Lilo & Stitch Reboot Fanfic : ลิขิตรักข้ามจักรวาล

ลำดับตอนที่ #9 : Mission 08 : ความรู้สึกผิดที่ยังหลอกหลอนหัวใจ

MISSION 08

ความรู้สึกที่ยังหลอกหลอนหัวใจ

                    คนเรา... ไม่ว่าจะมนุษย์  สัตว์  หรือไม่ก็สิ่งมีชีวิตจากต่างดาว  ทุกชีวิตย่อมรู้จักคำว่า... "ฝันร้าย"

                    ใช่... การเผชิญหน้ากับสองพี่น้องเพื่อนสารเลวของพี่คาร์ล่าเป็นครั้งที่สอง  จะทำให้คาลี่กลับมานึกถึงคืนนั้นอีกครั้ง

                    คืนที่คาลี่รู้ว่าฟลุทไม่ใช่แมวธรรมดาที่มีดีแค่เป่าฟลุทอีกต่อไป

                   Carla's Birthday Night

                   คอนเซ็ปต์ของงานเลี้ยงที่คุณหนูอย่างคาร์ล่าได้จัดขึ้น  จะต้องเริ่ด... สนุกสนาน  สะใจ  และสมฐานะไม่ให้น้อยหน้าใครในฮาวาย

                   และเป็นคอนเซ็ปต์ที่จะทำให้ฟลุทกับคาลี่ต้องจดจำมิรู้ลืม

                   เพื่อนรักแสนวิเศษ  เป็นธีมที่คาร์ล่าคิดขึ้นเพื่อลองของกับฟลุทโดยเฉพาะ

                   เป็นความโชคดีที่คุณลุงแอนตั้น  คุณป้าบริทต้า  และเบอร์ตั้นมีกิจธุระนอกบ้าน  คาร์ล่าจึงเชิญชวนเพื่อน ๆ ไฮโซทั้งรุ่นเดียวกันและไฮสคูลหน้าตาดีมาร่วมงาน  กำชับไว้ว่าต้องพา "สัตว์เลี้ยง" มาเป็นเพื่อน  บรรดาเพื่อน ๆ ผู้ได้รับเชิญต่างพากันซื้อหมาแมวสายพันธุ์ดีมาอวดยกใหญ่

                   อาหารและเครื่องดื่มในงาน... ไม่มีแอลกอฮอล์เจือปนแม้แต่น้อยตามความต้องการของผู้ใหญ่

                   แต่ถึงไม่มีแอลกอฮอล์  เพื่อนไฮสคูลก็ขนทั้งเบียร์และค็อกเทลมาจนได้  และบรรดาสัตว์เลี้ยงก็พร้อมจะสร้างความบันเทิงให้ฟลุทต้องจดจำมิรู้ลืมในอีกมิช้า

                   แมทธิว  ชายหนุ่มผู้เรียนอยู่ชั้นไฮสคูลปีที่สอง  เป็นหนุ่มเจ้าสำอาง  โก้หรูมีรสนิยมสมกับเป็นลูกนายทหารยศสูงจากซานฟรานซิสโก  จะทำอะไรก็ต้องตามเทรนด์  มักเสาะหาสิ่งที่ดีที่สุดให้ตนเองเสมอ  และเป็นผู้ชายที่คาร์ล่ากำลังคบหาดูใจกัน  แม้เรียนอยู่คนละชั้นก็ตาม

                  โมนิก้า  น้องสาวของแมทธิว  เพื่อนสนิทช่างประสบสอพลอคาร์ล่าสุดฤทธิ์  เป็นสาวแรกรุ่นที่ชอบทำทุกอย่างตามเทรนด์เหมือนพี่ชาย  เอกลักษณ์ประจำตัวของนาง  คือ... มักเรียกตัวเองว่า "พี่โม" เสมอ  เพื่อให้ตัวเองรู้สึกได้ว่าเป็นส่วนหนึ่งในโอฮาน่าของคาร์ล่า  ทั้งที่ไม่มีใครขอ

                  พูดง่าย ๆ ก็คือ... สองพี่น้องนรกคู่นี้พาหมามาเพราะอยากเสนอหน้าอวยพรคาร์ล่าก็เท่านั้นเอง

                  เพราะบ้านนี้มีแค่ป้าดาร์ลีนเป็นผู้ใหญ่คนเดียวที่อยู่บ้าน  คาร์ล่าจึงจัดงานวันเกิดในรูปแบบพูลปาร์ตี้สุดมันส์  กินดื่มคละเคล้าเสียงดนตรี  บรรดาสัตว์สี่ขาหลากพันธุ์พากันวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน  เป็นภาพที่ทำให้ฟลุทกับคาลี่แอบอิจฉาอยู่ลึก ๆ  โดยเฉพาะฟลุทที่เป็นสัตว์เลี้ยงไม่ธรรมดาเหมือนหมาแมวของเพื่อน ๆ ของคาร์ล่า  และคาร์ล่าก็ไม่ต้องการให้ "ส่วนเกิน" อย่างสองคู่หูสมาชิกใหม่ของบ้านมามีส่วนร่วมในงานปาร์ตี้ให้เสียสง่าราศี

                 แต่คาร์ล่าอยากให้วันเกิดปีนี้เป็นวันที่มีความสุขที่สุด  จึงคิดแผนร้ายขึ้น

                 "พี่จะให้เจ้าฟลุทเป่าเพลงอวยพรวันเกิดให้พี่... จริงเหรอคะ?"  คาลี่เอ่ยปากถามลูกพี่ลูกน้องตัวแสบด้วยความประหลาดใจที่มาชวนเธอกับฟลุทร่วมงานวันเกิดถึงห้องรับรองแขก  เพราะคาร์ล่าไม่เคยอยากสุงสิงกับเธอและฟลุทสักครั้ง  จู่ ๆ มาญาติดีเชิญฟลุทไปร่วมงาน  คาร์ล่าต้องกินยาแล้วลืมเขย่าขวดรึเปล่าก็ไม่รู้

                 "จริงสิจ๊ะ  คาลี่กับฟลุทเป็นน้องสาวพี่  ถ้าไม่พาไปทำความรู้จักกับเพื่อน ๆ พี่  มันดูน่าเกลียดแย่เลย"  คาร์ล่าพูดเสียงหวาน  สวมบทพี่สาวแสนดีจนคาลี่คลางแคลงใจ

                 "น่าเกลียดยังไงคะพี่  ถึงหนูเป็นญาติหรือไม่เป็น... พี่ก็โดดเด่นอยู่แล้วนี่คะ"  คาลี่สงสัย

                 "ทำไมพูดอย่างนั้นล่ะจ๊ะ  ในเมื่อความจริง... คาลี่เป็นลูกคุณอาที่กลายเป็นลูกสาวคนใหม่ของคุณพ่อ  เราก็เป็นโอฮาน่ากันนี่"  คาร์ล่าจงใจพูดให้เจ้าฟลุทได้ยิน  รู้ดีว่าเจ้าฟลุทเป็นแมวประหลาดที่ซื่อ... ไร้เดียงสาเป็นอย่างยิ่ง  การเอ่ยคำว่าโอฮาน่าให้ฟลุทฟัง... จะทำให้อีกฝ่ายต้องดีใจจนเนื้อเต้นแน่แท้

                 ซึ่งมันได้ผล!

                "เพราะโอฮาน่าก็คือครอบครัว  เราไม่มีวันทิ้งกันอยู่แล้ว  พี่อยากให้วันเกิดปีนี้... เป็นปีที่พิเศษกว่าใคร"  คาร์ล่าหันไปฉีกยิ้มให้ฟลุท... พร้อมลูบคางจนอีกฝ่ายเคลิบเคลิ้มเป็นอย่างยิ่ง  "นายเป็นแมวน้อยที่มีสกิลโดดเด่นกว่าใคร  พี่ถึงได้ชวนนายเป็นพระเอกของงานไงจ๊ะ  นายจะได้มีเพื่อนหมาเพื่อนแมวให้รู้จักอีกเยอะเลย"

                คำพูดหวาน ๆ ที่ไร้ซึ่งความจริงใจ  ได้ชวนสองคู่หูต่างพันธุ์วาดฝันอย่างง่ายดาย  คาลี่กับฟลุทสูญเสียพ่อแม่  และคาลี่เหลือเพียงครอบครัวคุณลุงที่ยังอุปถัมภ์เลี้ยงดูอยู่  ถึงรู้ว่าคุณป้าบริทต้ากับคาร์ล่าไม่มีทีท่ายอมรับเธอกับฟลุทเป็นสมาชิกใหม่ในครอบครัว

                แต่ทั้งคู่ต้องการการยอมรับจาก "ทุกคน" ในครอบครัว  เขาและเธอจึงยินดีร่วมงาน  โดยไม่ทันคาดคิด... ว่างานวันเกิดของคาร์ล่าจะกลายเป็นความทรงจำที่เลวร้ายที่สุดในอีกมิช้า

                ในที่สุด... คาลี่กับฟลุทก็ออกมาร่วมสนุกกับงานวันเกิดของลูกพี่ลูกน้องอย่างเต็มที่  แน่นอนว่าโคดี้ดูแลคาลี่ทุกฝีก้าว  เพราะเจ้าฟลุทรู้สึกประหม่ายิ่งนัก... ที่ถูกบรรดาหมาแมวของผู้มาร่วมงานมองสายตาแปลก ๆ  ราวกับว่าพวกมันกำลังตั้งคำถามอยู่ว่าฟลุทเป็นแมวสายพันธุ์ใหม่หรือพันธุ์ผสม

                แมทธิวดูท่าทีของคาลี่กับฟลุทอยู่ห่าง ๆ  ถึงกับสนอกสนใจเป็นอย่างยิ่ง

                "ดู ๆ ไปแล้ว  น้องสาวคนใหม่ของเธอน่ารักดีนะ"  แมทธิวนึกชื่นชมคาลี่  เห็นว่าเด็กหญิงผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของแฟนสาวดูน่าสนใจดี

                "แหวะ  ก็แค่นังกาฝากทาสแมวอาศัยใบบุญคุณพ่อ  แค่เป่าฟลุทได้... คุณพ่อกับไอ้โคดี้ก็หลงมันนักหนาจนพามันเข้าบ้าน"  คาร์ล่าเบ้ปากใส่อย่างนึกรังเกียจ

                "ที่แกพูดเนี่ย... อิจฉาสินะ"  โมนิก้ากระเซ้าแหย่เพื่อน

                "เฮอะ  อิจฉาบ้าอะไรกันวะ  คนอย่างนังคาลี่มีสกิลเป่าฟลุทให้เด่นพอเพื่อเรียกความสนใจจากคุณพ่อนะสิ"  คาร์ล่ามองคาลี่กับฟลุทด้วยแววตามาดร้าย  รอเวลาทำลายความสุขในอีกมิช้า  "ให้พวกมันมีความสุขสักครู่  ฉันจะทำให้พวกมันรู้... ว่าไอ้อีสองตัวนั่นจะไม่มีที่ยืนบนเกาะนี้"

                คาร์ล่าปล่อยให้คาลี่กับฟลุททำความคุ้นเคยกับงานเลี้ยงอย่างเต็มที่  แน่นอนว่าบรรดาเพื่อน ๆ ของคาร์ล่าต่างพากันตั้งคำถามมากมาย  ส่วนมากจะเป็นฟลุท  ไม่ว่าจะเป็นสายพันธุ์  แหล่งกำเนิด  และความสามารถทางด้านดนตรี  ล้วนเป็นคำถามที่คาลี่ไม่สามารถตอบได้เต็มปากว่ารู้จักฟลุทได้อย่างไร

               ขืนบอกไปว่าเป็นเพื่อนกับเจ้าฟลุท  เพราะถูกปลุกชีพจากลูกหินสลักหมายเลข 145  มีหวังถูกตราหน้าว่าเป็นคนบ้าเป็นอันแน่แท้

               ส่วนฟลุทต้องร้องเหมียวให้เหมือนแมวปกติ  ข่มใจไม่ให้หลุดคำพูดภาษาต่างดาวออกมาเป็นอันขาด

ภาวะ "กลืนไม่เข้า... คายไม่ออก" มันเป็นอย่างนี้นี่เอง

               ในขณะที่คาลี่กับฟลุทกำลังสนุกสนานกับปาร์ตี้อยู่นั้น... เสียงปรบมือก็ดังขึ้น

              "อะโลฮ่ายามเย็นค่ะเพื่อน ๆ ที่รักทุกคน!"  คาร์ล่าอาสาตนเป็นพิธีกรกล่าวทักทายแขกผู้มาร่วมงานทุกคน  "ก่อนอื่น... คาร์ล่าต้องขอขอบคุณเพื่อน ๆ ที่มาร่วมงานสำคัญงานนี้  พวกเธอและพวกนายเป็นคนสำคัญของฉันจริง ๆ"

              แขกเหรื่อมองหน้ากันแล้วซุบซิบอย่างนึกสมเพชในตัวคาร์ล่า  รู้อยู่แล้วว่านิสัยของคาร์ล่าเป็นอย่างไร

              "แต่ปีนี้พิเศษยิ่งกว่าทุกปีที่ผ่านมา!"  คาร์ล่าพูดเสียงเข้ม  เรียกความสนใจจากเพื่อน ๆ เป็นอย่างดี  ทำเอาแขกเหรื่อพากันมองหน้าคาร์ล่าด้วยความสงสัย

              "เพราะปีนี้จะมีการแสดงพิเศษ... เพื่อเปิดตัวสมาชิกใหม่ของบ้านเราอย่างเป็นทางการ!"  คาร์ล่าเกริ่นนำ  ชี้นำให้เพื่อน ๆ หันไปสนใจคาลี่กับฟลุทเป็นพิเศษ

              "ใช่ค่ะ!  คนที่ทุกคนมองอยู่... เป็นน้องสาวกับน้องชายคนใหม่ของคาร์ล่าเอง  ทั้งคู่มีพรสวรรค์ทางด้านดนตรีสูงชนิดหาตัวจับได้ยากยิ่งนัก  ขอเชิญเพื่อน ๆ ทุกคนพาเขาและเธอขึ้นเวทีได้ค่ะ!"  คาร์ล่าผายมือเชื้อเชิญลูกพี่ลูกน้องตัวน้อยให้ก้าวเท้าขึ้นมาบนเวที  แขกเหรื่อพากันปรบมือให้คาลี่กับฟลุทที่ยิ้มแย้มด้วยความปลื้มปีติ

              โดยที่ไม่รู้ตัวเสียด้วยซ้ำ... ว่าฝันร้ายกำลังจะมาเยือน

              My Heart Will Go On  เป็นบทเพลงที่สองคู่หูต่างพันธุ์โปรดปรานมากที่สุดก็ว่าได้  และเป็นบทเพลงแรกที่ฟลุทรักตั้งแต่ดูไททานิคด้วยกันกับโอฮาน่าเก่าของคาลี่  ทั้งคู่ถึงขยันเป่าบทเพลงนี้แทบทุกวันจนเกือบจะไม่ได้เป่าอีก... หลังจากที่พ่อแม่ของคาลี่จากโลกนี้ไปอย่างไม่มีวันกลับมา

              เพื่อให้พรสวรรค์ของฟลุทเป็นที่รู้จัก  ทั้งคู่จึงทุ่มสุดตัว... เป่าเพลงนี้อย่างพร้อมเพรียงกัน  มีการรับส่งกันประหนึ่งว่าพวกเขากำลังร้องเพลงคู่ให้ผู้ชมฟัง  แต่ต่างกันที่ใช้วิชาการเป่าฟลุทแทนคำร้อง  ถือว่าเป็นอีกรูปแบบของการโชว์ที่นาน ๆ ทีจะมีผู้คนได้ชมกัน  ยิ่งเป็นเพลงที่โด่งดังไปทั่วโลก  จึงไม่แปลกใจนัก... ที่ผู้ชมจะร้องตาม

              เขาและเธอเป่าท่อนเวิร์สกับท่อนฮุคของบทเพลงด้วยเสียงที่แสนไพเราะน่าฟังเป็นอย่างยิ่ง  ตั้งแต่ต้นจนถึงช่วงที่พีคที่สุดของบทเพลง  ซึ่งจะเป็นท่อนที่สองคู่หูต้องเป่าสุดเสียงเพื่อพาผู้ชมอิ่มเอมไปกับไฮไลต์ของบทเพลงในอีกมิช้า

              แต่ยังมิทันที่บทเพลงจะเข้าสู่ช่วงนั้น... มีเหตุไม่คาดฝันเกิดขึ้น

              เผละ!

              มะเขือเทศสุกพุ่งเข้ากระแทกใบหน้าเจ้าฟลุทอย่างจัง  การแสดงจึงหยุดชะงักในบัดดล!

              คาลี่ตกใจ... รีบเข้าประคองตัวฟลุทในทันทีที่เกิดเหตุร้ายกลางงาน  พร้อมทั้งกวาดตามองหาผู้ก่อเหตุด้วยแววตาดุดันพร้อมเอาเรื่อง

              ไม่ได้มีแค่มะเขือเทศลูกเดียวที่ถูกปาเข้ามา  มีกองทัพมะเขือเทศและไข่เน่าลอยมากระทบถูกร่างสองคู่หูผู้ได้ชื่อว่าเป็นสมาชิกใหม่ของเจ้าของงานวันเกิดอย่างต่อเนื่อง  คาลี่กับฟลุทรีบลงจากเวทีเพื่อหลบเข้าห้องรับรองแขกโดยเร็วที่สุด

              แต่ดูเหมือนว่าคาร์ล่าจะไม่ปล่อยให้ลูกพี่ลูกน้องที่เธอชังน้ำหน้ารอดพ้นจากกับดักไปง่าย ๆ

              เพราะเพื่อนก๊วนของแมทธิวไม่ยอมปล่อย  กลับปิดทางหนีและต้อนคาลี่กับฟลุทกลับเข้าไปในงาน  ส่วนโคดี้หายไปไหนนะเหรอ!?

              น้องชายที่ตั้งตนเป็นศัตรูกับพี่สาวร่วมสายเลือด... ก็ถูกเจ้าของงานผู้เป็นต้นคิดแผนร้ายล่อลวงกักขังอยู่ในห้องนอนนะสิ!

              "นี่มันอะไรกัน!?  ทำไมต้องทำกันถึงขนาดนี้ด้วย!?"  คาลี่เอ่ยปากถามด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด  ทั้งแค้นและกลัวสายตาทุกคนที่อยู่รอบข้างเป็นอย่างมากในขณะนี้  แต่ไม่มีคำตอบหลุดออกมาจากผีห่าซาตานในคราบมนุษย์สักคน

              มีแต่... ฝูงหมาแมวของแขกเหรื่อกรูกันมาเลียหน้าและร่างกายของคาลี่กับฟลุทอย่างเมามันส์  สามสหายนรกเดินย่างสามขุมมาหาสองคู่หูอย่างช้า ๆ และเยือกเย็น

              "ขอโทษด้วยนะน้องรัก  เผอิญว่าโชว์มันเริ่ดดีอ่ะ  ดีจนเกินคอนเซ็ปต์ไปนี๊สนึง"  คาร์ล่าเผยธาตุแท้... ยิ้มเยาะใส่ลูกพี่ลูกน้องตัวน้อยด้วยความรู้สึกสาแก่ใจเป็นอย่างยิ่ง

              "ช่ายยยย!!  ถึงงานวันนี้มีสัตว์เลี้ยงเป็นคอนเซ็ปต์จริง  แต่มิได้รวมถึง สัตว์ประหลาด นะจ๊ะ!"  โมนิก้ายืนเท้าสะเอว  ด่าฟลุทอย่างไม่ใยดีแม้แต่น้อย

              "ถ้ามนุษย์ปกติอย่างเราจะขับไล่สัตว์ประหลาดออกไปจากบ้าน  หรือทำให้หายไปจากโลกนี้  ถือว่าไม่ผิดใช่ป่ะ!?"  แมทธิวผสมโรงเอาใจน้องสาวและแฟนสาว  รวมทั้งป่าวประกาศหาแนวร่วมจากเพื่อน ๆ ที่เป็นแขกเหรื่อของงานวันเกิด

              แน่นอน... ว่าเพื่อนก๊วนและเกรงใจอำนาจเงินของแมทธิวพากันเฮและส่งเสียงโห่ร้องต้องเป็นแนวร่วมสนับสนุนประหนึ่งโรบอทที่ทำงานด้วยเงินไม่มีผิด  พวกคาร์ล่าได้ใจ... เตรียมจัดหนักอีกยก

              "ในเมื่อทุกคนลงมติว่าไม่ผิด... จะมัวรออะไรอยู่คะ!  ไม่ต้องรอแล้วนะ... จัดการได้เลย!"  คาร์ล่าเปิดไฟเขียวให้แฟนหนุ่มกับก๊วนกรูกันมาเล่นงานคาลี่เพื่อจับเจ้าฟลุทไปโยนทิ้งที่ใดสักแห่งให้ไกลจากบ้านโดยเร็ว

ความชุลมุนจึงบังเกิดขึ้น!

              คาลี่พยายามสลัดตัวเองให้พ้นจากแมทธิวและก๊วนเลว ๆ ของมันอย่างสุดฤทธิ์  ในขณะที่โมนิก้ากับคาร์ล่าจับเจ้าฟลุทแยกแล้วเหวี่ยงร่างไปกระแทกถูกบรรดาสุนัข  หมายให้พวกสุนัขของเพื่อน ๆ ที่มางานวันเกิดตามคอนเซ็ปต์ไล่กวดจนเจ้าฟลุทหายสาบสูญไปจากโลกใบนี้  ป้าดาร์ลีนทำได้แค่ใช้มือถือโทรตามคุณ ๆ ทั้งคุณพ่อคุณแม่และพี่เบอร์ตั้นให้รีบกลับบ้านมาระงับเหตุโดยเร็ว

              ฟลุทถูกบรรดาสุนัขแยกเขี้ยวคำรามใส่จนหวาดกลัว  ทำท่าจะวิ่งหนี  แต่พอเห็นคาลี่ถูกรุมทำร้ายหนักเข้า  สัญชาตญาณชีวิตทดลองที่ถูกสร้างมาเพื่อทำลายล้าง... จึงถูกปลุกขึ้นมา

              จากร่างแมวหูยาวร่างเล็กน่ารักไม่มีพิษภัย... แปลงกายเป็น แมวนักกล้ามสี่แขน แสนดุร้ายในพริบตา!

              เมื่อเหยื่อแปรเปลี่ยนเป็นผู้ล่า  จากผู้ล่าที่เอารัดเอาเปรียบแปรเปลี่ยนเป็นเหยื่อที่ต้องวิ่งหนีหางจุกตูดในฉับพลัน  ฟลุทวิ่งพุ่งทะยานกลับเข้าไปในงาน  ซัดทั้งคาร์ล่า  โมนิก้า  แมทธิว  และก๊วนไปให้พ้นจากคาลี่  ป้าดาร์ลีนรีบพาตัวคาลี่ที่ยังตกตะลึงกับร่างใหม่ของฟลุทไปให้พ้นจากสระว่ายน้ำโดยเร็ว

              กลายเป็นว่า... ฟลุทร่างนักกล้ามสี่แขนเป็นฝ่ายพังงานเลี้ยงจนแขกเหรื่อของคาร์ล่าพากันหนีตายจ้าละหวั่น  แมทธิวถูกเล่นงานหนักจนเลือดตกยางออก... ฟลุทหยิบขวดเบียร์ขว้างใส่หัวแมทธิวแตก  จากนั้นก็จับแมทธิวเหวี่ยงตกสระ  แถมกระโจนลงไปซ้ำต่อ... จับแมทธิวกดน้ำหมายกระชากวิญญาณโฉดออกมาจากร่างให้จงได้

             แน่นอนว่าทั้งโมนิก้า  คาร์ล่า  หรือใครก็ตามที่อยู่ในบ้าน  ไม่สามารถห้ามเจ้าฟลุทร่างอสุรกายได้  กลัวจะเป็นแบบแมทธิวที่ยังหายใจใต้น้ำไม่ได้

             แต่ก่อนที่เจ้าแมวเป่าฟลุทจะคร่าชีวิตคน  เสียงเพลงก็ดังขึ้น  ซึ่งเป็นเสียงเพลงที่ฟลุทฟังแล้วถึงกับหยุดชะงัก... ยั้งมือในทันท่วงที

             เสียงเพลง "My Heart Will Go On" ฉบับคาสเซ็ทดังมาจากเครื่องบันทึกเทปที่อยู่ในมือคาลี่  และเชื่อมต่อกับลำโพงพกพาเป็นที่เรียบร้อย!

             พลังเสียงของ เซลีน ดิออน สะกดใจอสูรร้ายจนอ่อนแรงลงไปชั่วขณะ  แววตาอสูรร้ายกลับคืนสู่ความน่ารักใสซื่อดังเดิม  ทำเอาคาลี่โล่งอกที่งานนี้ไม่มีคนตาย  แต่รู้ได้ในทันที... ว่าเรื่องไม่จบเพียงเท่านี้

              โคดี้จำได้... ว่าหลังจากคืนงานวันเกิดผ่านพ้นไป  คาลี่กับคาร์ล่าเปิดศึกกันต่ออีกยก  เพราะคุณป้าบริทต้าทำท่าจะเฉดหัวเจ้าฟลุทออกจากบ้านให้ได้  คงเป็นเพราะคาร์ล่าเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ฟัง  รวมทั้งด่าทอเจ้าฟลุทว่าเป็นแมวปีศาจ  แน่นอนว่าคนที่เป็นตัวกระตุ้นให้เกิดเรื่อง... ก็หนีไม่พ้นสองพี่น้องคู่นรกที่ริบังอาจเตี๊ยมกับคาร์ล่าหมายกดดันคาลี่ให้หอบเจ้าฟลุทระเห็จออกจากบ้าน  ในฐานะที่คาลี่เป็นผู้เสียหายที่อยู่ในเหตุการณ์กลั่นแกล้งกันในงาน... เธอยืนยันความบริสุทธิ์ของเพื่อนรักอย่างเป็นกลางถึงที่สุด  รวมทั้งขู่จะหนีออกจากบ้าน  หากคุณลุงแอนตั้นไม่ให้ความเป็นธรรม  เป็นความโชคดีที่คุณลุงท่านยุติธรรม  จึงตัดสินให้คาร์ล่ากับคาลี่ผิดทั้งคู่  เพราะคาร์ล่าเป็นผู้ริเริ่มงานและรู้ว่าท่านเตือนเรื่องเพื่อนไฮสคูลกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์... แต่ยังปล่อยปละละเลยให้มีการดื่มและก่อเหตุคึกคะนองจนมีเรื่อง  ส่วนคาลี่น้อมรับความผิดเรื่องที่ไม่สามารถควบคุมเจ้าฟลุทให้อยู่ในร่องในรอยได้  คาลี่กับฟลุทจึงได้อยู่ในบ้านต่อ  โดยหลีกเลี่ยงเหตุกระทบกระทั่งกันให้มากที่สุด  เพื่อมิให้เจ้าฟลุทแปลงกายเป็นอสุรกายในภายหลัง  โดยเฉพาะแมทธิวที่ได้รับบาดเจ็บจากความบ้าระห่ำของฟลุท... ป้าบริทต้าได้ชดใช้ค่าทำขวัญเพื่อให้เรื่องจบไปเป็นที่เรียบร้อย

              แต่นึกไม่ถึง... ว่าจะต้องมาเผชิญหน้ากับสองพี่น้องคู่นรกผู้เป็นเพื่อนพี่สาวอีกครั้ง

              "โอ้โห!  เพิ่งเปิดเทอมได้แค่ 2 วัน  มีเพื่อนใหม่ซะแระ  แถมเป็นเพื่อนสปีชี่ส์เดียวกับไอ้แมวผีกลายพันธุ์ซะด้วย  ยินดีด้วยนะจ๊ะคาลี่... ที่หาพวกได้สักที"  โมนิก้าเย้ยหยันคาลี่ที่ตอนนี้กำลังบีบมือฟลุทให้ใจเย็นลง  เพราะคาลี่รู้ดี... ว่าฟลุทอยากฉีกเนื้อสองพี่น้องนรกคู่นั้นใจแทบขาด  ทั้งที่ฟลุทไม่ต้องการแปลงร่างเป็นอสุรกายอีกครั้ง

              "ก็ยังดีกว่าใครบางคน... ที่หลงเป็นเพื่อนกับคนปกติที่ริอยากจะเป็นหมาลอบกัดที่จ้องกัดคนไม่มีทางสู้ลับหลังแบบนี้"  โคดี้โต้ตอบด้วยคำเชือดเฉือนเกินวัย  เขาไม่เคยคิดจะเคารพเพื่อนพี่สาวคนนี้แม้แต่น้อย  ทำเอาสองพี่น้องนรกฉุนกึ๊ก

              "อย่าเอานังน้องนอกไส้มาเทียบกับพี่สาวแก!  แค่สถานะต่างกันไม่พอ... ความเป็นคนมีรึเปล่ายังไม่รู้เลย!"  แมทธิวและก๊วนหัวเราะอย่างพร้อมเพรียงกัน  บ่งบอกให้คาลี่รับรู้ว่าแค่เป็นผู้อาศัยกับลูกเจ้าของบ้านก็ต่างกันมากพอแล้ว... ยังซ้ำด้วยการด่าทอว่าเป็นตัวประหลาดอีก

              คีโอนี่กับโคดี้เห็นว่าเสียเวลาเปล่าที่จะต่อล้อต่อเถียงกับวัยรุ่นไร้หัวคิด  จึงตั้งใจว่าจะพาพวกลีโล่กับคาลี่กลับบ้าน

              แต่ดูเหมือนว่าแมทธิวจะไม่ปล่อยเด็ก ๆ ไปง่าย ๆ

              แมทธิวไม่ได้มีแค่น้องสาวกับก๊วนกระจอกแค่ 2-3 คน

              พวกมันมีอีก... 3-4 คน  พร้อมหมาดุอีก 2 ตัวที่โผล่มาดักทางหนีทุกทิศทาง

              "เอ่อ... ไม่มากไปหน่อยเหรอพี่"  คีโอนี่พยายามพูดติดตลก  ทั้งที่สถานการณ์ไม่สู้ดี  เขานึกไม่ถึง... ว่าแค่ต้องการหาเรื่องคาลี่กับฟลุท  ต้องขนทั้งคนกับหมามาปิดประตูตีแมวขนาดนี้เลยรึอย่างไรกัน!

              "ทีนี้  พร้อมจะให้พี่ ๆ ร่วมสนุกกับน้องฟลุทได้รึยังจ๊ะ"  แมทธิวยิ้มย่ามใจ  พร้อมทำทุกอย่างเพื่อกระตุ้นให้ฟลุทเป็นอสูรร้ายอีกครั้ง  คิดว่าการที่คาลี่พาฟลุทมาโรงเรียนให้เข้าใจว่าเป็นแมวเป่าฟลุทที่ไร้พิษภัยนั้น... เป็นโอกาสดีที่จะทำให้ฟลุทเผยร่างอสูรออกมา  เพื่อที่จะทำให้ฟลุทไม่มีที่ยืนบนเกาะคาไวอีก

              คาลี่กอดร่างฟลุทเพื่อปกป้องเขาไม่ให้ถูกทำร้าย  หรือไม่... เธอพยายามกันเพื่อนรักไม่ให้แปลงกายเป็นอสูรก่อเหตุวินาศกรรมเหมือนเมื่อคืนงานเลี้ยงของคาร์ล่าอีก  ในขณะที่สติทช์  แองเจิ้ล  สนูทตี้  และแจมพากันเผชิญหน้ากับแมทธิวและก๊วนเลี้ยงหมาสุดโฉด  เพื่อหาโอกาสล้มศัตรูหมายเปิดทางหนีให้จงได้  แม้พวกเขามีร่างกายที่คงกระพันต่อการโจมตีของมนุษย์และสิ่งมีชีวิตบนดาวโลกทุกรูปแบบก็ตาม

              "เห็นนิ่ง ๆ อยู่อย่างนี้  แสดงว่ายอมคุยด้วยดี ๆ แล้วสินะ"  โมนิก้าพูดออกมาด้วยความลำพองใจ  คิดว่าวิธีปิดประตูตีแมวของพี่ชายจะช่วยกำจัดฟลุทให้ออกไปจากเกาะอย่างง่ายดาย  หากร่างอสูรถูกเปิดเผย

              สติทช์ใช้สมองซุปเปอร์คอมพิวเตอร์วางแผนต่อกรกับศัตรูโดยมิให้มีการเสียเลือดเนื้อเกิดขึ้น  เขาจำได้ว่าในร่างกายของเขามีสารที่เป็นส่วนประกอบของสนูทโธเนี่ยม (Snootonium) สูงถึง 62.7%  และเป็นสารที่สนูทตี้ดูดซับเป็นพลังงานหมุนเวียนในร่างกาย  ในขณะที่สนูทตี้ใช้ดวงตาของเขาสแกนหาคนที่คาดว่าจะมีเสมหะหรือน้ำมูกจากพวกแมทธิวหมายดูดซับเปิดทางหนีให้พวกลีโล่

              ในที่สุด... สติทช์ก็คิดวิธีจู่โจมแมทธิวและก๊วนโฉดออก  สติทช์เงยหน้ากลั้วคอขย้อนน้ำลายเสมหะออกมาแล้วพ่นใส่หน้าโมนิก้าโดยตรง!

              คนถูกพ่นน้ำลายถึงกับกรีดร้องด้วยความขยะแขยงสุดฤทธิ์  นึกไม่ถึงว่าหมาของลีโล่จะกล้าทำกับตนถึงขนาดนี้  เท่านั้นยังไม่พอ... สนูทตี้กระพือปีกบินเข้าโฉบไปเกาะใบหน้าโมนิก้าซ้ำอย่างแน่นหนา  แมทธิวกับก๊วนเห็นเข้า... จึงพากันรุมเล่นงานพวกลีโล่  แต่บรรดาหมาดุของพวกแมทธิวก็ไม่มีทางเอาชนะการต่อสู้อันปราดเปรื่องของสติทช์ได้

              เมื่อเห็นว่าทุกอย่างกำลังชุลมุน  หมาดุทั้ง 4 ตัวของพวกแมทธิวพากันพุ่งทะยานหมายจะขย้ำสติทช์  แต่สติทช์กระโดดหลบให้พวกมันเป็นฝ่ายพุ่งเข้าฟัดกันเอง  เหลือแค่แมทธิวที่ยังวุ่นวายกับการแกะเจ้าสนูทตี้ออกจากใบหน้าน้องสาว... แถมถูกเจ้าแจมเกาะเข้าที่ท้ายทอย  ส่วนก๊วนหนุ่มซ่าส์กำลังปะทะกับสองคู่หูดูโอ้นักสเก็ตที่มีแค่สเก็ตบอร์ดเป็นอาวุธป้องกันตัว  แต่หนึ่งในพวกมันถูกแองเจิ้ลสะบัดหนวดผีเสื้อฟาดเข้าที่น่อง... ก๊วนส่วนหนึ่งจึงเปลี่ยนเป้าหมายมาที่แองเจิ้ลแทน  สนูทตี้กับแจมจึงบินมาเกาะแกะจิกกัดพวกที่จะเล่นงานแองเจิ้ล

              แองเจิ้ลจึงล้มมนุษย์ผู้ชายอย่างง่ายดาย... ด้วยวิชาศิลปะป้องกันตัวที่ร่ำเรียนและครูพักลักจำมาจากคุณพ่ออลัน

              มาวินเป็นเด็กผู้ชายอายุน้อยสุด... เป็นคนพาสาวน้อยทั้ง 4 คนหนีออกจากสวนสาธารณะอย่างรวดเร็ว  มีสติทช์เป็นบอดี้การ์ดรับมือกับก๊วนอีกกลุ่มที่พยายามไล่ล่าฟลุทให้จงได้  ฟันและเขี้ยวของสติทช์สามารถกัดกินทุกสิ่งทุกอย่างที่สัมผัส  เพราะเห็นว่าผู้ชายวัยรุ่นถือตัวว่าจะเข้าถึงตัวพวกเด็ก ๆ ได้  กางเกงยีนส์และขายาวของแมทธิวกับก๊วนจึงกลายเป็นอาหารเย็นของเขาโดยปริยาย  แมทธิวกับก๊วนจึงโชว์บ๊อกเซอร์จนพวกลีโล่พากันเบือนหน้าหนี... ไม่ต้องการเห็นภาพอุจาดตา

             เพียงเท่านี้... แก๊งแมทธิวก็พากันล่าถอยไปพร้อมกับความอับอายที่เกิดขึ้น  ณ  สวนสาธารณะแห่งนี้

       ------------------------------------------------------------------------

             กว่าลีโล่กับสติทช์จะกลับถึงบ้าน  ก็เกือบพลบค่ำ  คนแรกที่สองคู่หูต้องเผชิญหน้า  คือ... นานี่ที่รอสวดน้องตัวยุ่งทั้งสอง  มีพรีคลีย์ยืนดูอยู่ห่าง ๆ อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ  หนีไม่พ้นเรื่องสติทช์แอบแว๊บไปโรงเรียนโดยไม่มีภารกิจค้นหาสัตว์ทดลอง

             "ก็หนึ่งในญาติของสติทช์มีปัญหากับทางบ้านนี่คะ  มันเป็นภารกิจของเราที่ต้องตรวจดูความเป็นอยู่  เผื่อจะช่วยเหลืออะไรได้บ้าง  เมื่อกี้นี้... มีคนอยากลองของกับเจ้าฟลุทด้วยค่ะ"  ลีโล่ชี้แจงเหตุผลสั้น ๆ ให้พี่สาวรับทราบ  แม้รู้ว่าผิดที่เปิดโอกาสให้สติทช์แอบไปโรงเรียนทั้งที่รู้กฎดี... ว่าห้ามนำสัตว์เลี้ยงเข้าไปก็ตาม

             "เจ้าฟลุท!?  ลีโล่หมายถึง... ปีศาจน้อยที่เป่าเพลงล่องเรือรักจนชนภูเขาน้ำแข็งนะเหรอ!?"  พรีคลีย์โผล่มาถามลีโล่พอดี  นานี่ถึงได้รู้... ว่านอกจากลีโล่  มาเรีย  เมอร์เทิล  วิคตอเรีย  และคีโอนี่ที่รับเลี้ยงสัตว์ทดลอง  ยังมีคาลี่ที่รับเลี้ยงชีวิตทดลองหมายเลข 145 และเลี้ยงดูเป็นอย่างดีจนถึงขั้นแอบพาไปโรงเรียนเป็นเพื่อน

             "ใช่ค่ะ  มีผู้ไม่หวังดีตั้งใจจะเปิดโปงร่างดั้งเดิมของเจ้าฟลุทให้โลกรู้  เพราะตั้งใจจะทำลายชีวิตของคาลี่... ให้คาลี่ถูกมองว่าเป็นตัวประหลาดที่สั่งการให้เจ้าฟลุทต่อต้านโปรแกรมทำลายล้างได้ค่ะ"  ลีโล่ควักเศษกางเกงยีนส์ฉีกขาดออกมาจากกระเป๋าเป้มายืนยันให้พี่สาวรับทราบ... ว่าเธอกับสติทช์และผองเพื่อนเพิ่งฟัดกับพวกเพื่อนสารเลวของญาติคาลี่มา  สติทช์ตบพุงด้วยความภาคภูมิใจที่ได้สวาปามกางเกงของพวกแมทธิวจนโชว์บ๊อกเซอร์กลับบ้าน  นานี่เห็นแล้วพูดไม่ออกไปชั่วขณะ  นึกไม่ถึงว่าทั้งชีวิตของน้องสาวที่เป็นสายลับค้นหาสัตว์ทดลอง... จะมีวันที่ต้องเผชิญหน้ากับคนไม่ดีบนดาวโลกเข้าสักวัน

             คนไม่ดี... ที่จ้องจะทำลายชีวิตทดลองให้หายไปจากเกาะ  เพียงเพราะมีพลังประหลาดแสดงออกมาให้คนเห็น  เป็นอุปสรรคที่ลีโล่กับสติทช์ต้องเผชิญหน้าอย่างมิอาจหลีกเลี่ยงได้

             "ใครหน้าไหนก็ไม่มีสิทธิ์มาลองของกับผลงานของอัจฉริยะชั่วร้ายได้!"  จัมบ้าออกมาผสมโรง  แสดงความเป็นห่วงผลงานทั้งหกร้อยกว่าชีวิตอย่างออกนอกหน้า  "ถ้ามีคนลองของให้โลกล่วงรู้ถึงการมีตัวตนของเรา  เกาะสวรรค์แห่งนี้จะต้องถูกจับตามอง  ความลับเรื่องดาวทูโร่จะไม่เป็นความลับอีกต่อไป"

             "ไม่เป็นความลับ  โอฮาน่าก็ตกอยู่ในอันตราย  ผมหวังว่าสั่งสอนพวกลองของเมื่อครู่นี้... จะทำให้พวกมันเข็ดหลาบและล้มเลิกความคิดนะครับ"  สติทช์พูดออกมาด้วยความมั่นใจ... ว่าพวกแมทธิวจะไม่หวนกลับมาซ่าส์กับน้องฟลุทอีกเป็นครั้งที่ 3 เป็นอันแน่แท้

             "ยัยหนูบอกว่าเพื่อนใหม่ของเธอเห็นเจ้า 145 ในร่างอสุรกายใช่มั้ย"  จัมบ้าถาม

             "ค่ะ  พี่ชายที่เป็นญาติบอกว่าถูกปลุกต่อเมื่อถูกรังแกค่ะ"  ลีโล่ยืนยัน  รวมทั้งควักกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเป้แล้วส่งถึงมือจัมบ้า  อัจฉริยะชั่วร้ายรับมาดู  คลี่รอยพับออกแล้วพบว่าเป็นภาพวาดภาพหนึ่ง

ภาพวาดสตอรี่ที่มีเจ้าฟลุทเป็นพระเอก

             จัมบ้าตีความได้ในทันที... ว่าคาลี่รู้ความจริงเรื่องฟลุทเมื่อเห็นเขาอยู่ในร่างอสุรกาย  ถึงกับพยักหน้าด้วยความสนอกสนใจ

             "เพื่อนใหม่ของยัยหนูนี่ฉลาดดี... เข้าใจสิ่งที่เจ้า 145 พยายามสื่อสารออกมา  ถือเสียว่าเป็นการต่อชีวิตให้ผลงานไร้เทียมทานของฉันได้ดีจริง ๆ"  จัมบ้านึกชื่นชมคาลี่ที่เป็นคนช่วยเจ้าฟลุทเปิดใจเล่าที่มาของเขาให้เธอฟัง  และคาลี่ยังช่วยหาทางยับยั้งไม่ให้เจ้าฟลุทกลายเป็นอสุรกายอีก

             "ต่อชีวิต?  หมายความว่าไงคะ"  ลีโล่สงสัย

             "เจ้า 145 ถูกสร้างมาเป็นนักสู้  ซึ่งจะมีทั้งแบบอสุรกายกับแบบน้องแมวผู้น่ารัก"  จัมบ้าอธิบายโดยหันรูปวาดให้ลีโล่ดู  รวมทั้งชี้ให้ลีโล่ทำความเข้าใจกับร่างฟื้นฟูและร่างดั้งเดิมของเจ้าฟลุทละเอียดยิบ  "ที่บอกว่าการที่เพื่อนสื่อสารกับเจ้า 145 เป็นการต่อชีวิต  เพราะถูกสร้างมาให้เป็นนักสู้โดยอาศัยความสงสารและเสียงชื่นชมจากผู้ชมเป็นพลังงานหมุนเวียนในร่างกายเป็นหลัก  ร่างที่เป็นน้องแมว... เป็นร่างฟื้นฟู  ถ้าเจ้า 145 ไม่มีผู้เลี้ยงดู  เขาก็เป็นนักต้มตุ๋นดี ๆ นี่เอง  ทำทุกวิถีทางเพื่อเรียกคะแนนสงสารจากคนรอบข้าง  เพราะความรัก  ความเห็นอกเห็นใจ  และความสงสารเป็นพลังที่จะทำให้เจ้า 145 มีชีวิตยืนยาวได้เหมือนชีวิตทดลองทุกตัวที่สร้างมา  การที่เจ้า 145 ใช้ร่างดั้งเดิมเพื่อทำลายล้าง... เป็นการปลดปล่อยพลังงานในร่างกายออกมาจนกว่าจะหมดแรง  ถ้าพลังงานหมดเมื่อไหร่ล่ะก็..."

             ยังไม่ทันที่จัมบ้าจะพูดต่อจนจบ  ลีโล่ก็เดินหนีไปที่ลิฟท์ขึ้นไปบนห้องนอนทันที  ราวกับว่าสิ่งที่จัมบ้าจะพูดต่อ... เป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการได้ยินแม้แต่คำเดียว  สติทช์รีบวิ่งตามไปด้วยความเป็นห่วง  รู้ดีว่าสิ่งที่จัมบ้าจะพูดต่อจากนี้คืออะไร  ทำเอาจัมบ้ามองตามด้วยความงุนงง  แต่ก็ถูกนานี่กับพรีคลีย์ถลึงตาใส่  เพราะทั้งคู่รู้ดี... ว่าสาเหตุที่ลีโล่รีบกลับเข้าห้องทันทีนั้นเพราะอะไร

             ตลอดเวลาที่เด็กผู้หญิงที่อุทิศตนเป็นสายลับค้นหาสัตว์ทดลอง  ไม่มีสัตว์ทดลองตัวไหนที่ทำให้เธอรู้สึกสะเทือนใจมากเท่ารูปที่ดูอยู่ในสมุดภาพ

             ใช่... เธอกำลังดูรูปฟลุทกับคาลี่ในสมุดภาพด้วยแววตาหม่นหมอง  มือข้างซ้ายของเธอลูบรูปเบา ๆ ประหนึ่งว่าเจ้าฟลุทคือลมหายใจของเธอ  เมื่อพูดถึงพลังงานในร่างกายจะหมดไป

             มันทำให้เธอหวนนึกถึงความผิดพลาดครั้งนั้น... ที่เกือบสูญเสียสติทช์ไปอย่างไม่มีวันกลับมา

             เธอจำได้ดี... ว่าตอนนั้นเธอไม่รู้เรื่องพลังงานในร่างกายของสติทช์  เธอรู้แค่ว่าเธอกับสติทช์เข้ากันได้ดีจริง ๆ  จนกระทั่ง... สติทช์มีอาการป่วยประหลาดจนเธอที่กำลังเครียดเรื่องงานแสดงฮูล่าในงานเทศกาลเมย์เดย์ (May Day Festival) ผิดหวังในตัวเขาจนห่างเหินไปชั่วขณะ  กว่าจะรู้ความจริงจากจัมบ้าที่ทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยชีวิตเขา... ก็สายเกินไป  แต่ปาฏิหาริย์ได้นำพาสติทช์กลับมาเป็นโอฮาน่าของเธอดังเดิม  เธอจึงตั้งปณิธานไว้... ว่าจะไม่มีกรณีนี้อีกเป็นครั้งที่ 2

             เมื่อเทียบกับคาลี่ที่มีเจ้าฟลุทเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ  เธอยิ่งตอกย้ำตัวเองอีกครั้ง... ว่าเธอเคยโง่มากแค่ไหนที่ปล่อยหัวใจให้หลุดลอยจนเกือบไม่สามารถคว้ามาได้แล้วครั้งหนึ่ง  ผิดกับคาลี่ที่ดูแลฟลุทเป็นอย่างดี... แม้อยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมร้าย ๆ ที่พร้อมจะกระตุ้นให้ฟลุทเป็นอสุรกายได้ทุกเมื่อ    

             การที่เธอรู้ว่าเจ้าฟลุทจะสูญเสียพลังงานเมื่อเป็นอสุรกาย  ความผิดพลาดในอดีตของเธอก็หวนกลับมาหลอกหลอนจนแทบจะกดดันตัวเองเสียให้จงได้

             เธอรู้สึกกดดันตัวเองเป็นอย่างยิ่ง... ว่าจะต้องมีสักวิธีที่จะทำให้เจ้าฟลุทเชื่อว่าการเป็นอสุรกายเพื่อปกป้องคาลี่เป็นสิ่งที่ไม่ผิด  และต้องทำทุกอย่างเพื่อช่วยคาลี่หลีกเลี่ยงการปะทะกับคนเลว ๆ ในคราบญาติร่วมสายเลือดให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

             แต่แล้ว... อุ้งมือข้างขวาที่เต็มไปด้วยขนสีฟ้าก็เลื่อนมาสัมผัสมือซ้ายของเธอเบา ๆ

             ซึ่งเป็นอุ้งมือที่นุ่มนวลและอบอุ่นเสียจนเธอรู้สึกผ่อนคลายอย่างแปลกประหลาด

             "ทุกคนต่างก็มีห้วงแห่งความทุกข์เป็นของตัวเอง  มันมีหลายแบบ  หนึ่งในนั้นก็เป็นความทุกข์จากสิ่งที่เธอกำลังรู้สึกอยู่"  สติทช์พูดขึ้นโดยไม่ตั้งคำถามจากสิ่งที่เพื่อนรักของเขารู้สึก  เขารู้ดี... ว่าลีโล่กำลังคิดถึงเรื่องนั้นอยู่  หลังจากที่จัมบ้าพูดถึงพลังงานในร่างกายเจ้าฟลุทว่าจะหมดไป... เมื่อเข้าสู่ร่างอสุรกายทำลายล้าง

             พูดถึงพลังงานเสื่อมถอย  สติทช์พลอยนึกถึงช่วงเวลาที่พลังงานเสื่อมถอยลงเช่นกัน

             พลังงานเสื่อมถอยที่เกิดจากอาการชักกระตุกควบคุมไม่ได้  เพราะจัมบ้าชาร์จไฟไม่เต็มที่ในวันที่สติทช์ถูกสร้างจนเป็นรูปร่างและมีชีวิต... และเป็นวันที่จัมบ้าถูกทางสหพันธ์บุกจับกุมถึงที่  และอาการช็อกครั้งนั้นก็เกือบทำให้วิญญาณของเขาต้องลาโลกนี้ไป  ถ้าไม่มีความรักของลีโล่มาช่วยเยียวยาเขา

             สติทช์ถึงได้รู้... ว่าความรักที่ลีโล่มอบให้  เป็นความรักแบบโอฮาน่าที่มีความกลัวและความรู้สึกผิดเจือปนอยู่

             "พี่รู้แล้วสิ... ว่าสิ่งที่ฉันคิดคืออะไร"  ลีโล่ตอบสนองต่อคำพูดของเขา... ที่ทำให้เธอหลุดพ้นจากภวังค์แห่งความรู้สึกผิดในพริบตา

             "ถึงไม่ถาม  พี่ก็รู้ทุกอย่าง... แค่อ่านสีหน้าของเธอ  สมองคอมพิวเตอร์ของพี่ก็ประมวลผลได้แล้วว่ากำลังคิดอะไรอยู่"  สติทช์พูดติดตลกต่อในทันทีที่อีกฝ่ายตอบสนองต่อความห่วงใยที่เขามีให้เธอ  ซึ่งทำให้รอยยิ้มน้อย ๆ ผุดขึ้นบนใบหน้าของเด็กผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นโอฮาน่าของเขา

             "ไม่ยักรู้นะว่าพี่อ่านใจฉันด้วย"  ลีโล่พูดติดตลกเช่นกัน

             "ก็... ทุกอย่างที่เกี่ยวกับลีโล่  พี่ต้องรู้หมดสิ  ทั้งสิ่งแวดล้อมรอบตัว  ของสะสมที่โปรดปราน  สีสันที่ใช่  สิ่งที่เธอพยายามไขว่คว้ามาเพื่อความสุขของเธอและโอฮาน่า  และตัวตนจากก้นบึ้งในหัวใจของเธอ  ถ้าพี่ไม่รู้จริง... พี่จะมีสมองซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ไว้เพื่ออะไร"  สติทช์เอานิ้วชี้ข้างซ้ายจิ้มเข้าที่ขมับซ้ายของตนเอง  ทำตัวให้ตลกและน่ารักจนลีโล่หลุดขำออกมา

             "แกล้งโง่บ้างก็ได้นะพี่ชาย"  ลีโล่เอามือลูบหลังใบหูด้วยความหมั่นไส้  ทำเอาสติทช์หัวเราะคิกคักเพราะจั๊กจี้

             "ไม่เอา  ลีโล่ก็รู้ว่าพี่เป็นคนยังไง  เราไม่มีความลับต่อกันไม่ใช่เหรอ"  สติทช์ย้อนถามพลางทำตาปิ๊งปั๊งใส่

             "ใช่  เราไม่มีความลับต่อกันนี่"  ลีโล่ตอบรับ

             "ถ้าอย่างนั้น... พี่ก็มีสิทธิ์ที่จะรู้ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับลีโล่  เผื่อว่ามีเรื่องอะไรที่หนักหนาเกินกว่าที่ลีโล่จะรับมือไหว... พี่ก็จะเป็นแขนขาให้เธออยู่อย่างนี้ตลอดไปไงจ๊ะ"  สติทช์ยืนยันน้ำเสียงอ่อนโยน  เขาส่งสายตาและรอยยิ้มให้ด้วยความจริงใจ... และกุมมือเธออย่างแน่นหนา  บ่งบอกให้เธอได้รับรู้... ว่าเขาพร้อมจะอยู่ข้างเธอเสมอ  ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม

             เหมือนที่เขากำลังทำอยู่จนถึงทุกวันนี้

             แต่ความห่วงใยที่เขามอบให้... ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นอย่างแปลกประหลาดเป็นอย่างยิ่ง

             ราวกับว่า "เขา" พร้อมที่จะเป็นคนรักของ "เธอ" อยู่อย่างนี้ตลอดไป  ทั้งที่เขากับเธอต่างก็เป็นเพื่อนกันมานานแสนนาน

             หัวใจของเธอเต้นแรงเสียดื้อ ๆ  นึกไม่ถึงว่าเธอจะหวั่นไหวไปกับคำพูดที่ฟังดูเหมือนถอดสคริปต์มาจากหนังโรแมนติกอย่างง่ายดายเช่นนี้

             เพื่อไม่ให้สติทช์รับรู้ถึงความรู้สึกขวยเขินที่เกิดขึ้น... ลีโล่จึงเป็นฝ่ายกุมมือเขาแทน

             "ขอบคุณพี่มากนะที่เป็นห่วง  แต่เชื่อฉันเถอะ... ว่าเรื่องเจ้าฟลุทจะเป็นอีกเรื่องที่เราต้องรับมือไหวอย่างแน่นอน  แค่เฝ้าดูและระวังภัย... ก็มากพอแล้วที่จะช่วยเขากับคาลี่ได้  เหมือนญาติทุกคนของพี่... โอฮาน่าของพี่ไง  คาลี่ก็เหมือนโอฮาน่าของเรานะ"  ลีโล่ยิ้มให้เพื่อนรักตัวสีฟ้าด้วยความมั่นใจ... ว่าเขากับเธอจะต้องทำทุกวิถีทางเพื่อยับยั้งไม่ให้ฟลุทเป็นอสุรกายทำร้ายตัวเองอีก  สติทช์พยักหน้าตอบตกลง... เขาพร้อมที่จะร่วมสู้ด้วยกันกับเธอ  เพื่อให้ภารกิจนี้ลุล่วงให้จงได้

             "เอาล่ะ  เรารีบลงไปทานมื้อเย็นดีกว่า  พี่นานี่ต้องไม่ชอบใจแน่ถ้าปล่อยให้น้องสาวคนเดียวรอเก้อจนมื้อเย็นเย็นชืด"  สติทช์กระโดดลงจากเตียง  ชวนลี-โล่ลงไปทานมื้อเย็นด้วยกัน  เพราะเห็นว่าเธอกลับมายิ้มแย้มเช่นเดิม  ลีโล่เดินตามไปถึงลิฟท์กลางห้องแล้วลงไปยังห้องครัวในทันที

             หวังว่าคงไม่มีเหตุร้ายเกิดขึ้นขณะทำภารกิจเจ้าฟลุทนะ

       ------------------------------------------------------------------------

              "เสร็จรึยังเนี่ย... เข้าไปตั้งเกือบชั่วโมงแล้วนะ!"  แมทธิวตะโกนถามน้องสาวที่เข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำบ้านพักตากอากาศตั้งนาน

              "มันคงจะเสร็จง่ายอยู่หรอก... ถ้าน้ำลายหมาโคอาล่าสีฟ้าบ้านั่นไม่เหม็นจนอายผู้คน!"  โมนิก้าตะโกนตอบกลับออกมาด้วยความเจ็บใจ  ยังเคืองแค้นสติทช์ไม่หายที่พ่นน้ำลายใส่หน้าไม่พอ  เจ้าค้างคาวสนูทตี้ยังเกาะหน้าดื่มน้ำลายอีก  ทั้งแค้นทั้งขยะแขยงในเวลาเดียวกัน  พี่ชายใจนรกฟังแล้วพลอยโกรธแค้นพวกลีโล่ไปด้วย

              "นังคาร์ล่าจะรู้บ้างมั้ยเนี่ย... ว่าเกาะนี้เต็มไปด้วยพวกสัตว์ประหลาด"  แมทธิวนึกถึงแฟนสาวจอมเอาแต่ใจ  ต้องโทษนางที่ริบังอาจยุยงให้เขาพาน้องสาวและก๊วนไปป่วนประสาทคาลี่กับฟลุทถึงโรงเรียน  แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง  คิดว่าฟลุทจะถูกตราหน้าว่าเป็นแมวปีศาจจนต้องหายตัวไปจากเกาะ  กลายเป็นแมทธิวที่ถูกสติทช์เล่นงานจนโชว์บ๊อกเซอร์ในที่สาธารณะเสียเอง  แถมรีโมทกุญแจรถยังถูกสติทช์สวาปามจนต้องพาน้องสาวเดินสองเท้ากลับถึงบ้านตอนพระอาทิตย์ตกดินแบบนี้

              "รู้ไม่รู้ไม่สำคัญ  รู้แค่ว่า... เราจะหาทางรับมือกับพวกเพื่อนประหลาดของนังคาลี่ยังไงล่ะพี่  แต่ละตัว... ตัวแสบทั้งนั้น"  โมนิก้านึกถึงการโจมตีของพวกสติทช์ที่ปกป้องเจ้าฟลุท... ยังแค้นไม่หาย  โดยเฉพาะสติทช์กับสนูทตี้ที่ทำเอาผมหางม้าของเธอเสียทรงเมื่อเย็นที่ผ่านมา

              "เห็นทีเราต้องรู้ให้ได้เสียแล้ว... ว่าบนเกาะนี้มีสัตว์ประหลาดแบบไอ้แมวผีนั่นกี่ตัวกันแน่  ถ้าโลกรู้เมื่อไหร่... พวกมันไม่มีที่ยืนบนโลกใบนี้แน่!"  แมทธิวตั้งใจไว้แล้ว... ว่าเขาจะตามจองล้างจองผลาญพวกสติทช์  เอาให้สาสมกับความอับอายที่เขาได้รับจนถึงที่สุด

              แต่หาได้รู้ไม่... ว่าบ้านพักตากอากาศของสองพี่น้องคู่นรกอยู่ใกล้โฮมสเตย์ที่แอนดรูว์อาศัยอยู่

              แอนดรูว์ไม่ได้มีดีแค่ส่งนาโนโดรนไปติดตามชีวิตของลีโล่  สติทช์  และเมอร์เทิลเท่านั้น

              นาโนแบทโดรนล่องหน ที่เชื่อมต่อกับสมาร์ทโฟนก็เป็นอุปกรณ์ไฮเทคอีกชิ้นที่ถูกนำมาใช้งานเพื่อดักฟังบทสนทนาของเป้าหมายโดยเฉพาะ  ทำให้แอนดรูว์รับรู้ได้ในทันที... ว่าสองพี่น้องคู่นรกเผชิญหน้ากับสัตว์ทดลองของจัมบ้าด้วยตาตัวเองเป็นครั้งแรก

              แอนดรูว์ฟังสองพี่น้องที่อยู่ในบ้านพักตากอากาศใกล้โฮมสเตย์พูดถึงเจ้าหมาโคอาล่าสีฟ้า  นึกรู้ในทันท่วงทีว่ากำลังพูดถึงชีวิตทดลองหมายเลข 626  จึงหันไปเปิดไฟล์ชีวิตทดลองในแท็บเล็ต  ซึ่งเป็นไฟล์ที่ได้รับมาจากแฮมสเตอร์วิลล์เพื่อใช้เป็นองค์ประกอบการทำภารกิจเข้าถึงตัวลีโล่  เขาค้นหาข้อมูลสัตว์ทดลองที่เป็นผองเพื่อนเจ้า 626  จะพบว่า... เจ้าฟลุทที่สองพี่น้องคู่นรกตั้งแง่จงเกลียดจงชังคือสัตว์ทดลองหมายเลข 145

              แอนดรูว์ยิ้มกริ่ม... นึกไม่ถึงว่าบนเกาะนี้จะมีคนที่เกลียดสัตว์ทดลองเข้ากระดูกดำ

              เห็นที... เขาอาจได้คนมาใช้สอยให้การเข้าถึงตัวเมอร์เทิลกับลีโล่ได้ง่ายขึ้น

              ลีโล่จะต้องเป็นของ "นายท่าน" ในอีกมิช้า!  

------------------------------------------------------------------------

== ตัวละครเพิ่มที่จะมีบทบาทสำคัญในบทต่อไป ==

Carla

                    ลูกพี่ลูกน้องมหาภัยของคาลี่  เป็นสาวแรกรุ่นที่ถูกตามใจจนเสียคน  เพราะเป็นลูกรักของคุณแม่บริทต้า... ผู้มีศักดิ์เป็นป้าสะใภ้ของคาลี่  เธอจึงทำตัวเหนือกว่าน้อง ๆ ทุกคนในบ้าน  เห็นคาลี่กับฟลุทเป็นภาระที่คุณพ่อแอนตั้นจำต้องแบกรับ  พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อขับไล่ฟลุทออกจากบ้าน  ซึ่งรวมถึงการเปิดเผยการมีตัวตนของเอเลี่ยน

Cody

                    น้องชายของคาร์ล่า  ไม่กินเส้นกับพี่สาวเรื่องคาลี่  เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องคนเดียวที่เป็นมิตรกับคาลี่และฟลุท  มักพูดจาโผงผางไม่ถนอมน้ำใจคน  เขาจึงตกเป็นประเด็นให้คาร์ล่ากับคุณแม่บริทต้ากล่าวโทษคาลี่กับฟลุทอย่างสม่ำเสมอ  แต่เขาพร้อมทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอดของคาลี่ที่สูญเสียพ่อแม่ไปอย่างไม่มีวันกลับมา  ภายหลังอาจเป็นคู่กัดกับเมอร์เทิลก็เป็นไปได้

Matthew & Monica

                    สองพี่น้องวัยรุ่นไฮโซคู่นรกจากซานฟรานซิสโก  แมทธิวเป็นแฟนหนุ่มของคาร์ล่าจากไฮสคูล  และโมนิก้าเป็นเพื่อนสนิทอายุรุ่นราวคราวเดียวกับคาร์ล่า  ทั้งคู่มีนิสัยคึกคะนอง  เอาแต่ใจ  มักทำขาวให้เป็นดำเพื่อผลประโยชน์ส่วนตน  จึงหลอกใช้ความเป็นเพื่อนจากคาร์ล่าให้หาทางเปิดเผยการมีตัวตนของเหล่าเอเลี่ยน  ซึ่งจะส่งผลให้ลีโล่และผองเพื่อนที่มีจิตผูกพันกับสัตว์ทดลองตกอยู่ในอันตรายครั้งใหญ่หลวง

Andrew Brysor

                    เอเลี่ยนผู้เป็นหนึ่งในสมุนของดร.พลาเจียส  ผู้ได้รับสมญานาม... "นินจาเทคโนไร้เงา"  เป็นมือสังหารอันตรายที่ทางสหพันธ์กาแลคติกต้องการตัว  เชี่ยวชาญด้านการประดิษฐ์อุปกรณ์สายลับล่องหนไว้ใช้สอยในการทำภารกิจชั่วร้าย  ปัจจุบันแฝงตัวอยู่บนดาวโลก... ใช้ชีวิตเฉกเช่นมนุษย์เดินดิน  จนกระทั่งเขาได้รับการติดต่อจากดร.พลาเจียสที่เป็นหุ้นส่วนลับของแฮมสเตอร์วิลล์ให้ลักพาตัวลีโล่เข้าสู่โปรเจ็คท์ลับที่คิดค้นขึ้นเพื่อครอบครองกาแล็คซี่ให้จงได้

ç=================è