คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 9
ทั้สอมอามร่าามทุท่วท่า อีาเห็นอาารอน้อายทำให้นึัเือใยิ่นั
สุไลมานำพนัเ้าอี้แน่นมอไล้เรือนร่าามระหลมลึ อวบอิ่มไปทุสัส่วน หาไม่ิว่ามีพี่ายอยู่้วย เาอยาเ้าไประาร่าามเพื่อร่วมรัับเธอเสียรนั้น ผู้หิอะไร่าึูทาเพศเ่นนี้ ั้แ่เห็นเธอ เาิอยู่แ่สิ่เียว ือร่วมรัับเธอ
มาเลย์น่าเลื่อนไหวแบบแยส่วน หิสาวสามารถวบุมล้ามเนื้อและ้อ่อแ่ละิ้นให้สามารถเลื่อนไหวอย่าโๆ ไ้เอ ้วยวามเร็ว่าๆ ัน าเื่อ้านเร็วแทบมอไม่ทัน ารส่ายไหล่รัวยิบ
ร่าามเินมา้านหน้าอทั้สอเป็นัหวะแนส่ายไปมารอบัว สะโพพลิ้วับหน้าท้อที่ส่ายไปมาเร้าอารม์ให้นมอแทบลืมหายใ เสียัหวะนรีเร้าอารม์้วยเสียลอเป็นสเ็ปให้ร่าามส่ายไปมา้วยวามสนุสนาน ลำแนเรียวยึ้น้านบนโบพลิ้วไป้าน้า ศีรษะอหิสาวโยพลิ้วไปมา เส้นผมสีน้ำาลเ้มามสยายไปมานถึเอวอ หน้าท้อแบนราบเร็รับับสะโพที่ส่ายวนไม่หยุหย่อน่อนะบล้วยลีลาสวยาม
เสียปรบมือัๆ อสุไลมานทำให้อีาแทบหนวระิ เาหึหวหิสาวับใ มาเลย์น่าทำวามเารพทั้สอ่อนอัวเ้าไป้านในห้อ เมื่อเธอเห็นอีาพยัหน้าให้เธอไปไ้
“เธอทั้สวยทั้เ่เ่นนี้นี่เอ ถึทำให้ท่านพี่หลใหลไม่ยอมออาำหนั”
สุไลมานเลิิ้วมอพี่าย ไ้พบแ่วามเรียบเย เารู้ว่าพี่ายเป็นนที่เ็บอารม์ไ้ีนาไหน
“หาท่านพี่เบื่อเธอแล้ว น้อะอเธอ่อาเ้าพี่ะไ้ไหมพ่ะย่ะ่ะ”
สุไลมานอรๆ ไม่อ้อม้อมมาวาม
อีานิ่เียบในำออน้อาย ไม่บปารับำแ่เปลี่ยนเรื่อทันที
“ั้แ่พี่รอราย์มา ไม่่อยไ้่าวว่าโรทะเลทรายหรือพวเร่ร่อนอออาละวาเลย แ่ยัไพี่็ไม่่อยไว้ใายแนสัเท่าไหร่”
อีาวนน้อายสนทนาเรื่อบ้านเมือแทน มือให่หยิบน้ำามาิบ้วยใบหน้าเรียบเยเ่นเิม
“พ่ะย่ะ่ะเ้าพี่ เพราะเ้าพีู่แลบ้านเมือไ้ีเยี่ยม พวโรเลยไม่ล้าออปล้น”
สุไลมานเอ่ยื่นมพี่ายแ่หาไ้ริใไม่ นึัใพี่ายที่ไม่ยอมเอ่ยปาเรื่อมาเลย์น่า เานั่สนทนาับพี่ายสัรู่ึอัวลับำหนั ิว่ายัมีโอาสไ้ใล้ิหิสาวอีนาน ยัไเสียเา้อเอาเธอมาบำเรอรับนเียให้ไ้
“เสน่ห์แรรินะ”
อีามอนในอ้อมอ ที่้อนรับเาโยารโอบอทันทีเมื่อเาย่ารายเ้ามาในห้อ
“ฝ่าบาทหมายถึอะไรเพะ” มาเลย์น่าไม่เ้าใในสิ่ที่เาพู
“แ่สุไลมานไ้เห็นเธอ ็อเธอาันแล้ว”
อีาบอหิสาว เาพาร่าามไปยัเียนอนว้า น้ำเสียที่เปล่ออมาทำให้เธอรู้ว่าเาไม่อบใ
“แล้วพระอ์อบว่าเ่นไรันเล่าเพะ”
หิสาวลั้นใถาม อยารู้ว่าเาะอบว่าเ่นไร
“หาน้อายอันอ ัน็ยินียเธอให้ับเา สุไลมานเป็นเ้าายนหนึ่เหมือนัน รวมถึเป็นเื้อพระวศ์อประเทศนี้ หาเธอไ้อยู่ับเา ะสุสบายไปทั้าิ”
อีาพูน้ำเสียราบเรียบเมื่อเ็บอารม์วามไม่พอใไ้มิิแล้ว เาลอบสัเอาารอหิสาว วามริเาไม่ไ้ิเ่นนั้นสันิ เาะไม่ยอมให้ผู้ายหน้าไหนมาแะ้อสัมผัสเธอนอาเา
มาเลย์น่าบใบหน้าที่อว้า รู้สึน้อยใระนใหายในำพูนั้น เาะยเธอให้ายอื่น เธอไม่เยิว่าะ้อมีสามีหลายน ันั้นวามิที่อยาะผูมัใอเาึมาล้นในหัวใ เธอะ้อทำให้เารัเธอ ให้เหมือนที่เธอรัเาให้ไ้
อีาลูบศีรษะทีุ่บหาไออุ่นาแผอว้าเบาๆ สายามเ้มสีนิลสับสนนแยอารม์ไม่ออ
เาไม่เยมีใพิสมัยสาวนไหนมา่อน แ่ไ้มาเอเธอรั้แรนถึเวลานี้ เายอมรับับัวเอว่ายิ่รัและหลใหลเธอนมิอาถอนัวถอนใไ้ อนที่น้อายอเธอาเา เาแทบอยา่าสุไลมานทิ้
ไม่เ้าใัวเอว่าเป็นเพราะเหุใึไ้รู้สึเ่นนี้ หาเป็นหิอื่น น้อายอเาไ้เยมไปแล้ว อนนี้เายอมรับว่ารัเธอ
เธอือหิเียวที่ทำให้หัวใอเาสั่นไหว ารมีเธออยู่้าายทำให้เามีวามสุ ผ่อนลายวามเหนื่อยล้าาราิให่น้อยที่้อทำอยู่ทุวัน
“ฝ่าบาทะสรน้ำเลยไหมเพะ สรน้ำเสร็ฮันนี่ะเ้นรำถวายพระอ์อนเสวยอาหาร”
หิสาวเยหน้าแย้มยิ้มเอาใ พยายามสลัวามน้อยใทิ้ไป อีายิ้มอบอุ่นให้นในอ้อมแน
“ไ้สิ แ่ันอยาให้ฮันนี่อาบับัน้วย”
ำพูทุ้มหวาน พร้อมับมือให่เยามนอย่าทะนุถนอม ริมฝีปาหยัหนา่อยๆ ทาบทับลมาหาลีบปา่ำหวานหนัหน่ว เาุมพินพอใ ึผละออาร่าาม
พาีเมาะเรียมน้ำให้อ์สุล่านและมาเลย์น่า่อนอัวออไปาำหนั ายหนุ่มหันไปมอร่าามเปลือยเปล่าที่เินมาหา้วยฝีเท้ามั่น ร่าระหสมส่วนเย้ายวน เส้นผมสีน้ำาลยาวถึเอวอพลิ้วสลวยยามเยี่ยย่า ปทุมถันอวบอิ่มสั่นไหวยั่วเย้าให้อยาสัมผัสลืนิน
มาเลย์น่ายืนอยู่เบื้อหน้าอายหนุ่ม อีาวัอุ้มร่าระหึ้นสู่อ้อมแนและพาไปในอ่าอาบน้ำว้า
“ฮันนี่ะถูหลัให้พระอ์นะเพะ”
หิสาวลูบไล้เรือนร่าำยำแห่บุรุษเพศอย่าเอาใ
“ันอยาให้เธอทำมาที่สุ ้วยมือ”
อีายมือเรียวสวยแสนนึ้นุมพิเบาๆ พร้อมับวาบนอว้า หิสาวโน้มายไปหาายหนุ่มในัหวะเื่อ้า มือนุ่มนิ่มลูบไล้เรือนร่าแ็แร่ให้เาในน้ำอุ่น ระุ้นให้เลือไหลเวียน
ร่าสูพิศีรษะับอ่าอาบน้ำว้า หลับาพริ้มรับสัมผัสนั้น้วยวามพอใเป็นที่สุ มือนุ่มลูบไล้ลำแนำยำ้วยวามเสน่หา เรือนร่าอเา่าามสมบูร์พรั่พร้อม ยามเรือนร่าแ็แร่เร่าร้อน แทบทำให้เธอาใทุรั้ที่ร่าสูระหน่ำโน้วให้เรือนายอบอุ่นอเธอโอบอุ้มรัรึ
“ฮันนี่”
อีาราเสียแหบห้าว มือเรียวลูบไล้วามออาหนัหน่ว ริมฝีปาหยัหนารวราไม่หยุหย่อน วามนุ่มนิ่มอมือเล็ลาไล้แผ่วพลิ้วไปามวามแ็แร่ึ้นลเป็นัหวะ
“อบไหมเพะ”
มาเลย์น่าโน้มร่าแนบิระิบเบาๆ ที่ริมหูอเา ลิ้นเล็สีสวัลามเลียไปทั่วพร้อมับระิปลายลิ้นระรัวเร็วึ้น บท้าย้วยารหยอเย้าัใบหูอเาเล่น
“อบั... ีมาฮันนี่เร็วๆ หน่อย เร็วๆ”
ริมฝีปาหยัหนาราสะท้านาารปรนเปรออมือน้อยและเรียวลิ้นเล็ที่ลาไล้ไปทั่วลำอแร่ ่อนที่ะหยุบเม้มที่ยออสีเ้ม
เรียวปาอวบอิ่มูลืนนเิเสียเหมือนทารหิวนม เรียเสียำรามไปทั่วห้อว้า เาแยาแร่ให้ว้ามาว่าเิม พร้อมับพาบนอบอ่าอาบน้ำ เป็นารอำนวยวามสะวให้มือนุ่มนิ่มปรนเปรอไ้ถึใมาึ้น มือน้อยเร่เร้าเพื่อสร้าวามสุให้เาไม่าอน
ร่าสูสะท้านระุ พบวามสุสัน์อันแสนหฤหรรษ์ วาสีนิลหรี่ปรือมอใบหน้าสวยหวาน้วยใบหน้าแ่ำ พึพอใเป็นที่สุ
“ฮันนี่” เาหอบสะท้านเรียหิสาว้วยวาพร่าพราย
“ฝ่าบาทมีวามสุไหมเพะ”
มือเรียวยัลูบไล้แผอว้าเล่นไม่หยุหย่อน
“ันมีวามสุมา ราวนี้็าที่ันะถูให้เธอบ้า”
ร่าสูรั้ร่าหิสาวให้ยืนึ้น หยาน้ำเาะพราวไปทั่วเรือนร่าาม วามริบลาไล้มอไปนทั่ว้วยวามเสน่หา มือให่เล้นลึนวเบาๆ ไปามร่าเปลือย เารั้ร่าเปลือยให้นั่บนอบอ่า
ความคิดเห็น