ลำดับตอนที่ #9
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : 9เด็กเอ้ยเด็กน้อย
"อบุรับ"
เียว้านรับยาาพยาบาลมาิน่อนเินไปที่เียนอน
เป๊เินลับเ้ามาในห้อหลัารวอาารอริสเสร็
"น้อผมเป็นไบ้ารับ"
เียว้านรีบถามเมื่อเห็นหมอเป๊เินเ้ามา
"อาารีึ้นแลัวพรุ่นี้ะลับบ้านไ้"
"ริสเาพัที่ไหนนายรู้ไหม"
เป๊ถามเมื่อวาแผนะให้ริสไปอยู่อนโัวเอ
"ผมไม่ทราบรับยัไมุ่ยับน้อเลย"
เียว้านอบทันทีเพราะไม่รู้ว่าริสพัที่ไหน
"ถ้ายัไม่มีที่พั็ไปพัอนโผม็ไ้"
เป๊รีบเสมอัวทันที
"รับอบุรับ"
เียว้าน้มหัวให้เป๊ไป
"นาย็นอนพัผมะเ้าเวรที่ห้อุเิน"
เป๊บอ่อนเินออไป
"ุหมอเป๊่ะนไ้ห้อพิเศษ" "ห้อ503อยาพบุหมอ่ะ"
พยาบาลรีบเินมาบอ
รับ!
เป๊านรับ่อนเินไปยัห้อพิเศษ503
"ุอยาพบผมมีอะไรหรือปล่า"
เป๊ถามนไ้ที่นั่หน้าบึ้ใส่
"ผมนอนไม่หลับอยามีเพื่อนุย"
ริสพู้วยเสียที่ไม่่อยพอใ
"เอายานอนหลับไหมะไ้ให้พยาบาลัให้"
เป๊ถามลับทันที
"ไม่เอาผมแพ้ยานอนหลับ"
ริสรีบอบทันที
"แ่ประวัิอุไม่เห็นแพ้ยาัวนี้"
เป๊ถามลับเมื่อเาอ่านประวัิารรัษาอริสแลัว
"็ผมพึ่แพ้"
ริสอบทันที
"แลัวะให้ผมทำยัไ"
เป๊ไม่ถามเรื่อยา่อแ่ถามอย่าอื่นแทน
"หมอ็อยู่เป็นเพื่อนผมสิ"
ริสรีบอบทันที
"ผมเ้าเวรอยู่ผมะมาอยู่เฝ้าุมาไ้ไ"
"เี่ยวผมให้พยาบาลพิเศษมาอยู่เป็นเพื่อนุ"
เป๊บอ่อนะโทรศัพท์หาพยาบาลพิเศษ
"แ่ผม้อารให้หมอเฝ้าผม"
ริสที่พู้วยวามโมโหนเผลอสะบัแนทำให้สายน้ำเลือหลุ
"ุทำอะไร"ุไม่ไ้เป็นเ็แลัวนะ"
เป๊วาใส่ริสมือ็แผลาสายน้ำเลือหลุนทำให้เป็นแผลให่อีมือหนึ่็ปุ่ม
ุเินไปยัห้อพยาบาล
"พยาบาลผมอุทำแผลเ็มน้ำเลือ" "ับยาลายเรียมาให้ผม้วย่วนเลยรับ"
เป๊บอพยาบาลผ่านปุ่มุเิน
"นายเอาแ่ใแ่ผมไม่ใ่พี่ายนาย" "ที่ะยอมทำามนายทุอย่า"
เป๊ที่หมวามอทนวาริสอีรั้
"ุหมอ่ะเิอะไรึ้น่ะ"
พยาบาลเ็นรถเ้ามารีบถามเมื่อเห็นเลือเ็มมือหมอ
"พอีนไ้ไม่ระวันะรับ"
เป๊พูแ้ให้ริสเมื่อพยาบาลถาม
"แ่แผลเหมือนระาเลยนะ่ะ"
พยาบาลยัถาม้วยวามสสัยเพราะเห็นแผลที่ให่ไม่เหมือนแผลาารหลุธรรมา
"ผมไม่ระวัเลยเียนะรับ"
ริสรีบอบเมื่อเห็นหมอเป๊เียบ
"ุพยาบาลไม่้ออยู่่วยผม็ไ้รับ" "เี่ยวัารทำแผลเอ"
เป๊บอพยาบาลเมื่อเห็นว่าริสนิ่ลแลัว
"ไ้่ะุหมอ"
"ผมอโทษ"
ริสพูึ้นหลัพยาบาลเินออไปและหมอที่นั่ทำแผล็เียบไม่ยอมพูอะไร
"ุพัไ้แลัว"
เป๊ที่ัารทำแผลและเปลี่ยนเ็มน้ำเลือและียาลายเรียแบบอ่อนๆให้ริสแลัว
เี่ยว!!อยู่นว่าผมหลับไ้ไหม"
ริสรีบพูเมื่อเห็นหมอำลัเินออไป
เป๊เินลับมานั่ที่โฟาแทน
"หมอรู้ัพี่ผมนานหรือยั"
ริสถามึ้นหลัพาันเียบมานาน
ถามทำไม!!
เป๊ถามึ้นทันที
"ผมแ่อยารู้เท่านั้น"
ริสอบ่อนหลับาลเพราะเาเริ่ม่วนอน
เป๊เินเ้ามาใล้เมื่อนบนเียเียบเสียไปแลัว
"พยาบาลมีอะไริ่อผมที่ห้อ503นะรับ"
เป๊เปลี่ยนใโทรบอพยาบาลว่าะอยู่ที่ห้อ
พิเศษ503แทนอยู่ห้อุเิน
"ไ้่ะุหมอ" "หมอเปู๊แปลไปเธอว่าไหม"
นาพยาบาลที่รับโทรศัพท์หันมาพูับเพื่อน
"เธอว่าแปลยัไ"
เพื่อนอีนถามึ้น
"็เมื่อ่อนนไ้นไหนที่ื้อๆ" "หมอะไม่เอาเลยนะแ่ไม่ใ่นไ้"
"ห้อพิเศษ503เลยเมื่อันเห็นแผลนั้นมัน"
"เป็นแผลระาไม่ใ่แผลเีย"
นาพยาบาลร่ายยาวทันที
"หรือุหมออเราะอบเ็นั้น"
พยาบาลที่นั่ฟัถามึ้นทันที
"ัน็ำลัอย่าเธอเลย"
พยาบาลอีนเสริมึ้น
"แ่ันว่าเ็นั้นไม่เหมาะับหมอเลย"
แ่็ยัไม่วายัึ้นอี
"ทำไมละเ็นั้น็น่ารัอยู่นะ"
พยาบาลอีนถามเพราะเาิว่าริสน่ารัี
"ูเหมือนื้อเอาแ่ใมาๆเลย"
พยาบาลพูามที่ัวเอเห็น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น