คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : รักษาสิทธิ์ 2/2
“Twinkle, twinkle, little star, How I wonder what you are…” ับล่อมบทเพลแสนหวานพาลูสาวเ้านอน ร้อเพลเียวล่อมหลับไ้ทั้พ่อับลู ท่าทาเาะเพลียมา ทำานเหนื่อยมาทั้วันแล้วยั้อ่วยธารธาราปราบลูสาวัวป่วน นำผ้านหนูุบน้ำสะอามาลาเ็บนใบหน้าาวสะอาลมาถึออ
“ผมเผลอหลับไปเหรอ” ภารนัยื่นอนที่รู้สึไ้ถึวามเย็น เา่อน้าเหนื่อย ทำานหนันร่าายอ่อนเพลียสะสม
“ถอเสื้อับาเออ เ็ัวสัหน่อย็นอนไ้แล้ว่ะ” ภารนัยูแลารอยู่ารินอธารธาราับลูสาวีมา ไม่เยปล่อยให้หล่อนออยา ธารธาราอบแทนวามีอเาูแลลับบ้าในวันที่เาเหน็เหนื่อย อยู่้วยันมาหลายปี ะปาแ็ว่าไม่รัไม่ผูพันับเาเท่าับโห เพียแ่ไม่ใ่วามรัในรูปแบบอยารอบรอเป็นเ้าอ หรือเรียร้อึ่บัับให้เายย่อนเอ
แ่รั... แ่นั้น... ไม่มีวามิับ้อน ปรารถนาีับเา อยาให้เาสุภาพแ็แร มีวามสุในทุวัน
ธารธาราไม่เย้าว่ายีวิอเา ยอมรับวามริเสมอว่าวามสัมพันธ์ พันาไปมาว่าสถานะพ่อแม่ที่ีอลู ‘ไม่ไ้’
เน้นย้ำำว่า ‘ไม่ไ้’ โยเ็า
ภารนัยีพร้อมทุอย่า ู่วรับารมีวามรัที่ี ับผู้หิสันที่เหมาะสมับเาอย่าเ่นุเนิรา ส่วนธารธารายัอายุน้อย หล่อนเื่อว่าอนา้าหน้าหาแยทาับเา ะมีใรสันผ่านเ้ามาในีวิ อแ่รับสถานะแม่เลี้ยเี่ยวไ้ และรัหล่อนับลูสาว้วยใริ ไม่แย่นัหรอ ถ้าะลอเปิใ
ใรอีนอภารนัยับธารธาราล้วนแล้วแ่รออยอยู่้าหน้า พริหวานน้อยอุแม่ะสับสนหรือเปล่า ออย่าสับสน และอย่าสสัยในวามรัอพ่อแม่ที่มี่อลู ถึพ่อแม่ะไม่ไ้อยู่้วยันเป็นรอบรัว แ่็รัพริหวานมาที่สุในโลนะลู
“ยัไม่ไ้แปรฟัน” เานอนทอายให้ธารธาราเทแร์ เส้นผมยาวสลวยสีำอ่อนลอเลียบนแ้มใส อายุที่ห่าันถึสิบปี ให้วามรู้สึเหมือนธารธาราเป็นน้อสาวหรือหลานสาวไ้เลย ห่าันมาเินไป นภารนัยเยเ็บไปิว่าเาทำลายอนาธารธาราหรือเปล่า ไม่พลาท้อับเา หล่อนอามีีวิที่สนุสุเหวี่ยไปามวัย ไม่้อับเ่าอยู่แ่บ้าน เลี้ยลูให้เาสลับับถือหนัสือไปเรียน
แ่ถ้าไม่ท้อ ภารนัย็ะไม่มีลูสาวน่ารัๆ ให้อุ้มในวันนี้ หนูพริหวานอนนี้สอวบรึ่ มันแปลๆ ไปหน่อย ที่เาิอยามีลูเพิ่มอีนมาเล่นเป็นเพื่อนพริหวาน ลูสาวให้ื่อพริไทย ลูายให้ื่ออะไรี อิ่อน ใภารนัยเอนเอียไปทาลูสาวมาว่า
“ลุึ้นไปล้าหน้าแปรฟันสัหน่อยไหมะ ธาระเ็ัวให้”
“ไม่เป็นไร ผมหายี้เียะลุไปอาบน้ำสระผมให้สื่น ที่ริผมไม่น่านอนสภาพนี้ วันนี้ทั้วันผมไปูที่ินที่ลบุรี เหม็นไปทั้ัว” บท้าย้วยารินปิ้ย่าัวเหม็นไปันให่ ที่ผล็อยหลับเพราะเพลีย ลุึ้นรวบัวุแม่หนูพริหวานมาป้อนูบแสนหวาน อนไปลายลิ้นเี่ยวาในโพรปาสะอา ลายรสูบมาบเม้นบนลีบปานุ่ม
“เว้นสัวันไม่ไ้เหรอะ ธารยัเ็บแผลอยู่เลย” ราฮือ เอียรอบหน้าไปทาอื่นให้ริมฝีปาหลุาัน ่อรอเสียหวาน ะที่ร่าายอ่อนยวบภายใ้วแนพร้อมไปามแรัู สยิวไปทั้ัว เสียวที่สุรอวัยวะพิเศษเพศหิ เมื่อเาลานิ้วมือทั้ห้าไปบนาอ่อนลาสูไปถึใลาั้นใน ลแร ระุ ระุ้นให้เิอารม์
“แ่นี่มันวันอผมนะ ธารใร้ายให้ผมแ่สัปาห์ละรั้”
ทวสิทธิ์อัวเอ สัปาห์ละหนึ่วันยัะไม่ไ้ แล้วเาะเ็บอารม์พวนี้ไปปลปล่อยับใร ไม่มีเวลาว่าถึั้นหาาม้าทา มีแม่อลูอยู่รนี้ ็อยาะมีสๆ ไม่ใ้ถุยาับแม่อลูนเียว
“ธารเ็บแผลนี่นา ุนัย็เห็น แผลลึ เย็บั้สอเ็ม” ูสอนิ้วระิให้เามอาม ถูรวบมือ้านั้นไปูบหนัหน่ว
“ถ้าอย่านั้นธาร็เลื่อนให้ผมไปเป็นืนวันพรุ่นี้สิรับ” อเปรี้ยวไว้ินหวานืนเียวเาอไ้ อย่าหัวหมอเลื่อนไปวันเสาร์หน้า็พอ แ่สัเาลัษะสีหน้า ภารนัยอ่านออว่าหล่อนะใ้มุนั้น หึๆ ไม่ไ้ินผมหรอรับหนูธาร เรื่ออะไระยอมเสียสิทธิ์เมเลิฟ
หนูพริไทยะมาริไหม ุพ่อยันป้ำ่วนเลยยย
ใระนอนหลับทับสิทธิ์ ในเมื่อแม่อลูน่ารันานี้ อร๊ายยยยยยย >//<
ความคิดเห็น