอาวุธหอกดาบครบครันพร้อมต่อสู้ ออกรบ เห็นทีฟื้นจากไข้ป่าครานี้ นางคงหลับไหลและได้ของดีกลับมากระมัง ถึงได้เปลี่ยนไปราวกับพลิกฝ่ามือ อีกทั้งนิสัยของนางก็ทั้งแรงและร้าย ประเภทใครหน้าไหนก็มิกล้าต่อกรด้วย ทำคนทั้งบางขยาด หวาดผวาด้วยอำนาจบางอย่างที่มีอยู่ในตัว เห็นทีก็คงมีแต่หลวงบริพัทธ์เท่านั้น ที่เข้าหน้านางติดและสนิทสนมกันดี ทั้งที่เมื่อก่อนพี่หญิงของนางมิคิดปรายตามองด้วยซ้ำ