คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : เพื่อนของชิค_2/2
“น้องชิคขา” ข้าวฟ่าง หัวหน้าอีกทีมหนึ่งที่ปกติจะโดนน้ำรินหิ้วปีกไปไหนมาไหนสลับกับเรือรีบวิ่งเข้ามาพร้อมกับลากเสียงยาว ข้าวฟ่างเป็นผู้ชายหน้าตาดีที่มีนิสัยเจ้าชู้ เรื่องผู้หญิงของให้บอก ชื่อเสียงโจษจันแถมยังชอบเข้ามาถึงเนื้อถึงตัวชิคบ่อยๆ แม้แต่ตอนนี้ก็เบียดแซนดี้ที่ยืนคุยด้วยกระเด็นแล้วตัวเองก็มายืนข้างเธอแทน
“มีอะไรหรือเปล่าคะพี่ข้าวฟ่าง” ชิคยิ้มทักตามมารยาทเหมือนเคย พลางขยับตัวถอยออกจากตัวข้าวฟ่างเล็กน้อยเพื่อรักษาระยะห่าง
“น้องชิคชอบไอ้เยนหรอคะ อย่าไปชอบผู้ชายอย่างมันเลย” ข้าวฟ่างไม่ลดละ ร่างสูงขยับเข้ามาชิด พูดด้วยหน้าตาเหมือนคนน้อยใจที่ชิคไปชอบผู้ชายคนอื่นทั้งที่ตัวเองจีบมาตั้งนาน แม้จะจีบเล่นๆ ก็ตาม
“กูทำไม” เสียงเย็นของเยนที่เดินตามหลังมาถึงขั้นเงยหน้ามองเพื่อนร่วมงานคนสนิทที่พยายามจะถึงเนื้อถึงตัวร่างบาง ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่รู้จักปฏิเสธไปตรงๆ เสียหน่อย ปล่อยให้มันมาทำตัวแบบนี้ใส่ได้ยังไงกัน
ร่างสูงที่คิดได้เช่นนั้นก็เดินไปแทรกกลางทั้งสองคนทันที
“มึงมันมีดีกว่ากูตรงไหนวะ แค่หล่อ บ้านรวย หน้าที่การงานก็ดี ประวัติการศึกษาก็สูง กูก็มีเหมือนมึงเลย” ใช่แล้ว ข้าวฟ่างกับเยนมาจากครอบครัวที่มีฐานะค่อนข้างจะดี ประวัติการศึกษา การทำงานถือว่าดีมาก โปรไฟล์สูงทั้งคู่ แถมหน้าตาก็ดี ไม่ใช่แค่สองคนนี้ เรือเองก็ไม่แพ้กัน อาจจะไม่ได้มาจากครอบครัวที่มีฐานะมาก แต่ตอนนี้ก็นับว่าเป็นผู้ชายที่ดีพร้อมคนหนึ่ง แต่ทั้งสามคนก็โสดสนิทชนิดที่ว่าสาวๆ เข้ามาจีบไม่เว้นวัน
“กูไม่แรดเหมือนมึงไง ข้าวฟ่าง” เยนพูดกับเพื่อนด้วยสายตาเรียบเฉียบ อันที่จริง ก็พูดได้ไม่เต็มปากนัก ถึงที่ผ่านมาเขาจะชอบมีนมาก แต่เรื่องเที่ยวเขาก็ไม่ได้แพ้ข้าวฟ่างเลยสักนิด ปกติทั้งสามคนทั้งเขา ข้าวฟ่าง แล้วก็เรือจะออกล่ากันบ่อยมาก โดยเฉพาะเย็นวันศุกร์ ที่ต่างกันคือเขาไม่ได้ขึ้นเตียงกับใครสุ่มสี่สุ่มห้า ไม่ได้ก้มหน้าก้มตาฟาดมาหมดทุกแผนกแบบข้าวฟ่างก็ตาม แต่ประสบการณ์ชีวิตก็นับว่าใช้คุ้มค่าแล้ว
“พูดดีไปมึงอ่ะ บัญชีเอย เอชอาร์เอย สาบานกับกูว่ามึงไม่เคยฟันแล้วทิ้ง”
“ทะเลาะหาว่าใครแรดกว่ากันอยู่หรือไงวะ พวกมึงนี่ก็นะ”
“มึงมันก็แรดเหมือนพวกกูนั่นแหละ” ข้าวฟ่างกับเยนหันมาพูดกับเรือพร้อมกัน
“เอ้า หวยออกที่กูซะงั้น” เรือแสดงสีหน้างงงวยกับเพื่อนทั้งสองคนที่เถียงกันด้วยเรื่องไร้สาระ เขาเลิกสนใจพวกมันแล้วก็หันมามองลูกน้องที่ยืนนิ่งมองทั้งสองคนหาคนร่านที่สุด “ชิคมากับพี่เหอะ อยู่กับพวกมันเดี๋ยวจะติดโรค”
“ไอ้เรือมึง พวกกูไม่ได้มั่วไปทั่วนะ ติดโรคอะไรวะ”
ชิคได้แต่หัวเราะแห้งๆ ให้กับบทสนทนาที่ทั้งสามคนคุยกันแล้วก็เดินออกไปกับเรือแต่โดยดี เพราะเธอก็งงเหมือนกันว่าทั้งสองคนทะเลาะเรื่องนี้กันทำไม
ทั้งสองคนที่เหมือนจะเถียงกันเห็นเรือที่ไม่ได้ทำอะไรลากชิคออกไปก็มองหน้ากันก่อนจะต่างคนต่างแยกย้ายโดยที่ไม่ได้ข้อสรุปว่าใครกันแน่ที่แรดกว่ากัน!
… … …
หลังจากเลิกงาน วันนี้ไม่มีงานเร่งด่วนเยนเลยถือโอกาสออกจากออฟฟิศเร็วสักหน่อย ชายหนุ่มมาเลือกซื้อของใช้ส่วนตัวเข้าคอนโดหลังจากที่ละเลยความเป็นอยู่ของตัวเองมานาน ตอนนี้เขาต้องเริ่มตั้งหลักใหม่เสียที จะได้เลิกฟุ้งซ่าน เขาเองก็ไม่ชอบตัวเองที่อ่อนแอแบบนี้เหมือนกัน
“เอ๊ะ นั่นมัน... ที่มากับชิควันนั้นป๊ะวะแก” เสียงของผู้หญิงสองคนคุยกันอยู่ใกล้ๆ เยนเองที่กำลังเลือกดูของก็หันไปตามเสียงเรียก ก็เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งที่มานั่งดื่มกับชิคในวันนั้น รู้สึกว่าคนหนึ่งจะกำลังแต่งงาน ส่วนอีกคนก็เป็นเพื่อนในกลุ่มที่ดูเฟียสๆ หน่อย แต่เขาจำชื่อไม่ได้แล้วสักคน
“พี่เยนจริงๆ ด้วย ไม่ได้มากับชิคหรอคะ” ผู้หญิงที่ดูเฟียสๆ ทักทายแต่ก็ไม่ได้มองเขาด้วยซ้ำ เหมือนจะมองหาเพื่อนของตัวเอง ทำให้เขาเอียงคอสงสัยว่าทำไมเขาจะต้องมากับชิค ก่อนที่เขาจะเข้าใจว่าพวกเธอคิดว่าพวกเขาเป็นแฟนกันละมั้ง ก็วันนั้นเขากับชิคตัวแทบจะติดกันอยู่แล้ว
“ชิคไม่มาหรอก กลับไปห้องแล้วล่ะ” เขาเองก็ไม่ใช่คนที่จะไม่มีปฏิสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า ยิ่งคนแปลกหน้าที่เคยเมาด้วยกันแล้ว เขายิ่งไม่รังเกียจที่จะคุย
“วันนั้นที่ร้านเหล้า พี่เยนทำชิคเขินขนาดนั้น หลังจากวันนั้นเพื่อนพวกเราหลบหน้าพี่บ้างหรือเปล่า” ทั้งสองคนพูดด้วยประโยคแปลกๆ ก่อนจะกันไปหัวเราะกันสองคนอย่างเขินๆ ส่วนเขาที่ได้ฟังก็สงสัยไม่น้อย อยู่ดีๆ ก็มีคำถามในหัวมากมาย
ร้านเหล้า ทำชิคเขิน เขาทำอะไร? เขาจำอะไรไม่ได้จริงๆ ใช้คำว่าภาพตัดเลยก็ยังได้
พอทั้งสองคนเห็นเยนแสดงสีหน้าไม่เข้าใจในสิ่งที่พวกเธอพูดก็หันไปยิ้มให้กัน ในใจทั้งสองคนตอนนี้คิดว่าเพื่อนคงไม่กล้าเล่าให้เยนฟัง เพราะผู้ชายตรงหน้ารุนแรงกับเพื่อนใช้ได้เลยเหมือนกัน ตอนแรกก็นึกว่าเป็นเพื่อนร่วมงานกันจริงๆ จนกระทั่ง
“ก็พี่เยนจับชิคไปจูบตั้งหลายทีกลางร้านแบบนั้น ชิคไม่ได้เล่าให้ฟังหรอคะ แถมคืนนั้นชิคก็ติดต่อไม่ได้ ไม่รู้ว่า...” หญิงสาวทั้งสองคนหัวเราะคิกคักในขณะที่คนที่เพิ่งได้รู้เรื่องที่เกิดในคืนนั้นก็ร้อนที่หัวขึ้นมาไม่น้อย คิ้วเข้มขมวดเป็นปม แต่สองสาวก็ไม่ได้สนใจ
“งั้นพวกเราไปก่อนนะคะ มีอะไรก็คุยกันดีๆ อย่าใช้ความรุนแรงกับเพื่อนพวกเรานะคะ” ทั้งสองคนเดินจากตรงนั้นไป ส่วนเยนยืนนิ่งในหัวกำลังประมวลเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น มือหนายกขึ้นลูบใบหน้าตัวเองก่อนจะถอนหายใจแรงๆ
ถึงจะคิดไว้อยู่แล้วก็เถอะ แต่ไม่คิดว่าเขาจะทำตัวแบบนั้นตั้งแต่ที่ร้าน ถ้าถึงขนาดจูบอีกคนกลางร้านแล้วคืนนั้นเขาจะรุนแรงขนาดไหน แค่คิดว่าเขาอาจจะขืนใจผู้หญิงคนหนึ่ง ต่อให้เธอมีความรู้สึกกับเขาก็ตามแต่มันก็ทำให้เขารู้สึกแย่อยู่ดี
ยิ่งคิดว่าอีกฝ่ายยังคงทำตัวปกติได้ แถมยังไม่ทำให้เขาอึดอัดอีกแบบนั้น ไหนจะเรื่องที่ช่วยเขา พูดกับเขาด้วยความเป็นห่วง ความรู้สึกบางอย่างก็เริ่มเกาะกินในหัวใจที่เริ่มเต้นผิดจังหวะแปลกๆ บอกไม่ถูกว่าเสียใจจริงๆ หรือดีใจที่ได้รู้ความจริง
ร่างสูงสะบัดความคิดออกจากหัวให้หมด เขารีบซื้อของจ่ายเงิน ก่อนที่จะรีบขับรถออกจากคอนโดเพื่อไปยังคอนโดของอีกคน เขาต้องได้ยินคำสารภาพจากชิค จากผู้หญิงคนนั้นให้ได้
ชิค... เราทำแบบนี้กับพี่ได้ยังไง!
#####
อย่ารุนแรงกับลูกอีฉันเลยค่าคู๊ณณณณ
.
พูดคุย ติดตามที่ twitter @yuehan_691
ความคิดเห็น