เสี่ยวหลง พ่อค้าเซียนข้ามพิภพ

ลำดับตอนที่ #9 : พนักงานออฟิศ EP.8

1เดือนต่อมา

ทศที่กำลังนั่งอยู่ภายในบ้านหลักล้านของเขาก็ยกสมาร์ทโฟนของเขาขึ้นมาเพื่อโทรหาบุคคลหนึ่ง

“สวัสดีครับคุณยงยุทย์ ผมมีเรื่องจะรบกวนหน่อยครับ ผมอยากจะไปบ้านเสี่ยภพครับ” ทศพูดด้วยน้ำเสียงที่เหี้ยมเกรียม ยงยุทย์ที่จับน้ำเสียงความเป็นปรปักษ์ของทศจึงไม่ได้ถามกลับไป แต่ยงยุทธ์ได้บอกว่าจะสงมือดีมาอารักษ์ขาเขาแค่นั้น 

รอไม่นานรถเบนซ์สีดำเงา 3คันก็เลี้ยวเข้ามาในตัวบ้านของเขา 

ไม่มีความสงสัยหรือเคลือบแครงไดๆ ทศได้ขึ้นมาบนรถแล้ว ก็แล่นออกไป

รถแล่นบนถนนไม่นานก็ออกจากตัวเมืองมานอกเมืองที่ค่อนข้างจะเงียบสงบ ใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงได้ก็มาถึงบ้าน ไม่สิต้องบอกว่าคฤหาสน์ของเสี่ยภพถึงจะถูก เพราะแค่ตัวรั้วสีทองอ่อนๆที่ทอดยาวก็มากกว่า500เมตรแล้วยังมีรูปปั้นสิงโตขนาดใหญ่ทุกๆสิบเมตรด้วย ตัวคฤหาสน์ก็ตั้งอยู่บนพื้นที่มากกว่า10ไร่เข้าไปแล้ว

“ส่งผมตรงนี้ก็พอครับ เดียวผมเข้าไปคนเดียว” ทศพูดกับคนขับรถ

“จะดีเหรอครับคุณทศ ท่านยงยุทธ์ส่งพวกเรามาช่วยคุณนะครับ”

“ไม่เป็นไรครับ แค่นี้ก็รบกวนคุณยงยุทย์มากพอแล้วครับ ผมลงตรงนี้แหละครับ” ว่าแล้วทศก็ก้าวขาลงจากรถเบนซ์คันงาม เมื่อลงจากรถแล้วทศได้เดินเข้าไปหาการ์ดที่ใส่สูทสีดำ สวมแว่นกันแดด หน้าตาเหี้ยมๆ พร้อมกับร่างกายบึกบึนที่ผ่านมาฝึกมาอย่างดี ที่เฝ้าอยู่หน้าประตูรั้ว  

“มาหาใคร?” แม้น้ำเสียงของการ์ดจะห้วนไปบ้าง แต่ทศก็ไม่ได้ใส่ใจ

“มาหาเสี่ยภพ บอกไปว่ามีธุรกิจจะมานำเสนอ” ทศพูดด้วยสีหน้าเรียบๆ การ์ดคนนั้นก็กรอกคำพูดของตนลงไปในsmall talk อันเล็กที่อยู่ในหู ไม่นานก็มีรถกอล์ฟขับของมารับ โดยการ์ดที่มีลักษณะการแต่งตัวที่เหมือนกันราวกับแกะออกมาจากแม่พิมพ์เดียวกัน

ทศไม่ต้องรถให้การ์ดคนนั้นบอกก็เดินขึ้นไปนั่งตรงเบาะหลังราวกับเป็นเรื่องที่ทำประจำทั้งๆที่คนเพิ่งจะมาบ้านหลังนี้เป็นครั้งแรก โดยปรกติแล้วการกู้ยืมเงินของเสี่ยภพจะไม่ได้ทำกันภายในบ้าน แต่จะเป็นการทำในออฟฟิศเล็กๆแคบๆที่ในตัวเมืองชะมากกว่า

ตามทางทศสามารถพบกับการตกแต่งสวยที่สวยงาม ดอกไม้นานๆพันธุ์ ต้นไม้ที่สูงจนต้องแหงนหน้าขึ้นมอง นกและเมลงตัวเล็กๆก็ส่งเสียงร้องของตัวเองออกมา บรรยากาศตามทางเข้าไปในตัวคฤหาสน์นั้นถือว่าเงียบสงบสุดๆ เหมาะกับการพักผ่อนหย่อยใจ ไม่นานก็เห็นสระว่ายน้ำที่มีน้ำใสจนมองไกลก็รู้สึกอยากลงไปแหวกว่าย น้ำพุที่พุ่งขึ้นสูงกว่าสิบเมตรก็แสดงให้ความอลังการงานสร้างออกมา 

10นาทีต่อมารถก็มาจอดที่หน้าประตูทางเข้า ทศเหลือบมองไปทางด้านซ้ายของบานประตู เห็นรถมากมายหลายขนาดจอดเรียงกันมากกว่า10 คันแต่ละคันแค่มองแว็พเดียวก็รู้ว่าราคามากกว่า10ล้านเหรียนแน่นอน แถมชูปเปอร์คาร์ในนั้นยังเป็นรุ่นlimitet ที่มีอยู่เพียง9คันในโลกด้วย

ตัวคฤหาสน์และบานประตูทางเข้าคฤหาสน์ตกแต่งสไตล์ยุโรบผสมกับกรีกโบราณแบบลงตัวพอดี ทางเดินเข้าไปจนถึงห้องรับรองก็ตกแต่งด้วยหุ่นและงานศิลปะของศิลปินระดับโลกไว้มากมาย ทำให้ผู้ที่เดินเข้ามาเกิดความประทับใจ และมันยังสร้างประทับใจจนทศอยากจะครอบครองพวกมันทั้งหมดอีกด้วย

นั้งรอไม่นาน เสียภพก็เดินออดลงมาจากชั้น2ของบ้าน

“ได้ยินมาว่าคุณต้องการทำธุรกิจกับผมแถมยังมากับรถของเจ้าพวกลูกกระจ๊อกของไอยงยุทธ์อีก มีอะไรมาให้ผมละ?” ไม่พูดพร่ำทำเพลง เสียภพที่เป็นตาลุงหัวล้าน พุงโย้ ใส่เสื้อเชิดสีเทา กางเกงสีดำ อายุประมาณ60กว่าก็พูดเข้าเรื่องทันที ‘นี่สินะ เสี่ยภพเจ้าพ่อแห่งวงการตลาดมืด’

“ใจเย็นๆสิครับเสี่ย ฟังผมเล่าเรื่องที่น่าสนใจให้จบก่อนแล้วเราค่อยมาทำธุรกิจของเราต่อก็ได้” ทศพูดหน้ายิ้มโดยที่ไม่มีความหวั่นเกรงเลยแม้แต่น้อย ทั้งๆที่การ์ดหน้าเหี้ยมอยู่ภายในห้องนี้มากกว่าสิบชีวิต

“รีบว่ามา เวลาผมเป็นเงินเป็นทอง” ไม่พูดเปล่าเสี่ยภพก็เอนหลังไปกับโซฟาหลักแสนของเขา 

“เมื่อช่วงเดือนก่อน ผมโดนคนกลุ่มหนึ่งวิ่งไล่ประทืบผมครับ….

“เรื่องแค่นี้ไปบอกตำรวจกระจอกๆโน่น มาบอกผมทำไม?” เสี่ยภพพูดแทรกขึ้นมา

“ใจเย็นสิครับเสี่ย รอให้ผมเล่าให้จบก่อนก็ได้ครับ”  

“หึ” เสี่ยภพสบทออกมา

“ผมนั้นได้โดนพวกมันตัดนิ้วของผมไปด้วย ดูนิ้วก้อยผมสิ ตอนนั้นผมเจ็บเจียนตายเลยแหละ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ดีที่ตรงนั้นมันใกล้กับโรงพยาบาล ผมเลยเข้าไปรักษาได้” 

ทศพูดพรางชูนิ้วก้อยที่หายไปเหลืออยู่แค่1ข้อให้อีกฝ่ายดู

“ผมนอนโรงบาลนั้นเกือบอาทิตย์ ผมเบื่อๆเลยขอยืมโน๊ตบุ๊คของทางโรงพยาบาลมาใช้ แล้วรู้ไหมครับผมเอามาใช้ทำอะไร?”

“อะไร?” เสียภพพูดเสียงเข้มออกมาพลางรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี

“ผมนั้นเป็นคนขี้เบื่ออยู่แล้ว แถมยังสนใจในธุรกิจของเสี่ยอีกด้วย ผมเลยทำการแฮ็กระบบของกลุ่มการค้านี้ ระบบมันค่อนข้างเก่าไปน่ะครับ ขนาดคอมทำงานทั้วไปก็แฮ็กได้เลย แต่ช่างเรื่องนั้นก่อน ข้อมูลครับ ข้อมูลด้านในนั้นน่าสนใจมากกว่า เป็นเกี่ยวกับสัญญาการซื้อ-ขายอาวุธบ้าง ยาเสพติดบ้าง หรือแม้กระทั่งคน น่าสนใจไหมละครับ?”

เสี่ยภพถึงกับตลึงไปพักหนึ่งเลยทีเดียว แต่ด้วยประสบการณ์อันโซกโซนของการใช้ชีวิตก็ตั้งสติกลับได้โดยเร็ว

“แกต้องการอะไรกันแน่ พูดแบบนี้ออกมาแกคิดว่าจะรอดออกไปแบบครบสามสิบสองเหรอ? เด็กๆ” เสี่ยภพพูดเสียงเข้มขึ้นมา การ์ดนับสิบคนก็ซักปืนออกมาคนละกระบอก เพียงแค่มีคำสั่งปืนของพวกเขาก็พร้อมจะคำราม

“โอ๊ะๆ ใจเย็นสิครับเสี่ย” ทศยกมือขึ้นโดยในมมือขวามีสมาร์ทโฟนอยู่ในมือ “เสี่ยเห็นสมาร์ทโฟนเครื่องนี้ไหมครับ? ผมบันทึกเสียงของเราสองคนขึ้นไปในระบบออนไลน์แล้ว โดยผมตั้งเวลาเผยแพร่ให้ส่งตามสื่อต่างๆภายใน30นาทีนี้  ซึ่งถ้าผมหรือพักพวกของผมไม่ไปปิดมัน อ้อ ลืมบอกไปครับ ผมยังตั้งเวลาด้วยคลื่นหัวใจของผมอีกด้วย ถ้าผมตายไป การพูดคุยของเราในวันนี้ก็คงรับรู้กันทั่วโลกแน่นอนครับ” ทศพูดยิ้มๆแบบแต้มเหนือกว่า

“แกคิดว่าชั้นจะเชื่องั้นเหรอ?”

“ลองดูก็ได้นะครับ อ้อ ผมยังใจดีแถมฟรีเอกสารสัญญาต่างๆไว้ในไฟล์นั้นด้วย”

“เด็กๆ เอาปืนลง แกต้องการเท่าไหร่ว่ามา”เสี่ยภพพูดเสียงเข้มโดยปราศจาท่าทีผ่อนคลายเหมือนก่อนหน้านนี้

“ต้องอย่างงี้สิครับ งั้นเรามาเข้าเรื่องของเราจริงๆจังๆกันเลยแล้วกันนะครับ ผมต้องการเงิน100ล้านเหรียญ กับบ้านสักหลัง ขอใหญ่ๆนะครับ ผมว่าแค่นี้ขนหน้าแข้งเสี่ยไม่ร่วงหรอกครับ”ทศยังคงยิ้มแล้วพูดต่อไปเหมือนเป็นเรื่องปรกติที่พูดกันทั่วไป

“แก!!!” 

“ไม่เอาน่าเสี่ย ไม่พูดคำหยาบสิครับ เดียวผมก็ตกใจตายพอดี รีบตัดสินใจนะครับ เพราะเวลาผมมันเป็นเงินเป็นทอง”

“หื่ยยย…….” เสี่ยภพนั่งหน้าเครียดอยู่เกือบสิบนาทีโดยที่ทศก็ไม่ได้กวนแต่อย่างได แถมยังนั่งกระดิกเท้าสบายใจเฉิบเหมือนเป็นบ้านของตัวเองอีกตังหาก

“ก็ได้ ทุกอย่างที่แกต้องการ ฉันจะให้แก แล้วชั้นจะรู้ได้ยังไงว่าข้อมูลนั้นจะถูกลบจริง” หลังจากที่นั่งชั่งน้ำหนักความเสี่ยงต่างๆแล้ว ในที่สุดเสี่ยภพก็ยอมให้กับทศ เพราะถือว่าทศทำการบ้านมาดีจริงๆ จนคนอย่างเขายอมได้ เบื้องลึกหรือเบื้องหลังของชายตรงหน้าเขาอาจจะไม่ได้เรียบง่ายอย่างที่เขาคิดก็ได้ แต่เสี่ยภพหารู้ไม่ว่าทั้งหมดที่ทศทำ มันคือการจับเสือมือเปล่า โดยใช้แค่คำพูดและท่าทางสบายอกสบายใจนั่นเท่านั้นเอง

“ผมลบแน่นอนครับเมื่อผมได้ทุกอย่างที่ผมต้องการ ผมไม่หากินกับข้อมูลๆเล็กๆแค่นี้นานๆหรอกครับสบายใจได้ ผมจะทิ้งสมาร์ทโฟนที่บันทึกเสียงนี้ไว้กับเฮีย เมื่อเฮียทำลายมันทุกอย่างก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่อย่าลืมนะครับ เมื่อผมตายโลกยังคงรับรู้เหมือนเดิม” ทศพูดในเรื่องที่เสี่ยภพกังวลออกมาราวกับอ่านความคิดเขาได้ แต่ไอ่ท่าทางพูดแบบสบายใจของทศนั้น เมื่อเสียภพเห็นแล้วทำเอาอยากเอาปืนเป่ากบาลจริงมันจริงๆ