LOVE LOVE YURI ความรัก มิตรภาพ น้ำตา (ตอนที่ 11 ครบ 100%)

ลำดับตอนที่ #9 : ライラック。 Rairakku (ไลแลค)

ขอโทษนะงับที่ดองมานาน กลับมาอัพต่อแว้ว ในที่สุดก็ได้กลับเมืองไทยซะที ^_^
________________________________________________________


      กลิ่นหอมฟุ้งจากดอกไลแลคข้างๆเตียง ทำให้ร่างโปร่งที่นอนอยู่บนเตียงเริ่มรู้สึกตัว..

     
   "อื้ม.." เสียงครางเบาๆดังออกมาจากร่างโปร่ง

   "อ๊ะ ตื่นแล้วหรอคะ.. ฮิฮิ" เด็กสาวตรงหน้าสร้างความฉงนสงสัยให้กับฮาจิรุได้เป็นอย่างดี..

   
    ใครอ่ะ?..

   
    "ไม่ต้องทำหน้างงแบบนั้นหรอกค่ะ ฉันก็คือว่าที่เจ้าสาวในอนาคตของคุณไงคะ"

      
     ห..หา!?


      "ล้อเล่นค่ะ แหม ทำหน้าจริงจังไปได้ ฉันคือลูกสาวคนเล็กของร้านดอกไม้อายามาโตะฮานะ ชื่ออายามาโตะ ฮิคาริค่ะ! อายุ 13 ปีค่ะ! ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ!" ฮิคาริแนะนำตัวอย่าง.. เอ่อ.. กระตือรือร้น

      "ฉันเป็นตัวแทนจากตระกูลอายามาโตะ ถูกส่งให้มาดูแลคุณ เป็นเวลา 1 ชั่วโมงค่า!" ฮิคาริพูดต่ออย่างร่าเริงอีกครั้ง

      "เธอนี่ดูอารมณ์ดีจังเลยนะ ไม่เหมือนพวกพี่ๆเธอเลย" ฮิคาริอมยิ้มน้อยๆ แล้วค่อยๆแอ่นตัวไปหาฮาจิรุ

      "ก็มีของดีอยู่ตรงนี้นี่คะ ไม่ให้อารมณ์ดีได้ยังไงล่ะคะ ฮิฮิ" ก่อนจะฉีกยิ้มกว้าง

       "น่าเสียดายที่คุณพี่ชายของฉันดันจองตัวคุณไปแล้วนี่สิ ฮิฮิ นี่ถ้าคุณหลับต่ออีกสักนิดก็ดีสิ คุณรู้ตัวมั้ยว่าตอนหลับคุณน่ารักมากเลยนะ ฮิฮิ"

       "ได้โปรดเลิกหัวเราะน่าขนลุกแบบนั้นได้มั้ย"
     
      "ถ้านั่นเป็นคำขอของคุณฉันก็จะไม่ทำค่ะ" น้ำเสียงของฮิคาริออกน้อยใจนิดๆ


        "อ๊ะ ว่าแต่ว่า คุณชอบดอกไลแลคนี่มั้ยคะ ฉันก็ชอบมันมากเลยนะคะ เพราะว่ามันเป็นดอกไม้ประจำตัวของฉัน ความหมายก็ดีด้วย" แต่ในไม่นานก็ปรับอารมณ์เป็นร่าเริงได้ในทันใด

        "ล..แล้วมันมีความหมายยังไงหรอ" ฮาจิรุทำหน้าฉงน


        "อืม.. ก็แปลว่าความรักครั้งแรกที่หวานฉ่ำน่ะค่ะ""แล้วที่บอกว่าดอกไม่ประจำตัวนี่คืออะไรหรอ?" ฮาจิรุนี่เป็นคนช่างสงสัยซะจริง..

        "มันเป็นประเพณีของตระกูลเราน่ะค่ะ ถ้าหากว่าเด็กที่เกิดในบ้านอายุครบ 3 เดือน จะให้ทำพิธีเลือกดอกไม้ค่ะ" ฮิคาริลูบกลีบดอกไลแลคเบาๆ "โดยผู้ใหญ่จะทำการจัดเตรียมดอกไม้เท่าที่จะหาได้มาวางเรียงกันค่ะ แล้วก็จะให้เด็กคลานไปเลือกดอกไม้ค่ะ และฉันก็เลือกดอกไลแลคค่ะ"   ฮิคาริพูดพลางอมยิ้มนิดๆ

       
      "แล้วพวกพี่ๆของเธอล่ะ?"
       
      "พี่ชิโอริเลือกดอกโรสแมรี่ พี่คาโอริเลือกดอกนาร์ซิสซัส ส่วนพี่ชิโรดะเลือกดอกกุหลาบขาว.."ฮิคาริเอามือไปเขี่ยกลีบไลแลคเล่น  
     
     "นี่ถ้าเกิดคุณไม่น่ารักอย่างที่พี่คาโอริบอก ฉันก็คงกลับบ้านไปแล้ว.."
       
    "ถ้าอยากกลับก็ได้นะ ฉันอยู่คนเดียวได้นะ เดี๋ยวกลางวันพ่อแม่กับเเฟนคลับก็มาเยี่ยมน่า"
     
   "คุณมีแฟนคลับด้วยหรอคะ? นี่ฉันมองคุณไม่ผิดจริงๆ ถ้าจะเนื้อหอมนะเนี่ย.." "และฉันก็คงกลับไม่ได้หรอกค่ะ ทั้งๆที่มีของดีอยู่ตรงหน้าแล้วแท้ๆ ตอนนี้ฉันอยากจะอยู่ทั้งวันด้วยซ้ำ แต่ฉันคิดว่าคุณจะเฉาก่อนนะคะ เพราะฉันน่ะพูดน้ำไหลไฟดับ ไม่ได้น่าเบื่อเหมือนพวกพี่ๆหรอกค่ะ.." ฮิคาริพูดแล้วเชยคางฮาจิรุขึ้นมาสบตา

    "และถ้าพี่ชิโรดะไม่ได้รักคุณล่ะก็ ฉันคงจะหลงรักคุณไปแล้ว.. ก็คุณน่ะมีเสน่ห์นี่คะ ไม่ให้รักได้ไง ฮิฮิ" ฮิคาริกลับมาหัวเราะสยองขวัญอีกครา ก่อนที่ 1 ชั่วโมงสยองขวัญของฮาจิรุจะเริ่มขึ้น...


             ห..เห้ย!?



    To be continued...

____________________________________


//ยืนไว้อาลัยให้ฮาจิรุ

ตอนนี้ออกจะพิเศษหน่อยนะงับ ถ้าเป็นรีดเดอร์ที่ตั้งใจอ่านน่าจะสังเกตได้  ตรงไหนน่ะหรองับ.. เดาเอาเองสิงับ. // โดนรีดเดอร์รุมตื้บ

งั้นจะเรียงเป็นข้อเลยนะงับ

1 ตอนนี้ไม่ได้ทำสีตัวอักษรให้ปวดตา เนื่องจากมีรีดเดอร์ท่านนึงติมา

2 ลักษณะการเคาะบรรทัดเปลี่ยนไป เริ่มมีการย่อหน้ามากขึ้น(ทั้งๆที่เมื่อก่อนก็เยอะอยู่แล้ว)

3 ข้าเจ้าเริ่มคุยกับรีดเดอร์มากยิ่งขึ้น และอาจจะมากไปหน่อย

4 การไฮไลท์ละเอียดน้อยลง(ข้อนี้เป็นเพราะความขี้เกียจ)

5 ที่สำคัญที่สุดก็คือ!!! อือ อือ (เอคโค่ทำไม)


 









     ให้เวลาคิดงับ..












     


    คือ....














ฮาจิรุไม่ถอนหายใจ!!! ใครเดาถูกมั่ง!? (รีดเดอร์:เดาถูกกะพ่อคุณสิ!)




     นี่คือการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง(?)ของฟิคนี้ และอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงอีก หากมีรีดเดอร์ท่านใดติชมหรือแนะนำมา ข้าเจ้าก็จะพายาม เอ้ย! พยายามปรับปรุงให้ได้งานเขียนที่มีคุณภาพแก่รีดเดอร์ทุกคนนะงับ   บุ๊ยบุยยย (นับวันยิ่งวิบัตินะเรา =_=)





        Yuru Yurika (ใบโคลเวอร์สีม่วง)