[EXO FIC] Marry me? รักผมก็บอก [KrisYeol]

ลำดับตอนที่ #9 : Marry me? : 8

MARRY ME

8

      “ยิ้มไรวะไอ้แบค ตั้งแต่เมื่อวานละ ไอ้ฮุนด้วย เหม่ออยู่ได้ อะไรของพวกมึงวะเนี่ย” ไคที่นั่งมองเพื่อนสนิททั้งสองมาสักพักอดใจไม่ไหวจึงเอ่ยขึ้น 

      “หือ กูยิ้มหรอ?”  แบคฮยอนที่ยืนผูกเน็คไทอยู่หน้ากระจกสะดุ้งเล็กน้อย 

      “ก็เออดิวะ มึงน่ารักมากรึไง ยิ้มให้ตัวเองในกระจกเนี่ย” ไคส่ายหัวไปมาเล็กน้อบก่อนจะหยิบนิตยสารนินทาดารา(?)ขึ้นมาอ่าน

      “บ้า วันนี้เดี๋ยวกูต้องเข้าบริษัท มีคนมารับด้วยแหละ คิก >O<” คนที่ยืนอยู่หน้ากระจกเอ่ยออกมาก่อนจะเดินไปหยิบแก้วนมขึ้นมาดื่ม

“มึงอย่าเล่นมุขนมเปื้อนปากนะเว่ย จะอ้วก บรึ๋ยยยย”

      “นี่มึงเห็นกูอ่อยขนาดนั้นเลยหรอวะ โธ่” แบคฮยอนยู่ปากใส่ไคเล็กน้อย

“เออ แล้วใครมารับมึงวะ” คนนั่งอ่านนิตยสารถามขึ้น

      “ก็คนนั้นแหละ >< พรหมลิขิตแม่งมีจริง กรี๊ดดดดดด” ว่าจบคนตัวเล็กก็กระโดดดึ๋งๆออกไปนอกห้องเรียบร้อย ปล่อยให้เพื่อนอีกสามคนยืนอ้าปากข้างและมองไปยังประตูหน้าห้องเป็นตาเดียว

      “กูว่ามันบ้า” ไคเอ่ยออกมาหลังจากที่แบคฮยอนวิ่งออกจากห้องไปแล้ว

      “จะไปสนใจทำไม มันก็เป็นงี้แหละ อย่าหวังว่าคนนี้มันจะจริงจัง” ดีโอเดินถือจานไข่ดาวออกมาจากห้องครัวและมาวางไว้บนโต๊ะอาหาร

“วันนี้มีอะไรกินวะโด้” เซฮุนที่ยืนกดโทรศัพท์อยู่นานเอ่ยขึ้น

      “มึงก็แหกตาดูสิวะ--” ก่อนที่ดีโอจะพูดจบประโยคไคก็พูดแทรกขึ้นมาซะก่อน  - -

      “เออ มึงก็อีกคนนะไอ้ฮุน ร้อยวันพันชาติไม่เห็นจะติดโทรศัพท์ มีสาวให้คุยรึไง” 

      “กูจีบของกูเงียบๆมึงยังจับผิดอีกนะ” คนโดนเรียกชื่อหันมาตอกเพื่อนที่ตั้งแต่เช้ามาก็ยังไม่หยุดบ่น

“O___O!!!”

“อะไรมึง ทำไมเป็นตาโต”

“ทำไมพวกมึงทิ้งกูไปหมดเลยวะ!”

...

...

...

[Chanyeol's part]

      ตอนนี้ผมอยู่ที่สนามบินอินชอนแล้วครับ พร้อมกับไอ้คริสสุดแสนจะเพอร์เฟ็ค - -; แล้วนี่ผมไม่มีอะไรจะพูดจนไปชมหมอนั่นเลยรึไง แล้วก็กำลังยืนรอไอ้คุณสามีอยู่หน้าร้านสตาร์บัคส์ครับ

      “ต้องไปเกทไหนนะ” คริสเดินออกมาพร้อมกับถือแก้วกรีนทีลาเต้ออกมา  เอ๊ะ แต่ทำไมซื้อมาสองแก้ว ?

      “นายก็ดูเองสิ โธ่” ผมเบื่อครับผมเบื่ออออ อยากไปฮ่องกงเร็วๆ >.<

      “เออๆ อ่ะ กินมั้ย ซื้อมาให้” คริสว่าพลางยื่นกรีนทีลาเต้อีกแก้วมาให้ผม .. ผมแปลกใจนะครับ 

      “มีน้ำใจกับเขาด้วยเหรออออ~~~” ได้ทีขอแซวมันหน่อยครับ ฮี่ๆ ช่างเป็นพี่ที่ดูแลน้องอะไรได้ดีเช่นนี้~ เอ๊ะ นับวันผมจะยิ่งชมหมอนี่มากเกินไปแล้วครับ ชานยอลลลลลลลลล = =

      “มีสิครับ หล่อรวย...เมียน่ารักขนาดนี้” ไอ้ประโยคหลังเหมือนผมจะได้ยินมันข้างๆหู กระซิบทำไมมม หัวใจมันอ่อนแรงงงง -/-

“ห๊ะ” -///-    ...นี่..ผมเขินหรอ!

      “เขินอ่ะดิ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ” ดูไอ้คริสมันหัวเราะสิ เงิงจะระเบิด นี่มันแกล้งผมเรอะ! ให้ตายสิชานยอลลลลล T___T

“ไอ้บ้า ใครเขิน ฟังแล้วจะอ้วก” ปากแข็งนะ -0-

      “ก็นายหน้าแดง ^^” นั่น จิ้มแก้มผมอีก ไม่เอา หัวใจผมมันไม่ปกติครับ T///T

      “อะไรของนาย เปล่าซะหน่อย” แล้วผมก็เก๊กหยิบกรีนทีลาเต้จากมือคริสแล้วเดินนำหน้าหมอนั่นไป อะไรมันทำให้ผมเป็นแบบนี้ครับ ฮือออ T___T

“ชานยอล” แล้วนี่จะเรียกผมอีกทำไมมมมม T///T

“อะไรอีก -/-” ยังไม่หายเขินครับ

“เกทเรามันไปทางโน้น~” 

      “=////=” เคยมั้ยครับ เขินกับอายในเวลาเดียวกันน่ะ ...ตอนนี้ผมเป็นอยู่ T///T

....

....

....

      “ไอ้เอ๋อ ตื่นครับ” ร่างสูงสะกิดคนที่นั่งหลับอยู่ข้างๆเมื่อกัปตันประกาศว่าเครื่องบินใกล้จะลงจอดที่ท่าอากาศยานนานาชาติฮ่องกงแล้ว

      “ขอนอนต่ออีกนิดน่า” ชานยอลตอบออกมาทั้งๆที่ตายังหลับอยู่และหันหลังให้อีกคน

“ตื่นมาคาดเข็มขัดก่อนก็ยังดี” 

“Zzzzzzz”

      “นี่หลับหรือตั้งใจไม่ตอบกันแน่ ไอ้เด็กขี้เซา” คริสบ่นออกมาเบาๆแต่พอที่ชานยอลจะได้ยิน ร่างบางเอาหมอนที่กอดอยู่มาตีอีกคนเบาๆแล้วหลับต่อไป

      คนตัวสูงส่ายหน้าเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไปคาดเข็มขัดให้อีกคนที่หันหลังให้เขาอยู่ 

“ก็ตื่นอยู่ทำไมไม่คาดเองล่ะครับ” เสียงเข้มกระซิบข้างหูอีกคน

“.......” อยู่ๆหน้าชานยอลก็ร้อนขึ้นมา ร่างบางส่ายหน้าเล็กน้อย 

“อยากให้ทำให้ก็บอก หึ” 

      “บ้า... ใครตื่น หลับอยู่เฟ้ย” ชานยอลเอ่ยออกมาเบาๆ ก่อนจะหันหลังให้คริสมากกว่าเดิม ไม่อยากจะหันไปให้อีกคนเห็นว่าตัวเองกำลังเขินอยู่

      ตรงกับจังหวะที่เครื่องจอดพอดี ผู้โดยสารทั้งหลายทยอยลุกขึ้นหยิบสัมพาระจากชั้นด้านบนที่นั่งและยืนต่อแถวกันเพื่อลงจากเครื่องบินแต่คนทั้งสองยังคงนั่งอยู่ที่เดิม

      คริสสะกิดคนข้างๆอีกครั้ง แต่ก็ไม่ได้ผล นี่ชานยอลไปอดหลับอดนอนที่ไหนมา หรือเพราะไฟลท์มันดึกเจ้าตัวเลยอยากจะนอนบนเครื่องบินแทนนอนที่บ้าน 

“ลุกได้แล้วววววว นี่เครื่องบิน ไม่ใช่ห้องนอนนะ”

“แง่มมม” เสียงตอบรับก็มีแค่นั้น

      “จะลุกดีๆมั้ยครับ” ร่างสูงปลดเข็มขัดนิรภัยให้อีกคนต่อด้วยแย่งหมอนที่ชานยอลกอดอยู่มาตีหัวคนขี้เซาหนึ่งที 

“โอ้ยยย ตื่นแล้วๆๆ”

“ปลุกตั้งนาน มัวแต่นอนอยู่ได้”

ใครนอนล่ะ..ก็คนมันเขินอยู่... 

      “ก็คนมันง่วงนี่นา ถึงแล้วหรอ?” ชานยอลขยี้ตาเล็กน้อยก่อนจะหยิบกระเป๋าของตนที่วางไว้หน้าที่นั่ง

      “ถึงนานแล้วครับ ลงกันได้แล้ว” คริสลุกขึ้นไปหยิบกระเป๋าจากชั้นที่อยู่เหนือหัว

“เดี๋ยวๆ หาพาสปอร์ดก่อนๆ” 

      “เดี๋ยวค่อยไปหา คนมันจะลงหมดเครื่องละเนี่ยยยยยยย” อีกคนเริ่มหมดความอดทนจึงดึงข้อมือคนตัวบางเดินลงไปจากเครื่องบิน

.

.

      เวลาที่ฮ่องกงตอนนี้ประมาณตีหนึ่งกว่าๆ แต่คนก็ยังคงเดินขวักไขว่ ถึงแม้ว่าห้างสรรพสินค้าต่างๆจะปิดหมดแล้ว เปิดแค่ร้านสะดวกซื้อก็ตาม ร่างสูงทั้งสองคนเดินอยู่ใจกลางเมือง 

“นี่คริส นายจองโรงแรมไว้รึยังเนี่ย”

      “เหมือนพ่อจะเป็นคนจัดการ เฮ้อออออ ดึกมากแล้ว นอนไหนดีล่ะ?” 

      “ก็โรงแรมนั่นแหละน่า ง่วงจะแย่อยู่แล้ว” ชานยอลเอ่ยออกมา มือทั้งสองซุกอยู่ภายใต้เสื้อกันหนาว อากาศที่ฮ่องกงตอนดึกๆนั้นก็หนาวอยู่ ยิ่งบวกกับฤดูหนาวที่กำลังมาถึง 

      “อย่าเพิ่งบ่นน่า จะถึงแล้วเนี่ย แถวนี้แท็กซี่ก็ไม่มี” คริสที่กำลังมองแผนที่เอ่ยออกมาก่อนจะหยุดเดินพร้อมกับเงยหน้ามองหาตึกที่เป็นเป้าหมาย

      “ไหน ฉันช่วยดู”  ชานยอลเดินไปยืนข้างๆร่างสูงพร้อมกับยื่นหน้าไปดูแผนที่

      “ตอนนี้เราอยู่ถนนนี้ โรงแรมต้องเดินตรงไปอีกซอยนึง” ไอเย็นออกมาจากปากเล็กน้อย คริสว่าพลางไล่นิ้วไปตามแผนที่ 

      “แล้วโรงแรมชื่ออะไรอ่ะ นี่มันมีโรงแรมเรียงกันเป็นตับเลยนะ =[]=”

      “นั่นแหละปัญหา นายเอาบัตรเครดิตมาใช่มั้ย” คริสหันมาถามอีกคนที่กำลังจะหนาวตาย

“เอามาสิ นี่นายจะเอาบัตรฉันจ่ายโรงแรมใหม่ใช่มั้ยเนี่ย”

      “ก็ใช่น่ะสิ จ่ายสองห้องด้วย จะได้สบายใจนาย อีกอย่างนะ พ่อฉันคงจะจองห้องเดียว” 

      “กินเงินกันชัดๆ -*- งั้นค่าช็อปปิ้งของฉันทั้งหมดนายเป็นคนออก ตกลงมั้ยล่ะ?” ชานยอลยืนกอดอกพร้อมกับเชิดหน้าใส่อีกคน

      “ขี้งก ฉันจ่ายเองก็ได้ รีบเดินเถอะ” จบประโยคก็ดีดหน้าผากอีกคนไปหนึ่งที

      “แบบนี้ตลอดสินะ” ชานยอลบ่นออกมาเบาๆก่อนจะก้าวขาเดินตามคริสไป

เต็ม

เต็ม

เต็ม

เต็ม

เต็ม

เต็ม

เต็ม

เต็ม

      “บ้า โรงแรมอะไรจะขายดีขนาดนี้ โอ้ยยยยยย” ร่างบางยืนอ้าปากข้างเมื่อเห็นป้ายข้างหน้าโรงแรม

      “โรงแรมที่ฮ่องกงไม่ใหญ่มากหรอก ห้องก็น้อย เอาไงดีละเนี่ย” คริสกวาดสายตาไปเรื่อยๆก่อนจะไปหยุดที่โรงแรมอีกที่หนึ่งที่อยู่ฝั่งตรงข้าม

“เอาไงล่ะ ฉันง่วงจะแย่แล้วเนี่ย จะหลับตาเดินอยู่แล้ว”

“...”

      “มันจะไม่มีสักห้องรึไงที่ว่างน่ะ ทำไมคนมันต้องแห่มาฮ่องกงตอนนี้ด้วยเนี่ย”

“...”

      “คริส ฮัลโหล ได้ยินฉันมั้ย นายมองอะไรอยู่น่ะ คืนนี้เราจะนอนยังไง นี่มันก็เปลี่ยวมากแล้วนะ คริสสสส ตอบฉันหน่อยเซ่”

“เดินอีกไหวมั้ยล่ะ” ร่างสูงหันมาถามอีกคน

“หา?”

      “เดินข้ามถนนไป ไม่ไกลหรอก เห็นมั้ย Sunnyday Hotel น่ะ” คริสชี้ไปยังตึกสูงใหญ่ที่อยู่ตรงข้ามกับทั้งสอง

“...แล้วถ้าไม่เดินอ่ะ?”

      “ฉันอุ้มไป” เสียงกระซิบที่แผ่วเบากับลมหายใจอุ่นๆที่กระทบหูและต้นคอทำเอาชานยอลสะดุ้งไปเล็กน้อย ทำไมช่วงนี้คริสถึงได้ขยันแกล้งเขานักนะ แล้วชานยอลยังขยันเขินอีก นี่เป็นสัญญาณที่ดีหรือไม่ดี?

      “อ...ไอ้บ้า ฉ..ฉันเดินเองได้” คำด่าในหัวชานยอลมันหายไปกับแรงสะดุ้งเมื่อกี้ ร่างบางหันมาแลบลิ้นใส่อีกคนเพื่อแก้เขิน

      “งั้นก็เดิน” คริสดึงข้อมือชานยอลไปอีกทางก่อนที่ทั้งสองจะข้ามถนนและถึงที่หมาย

...

...

...

      “คริส ไหนนายว่าจะนอนสองห้องไง ทำไมเหลือห้องเดียวล่ะ แถมยังเป็นเตียงคู่อีกต่างหาก T^T” 

      “ก็มันเหลือห้องเดียว ก็ต้องนอนแบบนี้แหละน่า =[]=” คริสว่าพลางวางกระเป๋าเดินทางลงและถอดเสื้อกันหนาวพาดไว้ที่เก้าอี้

      “งั้นนายก็ไปนอนในห้องน้ำละกันนะ คืนนี้ฉันเหนื่อยแล้ว ราตรีสวัสดิ์” ชานยอลว่าพลางกระโดดขึ้นแล้วนอนแผ่บนเตียง 

      “นายนั่นแหละไปนอนในห้องน้ำ ฉันเป็นคนจ่ายนะโว้ยยยย” คริสพยายามดึงอีกคนออกจากเตียงแต่ก็ไม่เป็นผล

      “แบบนี้มันก็ไม่ต่างอะไรกับที่ไปนอนโรงแรมที่พ่อนายจองหรอกน่า อย่านะ ฉันจะนอนแล้วววว นายไปอาบน้ำเลยไป นอนในห้องน้ำไปเลยด้วย”

“ไม่มีวัน นายไปนอนเลยไอ้หูกาง”

“ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่ไม่!!!!!!!!!!!!”

      “งั้นก็นอนบนเตียงสองคนละกัน ง่วงแล้วโว้ยยยย” คริสดันชานยอลไปอีกข้างหนึ่งของเตียงส่วนตนเองก็นอนอีกฝั่งหนึ่ง

“ไม่ได้ ไอ้....ไอ้...ไอ้ชั่วววววววววว”

“zzzzzzzzz”

      “ไม่ต้องมาแกล้งหลับ ฉันรู้นะ ไปอาบน้ำเลย” จบประโยคคนตัวบางก็หันไปถีบอีกคนเต็มแรง

“zzzzzzzzzz”

“...ไอ้บ้าคริส T^T”

 TBC.





------------------------------------------------------------------------

แฮ่ อัพจ้าาาา เต็มตอนเย้ๆๆๆๆ ไปฮ่องกงแล้วววววว นอนเตียงเดียวกันแล้วววว กรี๊ดดดดดดด (อีไรท์แต่งเองจิ้นเอง) ตอนหน้าเดี๋ยวเจอหวานๆ ครุคริ 55555555 ขอบคุณทุกคนที่ติดตามน้าค้าาาา <3

 

© Tenpoints!