(OS/SF) Unlimited Love ; TAETEN JAEDO JOHNIL ETC.

ลำดับตอนที่ #9 : TAETEN : Green Tea Latte Special

When it’s right it’s more than right

Those you feel it more than feel

I could take this moment now

Ride into the great with me

ผมกับเตนล์คบกันได้จะ2เดือนแล้วทุกอย่างดีไปหมด เตนล์เองก็เริ่มเผยหลายๆด้านออกมา เตนล์เป็นคนพูดเก่งและก็ขี้อ้อนมากๆ และวันนี้เป็นหยุดผมกับเตนล์เลยได้มีเวลาอยู่ด้วย

ครับ ผมกับเตนล์ย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้ว และที่แปลกใจไปกว่านั้นคือเตนล์เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับผมแต่คนละคณะ นั้นเลยทำให้ผมมักจะไปรับเตนล์ที่คณะตลอดทุกวันแต่ถ้าวันไหนผมยังไม่เลิกเตนล์ก็มักจะมาที่คณะผม

พรหมลิขิตสุดๆ

"พี่แทยง วันนี้พาไปร้านด้วยนะ"

"ครับผม"

เป็นแบบนี้เหมือนเดิมครับ เตนล์ยังคงไปทำงานในช่วงเย็นเหมือนเดิม ทั้งๆที่แทอิลกับจอห์นนี่บอกว่าไม่ต้องทำก็ได้แต่เจ้าตัวบอกว่าอยากทำต่อ ผมเองก็ไม่ได้ขัดอะไรเหมือนผมจะตามใจแต่เปล่าหรอกครับ ผมแค่คอยสนับสนุนเท่านั้นเอง ถ้าเตนล์ทำอะไรแล้วมีความสุขผมก็ให้ทำทั้งนั้นแหละครับ

อะไรที่เตนล์ว่าดีพี่ก็ว่ามันดีครับ

เช่น..

“พี่แทยง อันนี้ดีมั้ย”

“ดีครับ”

หรือ

“พี่แทยง อันนี้สวยมั้ย”

“ถ้าเตนล์ว่าสวยพี่ก็คิดว่ามันสวย”

ไม่ได้ตามใจแค่สนับสนุนในสิ่งเตนล์คิดว่ามันดีก็เท่านั้น เตนล์มีความสุขผมก็มีความสุขไปด้วยเท่านั้นเอง

.

.

.

.

.

“ยินดีต้อนรับครับ”

“ว่าไงหน้าแมว”

กลายเป็นชื่อเรียกที่ติดปากจอห์นนี่ไม่ซะแล้วละครับ ตัวผมเองก็เริ่มสนิทกับคนในร้านขึ้นเรื่อยๆโดยเฉพาะกับจอห์นนี่ อาจจะด้วยเพราะอายุที่ไล่เลี่ยกันเลยทำให้ดูสนิทกันไวคำพูดคำจาอะไรก็เลยเป็นกันเองไปซะหมด หยาบใส่กันบ้างแต่ทุกครั้งที่ผมพูดก็มักจะมีมือเล็กคอยตีที่แขนตลอด ส่วนจอห์นนี่เองก็โดนฝ่ามือเรียวฟาดที่หลังเกือบทุกครั้งที่พูดจามีคำหยาบออกมา

“ทำไมพี่จอห์นนี่ต้องเรียกพี่แทยงแบบนั้นด้วย”

“หมวยก็ลองมองหน้ามันดีๆดิ เหมือนแมวมากๆ หมวยต้องเห็นหน้ามันตอนที่ไม่ได้เจอหมวยเหมือนแมวหงอยสุดๆ”

ได้ทีก็เผาผมใหญ่เลยละครับคนอย่างจอห์นนี่น่ะ ถึงภายน้องผมจะดูเหมือนคนเงียบๆแต่ก็บ้างที่จะกวนตีนใส่คนอื่นเขา

“วันก่อนนี้ไปทำอะไรที่ร้านแถวๆมอผมหรอจอห์นนี่”

“หื้ม อะไรนะ”

ไม่ใช่ใครที่ไหน เสียงของคุณเจ้าของร้านอย่างแทอิลนั้นแหละครับที่เดินเข้ามาหาก่อนจะมองหน้าจอห์นนี่เหมือนพยายามหาความจริงจากเขาให้ได้ จอห์นนี่หันมาถลึงตาใส่ผม จริงๆวันนั้นจอห์นนี่แค่เดินผ่านร้านเฉยๆเท่านั้นแหละ

แค่อยากปั่นประสาทจอห์นนี่เท่านั้น

“ไม่ได้ไปทำอะไรเลย แค่เดินผ่านเฉยๆ”

“ใช่หรอ จอห์นนี่”

“มึงเงียบไปเลยหน้าแมว”

ผมแอบเห็นเตนล์ขำกับท่าทางที่เหมือนคนกลัวเมียอย่างจอห์นนี่ เอาจริงๆผมยังไม่เคยเห็นเตนล์โกรธหรือเคืองอะไรเลยตั้งแต่คบกันมาจะมีก็แต่อาการงอแงของคนที่อยากนอนไม่ก็ตอนไม่สบายแค่นั้น แต่ผมก็ไม่อยากพบเจอสถานการณ์แบบนั้นหรแกครับเดี๋ยวได้มีปัญหาแล้วมันจะลำบากเอา สู้ทำให้เตนล์อารมณ์ดีแบบนี้ไปตลอดน่าจะดีกว่า

            เหมือนตอนนี้แทอิลและจอห์นนี่จะเคลียร์กันรู้เรื่องแล้วเลยกลับมาที่เคาว์เตอร์ของร้านเหมือนเดิม จอห์นนี่มองผมด้วยสายตาเอาเรื่องแต่ก็ถูกฝ่ามือของแทอิลตีเข้าที่แขนเบาๆ เตนล์เองก็เปลี่ยนเป็นชุดยูนิฟอร์มของร้านเรียบร้อยพร้อมทำงาน ส่วนผมก็ได้แต่นั่งรอที่เคาว์เตอร์แต่ไม่เป็นไรครับผมแบกงานมาทำที่ร้านด้วยจะไม่ต้องเสียเวลาที่จะต้องไปนั่งทำที่ห้อง

            เหมือนกับว่าต่างคนต่างทำงานในส่วนของตัวเองพอทุกอย่างเสร็จเราก็จะมาใช้เวลาที่เหลือร่วมกันอาจจะไม่ได้โรแมนติกแบบคู่อื่นเขาแต่แค่ใช้ช่วงเวลาที่เหลือร่วมกันมันดีแล้วละครับ

            แค่มีเตนล์อะไรๆมันก็ดีครับ

40%

           “พี่จอห์นนี่”

            (ว่าไงหมวย)

            “พี่จอห์นนี่คบกับพี่แทอิลมานานยังอ่ะ”

            (ก็นานนะจะ3ปีแล้วอ่ะ ทำไมหรอหมวย)

            “แล้วๆ..แล้วเวลาถึงวันครบรอบอ่ะพวกพี่ทำอะไรกัน”

            (ก็ไม่ค่อยมีอะไรมากหรอก แค่ทำอะไรๆที่พิเศษให้อ่ะ จะครบรอบหมวยกับหน้าแมวแล้วหรอ)

            “ใช่ เนี้ยเตนล์ไม่รู้จะทำอะไรให้พี่แทยงเลยอ่ะ แล้วก็เลิกเรียกพี่เขาว่าหน้าแมวได้แล้วครับ”

            (คร้าบบบๆ แล้วแทยงเขาชอบอะไรละ เตนล์ลองหาอะไรที่เขาชอบก็ได้ หรือง่ายหน่อยเตนล์ก็เอาโบว์มาผูกตัวเองแล้วก็เอาตัวเองเซอร์ไพรส์แทยงแทน ฮ่าๆๆ)

            “ความคิดแบบไหนของพี่เนี้ย”

            (เผื่อหมวยเตรียมตัวไม่ทันไง ฮ่าๆ)

            “ไม่คุยกับพี่แล้ว”

            (ฮ่าๆ สู้นะหมวย)

            คิดถูกหรือคิดผิดกันที่เตนล์โทรถามจอห์นนี่ อุตส่าห์คิดว่าจะได้คำตอบดีๆดันมาบอกว่าให้เตนล์เอาโบว์มาผูกตัวเองแล้วยกตัวเองให้แทยงซะอย่างนั้น

          ใครจะไปทำกันเล่า!!

วันนี้เป็นวันครบรอบ2เดือนของเตนล์กับแทยง เดือนที่แล้วแทยงเป็นคนทำเซอร์ไพส์เขารอบนี้เตนล์อยากเป็นคนทำบ้างแต่ไ ม่รู้ว่าจะทำเซอร์ไพส์อะไรให้ดีเลยต้องโทรไปปรึกษาคนมีวันครบรอบอย่างพี่จอห์นนี่แต่ดันได้คำตอบที่ได้ยินแล้วรู้สึกหน้าร้อนขึ้นมายังไงไม่รู้ แค่ลองนึกภาพตัวเองกำลังผูกโบซืแล้วโผล่ออกมาให้พี่แทยงเห็นแค่คิดก็รู้สึกอายแปลกๆ หรือว่าจะลองโทรถามเพื่อนดี..

(ฮัลโหลเตนล์)

“โดยอง ตอนวันครบรอบนายกับแฟน นายทำยังไงหรอ”

(ก็ไม่ทำยังไง ก็แค่พาไปกินชาบูแค่นั้น รายนั้นเขาสายกิน)

“อ่า..”

(เตนล์ก็ลองเอาโบว์มาผูกตัวเองดูสิ)

“....”

(สู้ๆนะเตนล์ ฉันไปหาพี่แจฮยอนก่อน)

“อ่า โอเค ขอบคุณนะ”

ทำไมกัน..หรือจะลองถามจองอูดี

(หวัดดีเตนล์)

“จองอู ถ้านายมีวันครบรอบกับแฟนนายจะทำอะไรกับแฟนนายมั้ง”

(ก็คงพาไปดูหนังหรือไม่ก็เที่ยวละมั้ง เรียกทำไมเนี้ยคุยโทรศัพท์อยู่ไม่เห็นหรอ)

“หื้ม ยุ่งอยู่หรอ”

(เปล่าหรอก อีพี่ข้างบ้านมันกวนตีน อย่าปีนรั้วสิโว้ยยยยยย)

“....”

(เตนล์เอาตัวเองเป็นของขวัญสิ ออกไปไกลๆเลยพี่มึง)

“เอ่ออ..”

อีกแล้วหรอ..

(แค่นี้ก่อนนะเตนล์ ขอตัวไปจัดคนก่อน ออกไปจากบ้านผมเลยนะพี่ลูคัส!!!)

ทำไม..ทำไมมีแต่คนบอกให้เตนล์เอาตัวเองเป็นของขวัญกัน แค่คิดจะทำยังรู้สึกเขินเลย ทั้งพี่ทังเพื่อนก็นำกันแบบนี้หมดเลย ทำไมกัน

หรือว่าเตนล์ควรทำแบบนั้นดี..

.

.

.

.

.

.

.

.

แทยงลากสภาพตัวเองที่เสร็จสิ้นจากการเรียนอันโหดร้ายกลับมาที่ห้องพักของตัวเอง วันนี้เป็นวันครบรอบของเขาและเตนล์เดือนที่แล้วเขาทำเซอรให้เตนล์โดยการซื้อแหวนคู่ให้กับเตนล์ ส่วนเดือนนี้เขาไม่ทันเตรียมตัวเพราะด้วยการเรียนที่หนักขึ้นเลยคิดที่จะทำอาหารให้เตนล์

แทยงเดินเข้ามาภายในห้องพักของตัวเองแทนที่จะเจอกับเตนล์ที่น่าจะอยู่ในห้องนั่งเล่นแต่เขากลับไม่เจอ มองไปรอบๆห้องก็ไม่เจอ

หรือว่าจะออกไปข้างนอก

ตึง!

แทยงเปิดประตูห้องนอนของตัวเองแล้วเดินเข้าไปก่อนที่จะผงะกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเขา

ใครเอาอะไรให้เตนล์กิน

ค่อนข้างอธิบายได้ยากแต่ก็อยากจะอธิบายให้ฟังว่ามันคืออะไร สิ่งที่แทยงเห็นคือเตนล์ที่ใส่เพียงแค่เสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นกับที่ลำคอของเตนล์มีบางอย่างผูกเอาไว้ ใบหน้าของเตนล์ที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอ่อนๆที่ทำให้ยิ่งดูน่ารักขึ้นกว่าเดิม เป็นครั้งแรกที่แทยงเห็นเตนล์ทำอะไรแบบนี้มันรู้สึกแปลกๆปนชอบใจยังไงไม่รู้ แทยงเองก็เป็นผู้ชายไอ้ความรู้สึกอะไรแบบนั้นมันก็ต้องมีบ้างแต่พอมาเจอเตนล์ทำแบบมันเลยรู้สึกขึ้นมา

ทำไมน้องเตนล์เอ็กซ์จังวะ..

“ส..สุขสันต์วันครบรอบครับ”

เซอร์ไพส์วันครบรอบโดยการเอาตัวเองผูกโบว์แบบที่คนอื่นแนะนำ..ตอนแรกก็ไม่อยากทำหรอกนะแต่มันคิดอะไรไม่ออกก็เลยลองดูมันก็เขินแปลกๆ แต่พอเห็นว่าพี่แทยงนิ่งไปใจมันก็เริ่มไม่ดีขึ้นมา

หรือพี่เขาจะไม่ชอบ

“โคตรน่ารัก”

“ครับ?”

“เตนล์อ่ะโคตรน่ารัก รู้ตัวไหมว่าทำแบบนี้แล้วโคตรน่ารัก”

เตนล์ส่ายหัวให้เป็นคำตอบ แทยงเดินเข้าไปหาเตนล์ที่นั่งอยู่บนเตียงก่อนจะดันร่างเล็กของอีกคนให้ลงนอนบนเตียงนุ่ม อดทนมานานพอเจอน้องสะกิดต่อมขึ้นมามันก็เลยตื่นเป็นธรรมดา

“ทำไมชอบทำให้หลงจัง”

“ก็เตนล์ไม่รู้จะทำอะไรให้นิ พอลองถามคนอื่นก็มีแต่คนแนะนำให้เตนล์เอาโบว์มาผูกตัวเองอ่ะ”

ปากเล็กที่บ่นงุ้ยๆที่แต่งแต้มด้วยลิปปาล์มที่ทำให้ริมฝีเล็กมันวาวจนอยากลงสัมผัส ไม่ต้องคิดอะไรให้เยอะแทยงก้มลงเอาริมฝีปากของตัวเองแตะลงบนริมฝีปากเล็กที่เอาแต่บ่นอยู่ กลิ่นหอมของลิปปาล์มที่มีรสชาติหวานยิ่งทำให้เขาอยากจะชิมให้มากกว่าเดืม มือเล็กๆของอีกคนที่กำเสื้อของเขาเอาไว้แน่น ริมฝีที่ไม่มีทีท่าว่าจะแยกออกจากกันก็ต้องผละออกเนื่องจากคนตัวเล็กหายใจไม่ทัน แทยงมองหน้าของเตนล์เขาสำรวจไปตามใบหน้าของอีกคนใบหน้าที่แต่งแต้มเล็กๆน้อยให้พอดูน่ารักแต่สำหรับแทยงมันโคตรน่ารัก

ถ้าเตนล์ไม่บอกให้หยุดเขาจะทำมันต่อแล้วนะ

“จะทำอะไรก็ทำเลย”

เป็นคำพูดของคนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างของเขา ใบหน้าที่ตอนนี้แดงเพราะอาการเขินอายทีทำให้แทยงหลุดยิ้มออกมากับความน่ารักของอีกคน

“จะทำให้ดีเลยครับ”

วันนี้เป็นวันครบรอบที่ดีที่สุดของแทยงเลยละครับ

Talk:

     ตัดฉากเข้าโคมไฟ อย่ารุมเราาาาาา

     เอาสักนิดให้พี่เขาได้หน่อย ไหนๆก็ตามจีบน้องนานแล้ว

วันนี้อัพดึกอีกแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ

     ตอนหน้าก็จะเป็นคู่อื่นแล้วน้าาาาาา

     ไม่รู้ว่าเรื่องต่อไปรีดเดอร์จะชอบรึเปล่า

     ไรท์จะพยายามทำให้ออกมาดี

     ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่เข้ามาอ่านฟิคของไรท์น้าาาา

     รักรีดเดอร์ทุกคนนะคะ

     เจอกันเรื่องต่อไปนะคะ

     Enjoy Reading And Thank You For Reading.

B
E
R
L
I
N
❀