รักได้ไหมพ่อคนไฮโซ?

ลำดับตอนที่ #9 : เหม่อ

ร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาวพับแขนถึงข้อศอก นั่งเอนพิงพนักเก้าอี้ อย่างสบายอารมณ์ มือหมุนปากกาในมือเล่นไปมา สายตามองเหม่อออกไปนอกบานกระจกกว้าง เบื้องหน้าไกลออกไปเป็นทิวทัศน์งดงามสุดลูกหูลูกตา แฟ้มเอกสารมากมายวางกองอยู่ตรงหน้า แต่เจ้าตัวไม่แม้แต่จะก้มลงมองตัวเลขมากมายที่อยู่ในหน้ากระดาษนั้น

“คุณปกเกล้าครับ..คุณปกเกล้า” เสียงเรียกดังอยู่ข้างๆ แต่เจ้าตัวไม่มีทีท่าว่าจะได้ยิน จนคนเรียกต้องเพิ่มระดับเสียงขึ้นไปอีก จนกลายเป็นตะโกนออกมาในที่สุด

“ไอ้คุณปกเกล้า!!” คนถูกเรียกถึงกับสะดุ้ง หันมาทำตาเขียวปั๊ด ใส่อีกคนที่มารบกวน เขาลืมไปว่าเจ้าเพื่อนรักเข้ามาหาและมาคุยเล่นเพราะไม่มีอะไรจะทำ

“ไอ้บ้า แกจะตะโกนทำไมวะ? หูแทบแตก”

“ไม่ตะโกนได้ไงวะ? ฉันเรียกแกเป็นสิบรอบ แกมัวใจลอยไปถึงไหน? อ้อ! หรือว่าข่าวลือจะเป็นจริง” ขั้นเทพทำท่าครุ่นคิด

“ข่าวลืออะไรของแก?”

“ก็..มีข่าวลับสุดยอดจากวงใน ว่าเมื่อคืนมีผู้บริหารหนุ่มรูปหล่อมากๆ คนหนึ่ง พาสาวขึ้นโรงแรมแถมเป็นห้องสวีทซะด้วย” ขั้นเทพพูดเปิดประเด็นไว้แค่นั้น สายตาจ้องจับผิดอีกฝ่าย และก็ได้เห็นพิรุธ เพื่อนของเขาดูลุกลี้ลุกรน นั่งไม่ติดที่ มือสะเปะสะปะไปมา จับคอเสื้อที จับโน่นที นั่นทีดูวุ่นวายไปหมด ทั้งที่ไม่ได้เอ่ยชื่อเจ้าของเรื่องออกมาสักนิด ก็เขาได้ยินมาจริงๆ มีเรื่องอะไรบ้างที่นายขั้นเทพคนนี้อยากรู้แล้วไม่รู้ คนของเขาที่อยู่ในโรงแรมนั้นเต็มไปหมด เพราะเขาเองก็เป็นลูกชายเจ้าของหุ้นส่วนใหญ่ของโรงแรมหลายแห่งที่นี่ หนึ่งในนั้นก็คือโรงแรมหรูระดับห้าดาวที่ใหญ่และดีที่สุดของที่นี่ ที่นายปกป้องซึ่งเป็นพ่อของเพื่อนรักของเขาคนนี้เป็นเจ้าของ

“เรื่องไร้สาระ แกมานี่มีธุระอะไรรึเปล่า?” ชายหนุ่มเปลี่ยนเรื่องเฉย ซึ่งเพื่อนรักก็มองออก ไอ้นี่มันร้อนตัวเกินเหตุ อย่างนี่มันน่าสงสัย ขั้นเทพนั่งลงตรงเก้าอี้ตรงหน้า

“แกไม่เคยเป็นอย่างนี้นี่หว่า วันนี้ดูใจลอย แถมกระสับกระส่ายชอบกล ว่าไง? ยอมรับมาซะดีๆ ว่าแกคือผู้บริหารสุดหล่อคนนั้น แล้วบอกมานะว่าสาวคนนั้นเป็นใคร? ทำไมถึงได้ทำให้นายเพ้อได้ขนาดนี้?”

“ไอ้บ้า! เพ้อบ้าเพ้อบออะไร? วันก่อนฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับนายเลยนะ เรื่องเซอร์ไพรส์บ้าๆนั่น”

“เฮ้ย! นั่นฉันหวังดีนะ! น้องช่อทั้งสวยทั้งน่ารัก เหมาะสมกับนายอย่างกับกิ่งทองใบหยก แกต้องขยันเอาใจน้องเขาไว้ให้มาก วันหน้าแต่งงานกันไปจะได้ไม่เสียเวลาปรับตัว จะได้มีหลานไอ้ป๊าแกอุ้มไวๆ”

ขั้นเทพหาเหตุผลให้กับเรื่องเมื่อหลายวันก่อนจนได้ ก็เขาหวังดีกับเพื่อนจริงๆ อยากให้มีเวลาส่วนตัวได้ใกล้ชิดและทำความรู้จักกันให้มากยิ่งขึ้น เพราะชายหนุ่มเอาแต่หลบเลี่ยงช่อฟ้าอยู่เรื่อย ก็เลยไม่ได้ลงเอยกันสักที ถึงช่อฟ้าจะไม่ถนัดทำงานทางด้านบริหาร แต่หล่อนก็มีความสามารถในแบบของหล่อน ถึงจะดูเอาแต่ใจตัวเองไปสักหน่อยตามประสาลูกคนเดียว แต่คุณสมบัติทุกอย่างก็ผ่านเกณฑ์การเป็นลูกละใภ้ของตระกูลเกียรติก้องธรานนท์ทั้งหมด และเขาก็แอบเอาใจช่วยหล่อนอยู่ด้วย

“โอ๊ย!” เจ้าของเสียงร้องลูบหน้าผากป้อยๆ เพราะเพื่อนรักดันเอากระดาษที่ถูกขยำขว้างมาใส่เขาเต็มแรง

“ยกให้แกเถอะ” ชายหนุ่มอีกคนพูดอย่างหงุดหงิดหัวเสีย ลุกขึ้นจากเก้าอี้ไปยืนเต็มความสูงมองออกไปจากนอกหน้าต่าง รู้สึกโมโหกับเรื่องที่อีกฝ่ายพูด ก็ช่อฟ้าเป็นลูกคุณอาบดินทร์ที่เป็นเจ้าของหุ้นส่วนใหญ่ในหลายธุรกิจที่ป๊าของเขาเป็นเจ้าของ และเป็นเพื่อนรักคนหนึ่งของป๊าของเขา ทั้งสองตกลงกันว่าถ้ามีลูกชายหญิงก็จะให้ลูกชายลูกสาวแต่งงานกัน ช่อฟ้าเป็นลูกสาวคนเดียวของครอบครัวโน้น กรรมมันก็เลยตกลงมาที่เขา เพราะเขาก็ดันเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูล เจ๊แป้งพี่สาวของเขาเลยโชคดีไป

ขั้นเทพมองท่าทีของเพื่อนอดหัวเราะออกมาไม่ได้ ความจริงเขาก็รู้ว่าปกเกล้าไม่ชอบช่อฟ้า และไม่เฉพาะช่อฟ้าเท่านั้น ในสายตาของเพื่อนของเขาผู้หญิงเป็นตัวน่ารำคาญที่ชายหนุ่มไม่อยากเข้าใกล้ ตั้งแต่รูจักกันมาตั้งแต่เด็ก ชายหนุ่มเป็นคนหน้าตาดีโดดเด่นมักจะเป็นที่สนใจของสาวๆ มีผู้หญิงมากมายคอยตามตื้อ มีเหตุการณ์ที่ยากจะลืมและเป็นประสบการณ์ที่ไม่ดีของเพื่อน เมื่อนานมากแล้วตอนนั้นเขาและชายหนุ่มยังอยู่ในวัยมัธยมปลาย มีสาวใจกล้าที่อยู่ต่างห้องกันคนหนึ่งวางแผนหลอกล่อเขาให้ติดกับแล้วกักขังชายหนุ่มไว้ เกิดอะไรขึ้นกับเพื่อนชองเขาในนั้นบ้าง มีเพียงสาวคนนั้นกับเพื่อนของเขาเท่านั้นที่รู้ดี เพราะความเป็นคนมีชื่อเสียงในวงธุรกิจของพ่อชายหนุ่ม เรื่องนี้จึงเงียบไป แต่ก็ยังมีอีกเหตุการณ์หนึ่งที่ตอกย้ำความรู้สึกของชายหนุ่มหลังจากนั้น ไม่นานนักด้วยความที่พ่อของชายหนุ่มมีภรรยาหลายคน มีผู้หญิงมากมายที่เข้ามาอยู่ในบ้าน หลายคนรุ่นราวคราวเดียวกับพวกเขา มีสาวน้อยคนหนึ่งแอบหลงรักเพื่อนของเขามากถึงขนาดวางยานอนหลับ และเสนอตัวเข้าหา เหตุการณ์ครั้งนั้นโชคดีที่มีคนมาพบเห็นและช่วยไว้ได้ไม่อย่างนั้นเพื่อนของเขาคงได้เสียความบริสุทธ์ไปตั้งแต่เพิ่งเข้าวัยรุ่น และเพื่อนก็เป็นโรคเกลียดเพศตรงข้ามตั้งแต่นั้นมา เขาเข้าใจและเป็นห่วงเพื่อนอยากให้หายจากอาการบ้าๆนี่ เพราะโลกใบนี้ยังมีผู้หญิงดีๆอีกมากและอยากให้เพื่อนได้เจอเธอคนนั้น อยากให้มีคนที่เข้าใจ รักและดูแลมันจากใจที่แท้จริง

“น้องช่อไม่ใช่สิ่งของนะโว้ย ที่จะยกให้กันได้ง่ายๆ อีกอย่างดูท่าจะรักปักใจกับนายซะขนาดนั้น ชาตินี้คงไม่ยอมแต่งกับใคร นอกจากนายคนเดียว”

“เลิกพูดเรื่องพวกนี้ซะทีเถอะ ฟังแล้วปวดหัว ว่าแต่นายมานี่มีธุระอะไร? เข้าเรื่องได้แล้ว ถ้าไม่พูดก็เชิญกลับไปก่อน ฉันต้องเรียนรู้งานกับคุณธนนท์ต่อ” แล้วร่างสูงก็กลับมานั่งเก้าอี้ ทำท่าราวกับตั้งอกตั้งใจกับเอกสารตรงหน้า โดยมีชายหนุ่มอีกคนที่ได้แต่ยืนมองเพื่อนพลางส่ายหัวไปพลาง