ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Night 09
09
ร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีเข้มขับรับกับผิวสีแทนดูดีกำลังก้าวเดินไปตามขั้นบันไดของบ้านหลังหนึ่งที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี มือหนาบิดลูกบิดประตูห้องๆหนึ่งเขามักจะเข้าไปเป็นประจำ
“คยองซู อ้าว หลับอยู่เหรอ”
ร่างสูงปิดประตูอย่างแผ่วเบาก่อนจะนั่งลงข้างคนที่หลับตาพริ้ม ใบหน้าคมเงยรับลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศที่ปรับอุณหภูมิให้พอเหมาะ นิ้วเรียวยาวเกลี่ยไปตามแก้มใสริมฝีปากหนาผลิยิ้มให้กับคนที่เหมือนจะรำคราญการรบกวนการหลับของเขา
“เฮ้อ”
จงอินถอดเสื้อสูทออกพาดไว้ที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งปลดกระดุมเสื้อตัวในออกเรื่อยจนถึงหน้าท้องอุดมมัดกล้ามดูดีไล่ลงจนถึงเม็ดสุดท้าย เสื้อสีขาวเนื้อดีถูกถอดออกเผยให้เห็นผิวกายใต้อาภรณ์ที่น้อยคนนักจะได้เห็น
สัมผัสอ่อนโยนจากวงแขนเรียวเล็กของคนที่เคยหลับใหลโอกอดนอบเอวแข็งแรงของคนตัวสูงกว่า ใบหน้าเกลี้ยงเกลาซุกไซร้แผ่นหลังกว้างอย่างออดอ้อนและมันคงเป็นอีกอย่างที่น้อยคนจะได้เห็น
โด คยองซูลูกชายนักการเมืองท้องถิ่นแสนสุขุมกำลังออดอ้อนลูกชายคนเล็กของบริษัทตระกูลคิม ภาพของลูกเสือสองตัวที่ออดอ้อนนัวเนียกันไปมาบนผืนเตียงนุ่ม กลีบปากที่มักยกยิ้มออดอ้อนให้คุณนายหรือสาวน้อยใหญ่คิดอยากจะครอบครองมันกำลังถูกจับจองด้วยกลีบปากอิ่มรูปหัวใจ ริมฝีปากทั้งสองที่ผลัดกันขย้ำและบดเบียดกลีบปากของอีกคนอย่างสนุกสนาน สองกายที่หลอมรวมสัมผัสให้ลงลึกซึ่งกันและกัน ความปรารถนาที่เกิดและคลุกลุ้นด้วยความรู้สึกหอมหวานในหัวใจที่มีชื่อว่า ความรัก
“จงอินนิสัยไม่ดี”
มือเรียวเล็กดึงบุหรี่มวนยาวที่คนตัวสูงกว่าคาบไว้ในปากออกมาก่อนจะจูบลงไปบนหลังมือหนาที่มักจะลูบหัวเขาเสมอ
“ก็ฉันอยากสูบบุหรี่นี่หน่าคยองซู”
“เลิกสูบบุหรี่เถอะ”
“งั้นดูดนายแทนแล้วกัน”
“อื้อ จ...จงอิน”
---------------------------------------------------
“อึก อืม”
แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาในห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่ รบกวนคนกำลังหลับใหลให้ตื่นขึ้นมารับแสงที่ส่องผ่านช่องของผ้าม่านเข้ามา
มือหนายกขึ้นบังแสงที่แยงตาก่อนจะใช้แขนอีกข้างดันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่ง ดวงตาคู่คมค่อยๆมองรอบห้องที่เขาไม่คุ้นตาก่อนจะสะดุดตากับใครบางคนที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ ถึงตอนนี้เขาจะยังเบลอแต่เขาก็จำได้ว่าคนตรงหน้าเป็นใคร
“เซฮุนตื่นแล้วเหรอครับ”
ร่างสูงมองคนตรงหน้าด้วยความมึนงงก่อนจะรู้สึกตัวว่าตัวเองเปลือยเปล่า มือหนารีบคว้าผ้าห่มมาปิดกายท่อนร่างไว้อย่างอายๆก่อนจะมองคนที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้ง
“ผมมาที่นี่ได้ยังไง”
“ลองคิดดูสิครับ”
“คุณลูกค้าครับร้านจะปิดแล้วนะครับ”
“อย่ามายุ่ง ไปเอาเหล้ามา”
“ตะ แต่”
ร่างโปรงของลู่หานมองไปตามเสียงของพนักงานที่กำลังยืนคุยกับลูกค้าคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะตัวในสุด เสียงตอบกลับของลูกค้าคนนั้นมันคุ้นหูเขาจนต้องเดินไปดูเสียไม่ได้
“คุณเซฮุน”
ลู่หานเรียกชื่อคนตรงหน้าที่กำลังยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มเหมือนน้ำเปล่าก่อนที่จะสบเข้ากับดวงตาคมกล้านั่น เซฮุนหันมาทักทายเขาแล้วหันไปสนใจแก้วเหล้าต่อ
“คุณรู้จักเขาหรือครับ”
“ครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง คุณไปทำงานเถอะ”
กว่าเขาจะเกลี่ยกล่อมเซฮุนได้ก็นานพอสมควรกว่าเซฮุนจะยอมให้เขาพยุงไปขึ้นรถ พอเขาจะไปส่งบ้านเซฮุนก็ไม่ตอบเอาแต่จ้องหน้าของลู่หาน จนเขาต้องพาเซฮุนกลับมาที่คอนโด
“ลู่หานหอมจังเลย”
คนตัวสูงกว่าเอ่ยกับร่างเพรียวบางที่กำลังปลดล็อคประตูพร้อมสวมกอดจากด้านหลังแล้วดันให้คนตัวเล็กกว่าเข้าไปในตัวห้องพร้อมปิดประตูอย่างคล่องมือ
“ซะ เซฮุน”
“อืม หอม ขอนะ”
เหตุการณ์ทั้งหมดยังอยู่ในความทรงจำของเซฮุน ถึงแม้มันจะดูเลือนรางบ้างในบางเหตุการณ์แต่เรื่องที่เขามั่นใจมากเขามีอะไรกับลู่หานแล้ว แต่ทำไม
“ผมซักเสื้อผ้าให้คุณแล้วนะ รีบไปอาบเดี๋ยวผมจะส่งคุณไปเอารถที่ร้านอาหารเมื่อคืน”
“เอ่อ ล่ะ แล้ว..”
“เร็วนะครับผม หิวข้าวแล้ว”
ทำไมคนตรงหน้าเขาทำเหมือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยล่ะ...
“ผมส่งคุณตรงนี้นะครับ ขอบคุณที่เลี้ยงมื้อเช้านะครับ”
รถมินิคูเปอร์คันใหม่เอี่ยมจอดอยู่หน้าร้านอาหารที่เขามาเมื่อคืนมองเข้าไปในลานจอดรถก็ยังเห็นรถของเขาจอดอยู่ที่เดิม แต่เขายังมีบางอย่างที่คาใจอยู่
“เรื่องเมื่อคืน...คือผม”
“ไม่ต้องสนใจหรอกครับ ถือว่าวันไนต์สแตนนะครับ รีบเถอะครับเดี๋ยวคุณจงแดจะหักเงินเดือนผมนะครับ”
เซฮุนขึ้นไปนั่งบนที่นั่งคนขับรถเบนซ์คันหรูของตัวเองก่อนจะนึกถึงเรื่องเมื่อคืน มันก็รู้สึกขนลุกชันไปทั้งตัวไม่ใช่ว่ารังเกียจเรื่องการมีอะไรกับเพศเดียวกันแต่มันคงเป็นความรู้สึกเสียวส่านที่กำลังก่อความลำบากให้เขาในยามเช้า มือหนาลงนวดคลึงเบาๆบนกลางกายเหมือนเขากำลังสุขสมจนลืมไปว่าเมื่อคืนเขาพึ่งจะ.....อกหักมา
จบอีกตอนกับความเกียจคร้านขั้นสุด เป็นไงสนุกมัย เหมือนเห็นแว่บๆว่าให้เฉินไปเต๊าะคุณลู่เหรอ เอ่ เอาดีมัยเอ่ย หึหึ เนื่องจากว่าความสามารถในการแต่งฉากอัศจรรย์ใจเรามีน้อยนิดเราจึงขอโหวตของสามคู่ลองนะ คู่ไหนเยอะสุดก็เอาไปเลยแต่ถ้ามันเท่ากันนี่... ฮ่าฮ่า คิดว่าคุณลู่จะรอดจากคุณจงแดมั้ยน้า ก็อย่าลืมเม้น โหวต หรือถ้าไม่สะดวกจะติดแท็กทวิต #เสี่ยจงแด ก็ได้น้า ใครอยากให้เราปรับตรงไหน คุยกันได้ที่ @pop_ntss แล้วเจอกันตอนหน้า
O W E N TM.
2ความคิดเห็น