นางฟ้าวัยใสกับหนุ่มหล่อเพล์บอย(อ้นเชอรีนบูรณ์แบมบี้)

ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่8 นอนตัก อ่านหนังสือ

แล้วพอถึงตอนเย็น

บูรณ์: แบมบี้ เธอไปอ่านหนังสือให้ฉันฟังหน่อยสิ

แบมบี้: วันนี้เนี่ยนะ

บูรณ์: ก็ใช่น่ะสิ ไปเลยเดี๋ยวนี้

แบมบี้: ฉันไปอ่านให้นายฟังที่บ้านฉันดีกว่านะ

เชอรีน: ยัยแบม

อ้น: ก็ดีเหมือนกันนะ ฉันก็อยากฟังเหมือนกัน

แบมบี้: โอเค งั้นไปบ้านฉันกันเถอะ

พอพูดจบแบมบี้จึงเดินออกไป แล้วเชอรีนก็เดินตามออกไป แล้วอ้นกับบูรณ์ก็เดินตามไป

ณ บ้านแบมบี้-เชอรีน

อ้น: โอ้โฮ บ้านพวกเธอใหญ่จังนะ

เชอรีน: ก็แน่ล่ะสิ ทำไม คิดว่าบ้านฉันมันจะกระจอกหรือไง

อ้น: ก็ใช่น่ะสิ

เชอรีน: นี่นาย

บูรณ์/แบมบี้: พอแล้ว รำคาญ

อ้น/เชอรีน: ขอโทษ

แบมบี้: เข้าบ้านฉันได้แหละ

พอพูดจบแบมบี้จึงรีบลากเชอรีนเดินเข้าไปใยบ้าน แล้วบูรณ์กับอ้นก็เดินเข้าไป

แบมบี้: จะนั่งกันตรงไหนก็เชิญนะ ยัยรีน แกไปทำอาหารสิ

เชอรีน: รู้แล้ว

อ้น: ฉันขอช่วยสิ ฉันชอบทำอาหาร

เชอรีน: งั้นก็มาเลย

อ้น: ขอบใจนะ

พอพูดจบเชอรีนจึงรีบเข้าไปในครัว แล้วแบมบี้ก็นั่งลงไปตรงโซฟาใกล้ๆ

แบมบี้: นายไม่นั่งล่ะ

บูรณ์: ฉันขอหยิบหนังสือก่อนล่ะกัน

พอพูดจบบูรณ์จึงเดินไปหยิบหนังสือ แล้วก็ลงมานั่งบนโซฟา

แบมบี้: เอาหนังสือมาสิ

บูรณ์: อืม

แล้วบูรณ์ก็เอาหนังสือให้แบมบี้ แล้วบูรณ์ก็ลงไปนอนตักแบมบี้

แบมบี้: นี่นาย ใครให้นายนอนตักฉันเนี่ย

บูรณ์: ไม่มีใครสั่ง ฉันสั่งตัวเองเอง

แบมบี้: นายออกไปเลยนะ

บูรณ์: ไม่ ตักเธอนุ๊มนุ่ม อยากนอนไปตลอดเลย

แบมบี้: นี่นาย ถ้านายไม่ออกไป ฉันไม่อ่านให้นายฟังแน่

บูรณ์: ไม่เป็นไร เพราะตอนนี้ฉันชักจะง่วงแล้ว ตักเธอเหมือนหมอนเลย

แบมบี้: นี่นาย

บูรณ์: ขอโทษนะ ฉันง่วง หลับล่ะ

พอพูดจบบูรณ์จึงนอนหลับลงไปบนตักแบมบี้

แบมบี้: นี่...โอ๊ย

แล้วแบมบี้ก็ไม่มีอารมณ์จะพูดอะไรต่อ ได้แต่อ่านหนังสือที่ยืมมาให้บูรณ์ที่หลับปุ๋ยฟัง

บูรณ์: (ขอบใจนะที่อ่านให้ฉันฟัง ยัยแบมบี้)

บูรณ์พึมพำออกไปโดยที่แบมบี้ไม่ได้ยินเพราะเอาแต่อ่านหนังสือให้บูรณ์ฟัง

ปล.ฝากคอมเม้นต์ด้วยนะ จะได้มีกำลังใจแต่งต่อ
ไรท์จะเปลี่ยนกติกาใหม่แล้ว ถ้าไม่คอมเม้นต์ไรท์ไม่อัพต่อจริงๆด้วย
ดังนั้น ถ้าอยากให้ไรท์อัพต่อ ก็เม้นต์ซะนะ
ยิ่งตอนหน้าเป็นตอนของอ้นรีนทั้งตอนด้วย ไม่เม้นต์ไม่อัพ