ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ย้ายเข้าอย่างเป็นทางการ (1)
อนที่ 3 ย้ายเ้าอย่าเป็นทาาร
แพรวาเาว่าอนเล็ๆ อิระเป็นเ็ี้ฟ้อ เอะอะ็ะฟ้อร้อหรือไม่็ไปแ้วามที่โรพั ู่ว่ารู้ื่อและมีเบอร์โทรศัพท์แถมล้อหน้ารถ็บันทึเหุาร์อนที่รถูบัน เาแบ็อัพไฟล์ไว้แล้ว้วย พร้อมมาสำหรับารยัเยียให้เธอเป็นแฟนในนาม
เพลียมาเลยอนเรา เธอบอว่ายินีสวมบทแฟนแ่ไม่อร่วมห้อเา็ัสายทิ้ รั้นโทรหาอีรอบอิระ็พูแบบนใว้า เอ่ยำอโทษที่ฝืนใ พูว่าไม่้อเป็นแฟน็ไ้แ่ำ้อเลื่อนสถานะเธอเป็นู่รี อยาเวี้ยำอโทษลับืนไป หัวะปวสัหน่อยอนที่เธอำใลย้ายไปอยู่้วยัน
“รถระบะที่ะนออยู่หน้าหอพัแพรแล้ว รีบลับหอเลยนะ”
“...”
แพรวานอนที่โฟาหนึ่ืนเพราะยัทำวามสะอาห้อใหม่ไม่เรียบร้อย เย็นวันอาทิย์ึไ้ฤษ์ย้ายเ้าห้ออย่าเป็นทาาร ห้อสไล์โมเิร์นอเธอสะอาสะอ้านน่าอยู่ ั้ปิธานว่าะบานอยู่ในรัและถ้าไม่ำเป็นะไม่เผิหน้าเ้ารรมนายเวรให้เสียอารม์
“แพร” อิระเาะประูเรียแพรวา
“มีอะไร”
“ผมลับมาแล้ว”
“แล้วไ?” แพรวาพูเรียบ
“แฟนลับมา้อทำยัไล่ะ”
แพรวาเบ้ปา ลับถึห้อ็ล้ามือให้สะอาสิถามไ้ หรืออยาะอาบน้ำ็ามใ แล้วะเาะเรียอะไรันนัหนา ถามริมอไม่ออเหรอว่าไม่อยาเอหน้า ุนัเพราะเมื่อืนนอนโฟาแอร์ไม่เห็นแบบที่เาอ้า โรธมาที่ถูหลอให้ไปนอนร่วมเีย แพรวาร่าอยู่ในผ้าห่มเอามือปิหู พอเาบอว่ามีธุระแถวสถานีำรวะวนเธอไปเป็นเพื่อน็รีบพุ่ไปเปิประู
“ลับมาแล้วเหรอะ” แพรวาปั้นยิ้มหวาน
“ลับมาแล้วรับ”
อิระยิ้มำ ผมเฝ้าฟูเียวสสัยว่านอและทำวามสะอาห้อนเหนื่อย ัวนเธอไปพัผ่อนโยารนัู่ทีวีแบบที่แฟนเาทำัน แพรวาเหลือบมออิระ่อนะหย่อนายลบนโฟา ้อใมาว่าทำไมเาถึบัับให้เธอเป็นแฟน
“นายโหว่าถูทิ้รึเปล่า”
“ผมะโหทำไม” อิระเลิิ้ว
“็มันไม่เมเ้นส์”
หน้าาีและมีานะ ำว่าอหัไม่วรปราอยู่ในพนานุรมออิระ หรืออาเพราะนิสัยเลย้อเลิรา ะว่าไปไอุ้อิระท่าทานิสัยไม่ี้วยสิ
“แล้วัน้อไปเอแฟนเ่านายเมื่อไหร่ เรื่อะไ้บๆ ไป” แพรวาออ
“ไม่อยาเป็นเมียผมนานั้นเลย?”
“แฟน!”
แพรวาถลึา อิระหัวเราะนัวโยนและหลัาำนเป็นที่พอใ็ส่ายหน้าเื่อ้า ย้ำว่าเธอยัไม่พร้อมะฟาแฟนเ่า
“อิ...เรียว่าอิสิ” อิระเน้นเสีย
“ันลืม” แพรวายิ้มแนๆ
“ลืมหนึ่รั้ปรับห้าร้อยีไหม แล้วผมะไม่แทนัวเอว่าผมแล้ว้วยเพราะฟัูห่าเหินเินไป”
แพรวาพยัหน้าเห็น้วย ไม่มีแฟนโลไหนแทนัวเอว่าุๆ ันๆ ้อหาสรรพนามใหม่สำหรับเาและเธอ แ่เรียานันแบบไหนึะสมบทบาทแฟน
“แพรว่าเปลี่ยนาผมเป็นผัวีไหม” อิระเท้าาเลิิ้วถามแพรวา
“ไอ้อิ!”
้ามือแล้วนะแ่บไม่ไ้เี๋ยวนี้ฟ้อะไปฟ้อถึศาลไฟ อิระเผยอยิ้มอย่าอารม์อย่าี เหม่อมอหิสาวที่ถูเาหลอให้มาใ้ีวิร่วมัน นาผมเฝ้าระเิยัสวยับหัวในไม่อาถอนสายา
“อิว่าเราหา้าวินันเถอะ” อิระระบายยิ้ม
แพรวาทำหน้าเยเมยทว่าหัวใเ้นเร็วรัว นับหนึ่ถึสิบเพื่อให้ลื่นหัวใลับมาราบเรียบ เาแทนัวเอว่าอิแล้วน่ารัมา ฟีลลิ่อย่าับแฟนเลย
“ใ้อนโมีร้านายอาหารส แพรลไปื้ออมาทำับ้าวนะเี๋ยวอิรอิน”
“ไอ้-”
แพรวารู้สึอยา่อยน เห็นว่าเธอเหนื่อยยัะใ้แรานเยี่ยทาส เมื่อวานนอลาึ วันนี้ัห้อน้ำัผ้า วามเห็นใน่ะมีบ้าไหม พลามาที่เมื่อืนเาถามันไปุยโม้ว่าทำับ้าวเป็น
“เอาไปห้าพันอยาินอะไร็ื้อมาทำ อิรอนะ” อิระวัแบ์พันห้าใบ
“เี๋ยวันมานะอิ”
แพรวาส่เสียหวาน แย่เินามือเาแล้วลไปื้อเนื้อสัว์ ไ่ไ่และผั ส่วนเรื่อปรุนั้นไม่ไ้ื้อเพิ่มเนื่อายัพอมี เินที่เหลืออีสี่พันว่าอยัยอไว้เป็น่าแร เธอปรุอาหาร ส่วนอิระนั่ไว่ห้าูทีวีอย่าสบายใเิบ ไม่่วยหรอนะเพราะเาทำับ้าวไม่เ่
*****
อย่าเอาเินฟาหัวถ้าไม่มาพอ่ะ!
ความคิดเห็น