คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ปฎิบัติตามคำขอ // NC : คอลลิน
- ปิบัิามำอ -
อ่าห์...♥"
เสียทุ่ม่ำราออมาอย่าเผลอไผล เาึาร่าเ้าหาัว่อนะไล่ิมริมฝีปาบา อลลินปล่อยเสียรา่ำในลำอะที่ปลายลิ้นอเายัหยอล้อับลิ้นเล็อย่าอบใ
เาใ้ฝ่ามือหนาบีบลึ้นสวยผ่านายผ้าบา ่อนะถูาร่าันัวเาผิับหน้า่าบานให่ เธอผละออาเมูบที่เร่าร้อนอพวเา ฝ่ามือเล็เลื่อนมานวลึหน้าอหนาอเาแทนพลาปลระุมเสื้อออเผยแผอมาแมนสมาย
ปลายนิ้วอเธอลูบวนที่ยอออเานมันแ็ัวไม่่าาแ่นาย้านล่าอเาเลย อลลินมอเธอ้วยสายาหยาเยิ้ม วามรู้สึอเาอนนี้มันแ่าาอนที่เาและเำลัร่วมรััน
ไม่สิ มันเทียบันไม่ไ้เสีย้วย้ำ
เารู้สึีมาเสียนเหมือนับะละลายผสานับผัวายาวใ้เสื้อนอนับาอเธอ ฝ่ามือหนาบีบลึสะโพอิ่มสู้มือพลาำราม่ำในลำอาารปรนเปรออฝ่ามือบาและลิ้นเล็ร้อนที่ลาินแผออเาอยู่
เา้อารมาว่านี้
"มาว่านี้...าร่า้า.."
"ู่ววว...้ารู้ว่าท่าน้อารอะไรอ์าย"
"อ่ะ...อ่าา"
"แ่เป็น้าะีั้นรึ ท่านเลีย้าเสียยิ่ว่าอะไร..."
ราวับำลัถูระาวิาอเาให้ลับเ้าร่า เารู้ัวีว่าเาเลียเธอมาแ่ไหน และรู้ีว่าอนนี้เา้อารเธอมาแ่ไหนเ่นัน
าร่ายิ้มเยาะออมา่อนะผลััวเอออาอ้อมแนออลลินอย่าไร้เยื่อใย เธอ้มลไปหยิบเสื้อลุมที่อยู่ที่พื้น่อนะเินลับเ้าไปในห้อนอน ปล่อยให้เายืนหอบหายใอยู่แบบนั้น
ไม่ไ้...
เาะปล่อยเธอหนีไปเหมือนบนรถม้าไม่ไ้…
ึ !
อลลินใ้ฝ่ามือั้นบานหน้า่าที่ำลัะถูปิเอาไว้ เาแทรัวเามาในห้อนอนอาร่า่อนะล้มัวุเ่ารหน้าเธอ ปลายนิ้วอเาสัมผัสที่ายระโปรบา ริมฝีปาหนาประทับูบลบนายระโปรอเธอ ลิ่นายหอมอเธอแะปลายมูอเายิ่ระุ้นวามระหายในัวอเามาึ้นและมาึ้น
เาแพ้แล้ว .
อลลินเยหน้า้อนสายาเ็มไป้วยัหามอาร่าอย่าเว้าวอน เา้อารถูสัมผัสาเธอ เา้อารูบอเธอ เา้อารารปรนเปรอาเธอ าร่าใ้ปลายนิ้วอเธอเยาอเาึ้น พร้อม้วยรอยยิ้มหวานประับบนริมฝีปา่ำ
"ไ้โปร...าร่า...้า้อารเ้า"
"แบบนี้สิ่อยน่ารัหน่อย"
สิ้นเสียอาร่า เธอ่อยๆ ยายระโปรุนอนึ้น้าๆ นเผยให้เห็นั้นในัวน้อยปปิร่อรัเอาไว้ ้นาอิ่มทอประายาแสันทร์นวลามา ใบหน้าออลลินเริ่มึ้นสีา
ลิ้นร้อนอเา่อยๆ โลมเลียูบที่้นาอเธอ ฝ่ามือหนา่อยๆ เลื่อนบีบเล้นเนื้ออิ่มพร้อมมูสันที่ฝั่ลบนเนินอิ่มล่อา ่อนที่อลลินะปลเือที่ผูั้นในัวน้อยออเผยให้เห็นร่อรัเ็มา อลลินไม่รอ้าเาใ้ปลายนิ้วแหวีบแยาัน เาใ้ลิ้นบลึยอระสันหวานนเิเสียราหวาน
ร่าเล็เริ่มสั่นเร็้วยแรูาริมฝีปาหนาที่เปียุ่มไป้วยน้ำหวานา่อรั เาูื่มมันอย่าเ็มใและหิวโหย ฝ่ามือเล็ละาายระโปรถูวาลบนเรือนผมสีอ่อน
ปลายนิ้วิเร็าแรอารม์ที่พลุ่พล่าน ้นาอิ่มถูับอิบ่าแร่ให้เธอโน้มน้ำหนัลที่ใบหน้าอเามาึ้น ปลายนิ้วหนาแหวเ้าไปในร่อรัที่ละนิ เาปลายนิ้วลไล่หาุระสันอเธอ แรบีบรัาเ้าอร่าเล็น่าเอ็นูเมื่อเาพบับุระสันภายในร่อรัอเธอ
"อ่าห์...♥"
เาย้ำๆ ทีุ่ระสันและบลึส่วนหน้า้วยลิ้นหนานสายน้ำใสพวยพุ่ออมาายอระสันูันอร่อรัเสียราหวานั้อไปทั่วห้อ สอาเรียวหมเรี่ยวแรที่ะพยุัวอเธอ่อนะล้มลรหน้าอเา
ภาพท่าทาอ่อนแออเธอรึรานัยน์ามอเาให้สะมอร่อรัสีหวานที่อวโม ท่อนาบาแหวั้ออนเาเห็นทุอย่าัเนทวีวามปวหนึบที่ลำแ่นอเาไม่น้อยเลย อลลินเลื่อนัวร่อมร่าอเธอเอาไว้ใ้ร่าหนาอัวเอพลาสบนัยน์าลมอเธอ้วยแรัหา
เสียหอบหายใอทัู้่ประสานัน ่อนที่ะเริ่มมอบูบให้แ่ันและัน เสื้อผ้าถูปลออาแรอารม์ที่พลุ่พล่านมาว่าเิม ร่าบาถูึึ้นร่อมัวอเา รสูบอันเร่าร้อนยัำเนิน่อไปพร้อมับสะโพสวยที่บเบียับแ่นายหนา อลลินลูบลึทรวอสวยเรียเสียราในลำอ่อนะละาูบอพวเาและโลมเลียออาวโยไม่ลืมฝาร่อรอยสีุหลาบเอาไว้้วย
"อืม..."
อลลินำรามในลำอยามที่ร่อรัถูไถหยอล้อับแ่นายร้อนอเาอย่าเว้าวอน เาบัฝารอยฟันอัวเอเอาไว้เป็นบทลโทษให้ับเธอพลาใ้ลิ้นร้อนโลมเลียรอยฟันอ้วยเอ
ารินทร์ยยิ้มว้าพร้อมใบหน้าเย้าย้วน ฝ่ามือบาประอใบหน้าหล่อึ้นมาประบูบอีรั้่อนท่อนแนบาะล้อลำอแร่ะที่เธอลืนินแ่นายร้อนอเาเ้าไปในร่อรั่ำหวาน
"รู้สึ...ีมาเลย...♥"
"้า็เ่นัน..."
"อ๊า !"
สะโพบาย่มึ้นลอย่าเป็นัหวะ เสียราหวานที่้าหูอเายิ่ระุ้นเานแทบลั่ เาอเธอเอาไว้ในอ้อมแนแน่นพลาเ้สะโพสอบสวนามแรปรารถนาที่พุ่ทะยานสูเินะู้ลับ
่อนะอุ้มเธอวาลที่เียทั้ๆ ที่แ่นายอเายัเื่อมับร่อรัอยู่ เาระแทแ่นายย้ำๆ ทีุ่ระสันอเธอนร่าายบาบิไปมา้วยวามสยิว ่อทารับีบรัเามาึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอเริ่มที่ะถึฝั่ปรารถา
"าร่า..."
"อลลิน♥"
"อ่า..าร่า้าทนไม่ไหวแล้ว..."
"อะ อ๊าาา ♥"
อลลินบลที่ออาวฝัรอยฟันเอาไว้่อนที่ะปลปล่อยธารน้ำสีุ่นเิมเ็มร่อรัอเธอ เสียราหวานเป็นสัาว่าาร่าเอ็ปลปล่อยธารน้ำใสออมาเ่นเียวัน
เสียหอบหายใอัู่ั้อไปทั่วทั้ห้อ แ่นายร้อนยัแ็ราวับหินอยู่ ฝ่ามือหนาแหวสอาเรียวออว้า อลลินเริ่มยับเ้าออร่อรัอีรั้
"อ๊า..เี๋ยว...เี๋ยว่อน"
"าร่า...าร่าอ้า"
เสียเอะแะาารเสียสีหลอมรวมเ้าับเสียราหวานปลุเร้าอารม์ออลลินมาึ้นทุรั้ ิรรมรัอทัู้่ยัำเนิน่อไปนแสอาทิย์เริ่มสาส่อผ่านหน้า่าบานให่เ้ามาในห้อ
าร่าที่ถูพลิเอาหน้าแนบเ้าับผ้าปูที่นอน ยัส่เสียเรียื่ออลลินสลับับเสียราหวานเอาใเา สอแนเล็ถูับึให้ัวอเธอระแทเ้าัหวะรับแ่นายร้อนอเาสายาอเธอเริ่มที่พล่ามัว ร่าายบาเ็มไป้วยร่อรอยฟันและร่อรอบสีุหลาบ สายน้ำสีุ่นไหลย้อม้นาาว
"อลลิน..อ๊า ้าไม่ไหวแล้ว อ๊า"
"เ้าเป็นอ้าแล้ว เป็นอ้า...♥"
"อ๊ะ..ใ่ ใ่ ้าเป็นอท่านแล้วอลลิน!"
ำโหแสนหวานเลือบร่าายออลลินที่าสิ เอวสอบวว้านร่อรัเห่อแาิพรรมหนัหน่วิ่อันไม่หยุ ฝ่ามือหนาเลื่อนบีบเล้นหนาออิ่มาม้วยฝ่ามือบาอบุมเสริมให้เาเล้นึ้นอีแร
“อ๊า...้าะละลายแล้วอลลิน แฮ่ ฮิอ๊า !”
“เอาเลยที่รั าร่าที่รัอ้า อ่ะ อ่า... ♥”
อลลินระุถี่พร้อมร่าายที่สั่นสะท้านอย่าสุสม ปลายหัวมนปลปล่อยรีมนมอุ่นในร่อรัอเธออย่าไม่รู้ัพอ แม้มันะเอ่อล้นอีี่รั้เาเิมเ็มมันอีรั้ ารินทร์ที่เริ่มอ่อนล้าาิรรมเร่าร้อนที่นานิ่อันนสมใแล้วทิ้ร่าไปับเียพลาหอบหายใหนั
“อืม...พั่อนอ์าย”
ารินทร์เอ่ยท้วเาพลาใ้ฝ่ามือบาันแผอเปลือยอเาออ อลลินยัไม่ล่ะวามพยายามในารลืนินริมฝีปาอิ่มอเธอ ฝ่ามือหนาเลื่อน้อน้นาอิ่มพาบ่า่อนที่ฟันมะบลที่้อเท้าอเธอ นัยน์าม้อมอัเ็บภาพรหนารึไว้ในใ
แ่นายอเาถูฝ่ามือหนาัรูมันเรียมารสอใส่อีรั้เริ่มัู้ันอีรอบหน้าปาทาร่อรัที่ำลัายรีมนมอเาออมา้าๆ ารินทร์้อนสายามอเาอย่ามามั่น่อนฝ่ามือบาะแหวลีบสวยออเื้อเิเา
“บอรั้าหน่อยอ์าย ♥”
"้ารัเ้าาร่า"
“้าอยาฟัอี”
"้ารัเ้าาร่า"
"้ารัเ้าาร่า"
อลลินพร่ำบอรัาร่าไม่หยุพลาเลื่อนแ่นายเ้าออร่อรัที่มิบแน่นทุรั้ที่เาเอ่ยว่ารัเธอ ารินทร์ทิ้ัวามแรระแทอเาพลานวลลึทรวอยั่วยวนเาไม่เลิ
"้ารัเ้าาร่า"
ใบหน้าหล่อ้มลูึยออหวานอเธอสลับับเอ่ยบอรัและระแทแ่นายลึเ้าไปในร่อรัรุนแรึ้นามแรปรารถนา ฝ่ามือบาโอบูยออให้เาเยิมพลาปล่อยเสียราหวานระเ้าและเร่มิบร่อรัถี่
"้ารัเ้าาร่า..อึ รัเ้า"
“แบบนั้น...เร่ึ้นอีอลลิน อ๊า ให้้าเป็นอท่าน”
“เป็นอ้า อึ อ่า!! แฮ่....เ้าเป็นอ้าาร่า...”
“♥”
"้ารัเ้าาร่า"
ความคิดเห็น