ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Chapter 8: ถ้าฉันจะขอรักเธอ
ห้อง ม.ต้นปี2 ห้อง4 คาบที่2ชั่วโมงอิสระ
“มิมิรุนจัง” เสียงเด็กหนุ่มรุ่นพี่ เอ่ยเรียกสาวน้อยร่างเล็ก ที่กำลังวุ่นกับทำงาน
สาวๆในห้องต่างจ้องมองหนุ่มน้อยคนนั้นเป็นตาเดียว
“กรี๊ดดดดดดดดด ยามะชิตะ โชอง” หนึ่งเสียงกรี๊ดขึ้นมา มิมิรุนรีบวิ่งรี้ไปหาเขา
“เอ่อรุ่นพี่โชอง มีธุระอะไรหรอค่ะ แหะๆ เราไปตรงอื่นก่อนดีกว่ามั้ย
ก่อนที่หูจะแตกพอดี” มิมิรุนยิ้มแล้วลากโชองด้วยแรงที่ดูเหมือนจะมีอยู่น้อยนิด แต่กลับสามารถลากเด็กหนุ่มได้
“คืองี้ พี่จะมาเตือนน่ะ พวกEvil คงไม่ยอมเธอเพื่อนเธอกับพวกพี่มาซาโตะแน่ ระวังตัวด้วยนะมิมิรุน
ฉันไปก่อนหล่ะ ระวังตัวด้วยนะ” โชองยิ้ม แล้วจับมือมิมิรุนขึ้นมาลูบ ก่อนที่จะเดินจากไป ทิ้งสาวน้อยร่างเล็กให้ยืนยิ้มอย่างเพ้อฝัน
“โชอง ฉันรักนายนะ”
“โทชิฮะระ ช่วยดูให้หน่อยสิ ฉันเตะBack kick สูงยัง” เซย์กิ(สายเขียว2)ตะโกนเรียก หนึ่งในฝาแฝดตระกูล คิโนะโกะ
ฝาแฝดผู้น้อง คิโนะโกะ โทชิฮะระ (สายฟ้า2)
“อื้ม เตะมาสิ” โทชิฮะระรับคำแล้วนั่งย่องๆ มองเซย์กิเตะ เช่นเดียวกับสายตาคู่อื่นที่มองอยู่เช่นกัน
เซย์กิที่ใส่กางเกงเทควันโดสีขาว แทนกระโปรง แล้วเตะ
“อื้ม โอเคเลย” โทชิฮะระยิ้ม แล้วถอดเสื้อนอกออก
“มาสู้กันเซย์กิ เป็นคู่ซ้อมให้หน่อย” โทชิฮะระยิ้ม เซย์กิยิ้มมุมปากแล้วพยักหน้า
“เอาสิ เป็นการซ้อมเพื่อต้องไปยกพวกตีใครซะเลย” เซย์กิพูดประชดพวกEvil แล้วถอดเสื้อนอกออก
“ทำความเคารพ” โยชิสั่ง(ทาคาระ โยชิ สายน้ำตาล) ในฐานะกรรมการรับเชิญ
ทั้งสองหันหน้าเข้าหากัน แล้วโค้งทำความเคารพ
“ตั้งการ์ท!!” โยชิสั่งเสียงดัง ทั้งสองยืนตั้งการ์ทแล้วร้องย๊าออกมา
“เอาหล่ะ ถึงจะเป็นการผิดกติกา เพราะเป็นชายหญิงแข่งกับ แต่ฉันเชื่อว่าเซย์กิสู้ได้อยู่แล้ว
เพราะแรงแบบผู้ชายใช่ม่ะ หุหุ เอาหล่ะเริ่มได้” โยชิสั่งแล้วการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น
เหล่านักเรียนต่างเก็บโต๊ะกันอย่างรวดเร็ว เป็นการเคลียพื้นที่ แล้วจ้องมองดูอย่างตั้งใจ
เซย์กิ และโทชิฮะระต่างยืนตั้งการ์ท แล้วสไลด์ดูจังหวะกัน เซย์กิเริ่มก่อน เธอสไลด์เตะลาวคิกคอ
แต่โทชิฮะระหลบทัน แล้วเขาก็เตะBack kickมาเต็มๆ แต่เซย์กิปัดไปได้แล้วชกหลังกลับ แล้วสไลด์หลบแล้วช๊อบคิกหน้า
โทชิฮะระ เตะสวิงกลับหวังจะให้เซย์กิน๊อก เนื่องจากระดับสายของเซย์กิยังไม่ได้เรียนท่านี้
แต่เซย์กิสไลด์หลบทัน แล้วไซร์คิกกลับ(ถีบใส่ข้างลำตัว) ทั้งสองสู้กับอย่างดุเดือด
แรงเซย์กิสามารถสู้ได้ไม่ถอย เสียงร้องแต่ละคนดังมาก จนเพื่อนห้องอื่นเริ่มแห่มาดู
“เหลืออีก2นาที เซย์กิเตะได้6แต้ม โทชิฮะระ7แต้ม” โยชิรายงาน
“แฮ่กๆ ฉันไม่ยอมนายหรอกนะ ฉันไม่เคยแข่งกับใคร นายเป็นคู่แรกเลยนะเนี่ย ย๊า!!!!” เซย์กิฟรอนคิกหน้ากลับ
แล้วต่อด้วยBack kick โทชิฮระถอยไปตั้งหลัก
“เก่งดีนิได้8แต้มแล้ว แต่ฉันก็ไม่อยากแพ้ผู้หญิงหรอก” โทชิฮะระเตะฮุดกลับ แต่เซย์กิหลบทัน
“เฮ้ยๆ อะไรกันน่ะ” เคตะวิ่งเข้ามาดูก็พบเซย์กิกับโทชิฮะระกำลังสู้กัน
“นี้มันอะไรกันเนี่ยเรนะ” เรียวเฮถามน้องสาว
“แข่งกันค่ะนี้มันคาบว่าง พอดีช่วงนี้มันใกล้แข่งก็เลยสู้กันน่ะ” เรนะอธิบายแล้วจ้องต่อ
แล้วเหล่าแก็ง W-inds Flame Lead ชั้นแนวหน้าทั้งหมด12คนก็มาดู
“โอ่ น้องแกถึกใช้ได้เลยวะ” ชินยะจ้องมองเซย์กิอย่างประหลาดใจ
“เอ่อวะ แรงเหมือนผู้ชายเลย” ฮิซาโตะจ้องอย่างประหลาดใจ ขณะที่เซย์โงะกำลังยิ้มกริ่ม
“จำไว้นะเว้ย ใครมันมายุ่งกับเรนะได้เจอแบบนั้น” เซย์โงะยิ้ม
โครม!!!!!!!!!!
ร่างโทชิฮะระกระเด็นมาตรงหน้าฮิโรกิพอดี
\"เฮ้ย!!!!!\" ฮิโรกิร้องแล้วมองมาที่เซย์กิที่ยังตั้งการ์ทมองโทชิฮะระแล้วหอบอย่างแรง
\"ไอ้บ้า มาจับก้นฉันหรอ ไม่ต้องมาสู้แล้ว ฉันจะไล่ตื้บแก!!!!!!\" เซย์กิวิ่งไล่เตะโทชิฮะระไปรอบๆห้อง
สีหน้าของเธอโหดกว่าเวลาสู้ซะอีก
\"พอๆ พอทั้งคู่ เอ้าชึด!!!(คำสั่งในยืนตรง หันหน้าเข้าหากัน) ทำความเคารพ!!\" โยชิสั่ง
\"ซารุวาตาริ เซย์กิชนะ เพราแต้มที่พุ่งขึ้นหลังจากวิ่งไล่เตะกันทั่วห้อง
\"11 ต่อ 9 ครับบบบบบบบบบ\" โยชิตะโกน เสียงโฮ่ร้องไปดังสนั่น
แต่ในขณะเดียวกัน กลุ่มEvil กลับหัวเราะอย่างสนุกสนาน
\"โถ่ แค่ชนะไปเห็ด(คิโนโกะ)นี้ได้ ก้อแค่เจ้านี้มันออมมือ\" จินะหัวเราะเยาะเย้ย
โครมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!
คราวนี้เป็นเรนะที่เตะจินะกระเด็นติดฝาผนังห้อง
\"ยัยเลว ยัยเสร่อ ไว้ถ้าแกมาสู้กับเซย์กิแล้วชนะ แล้วค่อยมาหัวเราะ ร่าหล่ะกัน\" เรนะตะโกนใส่
\"หน๊อย ยัยนี้ กล้าด่าฉันหรอ\" จินะลุกขึ้นมาทำท่าจะตบเรนะ แต่ทว่า
\"พอๆ นาทารุ จินะ อย่ามาแตะน้องสาวฉัน ไม่งั้นเธอได้เละคาส้น-ีนฉันแน่\" เรียวเฮตะโกนด่าจินะ
ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องเรียน พวกFlame Lead ก็รีบเดินตามไปติดๆ
\"หน๊อยยยยยย นังสารเลว\" จินะตะโกนกรอดด่า แต่เรนะไม่สนใจแล้วเดินไปหาเซย์กิที่กำลังยืนหักข้อนิ้ว
ทางแก็งLead
\"โห่ เด็กไรวะ โหดเป็นบ้า\" ชินยะพูดขึ้นมาขณะกำลังเดินวน แถวหน้าห้องเรียนของฮิโรกิ
\"ก็นั้นแหละ สมกับที่เป็นน้องรุ่นพี่เซย์โงะ\" อากิระก้มหน้าลง พร้อมกับพิงกำแพงห้อง
\"ก็แค่ญาติที่อยู่บ้านเดียวกันนี้นา\" เคตะน้อยยิ้ม
\"รู้ด้วยนะ\" ชินยะแซว
\"ก็ แหม เพื่อนแฟนฉันทำไมจะไม่รู้\" เคตะน้อยยิ้ม แล้วยืนบิดไปมา
ฮิโรกิได้แต่นิ่งเงียบ
\"ทำไมน่ะ ถึงได้เข้มแข็งแบบนี้ เราก็ไม่ได้กล้าอะไรขนาดนั้น แถมยังขี้อายยิ่งกว่าอะไรดี
ฉันอยากคุยกับน้องเซย์กิ อ๊ากกกก\" ฮิโรกิร้องโว้ยวายออกมา จนนักเรียนในห้องร้องตะโกนออกมา
\"ไอ้บ้าฮิโรกิ แก่ป่านนี้ยังจะมาอายแป๊ะอะไรเหล่า เดี๋ยวคนอื่นมีแฟน แล้วเมิงไม่มีอย่ามาร้องไห้นะเว้ย\"
เสียงตะโกนด่าของเพื่อนร่วมตะโกนน้ำเสียงเหมือนแซวออกมา ฮิโรกิได้แต่ยืนบิดไปมาเพราะความเขิน
\"แกชอบน้องเซย์กิหรอ\" ชินยะตบไหล่
\"เดี๋ยวให้อายะช่วยไหม\" เคตะน้อยยิ้ม
\"จะได้หรอ ฉันไม่กล้า\" ฮิโรกิพูดเสียงก่ำกึ่งกล้าไม่กล้า
\"โถ่ ฮิโระคุง ถ้าพลาดไป มีหวังขึ้นคานแน่เลยนะ\" อากิระยิ้มหน้าแมว
\"ใครจะไปเหมือนนายเล่า กล้ากว่าฉันเยอะ ฉันมันออกจะขี้อาย
ขนาดตอนที่พาน้องเค้าไปโรงบาลไซโตะ ฉันยังสั่นเลย\" ฮิโรกิก้มหน้านิ่ง
\"เอาเหอะนา~ แล้วนายคิดว่าพี่ริวอิจิจีบเรนะได้เพราะความชั่งพูดหรอ เปล่าเลยแรกๆก็อาย เขิน
หลังๆแทบจะมาฟัดกันต่อหน้าประชาชี\" อากิระตบไหล่ฮิโรกิ
\"เอาวะ สู้โว้ย\" ฮิโรกิตะโกนออกมา
\"โฮส!!!!!\" 4หนุ่มแก็งLead ร้องออกมา
เวลาพักกลางวัน
เซย์กิกำลังยืนต่อคิวซื้ออาหารกลางวันอย่างอดทน
\"โอ้ย หิวข้าว จะมั่วแต่ยืนเลือกอะไรหนักหนาฟระ\" เซย์กิสบถบ่น โดยที่ไม่รู้ว่ามีบุคคลคนหนึ่ง
กำลังจะสะกิดเธอ
\"เซย์กิจังครับ หิวข้าวมากเลยหรอ\" เสียงชายหนุ่มเอ่ยเรียกอย่างนุ่มนวลปนสั่น
\"ใช่สิค่ะ ใครจะไม่หิว นี้มัน10นาทีแล้วยังไม่ได้ทานข้าวเล...\" เซย์กิพูดไปเรื่อยๆ แล้วค่อยๆเหงนหน้ามองบุคคลด้านหลัง
\"เดี๋ยวพี่ซื้อให้เอามั้ย\" ฮิโรกิยิ้ม
\"อื้มค่ะ ดีเลย ขอบคุณค่ะรุ่นพี่\" เซย์กิโค้ง แล้วเดินออกมาจากแถว ฮิโรกิเดินมาด้านหน้าคิวที่3ซึ่งคือชินยะนั้นเอง
\"เฮ้ยไอชินฝากซื้อข้าวที\" ฮิโรกิพูด ในขณะที่ชินยะกำลังจะหันมาสวนกลับ แต่พอดีสายตามาเห็นเซย์กิกำลังยืนยิ้มหน้าแมวๆ
\"อ่ะ ได้สิเอาอะไรหล่ะ\" ชินยะยิ้มแล้วถาม เซย์กิกำลังจะยื่นเงินให้ชินยะ แต่ฮิโรกิชิงจ่ายให้แทน
\"อ้าวรุ่นพี่ เซย์กิจะจ่ายอ่า พี่ชินยะเอาต้มยำราเมงนะค่ะ\" เซย์กิมองฮิโรกิสายตาอ้อนๆ ฮิโรกิพยายามหลบสายตา
เพราะเขาเขินมากแล้วต้องนี้
\"ไม่เป็นไรพี่จ่ายเอง ว่าแต่เราน่ะ ชอบเหมือนพี่เลย\" ฮิโรกิยิ้มอย่างอาย หน้าแดงไปจนถึงหูแล้ว
\"อ่ะ เซย์กิ ต้มยำราเมงจ้า\" ชินยะกำลังจะส่งชามร้อนๆให้แต่ฮิโรกิมารับไว้ก่อน
\"เดี๋ยวพี่ถือให้นะ\" ฮิโรกิยกชามต้มยำราเมงให้เซย์กิมาที่โต๊ะทานอาหารของกลุ่มเธอ
\"รุ่นพี่ฮิโรกิ แล้วเคตะหล่ะค่ะ\" อายะเมื่อพบฮิโรกิ ก็รีบถามถึงทันที
\"ก็นั่งกินกล้วย เอ้ยข้าวอยู่น่ะอายะจัง\" ฮิโรกิยิ้ม แล้วสะกิดเรนะ เรนะยิ้มเป็นการรับ แล้วแกล้งจับมือฮิโรกิ
\"โฮ่ ทำไมตัวร้อนจังพี่ฮิโรกิ\" เรนะจับมือ \"เซย์กิจ๋า ลองจับดูสิ\"
\"อืม\" เซย์กิรับคำแล้วทำตาม โดยที่ไม่รู้เลยว่ามันคือแผน
เซย์กิเอื้อมมือไปจับหน้าผากฮิโรกิ แล้วบังเอิญจ้องหน้าฮิโรกิเข้าเต็มๆ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร
เพราะยังไงหน้าเคียวเฮก็เคยจ้องมาแล้ว
\"เอ๋ ตัวไม่ร้อนนี้นาเรนะ แกตัวร้อนเองหรือเปล่า\" เซย์กิมองเรนะที่กำลังหัวเราะคิกคักกับคนอื่น
\"อะไรอ่ะ เฮ้ยแกล้งหรอ\" เซย์กิมองเอ๋อๆ
แต่แล้ว หนุ่มน้อยตาหยี ร่างใหญ่วิ่งเข้ามาหาเซย์กิ
\"เซย์กิจังจ๋า งิงิ\" เคียวเฮวิ่งรี้เข้ามากอดเซย์กิจากด้านหลัง แล้วฟัดคออย่างเมามัน เล่นเอาหลายสายตามองอย่างอึ้ง
ฮิโรกิแถบจะลมใส่
\"พะ พะ พี่เคียวเฮ เอิ้ก เรนะจะลมใส่\" เรนะมองแล้วแถบจะล้มลงไป แต่ทาเครุรับไว้ทัน
+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+
ฮิโรกิจะทำยังไงหล่ะที่นี้ ก็เซย์กิดันมีเคียวเฮตามแจ แบบนี้ แล้วฮิโรกิจะทำยังไงดีหล่ะ
“มิมิรุนจัง” เสียงเด็กหนุ่มรุ่นพี่ เอ่ยเรียกสาวน้อยร่างเล็ก ที่กำลังวุ่นกับทำงาน
สาวๆในห้องต่างจ้องมองหนุ่มน้อยคนนั้นเป็นตาเดียว
“กรี๊ดดดดดดดดด ยามะชิตะ โชอง” หนึ่งเสียงกรี๊ดขึ้นมา มิมิรุนรีบวิ่งรี้ไปหาเขา
“เอ่อรุ่นพี่โชอง มีธุระอะไรหรอค่ะ แหะๆ เราไปตรงอื่นก่อนดีกว่ามั้ย
ก่อนที่หูจะแตกพอดี” มิมิรุนยิ้มแล้วลากโชองด้วยแรงที่ดูเหมือนจะมีอยู่น้อยนิด แต่กลับสามารถลากเด็กหนุ่มได้
“คืองี้ พี่จะมาเตือนน่ะ พวกEvil คงไม่ยอมเธอเพื่อนเธอกับพวกพี่มาซาโตะแน่ ระวังตัวด้วยนะมิมิรุน
ฉันไปก่อนหล่ะ ระวังตัวด้วยนะ” โชองยิ้ม แล้วจับมือมิมิรุนขึ้นมาลูบ ก่อนที่จะเดินจากไป ทิ้งสาวน้อยร่างเล็กให้ยืนยิ้มอย่างเพ้อฝัน
“โชอง ฉันรักนายนะ”
“โทชิฮะระ ช่วยดูให้หน่อยสิ ฉันเตะBack kick สูงยัง” เซย์กิ(สายเขียว2)ตะโกนเรียก หนึ่งในฝาแฝดตระกูล คิโนะโกะ
ฝาแฝดผู้น้อง คิโนะโกะ โทชิฮะระ (สายฟ้า2)
“อื้ม เตะมาสิ” โทชิฮะระรับคำแล้วนั่งย่องๆ มองเซย์กิเตะ เช่นเดียวกับสายตาคู่อื่นที่มองอยู่เช่นกัน
เซย์กิที่ใส่กางเกงเทควันโดสีขาว แทนกระโปรง แล้วเตะ
“อื้ม โอเคเลย” โทชิฮะระยิ้ม แล้วถอดเสื้อนอกออก
“มาสู้กันเซย์กิ เป็นคู่ซ้อมให้หน่อย” โทชิฮะระยิ้ม เซย์กิยิ้มมุมปากแล้วพยักหน้า
“เอาสิ เป็นการซ้อมเพื่อต้องไปยกพวกตีใครซะเลย” เซย์กิพูดประชดพวกEvil แล้วถอดเสื้อนอกออก
“ทำความเคารพ” โยชิสั่ง(ทาคาระ โยชิ สายน้ำตาล) ในฐานะกรรมการรับเชิญ
ทั้งสองหันหน้าเข้าหากัน แล้วโค้งทำความเคารพ
“ตั้งการ์ท!!” โยชิสั่งเสียงดัง ทั้งสองยืนตั้งการ์ทแล้วร้องย๊าออกมา
“เอาหล่ะ ถึงจะเป็นการผิดกติกา เพราะเป็นชายหญิงแข่งกับ แต่ฉันเชื่อว่าเซย์กิสู้ได้อยู่แล้ว
เพราะแรงแบบผู้ชายใช่ม่ะ หุหุ เอาหล่ะเริ่มได้” โยชิสั่งแล้วการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น
เหล่านักเรียนต่างเก็บโต๊ะกันอย่างรวดเร็ว เป็นการเคลียพื้นที่ แล้วจ้องมองดูอย่างตั้งใจ
เซย์กิ และโทชิฮะระต่างยืนตั้งการ์ท แล้วสไลด์ดูจังหวะกัน เซย์กิเริ่มก่อน เธอสไลด์เตะลาวคิกคอ
แต่โทชิฮะระหลบทัน แล้วเขาก็เตะBack kickมาเต็มๆ แต่เซย์กิปัดไปได้แล้วชกหลังกลับ แล้วสไลด์หลบแล้วช๊อบคิกหน้า
โทชิฮะระ เตะสวิงกลับหวังจะให้เซย์กิน๊อก เนื่องจากระดับสายของเซย์กิยังไม่ได้เรียนท่านี้
แต่เซย์กิสไลด์หลบทัน แล้วไซร์คิกกลับ(ถีบใส่ข้างลำตัว) ทั้งสองสู้กับอย่างดุเดือด
แรงเซย์กิสามารถสู้ได้ไม่ถอย เสียงร้องแต่ละคนดังมาก จนเพื่อนห้องอื่นเริ่มแห่มาดู
“เหลืออีก2นาที เซย์กิเตะได้6แต้ม โทชิฮะระ7แต้ม” โยชิรายงาน
“แฮ่กๆ ฉันไม่ยอมนายหรอกนะ ฉันไม่เคยแข่งกับใคร นายเป็นคู่แรกเลยนะเนี่ย ย๊า!!!!” เซย์กิฟรอนคิกหน้ากลับ
แล้วต่อด้วยBack kick โทชิฮระถอยไปตั้งหลัก
“เก่งดีนิได้8แต้มแล้ว แต่ฉันก็ไม่อยากแพ้ผู้หญิงหรอก” โทชิฮะระเตะฮุดกลับ แต่เซย์กิหลบทัน
“เฮ้ยๆ อะไรกันน่ะ” เคตะวิ่งเข้ามาดูก็พบเซย์กิกับโทชิฮะระกำลังสู้กัน
“นี้มันอะไรกันเนี่ยเรนะ” เรียวเฮถามน้องสาว
“แข่งกันค่ะนี้มันคาบว่าง พอดีช่วงนี้มันใกล้แข่งก็เลยสู้กันน่ะ” เรนะอธิบายแล้วจ้องต่อ
แล้วเหล่าแก็ง W-inds Flame Lead ชั้นแนวหน้าทั้งหมด12คนก็มาดู
“โอ่ น้องแกถึกใช้ได้เลยวะ” ชินยะจ้องมองเซย์กิอย่างประหลาดใจ
“เอ่อวะ แรงเหมือนผู้ชายเลย” ฮิซาโตะจ้องอย่างประหลาดใจ ขณะที่เซย์โงะกำลังยิ้มกริ่ม
“จำไว้นะเว้ย ใครมันมายุ่งกับเรนะได้เจอแบบนั้น” เซย์โงะยิ้ม
โครม!!!!!!!!!!
ร่างโทชิฮะระกระเด็นมาตรงหน้าฮิโรกิพอดี
\"เฮ้ย!!!!!\" ฮิโรกิร้องแล้วมองมาที่เซย์กิที่ยังตั้งการ์ทมองโทชิฮะระแล้วหอบอย่างแรง
\"ไอ้บ้า มาจับก้นฉันหรอ ไม่ต้องมาสู้แล้ว ฉันจะไล่ตื้บแก!!!!!!\" เซย์กิวิ่งไล่เตะโทชิฮะระไปรอบๆห้อง
สีหน้าของเธอโหดกว่าเวลาสู้ซะอีก
\"พอๆ พอทั้งคู่ เอ้าชึด!!!(คำสั่งในยืนตรง หันหน้าเข้าหากัน) ทำความเคารพ!!\" โยชิสั่ง
\"ซารุวาตาริ เซย์กิชนะ เพราแต้มที่พุ่งขึ้นหลังจากวิ่งไล่เตะกันทั่วห้อง
\"11 ต่อ 9 ครับบบบบบบบบบ\" โยชิตะโกน เสียงโฮ่ร้องไปดังสนั่น
แต่ในขณะเดียวกัน กลุ่มEvil กลับหัวเราะอย่างสนุกสนาน
\"โถ่ แค่ชนะไปเห็ด(คิโนโกะ)นี้ได้ ก้อแค่เจ้านี้มันออมมือ\" จินะหัวเราะเยาะเย้ย
โครมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!
คราวนี้เป็นเรนะที่เตะจินะกระเด็นติดฝาผนังห้อง
\"ยัยเลว ยัยเสร่อ ไว้ถ้าแกมาสู้กับเซย์กิแล้วชนะ แล้วค่อยมาหัวเราะ ร่าหล่ะกัน\" เรนะตะโกนใส่
\"หน๊อย ยัยนี้ กล้าด่าฉันหรอ\" จินะลุกขึ้นมาทำท่าจะตบเรนะ แต่ทว่า
\"พอๆ นาทารุ จินะ อย่ามาแตะน้องสาวฉัน ไม่งั้นเธอได้เละคาส้น-ีนฉันแน่\" เรียวเฮตะโกนด่าจินะ
ก่อนที่จะเดินออกไปจากห้องเรียน พวกFlame Lead ก็รีบเดินตามไปติดๆ
\"หน๊อยยยยยย นังสารเลว\" จินะตะโกนกรอดด่า แต่เรนะไม่สนใจแล้วเดินไปหาเซย์กิที่กำลังยืนหักข้อนิ้ว
ทางแก็งLead
\"โห่ เด็กไรวะ โหดเป็นบ้า\" ชินยะพูดขึ้นมาขณะกำลังเดินวน แถวหน้าห้องเรียนของฮิโรกิ
\"ก็นั้นแหละ สมกับที่เป็นน้องรุ่นพี่เซย์โงะ\" อากิระก้มหน้าลง พร้อมกับพิงกำแพงห้อง
\"ก็แค่ญาติที่อยู่บ้านเดียวกันนี้นา\" เคตะน้อยยิ้ม
\"รู้ด้วยนะ\" ชินยะแซว
\"ก็ แหม เพื่อนแฟนฉันทำไมจะไม่รู้\" เคตะน้อยยิ้ม แล้วยืนบิดไปมา
ฮิโรกิได้แต่นิ่งเงียบ
\"ทำไมน่ะ ถึงได้เข้มแข็งแบบนี้ เราก็ไม่ได้กล้าอะไรขนาดนั้น แถมยังขี้อายยิ่งกว่าอะไรดี
ฉันอยากคุยกับน้องเซย์กิ อ๊ากกกก\" ฮิโรกิร้องโว้ยวายออกมา จนนักเรียนในห้องร้องตะโกนออกมา
\"ไอ้บ้าฮิโรกิ แก่ป่านนี้ยังจะมาอายแป๊ะอะไรเหล่า เดี๋ยวคนอื่นมีแฟน แล้วเมิงไม่มีอย่ามาร้องไห้นะเว้ย\"
เสียงตะโกนด่าของเพื่อนร่วมตะโกนน้ำเสียงเหมือนแซวออกมา ฮิโรกิได้แต่ยืนบิดไปมาเพราะความเขิน
\"แกชอบน้องเซย์กิหรอ\" ชินยะตบไหล่
\"เดี๋ยวให้อายะช่วยไหม\" เคตะน้อยยิ้ม
\"จะได้หรอ ฉันไม่กล้า\" ฮิโรกิพูดเสียงก่ำกึ่งกล้าไม่กล้า
\"โถ่ ฮิโระคุง ถ้าพลาดไป มีหวังขึ้นคานแน่เลยนะ\" อากิระยิ้มหน้าแมว
\"ใครจะไปเหมือนนายเล่า กล้ากว่าฉันเยอะ ฉันมันออกจะขี้อาย
ขนาดตอนที่พาน้องเค้าไปโรงบาลไซโตะ ฉันยังสั่นเลย\" ฮิโรกิก้มหน้านิ่ง
\"เอาเหอะนา~ แล้วนายคิดว่าพี่ริวอิจิจีบเรนะได้เพราะความชั่งพูดหรอ เปล่าเลยแรกๆก็อาย เขิน
หลังๆแทบจะมาฟัดกันต่อหน้าประชาชี\" อากิระตบไหล่ฮิโรกิ
\"เอาวะ สู้โว้ย\" ฮิโรกิตะโกนออกมา
\"โฮส!!!!!\" 4หนุ่มแก็งLead ร้องออกมา
เวลาพักกลางวัน
เซย์กิกำลังยืนต่อคิวซื้ออาหารกลางวันอย่างอดทน
\"โอ้ย หิวข้าว จะมั่วแต่ยืนเลือกอะไรหนักหนาฟระ\" เซย์กิสบถบ่น โดยที่ไม่รู้ว่ามีบุคคลคนหนึ่ง
กำลังจะสะกิดเธอ
\"เซย์กิจังครับ หิวข้าวมากเลยหรอ\" เสียงชายหนุ่มเอ่ยเรียกอย่างนุ่มนวลปนสั่น
\"ใช่สิค่ะ ใครจะไม่หิว นี้มัน10นาทีแล้วยังไม่ได้ทานข้าวเล...\" เซย์กิพูดไปเรื่อยๆ แล้วค่อยๆเหงนหน้ามองบุคคลด้านหลัง
\"เดี๋ยวพี่ซื้อให้เอามั้ย\" ฮิโรกิยิ้ม
\"อื้มค่ะ ดีเลย ขอบคุณค่ะรุ่นพี่\" เซย์กิโค้ง แล้วเดินออกมาจากแถว ฮิโรกิเดินมาด้านหน้าคิวที่3ซึ่งคือชินยะนั้นเอง
\"เฮ้ยไอชินฝากซื้อข้าวที\" ฮิโรกิพูด ในขณะที่ชินยะกำลังจะหันมาสวนกลับ แต่พอดีสายตามาเห็นเซย์กิกำลังยืนยิ้มหน้าแมวๆ
\"อ่ะ ได้สิเอาอะไรหล่ะ\" ชินยะยิ้มแล้วถาม เซย์กิกำลังจะยื่นเงินให้ชินยะ แต่ฮิโรกิชิงจ่ายให้แทน
\"อ้าวรุ่นพี่ เซย์กิจะจ่ายอ่า พี่ชินยะเอาต้มยำราเมงนะค่ะ\" เซย์กิมองฮิโรกิสายตาอ้อนๆ ฮิโรกิพยายามหลบสายตา
เพราะเขาเขินมากแล้วต้องนี้
\"ไม่เป็นไรพี่จ่ายเอง ว่าแต่เราน่ะ ชอบเหมือนพี่เลย\" ฮิโรกิยิ้มอย่างอาย หน้าแดงไปจนถึงหูแล้ว
\"อ่ะ เซย์กิ ต้มยำราเมงจ้า\" ชินยะกำลังจะส่งชามร้อนๆให้แต่ฮิโรกิมารับไว้ก่อน
\"เดี๋ยวพี่ถือให้นะ\" ฮิโรกิยกชามต้มยำราเมงให้เซย์กิมาที่โต๊ะทานอาหารของกลุ่มเธอ
\"รุ่นพี่ฮิโรกิ แล้วเคตะหล่ะค่ะ\" อายะเมื่อพบฮิโรกิ ก็รีบถามถึงทันที
\"ก็นั่งกินกล้วย เอ้ยข้าวอยู่น่ะอายะจัง\" ฮิโรกิยิ้ม แล้วสะกิดเรนะ เรนะยิ้มเป็นการรับ แล้วแกล้งจับมือฮิโรกิ
\"โฮ่ ทำไมตัวร้อนจังพี่ฮิโรกิ\" เรนะจับมือ \"เซย์กิจ๋า ลองจับดูสิ\"
\"อืม\" เซย์กิรับคำแล้วทำตาม โดยที่ไม่รู้เลยว่ามันคือแผน
เซย์กิเอื้อมมือไปจับหน้าผากฮิโรกิ แล้วบังเอิญจ้องหน้าฮิโรกิเข้าเต็มๆ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร
เพราะยังไงหน้าเคียวเฮก็เคยจ้องมาแล้ว
\"เอ๋ ตัวไม่ร้อนนี้นาเรนะ แกตัวร้อนเองหรือเปล่า\" เซย์กิมองเรนะที่กำลังหัวเราะคิกคักกับคนอื่น
\"อะไรอ่ะ เฮ้ยแกล้งหรอ\" เซย์กิมองเอ๋อๆ
แต่แล้ว หนุ่มน้อยตาหยี ร่างใหญ่วิ่งเข้ามาหาเซย์กิ
\"เซย์กิจังจ๋า งิงิ\" เคียวเฮวิ่งรี้เข้ามากอดเซย์กิจากด้านหลัง แล้วฟัดคออย่างเมามัน เล่นเอาหลายสายตามองอย่างอึ้ง
ฮิโรกิแถบจะลมใส่
\"พะ พะ พี่เคียวเฮ เอิ้ก เรนะจะลมใส่\" เรนะมองแล้วแถบจะล้มลงไป แต่ทาเครุรับไว้ทัน
+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+.+
ฮิโรกิจะทำยังไงหล่ะที่นี้ ก็เซย์กิดันมีเคียวเฮตามแจ แบบนี้ แล้วฮิโรกิจะทำยังไงดีหล่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น