คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Loving...brother [ CHAPTER 7 ] :: 100%
CHAPTER 7
เช้าวันรุ่งขึ้น
“ สวัสดีเพื่อนๆ “ ฮยอกแจเดินยิ้มเข้ามาในห้อง แต่กลับต้องหุบยิ้มเมื่อเพื่อนๆในห้อง ชี้นิ้วมาทางเขา แถมยังซุบซิบและทำสายตารังเกียจใส่ ฮยอกแจรีบเดินไปที่โต๊ะของตนเมื่อสังเกตเห็นแผ่นกระดาษแปะอยู่บนโต๊ะ
‘ ลี ฮยอกแจ ม.ปลายปี3 ห้อง B เป็นอะไรกับ คิม คิบอม ประธานนักเรียน ‘
‘ฮยอกแจไปสนิทกับคิบอมตั้งแต่เมื่อไหร่ ?’
ตัวอักษรขนาดใหญ่ เขียนเด่นหลาอยู่หน้าหนังสือพิมพ์ของร.ร พร้อมภาพของเขาและคิบอมที่อยู่ข้างๆ ก่อนจะเลื่อนลงมาอ่านข้างล่าง ที่เป็นคำพูด และรูปภาพของเขาทั้ง 2 คน
‘แต่ที่เห็นเค้าเล่าต่อกันมาเค้าบอกว่า คิบอมพาฮยอกแจไปที่ห้องส่วนตัวของเขา ตั้งแต่เช้า จากนั้นก็ไม่เห็นฮยอกแจออกมาจากห้องนั้นอีกเลย จนกระทั่งประมาณ 4โมง เกือบ 5 โมง ฮยอกแจขึ้นรถไปกับคิบอม แล้วก็ขับออกไปไหนก็ไม่รู้ ‘
‘ ไม่ใช่แค่ฮยอกแจ แต่น้องชายของเขาก็ด้วย ชอบอ่อยคนอื่นไปทั่ว โดยเฉพาะ พี่ฮันเกิง เห็นเพื่อนร่วมห้องของเขาบอกกันว่า ดงเฮชอบทำตัวอ่อนแอ ขี้แยเอามากๆ จนพี่ฮันเกิงต้องวิ่งตามไปปลอบ ในคาบเรียนคอมพิวเตอร์ และแม้กระทั่งหลังเลิกเรียน ดงเฮเดินไปม.กับพี่ฮันเกิงตอนเย็นด้วย ‘
‘ ดงเฮไม่เจียมตัวเอาซะเลย พี่ฮันเกิงเค้ามีพี่ยุนอาอยู่แล้ว ยังจะแย่งพี่ฮันเกิงไปอีก ทุเรศจริงๆ ‘
และ อื่นๆอีกมากมาย ฮยอกแจมือสั่น ก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องตรงไปยังห้องของดงเฮ
“ ดงเฮ!! / พี่ฮยอกแจ “ ทันทีที่ฮยอกแจเปิดประตูห้องก็เจอดงเฮพอดี ฮยอกแจฉุดมือของน้องชายให้ลงมาชั้นล่าง
“ เราเห็นข่าวนี้แล้วใช่มั๊ย...” ฮยอกแจชูแผ่นกระดาษขึ้นมา ดงเฮพยักหน้ารับ “ ดงเฮ...เมื่อวานเราไปไหนกับพี่ฮันเกิง ? “
“ ผมไปหอของพี่ฮันเค้าฮะ เพราะว่าผมรอพี่ตั้งแต่บ่าย 2 แล้วฝนมันก็ตก พี่ฮันที่เดินมาพอดีเค้าก็เลยให้ผมไปนั่งเล่นที่หอของเขาก่อน แล้วเค้าก็มาส่งผมที่บ้าน “ ดงเฮอธิบาย
“ ดงเฮ...วันนี้พี่ฮันเกิงมาสอนเรารึปล่าว ? “ ฮยอกแจเลิกคิ้วถาม
“ มาฮะ...ทำไมเหรอ “ ดงเฮถาม
“ วันนี้พี่จะไปคุยกับประธานนักเรียน...ส่วนนายต้องบอกให้พี่ฮันเกิง รู้เรื่องเข้าใจมั๊ย “
“ ฮะ... “ ดงเฮพยักหน้า “ พี่ไม่เป็นไรนะ “ ดงเฮแตะแขนพี่ชายของเขา
“ เราไปเรียนเถอะ ....พี่จะไปหาคิบอม “ ฮยอกแจว่าพลางวิ่งออกไป ฮญอกแจไม่สนใจคนที่มองเขาด้วยสายตารังเกียจ และเสียงก่นด่ามากมาย ตอนนี้เขาต้องหาคิบอมให้เจอ
‘ ขอให้ นายลี ฮยอกแจ ม.ปลาย ปี3 ห้อง B ไปพบท่านประธานนักเรียนในเวลานี้ค่ะ ‘
ทันทีประกาศจบลง สายตาที่ส่งมาพร้อมเสียงก่นด่าก็ยิ่งดังขึ้นกว่าเดิม ฮยอกแจจึงต้องรีบวิ่งไปหาคิบอมที่ห้องทันที
“ ทำไมห้องนายมันไกลยังงี้นะ “ ฮยอกแจพูดกับตัวเองพลางออกแรงวิ่ง
ณ ห้องพักส่นตัว
“ แหมกว่าจะมาถึง..เลมทาตั้ง 2 นาที “ คิบอมที่นั่งอยู่บนโซฟา ก้มหน้าลงมองนาฬิกาบนข้อมือ พลางพูดขึ้น
“ นี่ นายดูจะไม่ทุกข์ร้อนเหมือนชั้นเลยนะ “
“ ทำไมอ่ะ... มีเรื่องอะไร “ คิบอมเลิกคิ้มถาม ฮยอกแจยิ่งเหวอเข้าไปใหญ่
“นะ...นาย นายยังไม่รู้ข่าวของชั้นกับนายอีกเหรอ “ ฮยอกแจตาโต น้ำตาเริ่มคลอเบ้า ก่อนจะค่อยไหลตามแรงโน้มถ่วง
“ นายร้องไห้ทำไมอ่ะ... “ คิบอมลุกจากโซฟา ก่อนจะเดินมาหาฮยอกแจที่นั่งอยู่กับพื้นพลางหยิบกระดาษในมือขึ้นมาดู ก่อนจะยิ้มออกมา
“ 55 เรื่องแค่นี้เองอ่ะเหรอ “ คิบอมหัวเราะ ทำให้ฮยอกแจหันมามองทันที ทำไมยังหัวเราะได้อยู่อีก “ หลินฮุ่ย คลอดลูก..55 แหมมีโหวตชื่อด้วย เอ..ชื่อไรดี อ้อ! นี่ชื่อนี้เลย หลินปิง แล้วนายว่าไง ฮยอกแจ “ คิบอมยื่นกระดาษให้ดูซึ่งมันคนละด้านกับข่าวของเขา ฮยอกแจอยากจะตบหัวคิบอมให้หลุดออกจากคอซะเดี๋ยวนี้ ประธานนักเรียนอะไร...
“ ชั้นก็ว่า หลินปิง เฮ้ย!! ไอ้บ้า “ ฮยอกแจหันมาสนใจข่าวหมีแพนด้า ก่อนจะตั้งสติได้ จึงตบหัวของคิบอมไปทีนึง ( โอ้ว ช่างกล้า O[ ] o )
“ ตบหัวชั้นทำไมฟะ นายมีสิทธิ์อะไรห๊ะ !!!~ “ คิบอมตวาด “ อยากโดนลงโทษใช่มั๊ย “ คิบอมเปลี่ยนโหมด ก่อนจะค่อยเขยิบเค้ามาหาฮยอกแจที่เริ่มเขยิบออกห่าง แต่โดนคิบอมฉุดข้อมือไว้ซะก่อน
“ นายจะทำอะไร “ ฮยอกแจพยายามสลัดมือปลาหมึกของคิบอมออก แต่เหมือนยิ่งสลัดออก คิบอมก็ยิ่งบีบแน่น ก่อนจะดึงฮยอกแจเข้ามาหา พร้อมกับประทับริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากเล็กอย่างแรง
fre nix
ความคิดเห็น