ลำดับตอนที่ #9
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : FIC : Say you love ME [บทกลาง]

ผมนั่้อมอร่าเล็ทีุ่้นาอย่าเหนื่อยใ หวายสัปาห์แล้วที่เาไม่ยอมทานอะไร และไม่ยอมที่ะออไปพบปะผู้นเลย...นับั้แ่เาโนนนนั้นบอเลิ โยอบเหม่อมอท้อฟ้าสีราม วาลมโที่เยสว่าสใสเศร้าสลลอย่าเห็นไ้ั
แ้มลมทีู่อวบอิ่มในอนแรที่พบเอ ูอบและูบผอมยิ่นั ใบหน้าที่ราวับแบรับทุสิ่ไว้นั่นยิ่ทำให้ผมเ็บปวใ ี่รั้แล้วที่วาลมนั่น้อมีน้ำใสไหลรินเพราะวามเ็บปวับวามรั
ยาม่ำอืนนี้ โยอบร้อเรียให้พาึ้นมาูาวบนท้อฟ้า เานั่เหม่อมออย่าที่เป็นประำ ไอาวพ่นออาปาและมู้วยวามเย็นออุหภูมิรอบาย ผมึถอเสื้อแนยาวแล้วสวมให้นัวเล็้าๆ
"ไม่ใส่หรือุนฮยอ เี๋ยว็หนาวนะ" นัวเล็หันมาถาม้วยรอยยิ้มที่เหมือนฝืนเ็มทน นผม้อึเาเ้ามาโอบอ แล้วใบหน้านั้นให้บไหล่ผม เพียไม่นาน็รู้สึถึวามเปียื้นที่หัวไหล่ ร่าเล็สั่นัวโยนามแรสะอื้น
"ถึเธอนั้นเป็นใร...าไหน็ไม่สำั
เพียเธอมอาอัน...อีปล่อยมันให้ลอยไป
ถ้าเธอ้มมอูิน...เธออาไม่ไ้ยินเสียหัวใ
และมอไม่เอใรๆ..แ่เธอยัมีใรนนึ
....................................................
รออยู่รนี้...ทุทุนาทีที่เธอฝันร้าย
อยาให้เธอมอว่ายัมีใรที่ยัรั"
ผมึนัวเล็ที่หยุร้อไห้เพราะเพลที่ผมร้อออมา้อา วาลมโแวววับึ้นอย่าแปลใ เพลที่ผมร้อไปเิมที็เป็นเพลไทย แ่เพราะารเอามาัแปลเป็นภาษาเาหลี มันเลย่อน้าแปล และวามหมายร
"ุนฮยอ...นาย"
"ันรันาย...รัมาโยลอ" าลมอโยอบสั่นไหว แ้มทีุ่บผอมึ้นสีมพูอ่อน
"แ่ัน..."
"ยัไม่้ออบอนนี้หรอ ให้เวลาไ้เป็นเรื่อพิสูน์วามรัอัน"
"ุนฮยอ..." ร่าเล็โผฝเ้าอผม ่อนะปล่อยโฮอีรอบ "ันทำนายเ็บมาลอเลยสินะ ันอโทษ"
"แ่นายอยู่ับันอนนี้...็ีับันแ่ไหนแล้ว"
หลัาวันนั้น โยอบ้เริ่มที่ะเปิใให้ผมและอะไรรอบ้ามายิ่ึ้น เริ่มทาน้าว เริ่มยิ้มออมา และที่สำั เาให้วามสำัับผมมาๆ ไม่รู้ว่า้วยเหุผลอะไร แ่ที่เป็นอยู่อย่านี้็พอใแล้ว
ผมนั่บนโฟาลาบ้านอโยอบที่อบเ้ามาแวะเวียนอยู่บ่อยๆใน่วนี้ ็เพราะเป็นห่วว่านัวเล็นี้ะทำอะไรห่ามๆหรือเปล่า โยอบเยหัวัวเอนอนหลับาพริ้มบนออผมอย่าสบายใ แ้มที่เนูบอบลับมาลมสวยอีรั้ วาที่เยบวและนอไป้วยน้ำา อนนี้ไร้ึ่สิ่เหล่านั้น ผมสอประสานนิ้วมือทั้ห้าเ้านิ้วมืออโยอบ นัวเล็เยหน้ามอผมเล็น้อย ผม้มลูบลุ่มผมำลับรหน้า
"่อให้นับาวนหมท้อฟ้า...็น้อยว่าวามรัอัน
มาว่ารัแท้อใรที่รวมัน
่อให้ไม่มีสันที่รั...ันยัอยาบอเธอทุทุวัน
ว่าเธอือาวในฝัน...และมัน็มีแ่ันนเียวที่หาเอ"
"นายเ่มาที่หาเอนะ ยุนฮยอ" โยอบโยัวึ้นหอมแ้มผมเบาๆ
"่อานี้ ็รัยนนนี้ไปพิารา้วยนะรับ"
รอยยิ้มที่สใสลับืนมาบนใบหน้าหวาน าลมยิ้มนเป็นเส้นโ้
...นายือาวอันนะ...ยัโยอบ...
TBC.
___________________________________________________________________
แ้มลมทีู่อวบอิ่มในอนแรที่พบเอ ูอบและูบผอมยิ่นั ใบหน้าที่ราวับแบรับทุสิ่ไว้นั่นยิ่ทำให้ผมเ็บปวใ ี่รั้แล้วที่วาลมนั่น้อมีน้ำใสไหลรินเพราะวามเ็บปวับวามรั
ยาม่ำอืนนี้ โยอบร้อเรียให้พาึ้นมาูาวบนท้อฟ้า เานั่เหม่อมออย่าที่เป็นประำ ไอาวพ่นออาปาและมู้วยวามเย็นออุหภูมิรอบาย ผมึถอเสื้อแนยาวแล้วสวมให้นัวเล็้าๆ
"ไม่ใส่หรือุนฮยอ เี๋ยว็หนาวนะ" นัวเล็หันมาถาม้วยรอยยิ้มที่เหมือนฝืนเ็มทน นผม้อึเาเ้ามาโอบอ แล้วใบหน้านั้นให้บไหล่ผม เพียไม่นาน็รู้สึถึวามเปียื้นที่หัวไหล่ ร่าเล็สั่นัวโยนามแรสะอื้น
"ถึเธอนั้นเป็นใร...าไหน็ไม่สำั
เพียเธอมอาอัน...อีปล่อยมันให้ลอยไป
ถ้าเธอ้มมอูิน...เธออาไม่ไ้ยินเสียหัวใ
และมอไม่เอใรๆ..แ่เธอยัมีใรนนึ
....................................................
รออยู่รนี้...ทุทุนาทีที่เธอฝันร้าย
อยาให้เธอมอว่ายัมีใรที่ยัรั"
ผมึนัวเล็ที่หยุร้อไห้เพราะเพลที่ผมร้อออมา้อา วาลมโแวววับึ้นอย่าแปลใ เพลที่ผมร้อไปเิมที็เป็นเพลไทย แ่เพราะารเอามาัแปลเป็นภาษาเาหลี มันเลย่อน้าแปล และวามหมายร
"ุนฮยอ...นาย"
"ันรันาย...รัมาโยลอ" าลมอโยอบสั่นไหว แ้มทีุ่บผอมึ้นสีมพูอ่อน
"แ่ัน..."
"ยัไม่้ออบอนนี้หรอ ให้เวลาไ้เป็นเรื่อพิสูน์วามรัอัน"
"ุนฮยอ..." ร่าเล็โผฝเ้าอผม ่อนะปล่อยโฮอีรอบ "ันทำนายเ็บมาลอเลยสินะ ันอโทษ"
"แ่นายอยู่ับันอนนี้...็ีับันแ่ไหนแล้ว"
หลัาวันนั้น โยอบ้เริ่มที่ะเปิใให้ผมและอะไรรอบ้ามายิ่ึ้น เริ่มทาน้าว เริ่มยิ้มออมา และที่สำั เาให้วามสำัับผมมาๆ ไม่รู้ว่า้วยเหุผลอะไร แ่ที่เป็นอยู่อย่านี้็พอใแล้ว
ผมนั่บนโฟาลาบ้านอโยอบที่อบเ้ามาแวะเวียนอยู่บ่อยๆใน่วนี้ ็เพราะเป็นห่วว่านัวเล็นี้ะทำอะไรห่ามๆหรือเปล่า โยอบเยหัวัวเอนอนหลับาพริ้มบนออผมอย่าสบายใ แ้มที่เนูบอบลับมาลมสวยอีรั้ วาที่เยบวและนอไป้วยน้ำา อนนี้ไร้ึ่สิ่เหล่านั้น ผมสอประสานนิ้วมือทั้ห้าเ้านิ้วมืออโยอบ นัวเล็เยหน้ามอผมเล็น้อย ผม้มลูบลุ่มผมำลับรหน้า
"่อให้นับาวนหมท้อฟ้า...็น้อยว่าวามรัอัน
มาว่ารัแท้อใรที่รวมัน
่อให้ไม่มีสันที่รั...ันยัอยาบอเธอทุทุวัน
ว่าเธอือาวในฝัน...และมัน็มีแ่ันนเียวที่หาเอ"
"นายเ่มาที่หาเอนะ ยุนฮยอ" โยอบโยัวึ้นหอมแ้มผมเบาๆ
"่อานี้ ็รัยนนนี้ไปพิารา้วยนะรับ"
รอยยิ้มที่สใสลับืนมาบนใบหน้าหวาน าลมยิ้มนเป็นเส้นโ้
...นายือาวอันนะ...ยัโยอบ...
TBC.
___________________________________________________________________

ฮุๆ มา่ออย่ารวเร็ว ็เพราะว่ามันเป็นฟิยาว
ไม่อยา่อทีละนิ ่อเลยทีเียวนี่แหละ ะไ้ไม่ั่้า
อันนี้มาแบบหวานๆ ไม่เศร้ามา อน่อไป็...ฮุๆ ไม่มีสปอย
ิามอ่านเอนะรับ อย่าลืมเม้นเน้>[]<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น