Love you!!! ฉันและเธอคือเนื้อคู่กัน!

ลำดับตอนที่ #9 : ปรับความเข้าใจ (100%)

8
 

         3 วันผ่านไป...

         ทุกอย่างเป็นปกติหมด ฉันยังพูดกับโซดาได้ (แม้จะอายๆ ก็เถอะ =/ / /=) เพื่อนที่ห้องก็ยัง

พูดคุยเหมือนเดิม (แม้จะโดนล้อหนักกว่าเก่าก็เถอะ) ข่าวของฉันกับโซดาไม่เสียหาย (โดนจิ้นว่า

เป็นแฟนกันตามเดิม) แต่ที่ไม่ปกติสุขแล้วก็คือ....

         "โคล่าครับบบ วันนี้ต้องให้คำตอบผมนะคร้าบบบ ^_^"

         นายริว! -_-+ (สรรพนามเปลี่ยนอย่างทันตาเห็น)

         "ฉันต้องกลับบ้านนะ อย่ามายุ่ง T^T+"

         "โหยยย ใจร้ายอ่ะ T^T งอนแล้ว =^=" ริวทำท่าแก้มป่องแล้วกอดอกหันไปอีกทาง

ยอมรับนะว่ามันน่ารัก =/ / /= b

         "ฉันไม่เป็นแฟนนาย จบมั้ย TOT"

         "โคล่าาาาา T[]T"

         "มันเป็นสิทธิส่วนตัวของฉันนะ ฉันมีสิทธิที่จะเลือกว่าใครดีไม่ดี"

         "ผมมันเลวงั้นสิ " อย่าทำหน้าแบบน้านนน ฉันแพ้ลูกอ้อนคนน้าาาาาาา

         "ไม่ได้เลว แต่ฉันไม่ได้รักนาย"

         "โคล่าาาาา T[]T"

         "ฉันไปหาเก๋นะ = ="

         ฉันโบกมือลาริวที่ยืนหน้าเศร้าก่อนจะเดินมาที่โรงอาหาร เก๋นั่งหน้าเครียดอยู่ข้างเสา

ฉันเลยเดินไปทัก

         "เก๋ ไปไรไป"

         "ช่วงนี้ฉันเห็นเธอยุ่งกับริวเกินไปนะ =^=!" เก๋พูดอย่างหงุดหงิด

         "แงงงง ก็เขามาจีบฉันอ่ะ T^T"

         "จีบ!!!!!!!!! O[]O!!! อุ๊บ! OXO" ฉันปิดปากแทบไม่ทัน ยัยบ้าเอ๊ย

         "เบาๆ สิ เดี๋ยวเขาได้ยิน"

         "แกอย่าคบกับตานั่นเด็ดขาดนะ!"

         "ไม่คบหรอก"

         "ฉันยังบอกนิสัยตานี่ไม่หมด ตานั่นมันเจ้าชู้ ขี้คุย ขี้โม้ จีบคนอื่นที่สวย แล้วก็ชอบอ้อน

คนจนรุ่นพี่เสียน้ำตาให้มันหลายคนแล้ว"

         "รุ่นพี่! =[]="

         "อื้ม มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ม.4 แล้ว มันจีบไปทั่ว อ้อนไปทั่ว คนอื่นเขาแพ้เสียงมันตลอด

แหละ"

         "แกรู้จักริวดีนะ =]"

         "ก็ฉันอยู่ชมรมหนังสือพิมพ์โรงเรียนนี่หน่า!!!"

         อ้อ ลืมบอกไป เก๋อยู่ชมรมหนังสือพิมพ์ มีหน้าที่เขียนข่าวแค่นั้น ส่วนคนที่หาข่าวก็นายริว

นี่แหละ อยู่ใกล้กันเลยสนิทกันจนกลายเป็นเกลียดกัน =[]= ส่วนฉันอยู่ชมรมเต้นน่ะ เรียนเต้นทุก

อย่าง โซดาก็อยู่กับฉันด้วยนะ ^[]^

         "เอ้อ แกรู้ยังว่าปิดเทอมคราวนี้จะมีงานโรงเรียนด้วย เขาจะจัดอะไรน้าาา รู้สึกว่าจะเชิญแก

สองคนไปด้วยอ่ะ"

         "ฉันกับใคร O_o"

         "โซดาไง '^' ครูเขาจะให้พวกแกไปเต้นกับเล่นนี่น่ะนะ"

         "ง่าาาาาา ฉันเพิ่งเข้าชมรมเต้นเมื่อปีที่แล้วเองนะ T^T"

         "ก็เต้นได้นี่หน่า แกเป็นคนดังไปแล้วนะ ถึงจะยังไม่คล่องเต้น แกก็มีพื้นฐานเรื่องนี้นี่"

         "ฉันเต้นได้แค่ลีลาศกับแจ๊สเเด๊นซ์ ส่วนโซดาได้แต่ลีลาศ T^T"

         "เสียเงินเรียนว่ะ -_-;;"

         "แงงง ก็เพิ่งเรียนปีที่แล้วแถมครูสอนท่าซ้ำๆ อยู่นั่นอ่ะ เรียนแค่นี้เองงงง"

         "เออๆ เอาเถอะๆ =_=^^"

         "มีงานวันไหนอ่ะ เดือนหน้าฉันมีถ่ายแบบ ถ่ายละคร"

         "อั๊ยยะ เพื่อนฉันออกทีวี!! >O<"

         "ที่มีข่าวนี่ไม่ได้ออกเหรอ -_-^"

         "เชอะ ก็เพิ่งมีเป็นหนังตัวเองนี่หว่า วันนี้มีฉายตีเก้าใช่ป่ะ เดี๋ยวฉันดูๆ >_<"

         "เออจริง วันนี้ตีเก้ามีสัมภาษณ์ฉันนี่ O_O"

         "ไอ้บ้าาา ลืมวันออกทีวี -[]-"

         "เฮ้ย กลับก่อนนะ จะไปหาโซดาซะหน่อย"

         "ต๊ายตายยย ห่วงกันจั๊งงง >O<"

         "เดี๋ยววันที่มีงานวันไหน"

         "วันที่ 25 เดือนหน้า"

         "โอเค งั้นไปนะ บาย"

         "(ไม่ฟังที่ฉันพูดเลย T^T)"

         ฉันคว้ากระเป๋าแล้ววิ่งออกจากโรงเรียนไปอย่างรวดเร็ว แหงะ ฟ้าครึ้มๆ เหมือนฝนจะตก

เลยแฮะ ต้องรีบกลับซะแล้ว

         ซ่าาาา ซ่าาาา

         โอเค ไม่ทัน T^T หลบที่ร้านกาแฟใกล้ๆ นี่ก่อนก็ได้วะ สั่งของมากินแก้เซ็งก่อนล่ะกัน

         กรุ๊งกริ๊ง~

         "สวัสดีค่าาา ร้านกรุ๊งกริ๊งมินิมั่นนี่ค่าาา"

         ร้านบ้าไรเนี่ย =[]=^^

         "อุ๊ย น้องที่ออกนิตยสาร 7 ไนท์ปะคะ *O*"

         "ใช่ค่ะ โคล่าเอง ^^" ฉันตอบแล้วเดินมานั่งที่โต๊ะด้านหน้า พี่พนักงานยิ้มร่าแล้วตะ

โกนเข้าไปหลังร้าน

         "อ๊ายยย คิตตี้จ๋าาา นี่ไง พี่โคล่ามาร้านเรานะ >O<"

         "จริงเหรอคะ O_o เอ๊ะ พี่โคล่าจริงๆ ด้วย!!! >_<"

         ฉันมองน้องคิตตี้ที่ว่านี่วิ่งมาจากในร้าน น่ารักจัง หน้าเหมือนตุ๊กตาเลย *o*

         "เอ่อ...พี่โคล่าคะ คือหนูชอบพี่มากๆ เลยค่ะ >_< ขอลายเซ็นหน่อยได้มั้ยคะ ><"

         "ได้สิจ๊ะ กระดาษมาสิ ^^"

         "หนูมีแต่กระดาษน่ะค่ะ ไม่มีปากกา ปากกาที่จดเครื่องดื่มก็ติดอยู่ทีแคชเชียร์ T^T"

         หนูน้อยคิตตี้ยื่นกระดาษให้ฉันแบบเศร้าๆ "หนูไม่อยากให้พี่เดินไปค่ะ กลัวพี่เหนื่อย T^T"

         ฉันยิ้มให้หนูน้อยคิตตี้ก่อนจะหยิบลิปสติกสีแดงที่แอบจิ๊กมาจากสตูดีโอพี่แคนดี้ขึ้นมา

ทาแล้วจูบลงบนกระดาษแผ่นเล็กก่อนจะหยิบปากกาขึ้นมาเซ็นลายเซ็นตัวเอง แล้วคว้าหนูน้อย

คิตตี้ที่ยืนยิ้มอย่างดีใจขึ้นมานั่งบนตัก

         "หนูได้สิทธิพิเศษเลยนะเนี่ย ^^"

         พูดจบฉันก็ฝังรอยจูบไว้บนแก้มหนูน้อยคิตตี้ หนูน้อยหน้าแดงแล้วพนมมือ

         "ขอบคุณค่ะ หนูดีใจมากๆ เลยค่ะ >/ / /<"

         หนูน้อยคิตตี้โดดลงจากที่ตักฉันแล้วหยิบกระดาษไปพร้อมตะโกนไปหลังร้าน

         "แม่ขาาาาาาาา หนูไม่อาบน้ำนะวันนี้ พี่โคล่าหอมแก้มหนูด้วยยยยย >/ / / / / / /<"

         ฉันอมยิ้มให้กับความซุกซนของเด็กน้อยคนนี้ เหมือนฉันตอนเด็กๆ เลย...



        'แม่ขาาาาาาาา พี่กี่วี่เซ็นลายเซ็นให้หนูที่เสื้อด้วยแหละ >/ / /< ตัวใหญ่มากเลย อย่าเอา

ไปซักนะคะ!!!'

        'จ้ะๆ -_-; เก็บให้ดีล่ะกัน เสื้อมันแพง'

        'จ้า! >/ / /<'




         "น้องโคล่าคะ! น้องโคล่าคะ!"

         "ค่ะๆ O_O"

         "ตกลงเอาอะไรดีคะ ^^; พี่แนะนำมีเมนูใหม่นี่เลยจ้ะ" พี่พนักงานชี้ไปที่เมนูตรงภาพที่เป็น

น้ำสีโค้ก "เมนูนี้คิดสูตรนานมากนะ ตั้งใจจะให้น้องโคล่าชิมเลยแหละ"

         "ทำไมล่ะคะ O_o"

         "ดูชื่อเมนูสิจ๊ะ >V<"

         ฉันมองไปดูชื่อเมนู โอ๊ะโอ... O3o



        'โคล่าใส่โซดาปั่น ราคา 35 บาท'



         "อืมมมม งั้นเอาน้ำโคล่าใส่โซดาปั่นค่ะ ^[]^"

         "งั้นรอสักครู่จ้าาาา >O<" พี่พนักงานพูดแล้วเข้าไปในร้านทันที ฉันเลยเสตามองไป

หน้าร้าน แต่เอ๊ะ! O_o นั่นมัน...ริวนี่หน่า OoO!!

         ฉันมองเขากำลังยืนสะบัดผมเส้นสวยที่โดนฝนของเขานานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็เห็น

เขามองมาทางฉันแล้วยิ้มให้ โอ๊ยยยย ฉันแพ้รอยยิ้มคนๆ นี้!! TOT!!

         ริวเสยผมขึ้นให้เป็นทรงก่อนจะเดินเข้าร้านมาแล้วมานั่งตรงข้ามฉันอย่างสบายอารมณ์

         "หลงเสน่ห์ผมแล้วใช่มั้ยล่ะ ^__^"

         "แบร่! =P ฝันไปเถอะ ฉันไม่ชอบหรอกนะ"

         โกหกน่ะ TOT

         "ช่างเถอะๆ เอ้อ! ผมแก้ข่าวของคุณกับโซดาแล้วนะ ที่ว่าเป็นแฟนกันน่ะ"

         "งั้นเหรอ *O* ขอบคุณๆ >_<" ฉันเอื้อมมือไปกุมมือริวแล้วเขย่าๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้ก็

สายไปแล้ว TTOTT

         ริวจับมือข้างซ้ายของฉันแล้วดึงไปจูบเบาๆ ฉันเขินจนบอกไม่ถูก อะไรเนี่ย! โซดาต่าง

หากที่เป็นพระเอก ฉันไปหวั่นไหวริวได้งายยยย TTOTT

        ฉันรีบชักมือออกทันทีแล้วเสมองไปทางหน้าร้านเพื่อไม่ให้สบตากับเจ้าของรอยจูบบน

หลังมือฉันนี่

        ...แต่ฉันคิดผิด

        ฉันควรจะตายไปตอนที่เขาจูบมือฉันด้วยซ้ำ เพราะอะไรน่ะเหรอ?

        ฉันมองเห็นโซดาที่ยืนตากฝนแล้วข้างๆ ตัวเขามีร่มตกอยู่น่ะสิ...

        ฉันลุกขึ้นแล้ววิ่งออกจากร้านไปหาโซดาทันที โซดาหลบหน้าฉันแล้วเดินไปอย่างรวดเร็ว

ฉันวิ่งตามเท่าไหร่ก็ไม่เท่าเขาเดินหรอก เขาขายาวกว่าฉัน สูงกว่าฉันมาก ฉันวิ่งตามโซดาไปจน

เกือบกลางซอยที่ไม่ค่อยมีคน ตอนนี้ไม่รู้แล้วว่าน้ำที่หน้าฉันเป็น 'น้ำตา' หรือว่า 'ฝน' กันแน่

        ปึ้ก!!

        "ว้าย!!!" ฉันล้มลงไปนอนกับพื้นเพราะสะดุดก้อนหินแถวๆ นั้น

        "โคล่า!!!"

        โซดาวิ่งกลับมาดูฉัน ฉันปาดน้ำตาทิ้งก่อนจะโผกอดโซดา

        "ฮือออ นายอย่าทิ้งฉันไปอีกนะ ฮือออ"

        "โคล่า..."

        "สัญญาได้มั้ย ฮึก ฮือๆๆ T^T" ฉันคลายกอดจากโซดาแล้วยื่นนิ้วก้อยไปหาเขา โซดา

อึ้งไปพักนึงก่อนจะเกี่ยวก้อยฉัน "ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว...อย่าโกรธกันนะ ^^ d"

         ฉันปล่อยโฮออกมาแล้วกอดโซดาอีกรอบ โซดากอดฉันตอบกลางสายฝนที่ตกหนักยิ่ง

ขึ้น  พอๆ กับน้ำตาของฉัน "ฉันจะไม่หนีเธอไปไหนอีกแล้ว เธออย่าทำให้ฉันเสียใจแล้วกัน"

ฉันพยักหน้ารัวๆ แล้วกอดเขาแน่นยิ่งขึ้น

         โซดาค่อยๆ คลายกอดแล้วโน้มหน้ามาจูบที่หน้าผากฉัน ฉันหลับตาให้เขาจูบไปเรื่อยๆ

จนเขาถอนริมฝีปากออกแล้วกอดฉันต่อ....




         "แค่กๆๆๆๆ =O=!! โอย~ +^+"

         "40 องศาฯ =[]=^^^ สมควรแล้วล่ะ ไปตากฝนทำไมกันฮะ!!"

         "ขอโทษครับแม่ T^T"

         ฉันยืนเช็ดผมแล้วมองโซดาที่นอนหน้าซีดอยู่บนเตียง ฮือๆ T^T ก็โซดาตากฝนทั้งๆ ที่

เป็นหวัดอยู่มันสมควรมั้ยล่ะ! ฉันผิดเองแหละ T_T//

         "คุณป้าคะ หนูผิดเองค่ะ อย่าว่าโซดาเลย T^T"

         "แล้วไปยืนตากฝนทำไมล่ะจ๊ะ?"

         "เอ่อ..." ฉันกับโซดามองหน้ากันแล้วหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ ฉันเลยหันกลับมาพูดกับคุณป้า

         "คือ...เราลืมร่มไว้อ่ะค่ะ ไม่รู้ด้วยว่าไปวางไว้ที่ไหน...ก็เลยเดินตากฝนมาอ่ะค่ะ >_<"

         "อ้าว -O- แย่จริง วันหลังก็ระวังหน่อยนะลูก เดี๋ยวหนูก็ป่วยหรอก"

         "หนูว่าหนูแข็งแรงนะคะ (>V<)Y"

         "จ้ะๆ ฮ่าๆๆ" คุณป้าพูดแล้วหัวเราะดังก่อนจะขอตัวลงไปทำอาหารเตรียมไว้ ฉันเลยต้อง

อยู่กับโซดา 2 คน...-/ / /-

         "ไหวมั้ยนี่ =_=;"

         "ฉันรู้สึกเหมือนจะตาย +O+"

         "แน่นอนล่ะ ไปตากฝนซะขนาดนั้น... =/ / /= ว่าแต่นายไปหาอะไรข้างนอกฮะ"

         "ฉันหาแมวน่ะ"

         "แมว? นายเลี้ยงแมวด้วยเหรอ *O*"

         "อื้ม มันชื่อ...โคล่า ^^"

         "เหรอ...ชื่อเพราะดี..."

         "=[]=^^^" ฉันหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นหน้าโซดา "ฉันล้อเล่นน่า ^^"

         "T^T"

         "แล้วตามหาฉันทำไม >/ / /<"

         "ก็...ฝนมันตกแล้วแต่เธอยังไม่กลับบ้าน ฉันห่วงกลัวว่าเธอจะเป็นอะไร ก็เลยไปตามหา

นั่นแหละ =/ / /="

         ฉันหลบสายตาโซดาทันที ดูสายตาเขาสิ!! >O< ดูเหมือนมาจากแก่นแท้ของจิตใจ

>/ / /<

         "ขอบใจนะที่ห่วงฉันน่ะ =/ / / / / / / /="

         โซดายิ้มกว้างแล้วพยุงตัวขึ้น เขาจับผ้าชุบน้ำที่แปะบนหัวเขาไว้แล้วค่อยๆ เดินมาหาฉัน

         ฟุ่บ!

         โซดากอดฉัน!!! ฉันตกใจอ้าปากค้าง ก็นะ เขากอดแบบไม่มีเหตุผลแบบนี้มันน่าตกใจ

มั้ย ล่ะ ถึงจะเคยกอดกันก็เถอะ -/ / /-

                
 

          ฉันกำลังจะถามเขาแต่เขาหลับตาอยู่น่ะสิ จะรู้อะไรเล่า =^=

 

          "I thought all along that you does not love Ryu..." (ฉันคิดมาตลอดว่าเธอไม่มี

ทางชอบริว)

          "O_O!"

          "But I think you was a fan of Ryu..." (แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าเธอคงเป็นแฟนริวแล้ว)

          โซดาก้มหน้าลงบนไหล่ของฉันจนฉันไม่รู้ว่าเขาทำหน้ายังไง...

          "ใช่มั้ย..."

          "O_O!!! โซดา..."

          ฉันจับหน้าเขาขึ้นดูเพราะน้ำเสียงของโซดาเหมือนคนร้องไห้ และมันก็ใช่...

          โซดาร้องไห้...

          "เธอเป็นแฟนมันแล้วใช่มั้ย"

          "ทำไมคิดแบบนั้นล่ะ O_O" ฉันปาดน้ำตาเขาออก

          "วันที่ฉันล้มไป เธอก็จับมือริวออกไปด้านนอก ส่วนวันนี้เธอก็ให้มันจูบมือ..."

          ฉันหลับตาแล้วจับหน้าเขามาประชัน ห่างกันแค่คืบเดียวเอง -/ / /- อายนะเนี่ย

          "ฉันไม่ได้เป็นแฟนริว ฉันมีคนที่ฉันรัก แล้วก็เชื่อใจอยู่ ฉันจะไม่คิดนอกใจเขาคนนั้นเด็ด

ขาด"

          "O/ / /O!!!"

          ฉันยิ้มให้กับใบหน้าของโซดา จากที่เศร้าๆ เปลี่ยนเป็นตกใจหน้าแดงอย่างเร็ว มันน่ารักดี

จริงๆ นะ ><

          "ตอนนี้ฉันดูเป็นผู้ใหญ่กว่านายมากเลย ^^"

          "(อมยิ้ม)" โซดายกมือขึ้นมาทั้งสองข้างแล้วจับหน้าฉันไปใกล้ๆ O_O!!!!

          Kiss!

          ฉันขยิบตาข้างที่โดนโซดาจูบแก้ม ตอนนี้ฉันไม่รู้สึกอาย แต่รู้สึกว่ามันคือเรื่องที่ต้องทำ

ทุกวัน กับโซดา...มันเหมือนตอนจบของนิยาย...มีความสุขจัง >/ / /


          วันต่อมา...

          16:11 น.

          "เฮ้ย!!!! OoO!! มันจะไปกันใหญ่แล้วนะยะ!!!! นี่เหรอที่บอกว่าไม่ใช่แฟน!!!!!"

          "อ๊ายยย พูดเบาๆ สิยะ!! อายคนอื่นเขานะ T/ / /T"

          "อายบ้าอะไรห๊าาา ที่นี่มีคนซะที่ไหนกัน! บอกมาซะดีๆ ว่าเป็นแฟนกันจริงๆ ใช่มั้ย!!"

          "ไม่ใช่น้าาาา ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน T^T"

          ตอนนี้ยัยเก๋กับฉันอยู่ที่สวนโรงเรียน ฉันเล่าเรื่องข้างบน (- -)ll ให้มันฟัง แล้วมันก็ดูคึก

เกินไปเสียด้วย T^T//

          "แกจะมีแฟนก่อนฉันไม่ได้นะ!! ฉันไม่ยอม!!"

          "ยัยบ้า!! ก็บอกว่ายัง...!!!"

          "ยังอะไรครับ ^^"

          "เฮ้ย!!! ริว!!!" ฉันมองไปหาริวที่จู่ๆ ก็ยื่นหน้ามา เขามาตอนไหนเนี่ย!!!

          "นายมาได้ไงน่ะ!"

          "ฉันจะมายังไงก็เรื่องของฉันน่า - -+ แต่ที่แน่ๆ ฉันมาหาโคล่า" ริวหันไปพูดกับเก๋แล้ว

หันมาทำตาเยิ้มใส่ฉัน

          "เมื่อวานไปไหนไม่บอกผมเลย ใจร้ายมาก ทิ้งน้ำไว้ให้ผมจ่ายเงินอีก T^T"

          "อ้อ!! ฉันขอโทษนะ คือว่า..."

          ฉันล้วงหาเงินในกระเป๋าแล้วยื่นแบงค์ยี่สิบ 2 ใบให้ริว

          "ฉันขอโทษจริงๆ นะ (._.)" ริวทำท่างงๆ แล้วยิ้มให้ก่อนจะยื่นมือมารับเงินฉันแล้วดึงตัว

ฉันไปโดนอกเขา

         ฟึ่บ!!

         Kiss!

         "ว้าย! O_O!" ฉันยกมือขึ้นสัมผัสแก้มที่โดนริวจูบ ริวยิ้มให้แล้วปล่อยตัวฉัน

         "ผมได้ทั้งเงินทั้งความหอมที่แก้มคุณเลยนะเนี่ย >VO+ แล้วเจอกันนะครับ" ริวขยิบตาให้

แล้วเดินจากไปเลย ฉันช็อกนะเนี่ย O_O

         "ตาบ้าเอ๊ย!!!! มาหอมแก้มเพื่อนฉันได้ไง!!! อย่ามาให้เห็นหน้าอีกนะ อีตาบ้า!!!! >O<"

         "พอเถอะเก๋ >< เสียงดังเกินไปแล้ว"

         "ทีหลังเธอต้องเหยียบเท้ามันแล้วเตะไอ้นั่นมันเลยนะ จะได้ไม่โดนอีก"

         "=[]=?"

         "ถ้าริวโผล่เข้ามาด้านหลังเธอก็เหยียบเท้าแล้วเตะผ่าหมากมันเลย! ถ้าเธอไม่ทำเธอคง

โดนเยอะกว่านี้"

         เยอะกว่านี้ =[]=!! มันจะเลยไปที่เตียงอ๊ะเปล่า TT_TT

         ฟึ่บ...

         "เอ่อ..." เสียงผู้ชายคนนึงดังขึ้นจากข้างหลังฉัน ฉันสะดุ้งโหยงแล้วกรีดร้อง

         "กรี๊ดดดดดดดดดดดด >[]<" ฉันกรี๊ดเสียงดังก่อนจะหลับหูหลับตาหันหลังกลับไป

แล้วเตะผ่าหมากใครก็ไม่รู้ทันที

         "โคล่า!!!" เก๋ตะโกนเสียงดัง ฉันเลยลืมตาข้างนึงเพื่อดูคนตรงหน้า

         >.O;;

         เอ๋!!! OoO!!!

         "โซดา!!!! OoO!!!!" ฉันรีบเข้าไปพยุงตัวโซดาที่ล้มลงไปกองกับพื้นพร้อมกุมไอ้นั่นไว้

ขึ้น แง T^T คนที่ฉันเตะผ่าหมากไปคือโซดาหรอกเหรอ พระเจ้าาา ฉันทำร้ายโซทเมทตัวเอง

TOT



         "ฉันขอโทษน้าาาา ฉันไม่ได้ตั้งใจอ่าาา"

         "-_-"

         "น่านะ ดีกันนะๆ"

         "-_-^"

         "ดีกันน้าาาา อย่างอนน้าาาา >_<"

         "-_-^^"


         ฉันนั่งง้อโซดาอยู่ที่ห้องพยาบาล ก็แหมมม ฉันเล่นเตะผ่าหมากไปซะเขาหน้าเขียวเลย

นี่ -V-;; เลยต้องพามาห้องพยาบาลเพื่อบรรเทาอาการปวดจุก

         "โอ๊ยยยย น่ารำคาญโว้ยยยย คนนึงก็นั่งง้อ อีกคนก็นั่งงอน ถามจริงๆ เหอะ พวก

เธอเป็นแฟนกันหรือเปล่าเนี่ย" ยัยเก๋ที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นแบบเซ็งๆ

         "ไม่ใช่นะ ไม่ใช่ๆ ><" ฉันกับโซดาปฏิเสธพลันวัน ใช่แฟนกันที่ไหนล่ะ ก็แค่เป็น

เนื้อคู่ดูใจกันอยู่ =.,= (กล้าพูดด)

         "แล้วทำตัวเป็นแฟนกันอยู่ได้ -_-^ คนมันอิจฉารู้มั้ยฮะ"

         "ไอ้บ้า! >/ / /<" ฉันตีแขนยัยเก๋แล้วหันไปง้อโซดาต่อ

         "นะๆๆๆ ดีกันนะๆ >3<"

         ฟุ่บ!

         โซดาเอามือวางบนหัวฉันแล้วโยกเบาๆ

         "ฉันไม่โกรธเธอหรอก ลูกแมวขี้อ้อน ^^"

         "นายน่ารักที่สุดด ^O^"

         "อูแหวะ!!"

         "=___=+++" ฉันกับโซดาส่งสยตาพิฆาตใส่ยัยเก๋ โทษฐานที่ล้อทางอ้อม

         "อุ๊ย แหะๆ ฉันไม่ขัดแระ ไปล่ะ =.=;;"

         เก๋ลุกจากเก้าอี้แล้วออกจากห้องไปทันที ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแรงๆ แล้วเอื้อมมือไป

หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

         "เธอจะโทรหาใครเหรอ ^^"

         "อ๋อ ฉันจะเล่นเกมน่ะ ^_____________^"

         "=_=;;"

         "ล้อเล่นน่า ฉันจะโทรหาแม่ กะว่าจะไปหาพี่แคนดี้ซะหน่อย"

         "ไปทำไม O_O"

         "ก็อยากไปหาเฉยๆ อืมม แต่จริงๆ ก็ไม่รู้เหมือนกัน มันอยากไปเฉยๆ น่ะ"

         "ยังไง OVO"

         "ก็ไม่รู้หรอก มันรู้สึกเหมือนมีใครจะให้ไป -_-^"

         "-_-?"

         "ช่างเถอะๆ ^O^ ตกลงจะไปมั้ย"

         "ก็อยากไปนะ แต่จะไม่รับกวนพี่เขาเหรอ"

         "เดี๋ยวฉันโทรนัดก็ได้ เผื่อจะได้ไปกินของอร่อยๆ เหอๆๆๆๆ ^________^"

         "สรุปคือจะไปกินของฟรี =[]="

         "^O^"

         "ฮะๆๆ ลูกแมวของฉันน่ารักที่สุด ^^" โซดาจับหัวฉันแล้วขยี้ ฉันย่นจมูกแล้วกดเบอร์

โทรหาพี่แคนดี้ก่อน

         [ฮัลโหลค่าา แคนดี้ค่าาา]

         "ฮัลโหล พี่แคนดี้คะ นี่โคล่าเองนะคะ"

         [โคล่า!! พี่คิดจะโทรไปหาพอดีเลย!! ดีเหมือนกันที่โทรมา]

         "มีอะไรเหรอปล่าวคะ O_O"

         [อ๋อ พอดีว่ามีงานให้ทำอีกน่ะจ้ะ แค่สัมภาษณ์เองน่ะ แต่...]

         พี่แคนดี้เงียบไปพักนึง ฉันเลยเปิดสปีกโฟนให้โซดาฟังด้วย

         [รายการที่จะให้ไปเนี่ย เชิญไปถึง 200 รายการกว่าน่ะสิ]

         "200 รายการ!!!! OoO!!!"

         [อื้ม พี่เลยคิดหนักว่าน้องจะทำงานเยอะเกินไป พี่เลยเลือกไม่ถูก (._.)]

         "ก็เอาแต่รายการที่เขาดูกันสิคะ พวกดังๆ น่ะ OVO"

         [คัดรายการดังมาแล้วก็ประมาณ 125 รายการน่ะ ไหวรึเปล่า]

         =[]=!!!

         นี่คัดแล้วนะ T^T

         "พี่แคนดี้รับรายการที่ได้ค่าตัวเยอะแต่สัมภาษณ์น้อยๆ สิคะ ^__________^"

         [ฮ่าๆๆๆ ดีเหมือนกันนะ ตกลงตามนี้ละกัน อืม...โทรมามีอะไรมั้ย]

         "อยากไปหาค่ะ TVT"

         [มาสิๆ พี่ก็อยากเจออยู่พอดี >< เดี๋ยวพี่ไปรับนะจ๊ะ รออีกครึ่งชั่วโมงได้มั้ย?]

         "ไม่มีปัญหาครับ ^^"

         [อ้าว โซดา ฟังอยู่เหรอเนี่ย ฮ่ะๆ พี่มีเรื่องจะคุยกับโซดาเป็นการส่วนตัวด้วย เดี๋ยวจะรีบ

ไปนะจ๊ะ บายยยย]

         พี่แคนดี้กดตัดสายทันที ฉันเลยหันไปมองโซดาแล้วถามเขา

         "เรื่องส่วนตัวคืออะไร"

         "ฉันไม่รู้ O_o"

         "ถ้าพูดกับพี่แคนดี้จบมาบอกฉันด้วยนะ อยากรู้อ่ะ (' ')"

         "อะ คร้าบบบบ"

         น่ารักชะมัด! ให้ตายเฮอะ!! T^T



         ครึ่งชั่วโมงผ่านไป...

         "อุ๊ย นั่นแคนดี้กับแสตนนี่!!! >/ / /<"

         "จริงด้วย รับใครกันน้าาา"

         "จะใครล่ะ ก็โคล่ากับโซดาไง!!"

         "อ๊ายยย อิจฉาจัง!! >^<"

         "-_-;" ฉันกับโซดาเดินออกจากโรงเรียนอย่างเร็ว จะได้ไม่ตกเป็นเป้าสายตาใครอีก ดูสิ

จ้องซะจะกินตัวฉันกับโซดางั้นแหละ -O-

         "เอ่อ...โซดา พี่มาผิดเวลารึเปล่าเนี่ย ^^;"

         "ไม่หรอกครับพี่แสตน มันเป็นปกติ มีเพิ่มนิดๆ ก็ที่พี่มานี่แหละ =[]=^^^"

         "ขึ้นรถเร็วๆ เถอะค่ะ โคล่าอาย ><"

         "นั่นสินะ >O<" พี่แคนดี้รีบโดดเข้ารถทันที ฉันเลยดันตัวโซดาเข้าไปที่เบาะหลัง แต่

ผิดพลาดเล็กน้อยคือหน้าฉันดันไปโดนปากเขาน่ะสิ =/ / /= มันคืออุบัติเหตุน่ะ

         "โซดาโคล่าอยากทานอะไรรึเปล่า ทานก่อนได้นะ"

         "โคล่าอยากกินพิซซ่า (' ')"

         "ผมอยากกินสุกี้ (' ')"

         โครกกกกก

         ฉันกับโซดาพูดกันคนละอย่างตามด้วยเสียงเอฟเฟ็กส์ T/ / /T

         "สงสัยหิวจริง -_-; แต่เลือกกันคนละอย่างแบบนี้จะยังไงดีล่ะ"

         พี่แคนดี้หันมาถามฉันกับโซดา เราเลยมองหน้ากันแล้วเป่ายิงฉุบแบบเร็วๆ มันเป็นการ

ตัดสินสมัยเด็กๆ น่ะ แหะๆ (./ / /.)//

         "อ๊ากกกกกกก นายชนะฉันเฉยเลยอ่าาาาา >O<"

         "ช่วยไม่ได้ เธอออกกระดาษทำไมล่ะ =P"

         "ฮือออ T^T โซดาาาา ฉันอยากกินพิซซ่าอ่ะ กินพิซซ่ากันเถอะน้าาา >3<" ฉันอ้อน

โซดาแล้วไปกระแซะๆ ใกล้ๆ โซดาหน้าแดงทันทีเลย ฉัน win แล้ว \\(=W=)//

         "ก็ได้ๆ ยอมก็ได้ -/ / /-"

         "เย้!!! >O< ขอบคุณน้าาา >3< น่ารักที่สุดดดด" ฉันเข้าไปกอดโซดาแล้วยิ้มร่า โซดา

ยิ้มแล้วหัวเราะก่อนจะขยี้หัวฉันเบาๆ

        แคนดี้กับแสตนมองหน้ากันแบบงงๆ ก่อนจะยิ้มให้กัน ^_____^ เหมือนเราเลยน้าาา

        "ยัยลูกแมวขี้อ้อน!"

        "งื้ออออ >.<" โซดาบีบจมูกฉันเล่น ฉันย่นจมูกนิดๆ ก่อนจะยิ้มกว้าง

        "เอ่อ...อะแฮ่ม!! สรุปว่าจะไปทานพิซซ่าใช่มั้ยครับ ^^ โอ๊ย! TOT"

        พี่แสตนกระแอมดังก่อนจะร้องเสียงหลงเพราะพี่แคนดี้หยิกแขน

        "บี้! เค้าดู 2 คนนั้นอยู่นะ มาขัดจังหวะทำไม!"

        "บี้รุนแรงอ่ะ T^T"

        "บอกตรงๆ นะ เค้าจะไม่นวดบี้หนึ่งอาทิตย์ (VRZO)"

        "TOT!!" พี่แสตนช็อกไปแล้ว ฮ่าๆๆ รักกันจังเลยนะ ><

        "ฮ่าๆๆๆๆๆ 'บอกตรงๆ นะ เค้าจะไม่นวดบี้หนึ่งอาทิตย์' ฮ่าๆๆๆๆๆ ^O^"

        ฉันกับโซดานั่งขำตัวงอ พี่แคนดี้มองด้วยสายตาดุ -_-++ ส่วนพี่แสตนยังเศร้าไม่เลิก

T^T ฮ่าๆๆๆๆๆ

        "ตกลงทานพิซซ่าใช่มั้ยเอ่ยยย TOT" พี่แสตนยังเศร้าไม่หยุด -.-

        "ครับผม ^^;"

        "ใช่ค่ะ ><;;"

        "อื้ม ดีมาก ^^+" พี่แคนดี้ก็ยังส่งสายตามรณะไม่เลิกเช่นกัน -O-;;

        พี่แสตนเลี้ยวเข้าห้างฯ ฉันเลยเตรียมหยิบกระเป๋า โซดาก็ทำตามฉันเหมือนกัน พอถึงที่

จอดรถฉันก็เปิดประตูแล้วออกจากรถทันที (รีบเหรอ)

        "ไม่ต้องเร็วขนาดนั้นก็ได้ ห้างฯ ไม่หนีไปไหนหรอกน่า =[]=^^^" โซดาค่อยๆ ลงจาก

รถแล้วเดินมาโอบบ่าฉัน มันชักจะใกล้ไปทุกวันแล้วนะ =/ / /=

        "ไปเลยจ้า นำไปก่อนเลย เดี๋ยวพี่ตามไป"

        "อ้าว พี่แคนดี้กับพี่แสตนจะไปไหนคะ O_o"

        "ไปชั้น 5 น่ะ เดี๋ยวพี่ตามไปเองน่า นี่เป็นบัตรเครดิต กินเท่าไหร่ก็ได้"

        "พี่แคนดี้ไปเอาของใครมาคะ -_-+"

        "จะใครล่ะจ๊ะ ถ้าไม่ใช่แสตน โฮะๆๆ ^O^"

        "รีบไปกันเถอะโซดา ฉันกลัวพี่แคนดี้ - -^" ฉันกระซิบกับโซดาแล้วรีบแจ้นเข้าไปในตัว

ห้างฯ ตอนแรกฉันแอบแวะดูของใช้ส่วนตัวนิดหน่อยน่ะ แต่ก็โดนโซดาดุเอา -^-  เชอะๆๆๆๆ

        "นี่โคล่า เธอไม่ได้เป็นแฟนริวจริงๆ ใช่มั้ย"

        -[]-

        "วันก่อนฉันว่าฉันพูดไปแล้วนะ =^=!"

        "ก็มันไม่มั่นใจนี่นา =[ เธอทำตัวแบบนี้ใครๆ เขาก็คิดได้"

        "...หึงเหรอ" ฉันพูดจบก็กัดริมฝีปากตังเองอย่างแรง แรงจนเจ็บ TOT (?)

        "หึง..."

        O/ / /O!!

        ฉันโดนเขาน็อคเอ๊าท์ไปในยกแรก >/ / /<

        "นายมันใจร้ายที่สุด! T^T!!"

        "ทำไม?"

        "นายทำให้ฉันหน้าแดงแล้วนะ!!! T/ / / /T"

        "เธอหน้าแดงแบบนี้ก็น่ารักดีนี่ ฉันชอบ (' ')"

        โดนไปอีกยกแล้ว T/ / / / / / / /T!!!

        "บ้า! >/ / /<"

        โซดายิ้มหน้าแดงแล้วมองไปทางอื่น ฉันกัดปากตัวเองก่อนจะยิ้มออกมาอย่างคุมไม่ได้

('/ / /')

         "เธอไม่คิดว่าเรา 2 คนเหมือนคู่รักที่เพิ่งแต่งงานกันหน่อยเหรอ -/ / / /-"

         !!!!!!!!!!!!!

         ฉันสลบไปในยกที่ 3 TOT

         "พูดบ้าอะไรของนายเนี่ย >/ / /<"

         'ฉันชอบเธอนะโคล่า!!'

          เอิ่ม...อันข้างบนฉันแค่คิดเองน่ะ TOT ใจอยากให้เขาพูดแบบนี้มากเลยนะ T^T

          "ฉันชอบ..."

          O/ / /O!!!!!!!

          "ฉันชอบพิซซ่าหน้านี้มากเลย! ดีนะที่สั่งหน้านี้มากิน!!"

          ...........

          .......................

          ไอ้แกะดำใจร้าย TOT

          (ฉันไม่ให้เธอสมหวังง่ายๆ หรอกยะ!!!//แกะดำ)

          "นั่นสินะ...มันโคตรอร่อยเลย T^T"

          "หึๆๆๆ" โซดาหัวเราะเบาๆ แล้วมองมาทางฉัน ฉันเลยทำเป็นมองไปทางอื่นต่อ


         "วันนี้พระจันทร์เสี้ยวสวยนะ"

         "อื้ม สวยจริงๆ" ฉันมองพระจันทร์เสี้ยวเเล้วหันไปมองโซดา

         "น่าเสียดายที่ไม่ใช่พระจันทร์เต็มดวง"

         "นั่นสินะ มันคงจะงดงามมากกว่านี้"

         "ฉันคิดว่าความรักก็เหมือนพระจันทร์" โซดาพูดก่อนจะยกน้ำขึ้นดื่ม "ความรักมันก็เหมือน

กับพระจันทร์ วันที่พระจันทร์เต็มดวง ก็เหมือนกับความรักที่เพิ่งเริ่ม แต่นานวันเข้าๆ มันก็จะเลย

เสี้ยวเล็กๆ หรือไม่มีเลย" โซดาเสมองไปทางอื่นแล้วพูดต่อ "รูปทรงของมันจะต่างกันทุกครั้ง มันก็

เหมือนกับความรักของใครหลายคนที่ไม่เหมือนกัน บางคนก็หวานแหวว บางคนก็ร้อนแรง บางคน

ก็เจ็บปวด..."

         "..."

         "ฉันเชื่อว่าฉันไม่มีพระจันทร์ที่เจ็บปวด พระจันทร์ของฉันเต็มดวงเสมอ :)"

         ฉันหน้าแดงขึ้นทันที คำพูดไม่กี่คำทำให้ฉันเป็นแบบนี้ไปได้ เขินจริงๆ -/ / /-

         "พระจันทร์ทั่วไเป็นสีเหลือง..."

         "?"

         "แต่พระจันทร์ของฉันเป็นสีชมพู" โซดาพูดแล้วยิ้มกว้าง ฉันหลบสายตาเขาทันที

         "พระจันทร์ของฉันเต็มดวงทุกครั้งเมื่อได้อยู่ใกล้ๆ คนที่ฉันรัก"

         ">/ / /<"

         "ตอนนี้มันก็เต็มดวงอยู่ด้วย ^/ / /^"

         "!!!"

         เขาน็อกเอ้าท์ฉันไปอีกยก T/ / /T

         "รีบๆ เช็คบิลเถอะนะ!!!" ฉันตัดบทไป โซดายิ้มๆ แล้วหยิบบัตรเครดิตที่พี่แคนดี้ให้ขึ้น

มาแล้วยื่นให้พนักงาน ฉันนั่งเท้าคางแล้วมองโซดาไปด้วย *W*

         "มองอะไร ('W')"

         "มองคนหล่ออออ ><"

         "หล่อแล้วรักมั้ยล่ะ"

         "!!!!"

         ฉันโดนน็อคเอ้าท์เยอะเกินไปแล้วนะ TOT

         งั้นต้องสวนกลับสิ....

         "รักสิ"

         "O/ / /O!!!"

         ฉันได้น็อกเอ้าท์เขาแล้ว \\(=W=)//

         "รักแล้วรักเลยนะ"

         เปรี๊ยงงงงงงง!!!!

         หมัดของโซดาสวนกลับมาอย่างรวดเร็ว T/ / /T

         ฉัน...ยอมแพ้ TOT

         "ตาบ้า พูดอะไรก็ไม่รู้ ฉันแค่ล้อเล่นเอง T/ / / / /T"

         "หึๆ ^^" โซดาหัวเราะในลำคอ พอดีกับที่พนักงานนำบัตรมาคืน ฉันรู้สึกดีมากเลย

แหละ TUT ขอบคุณพนักงาน (_ _)//

         "ป่ะ ไปหาพี่แคนดี้กันเถอะ ><//"

         ฟึ่บ!

         โซดายื่นมือมาแล้วยิ้มให้ ^^ ฉันยิ้มตอบแล้ววางมือลงที่มือเขาก่อนจะเดินไปด้วยกัน

         อ๋าาา >_< อบอุ่นๆๆๆๆๆๆ >/ / /< ขอบคุณพระเจ้าที่ทำให้เราคู่กัน!!

G  Minor!