ลำดับตอนที่ #9
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : รักอันตรายของมาเฟียร้าย 8 คิดจะหนี
รัอันรายอมาเฟียร้าย
อนที่8
ิะหนี
อนโอลี่หยา
"นายว่ามันะรับ้อเสนออนายไหมรับ?"ุนเอ่ยถามถึเรื่อ้อเสนอที่ลี่หยาผู้เป็นเ้านายยื่นให้ับลอนไปพร้อมับเทไวน์ราาแพสีแเบอร์ันี้ลในแ้วทรสูแล้วยื่นให้ับผู้เป็นเ้านาย
"มึิว่าไ?"ลี่หยาถามลับพร้อมับยแ้วไวน์ึ้นมาื่ม
"ผมิว่ามันไม่รับรับเพราะูมันะรัน้อสาวมา ผมเลยิว่ามันน่าะหาวิธีอื่นมาใ้หนี้นายแทน"ในวามิอุนิว่าลอนน่าะหาวิธีอื่นมาว่าที่ะให้น้อสาวเพียนเียวเ้ามารับรู้ในเรื่อนี้
"หึ...ในโลนี้ไม่มีใรรันอื่นไปมาว่าัวเอหรอนะุน ทุนมันมีวามเห็นแ่ัวันทุนนั่นแหละแ่อยู่ที่ว่ามันะแสออมาอนไหน"ลี่หยาระุยิ้มึ้นมาอย่ามั่นใว่าอย่าไลอน็้อยอมรับอเสนออเาอยู่ีเพราะในเวลาเพียแ่สามวันลอนไม่สามารถที่ะเอาเินยี่สิบล้านมาใ้ืนเาไ้ทันแน่นอนและลอน็ไม่สามารถที่ะปล่อยให้บริษัทอรอบรัวหลุมือไปไ้เ่นัน
"นายสนใเธอเหรอรับผมิว่านายสนใุเฟย์เฟย์สะอี?"ุนถามึ้น้วยวามอยารู้
"เฟย์เฟย์ือผู้หิทีู่ริัและอยาใ้ีวิ้วยแ่ับผู้หินนั้นูไม่ไ้สนใอะไรทั้นั้น็แ่อยาไ้ามประสาเวลาที่เห็นอสวยๆามแ่นั้น"ลี่หยายอมรับว่าหลินหลินเป็นผู้หิที่น่าึูมาึูเสียนเาอยาะสัมผัสเธอไปทั้ร่าาย มันน่าแปลอยู่เหมือนันไม่รู้ว่าทำไมลี่หยาถึะอยาเห็นหลินหลินมาอยู่ใ้ร่าอเานั
"ผมเ้าใแล้วรับนาย"
"อีสอสามวันสิน้าเราะเ้ามาทาท่าเรือบอให้นอเราเรียมัวให้พร้อมอย่าให้มีอะไรผิพลาเ็าเ้าใไหม?"
"ไ้รับนายทุอย่าะเรียบร้อยนายไม่้อห่วรับ"
"อืม...มึออไปไ้แล้ว"
"รับนาย"ุน้อมศีรษะเล็น้อยให้ับลี่หยา่อนที่ะเินออไปทันที
หลายวัน่อมา
อนโอลอน
ในอนนี้ลอนำลัเ็บ้าวอลในระเป๋าเินทาใบให่้วยวามรีบร้อนเพื่อเรียมัวะเินทาไป่าประเทศ
ลอนำลัะบินไป่าประเทศเพื่อหนีาลี่หยา เา้อหนีไปั้หลัที่อื่น่อนเพราะเาไม่สามารถที่ะรับ้อเสนออลี่หยาที่ยื่นมาให้เาไ้
หลินหลินเป็นน้อสาวอเา เาไม่สามารถที่ะส่น้อสาวเพียนเียวไปให้ลี่หยาไ้เพราะผู้ายอย่าลี่หยาอันรายเินไปส่วนหนี้สินที่เา่อไว้เาะหาทาใ้เอรวมถึบริษัทอเี่ย้วย
รื รื
เสียโทรศัพท์มือถือที่ัึ้น ลอนึหยุทุอย่าแล้วรีบรับสายทันทีเมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์อหลินหลินน้อสาวอเาที่โทรเ้ามา
"ฮัลโหลหลินเฮียำลัเ็บออยู่เี๋ยวะเสร็แล้วหลินรอเฮียแป๊บหนึ่นะเี๋ยวเฮียะรีบลไป"
ลอนเอ่ยบอับหลินหลินบ็วาสายแล้วรีบเ็บอให้เร็วที่สุเพราะอนนี้หลินหลินับรถมารอเาอยู่ที่หน้าอนโแล้ว ลอนอให้หลินหลินน้อสาวพาเาไปส่ที่สนามบิน
ลอนเินลมาาอนโพร้อมับระเป๋าเินทาใบให่ สายา็วามอไปรอบๆ้วยวามหวาระแวเพราะลัวว่านอลี่หยาะอยู่แถวนี้
ลอนรีบเินไปที่รถอน้อสาวทันเมื่อเห็นรถอน้อสาวอรออยู่นานแล้ว่อนที่ะเินไปเาะระรถอน้อสาวแล้วบอให้เปิหลัรถให้หน่อยเพราะว่าเาะเ็บระเป๋า
"เฮียะบินไปอีแล้วเหรอรอบนี้ไปประเทศไหนล่ะ?"หลินหลินเอ่ยถามึ้นทันทีเมื่อลอนพี่ายอเธอเ้ามานั่ในรถแล้ว
"เฮียยัไม่รู้เอาเป็นว่าอนนี้หลินรีบับรถไปส่เฮียที่สนามบินีว่านะเฮียมีบินอนหโมเย็นเี๋ยวะไม่ทันเอา"ลอนเอ่ยบอ้วยน้ำเสียร้อนรนพร้อมับมอออไปที่้านนอรถอย่าหวาระแว
"เฮียมอหาอะไร?"หลินหลินถามึ้นเมื่อเห็นพี่ายเธอมอออไปที่้านนอรถเหมือนับว่าำลัหาอะไรสัอย่า
"ปะ...เปล่าหรอรีบไปเถอะเี๋ยวรถิ"ลอนส่ายหน้าไปมา่อนที่ะบอให้หลินหลินับรถออไป
"โอเ"หลินหลินพยัหน้าอย่าเ้าใ่อนที่ะับรถออไปาอนโอพี่ายโยที่ไม่รู้เลยว่ามีรถู้ันหนึ่ำลัับามหลัเธอไป้วย
หลินหลินับรถออมาาอนโอลอนไ้สัพัสายาอเธอ็เหลือบมอไปที่ระมอหลั็เห็นรถู้สีำันหนึ่ำลัับามเธอมาิๆ ิ้วบามวเ้าหาัน้วยวามสสัยว่าทำไมรถู้สีำถึับรถามเธอมาลอ
"มีอะไรหรือเปล่าหลิน?"ลอนสัเเห็นหลินหลินที่เอาแ่มอระมอหลัลอเาึเอ่ยถามึ้น
"เฮียหลินว่ารถู้สีำันนั้นเาับามเรามาลอเลยนะ"หลินหลินเอ่ยบอึทำให้ลอนรีบหันไปมอที่้านหลัรถทันทีแล้ว็เห็นรถู้สีำับามมาริๆ
ลอนรับรู้ไ้ทันทีว่ารถที่ามมา้อเป็นรถอลูน้อลี่หยาแน่ๆ ลี่หยามัน้อรู้วามเลื่อนไหวอเา ไม่ไ้ารแล้ว ลอนรีบหันลับมาแล้วเอ่ยบอับน้อสาวทันที
"หลินหลินรีบับหนีเร็ว!"
"หะ! หนี? หนีอะไรเฮีย?"หลินหลินถามออไป้วยวามุนลอนะให้เธอหนีอะไร
"อย่าพึ่ถามเฮียอนนี้ไ้ไหมเอาเป็นว่าหลินรีบับรถหนีให้เร็วที่สุทำอย่าไ็ไ้ที่ะให้รถันหลัมันามเราไม่ทัน!"
"โอเๆ"ถึะไม่เ้าใเหุผลอพี่ายเท่าไหร่แ่หลินหลิน็ยอมทำามอย่าว่า่าย หลินหลินรีบเหยียบันเร่รถให้เร็วึ้นแ่ยิ่เธอับรถเร็วเท่าไหร่รถู้สีำ็ยิ่ามเธอมาเร็วเท่านั้น
"แม่! ไม่ิะปล่อยูสินะ"ลอนสบทออมาอย่าหัวเสียเมื่อรถู้สีำยัับามมาอยู่
"เฮียเายัับามเรามาอยู่เลย"หลินหลินละสายาาระมอหลัแล้วหันมาบอับพี่าย
"หลินเลี้ยว้ายเ้าไปในอย้าหน้าเลยนะ"ลอนี้นิ้วให้หลินหลินเลี้ยวเ้าไปในอย้าหน้าเพื่อหวัว่าะสลัรถู้ที่ามมาให้หลุ
"เฮียแ่มันไม่ใ่ทาไปสนามบินนะ"
"เฮียบอให้เลี้ยว็เลี้ยวเถอะหลินไม่อย่าั้นเราไ้ายันหมแน่!"
"าย! เฮียหมายวามว่าอย่าไเนี่ยทำไม้อาย้วย?"ปาเล็เอ่ยถาม้วยวามไม่เ้าใแ่็ยอมเลี้ยวามที่พี่ายบอแ่รถู้็ยัับามเธอมาไม่หยุ
"หลินอย่าพึ่ถามเฮียอนนี้เลยนะ ทาที่ีเรา้อหนีเอาัวให้รอารนี้่อนีว่า รีบับเร็วๆเลย!"ลอนเอ่ยบอับน้อสาวพร้อมับแสสีหน้าแห่วามหวาลัวออมานหลินหลินที่มออยู่็รู้สึใไม่ีไป้วยทำไมพี่ายเธอถึไ้ลัวนันะ
แ่ในัหวะที่หลินหลินเหยียบันเร่รถเพื่อะหนี รถู้สีำที่ับามเธอมาอย่าไม่ยอมเลิรา็ับแรถเธอไป้าหน้าแล้ว็อรถปาหน้ารถอเธอทันทีึทำให้หลินหลิน้อเหยียบเบรรถะทันหัน
เอี๊ย!
ปึ!
"โอ๊ย!"หลินหลินร้อออมา้วยวามเ็บเมื่อหน้าผาอเธอระแทเ้าับพวมาลัยรถอย่าแราารที่เธอเบรรถะทันหัน
"หลิน! เป็นอะไรหรือเปล่า?"ลอนรีบหันไปถามน้อสาว้วยวามเป็นห่ว
"ไม่เป็นไรเฮีย หลินเ็บหัวนิหน่อย ับรถประสาอะไร็ไม่รู้!"หลินหลินเอ่ยบอพร้อมับยมือึ้นมาแะที่หน้าผาอเธอแล้วลูบไปลูบมา่อนที่สายาอเธอะเหลือบไปเห็นายุำสามนเินลมาารถู้แล้วเินรมาที่รถอเธอ
ลอนไ้แ่ลืนน้ำลายลอ้วยวามหวาลัวเมื่อเห็นายุำเินรมาที่รถอเา่อนที่ายุำะทุบเ้ามาที่ระรถฝั่หลินหลิน
ปึ! ปึ! ปึ!
"ลมาเี๋ยวนี้!"
"รี๊!"หลินหลินสะุ้ัวึ้น้วยวามใเมื่อายุำะโนบอเ้ามาในรถพร้อมับมือหนาที่ทุบระรถไป้วย
"ละ...หลินอย่าลนะห้ามล!"ลอนเอ่ยบอ้วยน้ำเสียสั่นๆพร้อมับส่ายหน้าไปมาให้หลินหลิน
"เฮียนี่มันเรื่ออะไรเนี่ยเามาทุบรถเราทำไม!?"หลินหลินเริ่มรู้สึลัวึ้นมาพร้อมับหันหน้าไปมอหน้าพี่าย
"บอให้ลมาถ้าไม่ลมาะยิระรถให้แ!"ายุำเอ่ยบอพร้อมหยิบปืนออมาโว์ให้หลินหลินับลอนที่นั่อยู่ในรถไ้เห็น
หลินหลินับลอนแทบะหยุหายใในทันทีเมื่อไ้เห็นายุำถือปืนึ้นมาและูท่าายุำไม่ไู้่พวเธอแน่นอน
"ะนับหนึ่ถึสามลมา! หนึ่! สอ!"ายุำะโนบออีรั้พร้อมับนับเลไป้วย
"ละ...ลแล้วันลแล้วอย่ายินะ!"หลินหลินยอมรถารถีๆ้วยเนื้อัวที่สั่นเทาพร้อมับลอน็ลมา้วย
เมื่อลอนลมาารถายุำอีนที่ยืนอยู่็เินเ้ามาหาลอนแล้วใ้้ามปืนทุบลไปที่้นออลอนอย่าแรึทำให้ลอนสลบลไปทันที่อนที่ายุำะลาลอนไปที่รถู้
"เฮียลอน! พวแทำบ้าอะไรเนี่ยมาทำพี่ายันทำไมแล้วะพาพี่ายันไปไหน!?"หลินหลินะโนเรียพี่าย้วยวามใ่อนที่ะหยุะัไปเมื่อถูปลายระบอปืน่อรมาที่ท้ออเธอ
"อยู่เยๆนิ่ๆแล้วเินไปที่รถีๆถ้ายัอยามีลมหายใอยู่!"
"ะ...้อารอะไรเินเหรอหรือว่าอะไร?"หลินหลินถามออไป้วยน้ำเสียสั่นเรือ เธอลัวนอยาะร้อไห้ออมาอยู่แล้วนี่มันเรื่ออะไรันเนี่ย
"ไม่้อถามทำามที่บอ็พอเินไปึ้นรถ!"
"อึ!"หลินหลินลืนน้ำลอพร้อมับพยัหน้าเบาๆและเินไปึ้นรถอย่าว่า่ายามที่ายุำบอ่อนที่รถู้ะถูับเลื่อนออไป้วยวามรวเร็ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น