รักนาย...ไม่กล้าพูด (Seungho x G.O. Mblaq)

ลำดับตอนที่ #9 : 87Line # 9 (Seunghoon mode)End

วันนี้ก็เป็นวันเดทของผมกับจีโอผมนั่งมองนาฬิกาภายในร้านกาผฟเป็ครั้งที่สิบของวัน(ทำไมยังไม่มาฟร่ะ)ก่อนที่ผมจะได้ด่าต่ออีกหนึ่งชุดร่างเล็กก็วิ่งเข้ามาในร้านอย่างรีบร้อนด้วยชุดฮู้ดสีเทากับกางเกงยีนส์ขาวน่ารักตามสไตส์บยองฮี

"โทษทีๆกว่าจะซ้อมละครเสร็จก็ช้าแล้วอ่ะ"จีโอเอ่ยขึ้นพลางเลื่อนเก้าอี้นั่งลงฝั่งตรงข้ามพลางเช็ดเหงื่อของตัวเอง

"อือ ช่างมันเหอะเพราะนายมาสายฉันเลยว่าจะเปลี่ยนแผนหล่ะ"ผมเอ่ยขึ้นพลางหันมองไปรอบๆตัว "ฉันมีการบ้านด้วยเพราะฉะนั้นเราไปทำไรกินที่บ้านกันดีกว่า"

"บ้านนาย!!"จีโอทวนคำพูดของผมอย่างตกใจก่อนที่จะปฏิเสธออกมาแทบจะทันที "ฉันไม่ไป"

"วันนี้พี่ซึงโฮไม่อยู่บ้าน ไปเหอะขี้เกียจเดินข้างนอกรำคาญนายจะได้ไม่ต้องหลบด้วยไง"ผมเกลี้ยกล่อมร่างเล็กตรงหน้าให้ยอมจำนนกับความจริงที่ว่านายคือไอดอลที่ไม่สามารถมาเดินในเมียงดงได้อย่างสบายใจเฉิบแบบนี้

"คำพูดนายเชื่อถือได้ป่ะเนี่ย"จีโอถามผมพลางมองหน้าอย่างไม่ไว้วางใจ

"หรือนายจะเดินแบบนี้ก็ตามใจ ระวังแฟนแคมขึ้นยูทูปหล่ะกัน"ผมเอ่ยพวกพลางลุกขึ้นเดินนำออกจากร้าน

"เออ ก็ได้แต่ต้องไปซื้อของก่อน"จีโอเอ่ยบอกพลางวิ่งตามออกมาเพื่อลากผมไปซูเปอร์มาเก๊ตก่อนไปบ้าน

ใช่แล้วหล่ะ การที่จะทำให้ซึงโฮฮยองหึงได้มันต้องให้เค้าได้สัมผัสกับสถานการณ์จริงของการเจอคนที่ชอบอยู่กับคนอื่นรีแอ็คชั่นมันรุนแรงกว่า

"แล้วนายจะกินไรอ่ะ"จีโอหันมาถามผมระหว่างที่กำลังเลือกเนื้อหมูบนชั้นแช่อาหารสดอย่างพิถีพิถัน

"กินไรก็ได้ ถ้านายทำอะ"ผมเอ่ยบอกแบบผ่านๆพลางเข็นรถไปหยุดด้านหลัง

"ถ้าท้องเสียอย่ามาโทษฉันหล่ะกัน"จีโอบ่นออกมาเบาๆก่อนที่จะเลือกของใส่รถเข็น

อย่างนี้สินะถึงได้ถูกเรียกว่าออมม่า ทำอาหาร น่ารัก ขี้บ่น จู้จี้ ครบสูตรม่ามี้จริงๆ

บ้านตระกูลยัง

"ทำไมบ้านนายมันเงียบๆไม่มีคนอยู่หรอ"จีโอเอ่ยถามอย่างงงๆ

"อืม พ่อกะแม่ออกไปข้างนอกอ่ะ"ผมเอ่ยตอบพลางใช้แขนดันประตูรั้วให้เปิดออกเพราะมือไม่เหลือที่ให้ใช้การแล้วเนื่องจากของสดและขนมที่พึ่งซื้อมาเต็มไม้เต็มมือส่วนคนถามนะหรอนมขวดเดียวเท่านั้นที่ถือเดินตามมา จะสบายไปไหมเพ่ "ส่วนพี่ซึงโฮผมไม่รู้แฮะ"

"อืม"จีโอพยักหน้ารับคำก่อนที่จะเริ่มรื้อของทันทีที่มาถึงครัวเหมือนไม่ได้ใส่ใจในสิ่งที่ผมพูดแม้แต่นิด งี้~แผนผมก็เจ๊งอะดิถ้าพี่ซึงโฮไม่อยู่บ้านอ่ะ อ๊าก~ไอ้พี่บ้า

"งั้นเรามาลงมือทำกันเหอะ"ผมเอ่ยบอกพลางรื้อไอติมและนมใส่ตู้เย็น "ต้องการลูกมือป่ะ"

"แล้วเรื่องไรฉันต้องทำคนเดียวหล่ะ"จีโอเอ่ยขึ้นพลางเดินมาลากผมไปล้างมือด้วยกันที่ซิงค์น้ำใกล้ๆ

"เมนูวันนี้ก็คือ ต๊อกโบกกี้ฉบับบยองฮี เฮ้~อยากกินม่ะ"จีโอสวมวิญณาน MCสัมภาษณ์ผมพร้อมกับยื่นทัพพีไม้ใช้แทนไมค์

"เลิกเล่นแล้วรีบๆทำเข้าเหอะ"ผมเอ่ยบอกพลางผลักทัพพีไม้ให้กลับไปหาร่างเล็กอีกครั้ง

"ชริ~จำไว้เลยนะ ยังซึงฮุน"จีโอเอ่ยข้นอย่างงอนๆพลางตั้งน้ำร้อนในหม้อให้เดือด

ผมทำได้แค่หัวเราะออกมาเบาๆกับท่าทีของจีโอเท่านั้น

"นายจะหั่นผักหรือจะได้ดูหม้อ"จีโอหันมาถามระหว่างเอาโอเด้งออกจากเตาเพื่อมาหั่น

"ฉันดูหม้อให้หล่ะกันแล้วนายหั่น"ผมตอบพลางเดินไปแลกที่กับจีโอ

"อืม"จีโอตอบรับพลางเดินมาที่เคาเตอร์ก่อนที่จะเริ่มปอกเปลือกแครอทอย่างชำนาญก่อนที่จะเริ่มหั่นเป็นชิ้นๆระหว่างนั้นเอง

"ย๊า~ยังซึงฮุนนายทำอะไรของนายเสียงดังชะมัด"พี่ซึงโฮตะโกนโวยวายออกมาทำให้ร่างเล็กที่หั่นแครอทอยู่ถึงกับหั่นพลาดไปโดนนิ้วตัวเองด้วยความตกใจ

"อุ๊ย~"จีโอร้องออกมาเบาๆเดินไปล้างน้ำราวกับการหั่นนิ้วตัวเองเป็นเรื่องปกติ แต่ว่าสถานการณ์แบบนี้เป็นสิ่งสำคัญที่สามารถทำให้ยังซึงฮุนดำเนินนโยบายของตนเองต่อไปได้ ฮุฮุ

"เป็นไงบ้าง"ผมเอ่ยถามพลางดึงมือบางขึ้นมาดู

"ไม่เป็นไรหรอกน่า"จีโอขืนมือตัวเองเพื่อดึงกับไปแต่ผมจับไว้แน่นเกินกว่าจะเอาออกไปได้ง่ายๆ

"นิ้วนายเรียวจัง อุ๊เลือดยังไม่หยุดไหลเลย"

"สงสัยคงโดนลึกหล่ะมั้งแต่ช่างมันเหอะไม่เป็นไรหรอก"จีโอเอ่ยตอบอย่างเซ็งๆก่อนที่จะเบิกตาโพล่งออกมาอย่างตกใจที่อยู่ผมก็ห้ามเลือดโดยการดูดนิ้วแบบในละคร

"ย๊า~ยัง..."และก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่พี่ซึงโอเดินมาถึงพอดี แหมมันช่างลงล็อคแป๊ะๆทุกทางเลย ฮุฮุ สุดยอกอัจฉริยะยังซึงฮุน

"ซะ..ซึงโฮ"จีโอเอ่ยเรียกพี่ซึงโฮแบบตกใจพลางกระชากมือตัวเองกลับไปอย่างรวดเร็วเป็นรีแอคชั่นที่รวดเร็วอะไรแบบนี้ฟร่ะและแล้วบรรยากาศรอบๆห้องครัวก็เริ่มาคุข้นอย่างทันตาเห็น จีโอยังคงช็อคอยู่ส่วนผมก็ส่งยิ้มให้พี่ชายบังเกิดเกล้าที่แทบจะเขมือบหัวผมกินแทบต๊อกอย่างอินโนเซ้นต์ต่อไป





"นายทำอะไรของนาย ห๊า ยังซึงฮุน"พี่ซึงโฮเริ่มตะคอกออกมาเป็นสัญณษณที่เตือนว่าโมโหขั้นสุดยอดแล้ว

"ก็ไม่ได้ทำไรนี่ทำอาหารกินกันอยู่"ผมเอ่ยตอบอย่างไม่ใส่ใจพลางเดินไปหั่นผักแทนจีโอที่กำลังยืนช็อคไม่เลิกพร้อมกับเงยหน้ามองซึงโฮฮยองแบบกวนๆ "ผมกะจีโอกำลังเดทกันอยู่นะตอนนี้ เพราะงั้นพี่ออกไปได้แล้วไป"ผมเอ่ยไล่พี่ซึงโฮที่ยังคงทำหน้าตาหน้ากลัวอยู่แบบไม่ใส่ใจ

ส่วนในใจจริงๆของผมอะหรอก -หัวตรูจะหลุดไหมเนี่ย-

"เดท?"ซึงโฮฮยองทวนคำก่อนที่จะหันไปมองหน้าจีโออย่างต้องการคำตอบ

"ฮ่าๆ ซึงโฮอ่า ถ้าฉันจะมาเดทกะน้องนายทำไมต้องทำหน้าตาน่ากลัวแบบนั้นหล่ะ"จีโอเริ่มสวมบทเจ้าหนูไฮเปอร์ขึ้นมาแทบจะทันทีพลางวิ่งไปดูต๊อกในหม้อเพื่อเป็นการหลบเลี่ยงสายตาของพี่ซึงโฮ "ตอนแรกก็แค่จะได้เที่ยวกันเฉยๆแต่คนมันเยอะเลยขอยืมบ้านนายหน่อยหล่ะกัน"

"เพราะเป็นน้องฉันไง ฉันถึงได้โกรธ"พี่ซึงโฮพูดขึ้นอย่างโมโหเข้าขั้นแม๊กซ์ทำให้จีโอที่พยายามจะหลบพี่ซึงโฮตลอดหลายวันต้องหันหน้ามาจ้องหน้าเพื่อนสนิทอย่างเหลืออด

"โกรธ เพราะอะไรนายคงไม่คิดว่าฉันจะจีบน้องนายหรอกนะ ยังซึงโฮ"จีโอตะโกนกลับไปอย่างโมโห "เด็กกวนโมโหอย่างนี้ไม่ใช่สไตร์ฉันหรอก"จีโอเอ่ยพลางถอดผ้ากันเปื้อนออกจากเอว

"..........................."

 "ฉันกลับก่อนหล่ะ"จีโอเอ่ยลาก่อนที่วิ่งออกไปนอกบ้านอย่างรวดเร็วโดยที่ไม่สนใจพี่ซึงโฮที่กำลังช็อคอยู่

"นั่นดิ พี่จะโมโหทำไมผมเป็นคนบังคับจีโอให้มาเองหล่ะ"ผมเอ่ยบอกพี่ซึงโฮพลางเดินไปปิดเตาแก๊สแบบนอยด์ๆ

"ไม่ต้องมาพูดมากเลย ยังซึงฮุน"พี่ซึงโฮเดินย่างสามขุมมาจับคอเสื้อผมอย่างหงุดหงิด "นายจะเล่นอะไรกันแน่ ทั้งๆที่รู้ว่าฉันชอบจีโอ"

"เพราะพี่ไม่เคยแสดงออกให้หมอนั่นรู้เลย"ผมเอ่ยขึ้นพลางสะบัดตัวออกมา "แถมยังไปบอกรักบังชอลยงอีก ระวังเหอะว่าสักวันนึงจะมีคนแย่งหมอนั่นไปจากพี่"ผมตะคอกออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนที่จะเดินหนีไปอีกทางเพื่อเก็บกวาดครัว




"ฉัน..บอกรักชอลยงนายไปรู้มาจากไหน"พี่ซึงโฮเอ่ยถามอย่างตกใจกับคำพูดที่พึ่งออกมาจากปากผม

"ก็ไอ้คนที่พึ่งวิ่งออกไปเมื่อกี้นี้อะหล่ะ"ผมเอ่ยตอบทำให้พี่ซึงโฮออกตัววิ่งออกจากบ้านไปแทบจะทันที หวังว่าจะทันนะพี่ซึงโฮ 


....................................................
จบตอนของยังซึงฮุนไปแล้ว ตอนต่อไปเราก็มาลุ้นกันดีกว่าลีดเดอร์ยังของเราจะตามออมม่าไปทันรึป่าว :))

ขอบคุณที่ติดตามมาโดยตลอดนะค่ะทุกคน อิอิ