ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ซัมปากีตา...สีหม่น : The Gray Jasmine

    ลำดับตอนที่ #98 : 18 แม่ดอกมะลิลาแสนหวาน 3/5

    • อัปเดตล่าสุด 3 ก.พ. 65



    “สบู่กับแชมพูของมะลิหอมดีจัง วันหลังไปเลือกให้พี่บ้างนะ” เขายืนยันด้วยการยกข้อมือตัวเองขึ้นสูดกลิ่นครีมอาบน้ำอันเป็นกลิ่นเดียวกับที่ติดตัวหญิงสาวอยู่ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่เขาหลงใหลนักหนา

    หัวใจมานิลาเต้นโครมคราม ด้วยไม่เคยเห็นผู้ชายนุ่งน้อยห่มน้อยอย่างใกล้ชิดมาก่อน หญิงสาวไพล่ไปถึงฉากหนึ่งในนิยายเรื่องโปรดที่เป็นประเด็นการเขินของตนเมื่อครู่ พระเอกของเรื่องออกจากห้องน้ำด้วยสภาพไม่ต่างจากธตรัฐ เล่นเอานางเอกตาค้าง ตอนอ่านนิยายเธอแค่รับรู้แต่นึกภาพตามไม่ออกมากนัก

    หากแต่ตอนนี้...เข้าใจทุกอย่างแจ่มแจ้งดีเชียวละ

    ธตรัฐเป็นคนตัวสูง และพอยืนเทียบกับกรอบประตูแบบนี้ยิ่งยืนยันได้ชัดเจนว่าเขาสูงมาก แทบจะชนด้านบนของกรอบประตูแล้วด้วยซ้ำ แล้วที่เขาไม่แต่งตัวออกมาให้เรียบร้อยก็คงเป็นเพราะเสื้อผ้าที่ลงไปหยิบในรถก่อนหน้านี้นอนนิ่งอยู่บนเตียงเธอ

    มานิลาหลุบสายตาลงต่ำเมื่อรู้ตัวว่าลอบมองใบหน้าคมคายอยู่นานพอควร ทว่ายิ่งก้มลงสายตาซุกซนก็ไปปะทะเข้ากับแผ่นอกแกร่งไร้ขนหน้าอก หากแต่ช่วงสะดือกลับมีไรขนรำไรมุดต่ำหายเข้าไปในผ้าเช็ดตัว หญิงสาวส่ายหัวเบา ๆ ไล่ความคิดพิเรนทร์ที่ตนก็ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นมาได้อย่างไร ถึงแม้คบกันมาเป็นปีแต่เธอยังไม่ชินกับเรื่องอะไรแบบนี้เอาเสียเลย

    “มะลิเป่าผมให้พี่หน่อยสิ” ธตรัฐออดอ้อนคนรักเสียงหวานไม่สมกับตัว หลังเดินมาทิ้งตัวลงข้าง ๆ หญิงสาวบนเตียง

    “พี่บอมใส่เสื้อก่อนสิคะ อยู่โล่ง ๆ แบบนี้หนาวพอดี” สิ่งที่ออกจากปากบางมีความจริงอยู่แค่หนึ่งส่วนสี่เท่านั้น เพราะจริง ๆ แล้วเธอกลัวใจตัวเองหวั่นไหวยามมองเขาในสภาพนี้มากกว่า

    “เป่าผมให้แห้งแล้วค่อยใส่เสื้อนะ มันไม่หนีไปไหนหรอก” ซัมปากีตาดอกน้อยของเขาคงเขินเอามาก เพราะคราวนี้ไม่ได้แดงเฉพาะใบหน้า แต่ยังลามไปที่ใบหูกับลำคอ ตั้งแต่รู้จักมานิลาเขาขี้แกล้งขึ้นเยอะ และมีความสุขทุกครั้งที่ได้แกล้งเธอให้เขินอายเช่นนี้

    “เอ่อ ก็ได้ค่ะ”

    รอยยิ้มชายหนุ่มราวกับมีเวทมนตร์สะกดมานิลาให้โอนอ่อนผ่อนตามได้ หญิงสาวลุกขึ้นแล้วมายืนตรงหน้าเขา เปิดสวิตช์ให้ไดร์เป่าผมทำงาน ก่อนเริ่มเป่าผมให้อย่างเงอะ ๆ งะ ๆ ด้วยเป็นครั้งแรกที่ทำแบบนี้ให้คนอื่น แต่เพียงไม่นานก็เริ่มจับทางได้และคุ้นชินกับการเป่าผมให้เขามากขึ้น

    อกสาวภายใต้เสื้อยืดอยู่ในระดับเดียวกับดวงตาสีนิลของคนที่นั่งอยู่บนเตียง นึกถึงคืนวาบหวามในวันที่เธอไปช่วยธริษตรีทำรายงานที่บ้าน คืนนั้นเขาได้สัมผัสกับทรวงอกคู่นี้เป็นครั้งแรก นั่นทำให้ติดใจมาจนถึงทุกวันนี้ ยิ่งตอนที่มือเธอสางผมให้ ทรวงอกที่กระเพื่อมน้อย ๆ ตามแรงเคลื่อนไหวของร่างบางก็ยิ่งทำให้ระลึกถึงค่ำคืนนั้นได้ชัดขึ้น

    เขาไม่ได้ปลดปล่อยความต้องการแห่งบุรุษเพศกับเรือนร่างผู้หญิงมานานเท่าไรแล้ว...

    หากนับจริง ๆ คงพอ ๆ กับที่รู้จักแม่สาวจอมยั่วแต่ไม่รู้ตัวว่ากำลังยั่วเขานี่แหละ เขาไม่เคยต้องการผู้หญิงคนไหนมาระบายความใคร่อีกเลยนับจากเจอหน้ามานิลา หญิงสาวก็ตัวเล็กแค่นี้ แต่กลับเอาเขาจนอยู่หมัดโดยที่เธอไม่ต้องออกแรงอะไร เพียงแค่ใช้ใบหน้าหวาน ๆ และรอยยิ้มละลายใจเข้าสู้แค่เท่านั้น

    ชายหนุ่มตระหนักได้แล้วว่าจากเสือโคร่ง ตนคงกลายเป็นแมวเชื่อง ๆ แล้วจริง ๆ อย่างที่ภูธิปแซว

    หญิงสาวหยุดการทำงานของไดร์เป่าผมเมื่อเส้นผมธตรัฐแห้งแล้วทุกเส้น ก้มมองหน้าเขาจึงเห็นว่าเธอเป็นฝ่ายถูกเขามองอยู่ก่อนแล้ว

    “มะลิ พี่ขอจูบได้ไหม”

    ธตรัฐรั้งร่างผอมบางให้ลงมานั่งบนตักเขา ริมฝีปากหนาประทับลงบนกลีบปากบางอย่างนุ่มนวลโดยไม่เสียเวลารอคำอนุญาตใด ๆ จากเจ้าของความหอมหวาน ไม่นานหญิงสาวก็หลับตาพริ้ม เผลอปล่อยให้ลิ้นแสนช่ำชองรุกล้ำเข้ามาด้านใน ชายหนุ่มกวาดเอาความหวานล้ำไว้อย่างเต็มที่ ในขณะเดียวกันก็เป็นผู้มอบโดยไม่ยอมให้คนบนตักเสียเปรียบแม้แต่น้อย

    มือหนาลูบไล้แผ่นหลังมานิลาอย่างเล้าโลมแผ่วเบาราวกับแผ่นหลังนี้เป็นปีกผีเสื้อแสนบอบบางง่ายต่อการปลิวละล่องหากต้องสายลมเพียงนิด ทว่าความอยากปกป้องที่มีมากล้นเปลี่ยนให้เขาใช้ท่อนแขนทั้งสองข้างตระกองกอดผีเสื้อตัวน้อยเอาไว้

    ท่ามกลางความปลอดภัยที่ได้รับจากเจ้าของอ้อมกอด ผีเสื้อแสนสวยไร้ญาติขาดมิตรยิ่งเคลิบเคลิ้มไปกับความวาบหวามที่เขามอบให้ ขณะเดียวกันก็จูบตอบเป็นรางวัลให้กับผู้พิทักษ์ซึ่งทำหน้าที่ปกป้องได้อย่างไม่มีขาดตกบกพร่อง ฝ่ามือเล็ก ๆ วางทาบลงบนสันกรามแกร่ง ก่อนเลื่อนมายังบริเวณคางเพื่อทักทายหนวดที่ถูกเล็มสั้นเป็นระเบียบบนใบหน้าหล่อคมด้วยการลูบไปมา


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×