ลำดับตอนที่ #9
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ตอนพิเศษ
คุโรโร่ ที่ตก ลงจากผา
เพราะคุรา กระโดดถีบ ในคราวนั้น
ยังคงมี ชีวิต และชีวัน
แต่ความฝัน ของเขา นั้นมลาย
หัวใจของ คุโระ นั้นบอกช้ำ
และระกำ จนแทบดวง จิตสลาย
มิได้แย่ น้อยกว่า ชีวาวาย
ความเดียวดาย มันช่าง น่าเศร้าใจ
จึงไปหา ร้านเหล้า แถวนั้นดื่ม
เพียงเพื่อลืม เรื่องราว ที่เหลวไหล
แต่บังเอิญ ไปถึง ไปเจอใคร
ถ้าไม่ใช่ เลโอแล้ว คงแปลกจริง
เลโอนั้น ก็อกหัก ใจมันปวด
ที่มันรวด ร้าวก็ เพราะผู้หญิง
ที่ตามจีบ ใครใคร ก็เขี่ยทิ้ง
เป็นเพื่อนมิ่งขวัญแก้วที่พอกัน
\"เป็นอะไร คุโรโร่ ดูไม่ดี
ดูฉันซี ชีวิตนี้ ไม่สุขสันต์\"
เลโอเริ่ม ทักทาย คุโระพลัน
ซึ่งในทันทีก็เล่าถึงเหตุการณ์
ก๊งเข้าไป ก๊งแล้ว และก๊งเล่า
เพราะความเศร้า ทำทั้งสอง จิตประสาน
คุโรโร่ ก๊งเป็น เวลานาน
เล่าเหตุการณ์ ไปพลาง อย่างระทม
เลโอปลอบ \"คุโรโร่ อยากร้องไห้
มากใช่ไหม งั้นก็ปล่อย ความขื่นขม
งั้นก็ปล่อยความทุกข์ ความระทม
กับอารมณ์ ให้เต็มที ที่นี่กัน
ฉันยินดี ร้องไห้ เป็นเพื่อนนาย
โอ้เพื่อนตาย โลกนี้ไร้ ความสุขสันต์\"
\"เลโอลีโอ เรามันหัว อกเดียวกัน
มาร่วมกัน ร้องไห้ ตอนนี้เลย\"
\"โฮ โฮ โฮ ทุกท่าน ผมอกหัก
เพราะความรัก มันลึกซึ้ง เกินเฉลย
ชั่วชีวิต อย่าได้รัก ใครอีกเลย
โธ่เพื่อนเอ๋ย ความเศร้านี้ ทุกข์สุดทน\"
สองชัวโมง ผ่านไป ยังไม่หยุด
ร้องไม่สุด คนทั้นร้าน หันมาสน
\"อุบาทว์แท้\" คิรัวร์ทำ หน้าเหลือทน
กอร์นอีกคน ก็ทำ หน้าเหยเก
----------------------------------------------------------------
ในที่สุดก็จบ
จบจริงๆแล้วนะ
เพราะคุรา กระโดดถีบ ในคราวนั้น
ยังคงมี ชีวิต และชีวัน
แต่ความฝัน ของเขา นั้นมลาย
หัวใจของ คุโระ นั้นบอกช้ำ
และระกำ จนแทบดวง จิตสลาย
มิได้แย่ น้อยกว่า ชีวาวาย
ความเดียวดาย มันช่าง น่าเศร้าใจ
จึงไปหา ร้านเหล้า แถวนั้นดื่ม
เพียงเพื่อลืม เรื่องราว ที่เหลวไหล
แต่บังเอิญ ไปถึง ไปเจอใคร
ถ้าไม่ใช่ เลโอแล้ว คงแปลกจริง
เลโอนั้น ก็อกหัก ใจมันปวด
ที่มันรวด ร้าวก็ เพราะผู้หญิง
ที่ตามจีบ ใครใคร ก็เขี่ยทิ้ง
เป็นเพื่อนมิ่งขวัญแก้วที่พอกัน
\"เป็นอะไร คุโรโร่ ดูไม่ดี
ดูฉันซี ชีวิตนี้ ไม่สุขสันต์\"
เลโอเริ่ม ทักทาย คุโระพลัน
ซึ่งในทันทีก็เล่าถึงเหตุการณ์
ก๊งเข้าไป ก๊งแล้ว และก๊งเล่า
เพราะความเศร้า ทำทั้งสอง จิตประสาน
คุโรโร่ ก๊งเป็น เวลานาน
เล่าเหตุการณ์ ไปพลาง อย่างระทม
เลโอปลอบ \"คุโรโร่ อยากร้องไห้
มากใช่ไหม งั้นก็ปล่อย ความขื่นขม
งั้นก็ปล่อยความทุกข์ ความระทม
กับอารมณ์ ให้เต็มที ที่นี่กัน
ฉันยินดี ร้องไห้ เป็นเพื่อนนาย
โอ้เพื่อนตาย โลกนี้ไร้ ความสุขสันต์\"
\"เลโอลีโอ เรามันหัว อกเดียวกัน
มาร่วมกัน ร้องไห้ ตอนนี้เลย\"
\"โฮ โฮ โฮ ทุกท่าน ผมอกหัก
เพราะความรัก มันลึกซึ้ง เกินเฉลย
ชั่วชีวิต อย่าได้รัก ใครอีกเลย
โธ่เพื่อนเอ๋ย ความเศร้านี้ ทุกข์สุดทน\"
สองชัวโมง ผ่านไป ยังไม่หยุด
ร้องไม่สุด คนทั้นร้าน หันมาสน
\"อุบาทว์แท้\" คิรัวร์ทำ หน้าเหลือทน
กอร์นอีกคน ก็ทำ หน้าเหยเก
----------------------------------------------------------------
ในที่สุดก็จบ
จบจริงๆแล้วนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น