Love Teacher ♥ สะดุดรัก คุณครูตัวแสบ

ลำดับตอนที่ #9 : Intro ;: บทนำ (ฉบับรีไรท์ !)

บทนำ

 

          ♪แกล้งงอนแบบนี้เพื่อให้เธอง้อ รู้ไหมหนอฉันรออยู่นะ

          ชอบเวลาที่เธอ เอาใจฉัน…

          นี่ถ้าไม่รักไม่แกล้งให้ง้อ จะไม่แกล้งหน้างออย่างนั้น

          ถ้ารักกันยอมหน่อยนะเธอ’♬~*

 

            เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์สีชมพูหวานน่ากินที่วางอยู่บนหัวเตียงไม้ มาพร้อมกับแสงอุ่นๆที่ลอดผ่านทางหน้าต่าง ด้วยความที่รู้ตัวว่าเช้าแล้วกับเสียงโทรศัพท์อันน่ารำคาญดังขึ้นมาเรื่อยๆ จึงทำให้ฉันตัดสินใจลุกออกจากเตียงทันที

            คลิ๊ก!

            ฉันกดรับโทรศัพท์ด้วยความรำคาญ ใครกันนะโทรมาแต่เช้า…

            ‘Hello’ ฉันตรอกคำทักทายพื้นๆใส่โทรศัพท์ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าอีกสายที่พูดอยู่นั้นคือใครกัน

            [มิซากิ เธอสบายดีไหม?] เสียงทุ้มจากอีกสายหนึ่งเป็นเสียงที่ฉันคุ้นเคยมาก เสียงคนนั้นคือ ‘น้องชาย’ ของฉันเอง เขาชื่อ เทปเป เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากๆ

            ‘ฉันก็ยังสบายดีอยู่ทุกอย่าง ถ้าฉันไม่สบายฉันจะโทรรายงานนายคนแรกเลย’ อย่างว่า น้องชายของฉันหวงฉันมากๆ ไม่ว่าฉันจะมีใคร ฉันจะทำอะไร ฉันจะไม่สบายอย่างไร เขาจะช่วยเป็นห่วงเป็นใยฉันตลอดเวลาเลยล่ะ เราทั้งสองคนห่างกันเพียงแค่ 1 ปี เราเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก เทปเปไม่เคยทิ้งฉันเลย

            และที่สำคัญเทปเปก็ยังเป็นซุปเปอร์สตาร์ชื่อดังอันดับต้นๆของญี่ปุ่นด้วย ถึงเขาจะดังยังไงเขาก็ไม่ทิ้งฉันหรอก

            [แต่ถ้าเธอเป็นอะไรยังไง เธอรีบโทรรายงานฉันด่วนเลยนะ]

            ‘อืม ยังไงฉันก็บอกนายเป็นคนแรกล่ะน่า’

            ตี๊ด!

            ฉันกดวางสายโทรศัพท์ไปหลังจากที่น้องชายฉันแสดงความเป็นห่วงแล้ว

            ตอนนี้ฉันอยู่ที่ประเทศไทยบ้านเกิดเมืองนอนของแม่ฉันเอง ฉันเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่นและได้อาศัยอยู่ที่ญี่ปุ่นมาตั้งแต่เด็ก นานๆทีมาประเทศไทย แต่คราวนี้ฉันคงจะต้องอยู่นานๆ สาเหตุมาจากความไม่ไหวจะเคลียของฉัน ที่ชอบทำตัวเป็นนักเลงหญิงชอบตบตีกับนักเรียนคนอื่นๆบ่อยครั้ง และอีกอย่างมาจากน้องชายของฉันด้วยที่หล่อเกินห้ามใจแถมยังติดฉันอีก ทำให้นักเรียนหญิงคนอื่นๆที่แอบปลื้มเทปเปชอบมาหาเรื่องฉันอยู่บ่อยๆ

            วันนี้เป็นวันรับสมัครของโรงเรียนไฮสคูลในประเทศไทยที่ฉันจะเข้า โรงเรียนแห่งนี้เป็นโรงเรียนไฮโซสำหรับคุณหนูแห่งหนึ่งเลยก็ว่าได้

            และไฮสคูลแห่งนี้ชื่อว่า บลูเบอร์รี่

            ฉันมันก็แค่คนๆนึงที่ เป็นลูกคนรวย อยากได้อะไรต้องได้อย่างนั้น ทุกอย่างต้องเบรนเนมด์และไฮโซ!!

จึงทำให้ฉันได้ตัดสินใจเข้ามัธยมปลายปีที่สองที่โรงเรียนที่หรูหราขนาดนี้

           

            8.30 AM.

            ฉันแต่งตัวด้วยชุดเสื้อยืดสีขาวกางเกงยีนส์ขาสั้นมิกซ์กับรองเท้าผ้าใบเพื่อออกไปยังไฮสคูล ฉันเดินลงคอนโดขนาดใหญ่ที่พักอยู่ซึ่งอยู่ห่างจากไฮสคูลมากพอสมควร ฉันจึงตัดสินใจโบกมือเรียกแท็กซี่ที่ผ่านมาหน้าตึกเพื่อเดินทางไป

            ปี๊ด ปี๊ด

            เสียงแท็กซี่มาจอดตรงหน้าโดยที่ฉันก็ขึ้นไปนั่งทันที บรรยากาศในรถเย็นเฉียบและเงียบมาก มีลุงคนขับแท็กซี่ใส่หมวกแก็ปปิดหน้าปิดตาสนิทกำลังหันมาทางฉัน

            “จะไปไหนครับ”

            “ไปไฮสคูลบลูเบอร์รี่ค่ะ ^_^”

            ว่าเสร็จคุณลุงคนขับก็เคลื่อนรถเพื่อตรงไปยังไฮสคูลทันที แต่ทำไมความรู้สึกตอนนี้มันเงียบเกินไปไหม?

            “เออ…คุณลุงคะช่วยเปิดเพลงให้มันครึกครื้นหน่อยได้ไหมคะ บรรยากาศมันเงียบเกินไปอ่าค่ะ…”

            “ผมไม่ได้แก่ถึงขนาดที่คุณต้องเรียกลุงนะครับ”

            “ขอโทษค่ะ =_=”

            ว่าเสร็จคุณลุง เอ๊ย คนขับรถก็หยิบซีดีขึ้นมาหนึ่งแผ่นแล้วเปิดทันที

           

            ♪Oh! Oh! Oh! oppareul saranghae

Ah! Ah! Ah! Ah! Ah! mani mani hae  ♬

 

เฮ้อ…ค่อยยังชั่วบรรยากาศคึกคักขึ้น !

หลังจากที่ขับรถมาได้ประมาณ 1 กิโลเมตรแล้วทำให้ฉันได้สำรวจวิวของที่นี่มาเยอะ ถือว่าสวยงามมาก ข้างทางเต็มไปด้วยดอกไม้อะลูมีไรท์ = อะไรไม่รู้ สีเหลืองแซมสีชมพูเข้มเต็มข้างทางไปหมด

“ดอกไม้ข้างทางสวยจังเลยค่ะคุณลุง >_<” ฉันเริ่มชวนคนขับรถคุยเพื่อช่วยเพิ่มบรรยากาศอันเงียบเหงาเสียงคนให้คึกคักขึ้น

“ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่แก่จนถึงขนาดคุณต้องเรียกลุง !”

“นี่ลุงแก่แล้วไม่ยอมรับอายุตัวเองหรือไง! หรือว่าจะหลอกอายุไว้หลอกสาวล่ะลุง~”

“มันจะมากไปแล้วนะเธอนะ” ลุงนั่นหันมาหาเรื่องฉันที่นั่งอยู่เบาะข้างคนขับ ฉันก็ได้แต่ขมวดคิ้วพร้อมทำหน้าตาหาเรื่องอยู่ ทำไงได้ล่ะก็ลุงนี่มันไม่ยอมให้เรียกลุงเอง ฉันก็ปรี๊ดแตกสิ!

“มันก็ไม่เห็นมากไปตรงไหนเลยนี่คะ?” ฉันทำหน้าเยาะใส่ลุงนั่นคิดว่าตอนนี้คุณลุงท่านคงโกรธจนเส้นเลือดในสมองแตกไปแล้วล่ะ เล่นไปพูดแทงใจดำซะ…

“ธ…เธอ”

“ทำไมเหรอคะ ^^”

เอี๊ยดดด….!

รถแท็กซี่ได้เบรกกะทันหันจนหัวของฉันไปชนเข้ากับที่เก็บของข้างหน้ารถเข้าเต็มๆ ถ้าหน้าสวยๆของฉันพังขึ้นมาใครจะรับผิดชอบล่ะเนี่ย!!

“นายทำแบบนี้ทำไม! ถ้าหน้าฉันพังขึ้นมาใครจะรับผิดชอบ!”

“ได้ข่าวว่าหน้าเธอพังอยู่แล้วตั้งแต่แรกนะ”

“กรี๊ดดด นายกล้าพูดแบบนั้นกับฉันได้ยังไง! แล้วนายจะเบรกรถทำไมถ้าฉันได้รับบาดเจ็บล่ะ หรือนายจะทำอะไรฉัน กรี๊ดๆๆ”

“หน้านิ่งเป็นปีศาจอย่างเธอน่ะฉันไม่ทำอะไรหรอกนะ…แล้วอีกอย่างนะจะบอกให้รู้ด้วยฉันน่ะไม่ตาลุงแก่ๆอย่างที่เธอว่าหรอกนะ” ว่าเสร็จนายนั่นก็ค่อยๆถอดหมวกแก๊ปออกมาทีละนิดๆ(เพิ่มความตื่นเต้น)

พึ่บ!

โครงหน้าที่อยู่ใต้หมวกแก๊ปได้เปิดขึ้นมากลับกลายเป็นว่าคนคนนั้นคือ เทพบุตรชัดๆ!! เรือนผมสีน้ำตาลเข้ม ดวงตาสีดำสนิท จมูกเรียวยาว ปากเป็นประกาย สรุปๆน่ากินที่สุด >_<

ว๊ายๆ นี่ไม่ใช่เวลามาหลงใหลใบหน้านายนี่นะ…

“มองหน้าผมสิ”

“…”

“ผมออกจะหล่อขนาดนี้!”

“…”

“ผมออกจะเท่ขนาดนี้!”

“…”

“หน้าอย่างผมสาวน่ะติดตรึมขอบอก!”

“…”

“ผมไม่มีทางเป็นลุงแก่ๆอย่างที่คุณว่าหรอกนะ!!”

ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเจอใครที่หลงตัวเองขนาดนี้ เป็นมากกว่าฉันซะอีก!!

“…”

“เงียบทำไมผมหล่อขนาดนั้นเลยเหรอไง…เอ้า!ปากเก่งนักหนิตอบสิตอบ” นายนั่นทำท่ายั่วยวนอวัยวะเบื้องล่าง พลางเอาใบหน้าของตัวเองค่อยๆเข้ามาหาใบหน้าของฉันทีละน้อยละน้อย…มันเข้าข่ายลวนลามนะ!

“กรี๊ดดด…คนบ้าจะลวนลามหนูค่า ~” ฉันกรี๊ดลั่นเรียกร้องความสนใจกับประชาชนแถวนั้น(ซึ่งแถวนั้นไม่มีเลย?)พร้อมกับแย่งพวกมาลัยกับนายหน้าหล่อขับแท็กซี่นั่นจนแท็กซี่เซไปเซมา…

“เธอจะทำบ้าอะไรของเธอน่ะ!!”

โครม!

ร่างบางๆของฉันลงไปนอนอยู่บนเบาะเพราะแรงกระแทกแต่มีร่างสูงมานอนทับด้วยฉันด้วย!! จนสัมผัสได้ถึงกลิ่นไออุ่นๆหวานๆ

“โอย…” เสียงครางด้วยความเจ็บปวดดังขึ้นมาจากคนที่ทับตัวฉันอยู่ เจ้าตัวพยายามจะลุกขึ้นแต่ก็ไม่สำเร็จก็ตกลงมาทับตัวฉันทุกที -_-;

“ฉันเจ็บนะ! ลุกขึ้นไปได้แล้ว!” ฉันพยายามผลักเจ้าตัวให้ออกห่างๆจากตัวฉันจนเจ้าตัวก็ลุกขึ้นไปแต่โดยดี

“เธอทำบ้าอะไรของเธอเนี่ยดูสิเสื้อผ้าฉันเปื้อนหมด”

“ก..ก็เมื่อกี้นายเอาหน้ามาใกล้ฉันนี่ฉันก็นึกว่านายจะ…”

“ลวนลามเธอ ?หน้าเน่าอย่างเธอฉันไม่ทำอะไรหรอกน่า ฮ่าๆ”

“น…นาย!” ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยเจอผู้ชายคนไหนด่าฉันแรงขนาดนี้เลยนะ! มีแต่นายนี่ที่กล้าลองดีกับฉัน! ฉันเริ่มไม่ไหวแล้วนะ…

ว่าเสร็จฉันก็ผลักประตูรถแล้วเดินออกไปเลยทันที เอาว่ะเหลืออีกแค่ 300 เมตรเองใกล้นิดเดียว…

“จะไปไหนน่ะเธอ!” ผู้ชายโรคจิตชอบว่าผู้หญิงที่ยังคงอยู่บนรถตะโกนเรียกฉันที่วิ่งออกจากรถไปได้ไกลพอสมควรแล้ว

“เรื่องอะไรฉันจะอยู่กับคนโรคจิตอย่างนาย!!”

“แล้วค่าแท็กซี่ฉันล่ะ ~” แหม…โดนฉันด่าว่าโรคจิตขนาดนี้นายนั่นยังมีอารมณ์ทวงเงินฉันอีก! เดินกลับไปให้ก็โง่แล้ว(ที่จริงแล้วงก =,.=) “อีกตั้งสามร้อยเมตรถึงจะไปถึงไฮสคูลฉันจะรอดูน้ำหน้าอย่างเธอก็แล้วกันจะเดินต่อจากนี้ได้นานอีกแค่ไหน!!”

“ฉันเดินได้ ฉันมีขา และฉันต้องถึง!โดยไม่ต้องพึ่งแท็กซี่โรคจิตอย่างนาย” ว่าเสร็จนายนั่นก็ขับรถผ่านไปทันที นี่คิดจะทิ้งกันจริงๆเหรอ…(อ้าว! ไหนบอกว่าไม่ขึ้น)

 

เมื่อไหร่จะถึงซักทีเนี่ย…

เมื่อยขาแล้วนะ…

แต่ฉันต้องทำได้!

 

ถึงจุดมุ่งหมาย ไฮสคูลบลูเบอร์รี่

ถึงซักที…แฮกๆเหนื่อย!

ถึงจุดมุ่งหมายโดยไม่ต้องพึ่งแท็กซี่โรคจิตแล้วก็ด่าผู้หญิงนั่น! ชาตินี้ขออย่าได้เจอกันอีกเลยนะพ่อแท็กซี่รูปหล่อ J

ฉันเดินเข้ามาในไฮสคูลนี้เท่าที่สำรวจมา…มีแต่พวกลูกคนรวยๆเพราะดูจากสภาพรถที่มาส่งแต่ละคนนั้นหรูๆทั้งนั้น! ไม่ว่ารถนำเข้าจากต่างประเทศราคาแพง รถลอยน้ำได้ รถบินได้!? เขาพวกนี้ก็มีปัญญาซื้อ…ไม่ใช่ว่าฉันไม่เคยนั่นรถหรูขนาดนี้นะเพราะฉันเป็นถึงลูกสาวคนโตของนักร้องในตำนานชื่อดังของญี่ปุ่น!

แต่พอมาอยู่เมืองไทยฉันก็จนตรอกไปเลย…

นักเรียนที่มาในวันนี้ล้วนแต่เป็นลูกคนรวย! ดูจากเสื้อผ้าที่ใส่กันชุดแบรนด์แนมแต่ละคนแต่งตัวมีระดับทั้งนั้น!ฉันล่ะเสื้อยืดกางเกงยีนส์! แต่ก็ดูดีไปอีกแบบ=,.=

ติ๊งนองน่องน๋อย…

 

‘บัดนี้ถึงเวลาอันสมควรแล้วขอเชิญนักเรียนทุกคนมาสมัครลงทะเบียนได้เลยค่ะ’

 

เสียงสัญญานกวนๆและประกาศของทางโรงเรียนดังขึ้นขณะที่ฉันกำลังเดินหาห้องสมัครไป ถึงเวลาแล้วสินะ…

โหวกแหวกๆ!

ฉันเดินเข้ามาในห้องสมัครที่เต็มไปด้วยเสียงดังโหวกเหวกของนักเรียนคนอื่นๆ ใช่สิ!ฉันไม่มีเพื่อนให้คุยเลยนี่ T_T

‘กรี๊ดดๆเธอฉันได้ข่าวว่าวันนี้ครูต้นน้ำสุดหล่อของเราจะมาด้วยล่ะ >_<’

‘จริงเหรอเธอ~’ กลุ่มนักเรียนผู้หญิงที่อยู่เป็นกลุ่มใกล้ๆกับฉันพูดถึงครู?ชื่อต้นน้งต้นน้ำแถมยัง หล่อ?...คือใครกันนะ!

‘พวกเธออย่ามาแย่งต้นน้ำของครูน๊า >O<!’ (ป้า)ผู้หญิงอายุราวๆยี่สิบต้นๆโผล่ตัวขึ้นมาแทรกกลางวงของนักเรียกหญิงพวกนั้นพร้อมกับทำท่าโวยวายเพื่อแย่งนายต้นน้ำคนนั้น?

นายคนนั้นคงหล่อน่าดูคนถึงได้พูดกันจัง…

หลังจากที่ฉันลงทะเบียนในระบบวิชาของฉันเสร็จฉันก็เดินมาที่โต๊ะลงทะเบียนทันที มีกลุ่มนักเรียนผู้หญิงหลายๆกลุ่มจ้องมองมาทางฉันเป็นระยะๆพร้อมกับเสียงนินทา

“เธอดูยัยผู้หญิงคนนั้นสิ หน้าจืดชะมัด! ฮ่าๆ”

“แต่งตัวก็กระจอกด้วยดูไม่มีระดับเอาซะเลย”

“สงสัยจะมาจากบ้านนอกแน่ๆเลยเธอ !”

นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะ! นี่ตกลงพวกนี้นินทาหรือจงใจให้ได้ยินกันแน่! แต่ว่าฉันขนาดนี้ฉันทนไม่ได้หรอกนะ!!

“นี่พวกเธอมันจะมากเกินไปแล้วนะ!” ฉันเดินไปตะคอกใส่กลุ่มที่นินทาฉันแต่ไม่มีวี่แววว่าพวกนั้นจะกลัวในเสียงตะคอกฉันเลยแต่กลับหัวเราะออกมาแทน

“มันไม่มากไปหรอก สำหรับยาจกหน้าจืดแบบเธอหรอกนะ” ยัยผู้หญิงแต่งหน้าเข้มในกลุ่มนั้นพูดออกมาเหล่าสมุนในกลุ่มก็พากันหัวเราะเย้ยฉัน ฉันไม่ยอมให้ใครมาดูถูกง่ายๆหรอกนะ

ซ่า…!!

ฉันหยิบแก้วใส่น้ำแดงที่วางอยู่ตรงโต๊ะข้างๆสาดใส่หน้ายัยหัวหน้ากลุ่มทันที

“ทำไมเหรอผู้หญิงหน้าจืดแบบฉันจำเป็นที่จะต้องเป็นยาจกอย่างที่พวกเธอกล่าวหาด้วยเหรอไง ก็แค่ไม่แต่งหน้าทาปากไปวันๆสวยแบบธรรมชาติ แต่พวกเธอนี่สิ…คิดหนักนะโบ๊ะแป้งหลายชั้นแถมยังทาปากแดงแจ๋มันจะทำให้พวกเธอหน้าแก่เร็วกว่าเดิมอีก ^^” หลังจากที่สาธยายความงามเสร็จแก๊งค์ปากแดงที่เปื้อนไปด้วยน้ำแดงยังคงยืนอึ้งและไม่มีใครเถียงฉันอีก! อาจจะเพราะน้ำแดงที่สาดไปเมื่อกี้ก็ได้มั้ง…

กรี๊ดดดด…ครูต้นน้ำ ~

ในขณะที่ฉันเดินเชิ่ดออกมาจากตรงนั้นปรากฏว่านักเรียนคนอื่นๆที่กำลังสนใจเหตุการณ์ที่ฉันได้ก่อไว้เมื่อกี้กลับกรี๊ดกร๊าดกันแล้วเบียดๆกันไปมุงอยู่จุดหนึ่ง ช่างเหอะ…ปล่อยให้บ้าผู้ชายกันไป L

กรี๊ดดดดดด….

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด…..

ตุ๊บ!

ฉันไปชนเข้ากับสิ่งหนึ่งแรงมากจนถึงกับล้มลงไป แต่แทนที่เขาจะพยายามช่วยฉันเขากลับเอาไม้เขี่ยฉันแทน ฉันไม่ใช่…นะ!!

“ทำบ้าอะไรของเธอ เดินไม่ดูทางเอาซะเลย!”

“นายนั่นแหละที่ไม่ดูทางน่ะ” ฉันเงยหน้าขึ้นไปปรากฏว่าคนที่ชนฉันคือ…”นายคนขับแท็กซี่!”

นายนี่น่ะเหรอครูต้นน้ำที่เขาพูดถึงกันอ่ะ!

“ธ…เธอยัยปีศาจ!” ดวงตาของฉันและนายนั่นต่างจ้องมองกันด้วยความอาฆาตแค้นเหตุผลก็คงเรื่องบ้าๆที่เกิดในรถแท็กซี่เมื่อกี้ล่ะมั้ง “ยัยบ้าเธออีกแล้วเหรอ วันนี้เป็นวันซวยละไรวะถึงได้มีเรื่องกับยัยหน้าปีศาจอย่างเธอ!”

“ทะเลาะกับฉันมันแย่ขนาดนั้นเลยหรือ ?” ฉันทำหน้าอินโนเซ้นต์ใส่นายนั่นแต่ดวงตาอีกคู่หนึ่งกำลังมองมาด้วยอารมณ์ที่เซ็ง ก็จริงนี่นา…ทะเลาะกับฉันไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ L

“นี่เธออย่ามากวนอารมณ์ฉันนะ เธออย่าคิดนนะว่าอยู่ที่นี่เธอจะอยู่ดีมีสุขน่ะ”

“…”

“แล้วถ้าเธอคิดจะลองดีกับฉัน อย่าหวังว่าเรื่องมันจะจบลงง่ายๆ”

“!!!”

 

*เพลง แกล้งงอน ถ้ารักกัน ยอมฉันนะเธอ   ศิลปิน FFK Feat.Storm