ลำดับตอนที่ #8
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ローズマリー Rozumari (โรสแมรี่)
ก๊อกๆ
เสียงเคาะประตูมาพร้อมกับแสงแดดยามเช้า สิ้นเสียงเคาะประตู เสียงเปิดประตูก็ตามท้ายมา
แอ๊ด...
ผู้ที่นอนหลับอยู่บนเตียงลุกขึ้นนั่งแล้วบิดขี้เกียจ ก่อนจะแปลกใจกับแขกผู้มาเยี่ยมเยียน
"อ้าว คาโอริ" น้ำเสียงของฮาจิรุเจือความประหลาดใจน้อยๆ "มาซะเช้าเชียวนะเนี่ย"
"ขอโทษนะจ๊ะ แต่ฉันไม่ใช่คาโอริหรอก.." ดวงตาหวานใสกลับแปรเปลี่ยนเป็นเฉียบคม กวาดสายตามองฮาจิรุผ่านเลนส์แว่นหนา ใบหน้าที่ดูเฉียบคมและเยือกเย็นกว่าเด็กสาวที่เพิ่งเจอเมื่อวาน ทำเอาฮาจิรุขาสั่นพั่บๆไปเลย
"สวัสดีจ้ะ ฮาจิรุซัง ฉันชื่ออายามาโตะ ชิโอริจ้ะ เป็นลูกสาวคนโตของบ้านอายามาโตะจ้ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ<3" ชิโอริยิ้มเย็น ก่อนจะส่งมืออันขาวนวลมาจับกับมือของฮาจิรุ ดูเผินๆ อาจจะดูเป็นภาพที่อบอุ่น แต่มันกลับทำให้ฮาจิรุทั้งขนลุกและเสียวสันหลังได้ในเวลาเดียวกัน
"งั้นพี่สาวคนโตที่คาโอริพูดถึงก็คือคุณน่ะหรอคะ?" "ไม่ต้องเรียกคุณ หรือคะขาอะไรหรอก เราอายุพอๆกันนี่นา.. คิกๆ" พูดจบก็ส่งรอยยิ้มเย็นยะเยือกให้กับฮาจิรุ ก่อนจะหยิบช่อดอกไม้มาวางไว้ข้างเตียง
"ชิโรดะนี่เลือกดอกไม้ถูกใจฉันซะจริงๆ คิกๆ ดอกโรสแมรี่นี่นา ผู้หญิงคนนี้คงจะไม่ธรรมดาซะแล้วล่ะมั้ง" ชิโอริพึมพำอยู่คนเดียว แต่ก็ดังพอที่จะทำให้ฮาจิรุได้ยิน
"ทำไมหรอคะ?" ฮาจิรุถามด้วยความสงสัย
"ดอกโรสแมรี่น่ะ แทนความหมายว่า 'การที่คุณเข้ามาในชีวิตของผม ทำให้ผมมีชีวิตชีวา' ออกจะเลี่ยนไปหน่อย แต่ฟังๆไปก็ดูโรแมนติกดีนะ.." ชิโอริเหลือบมองใบหน้าที่เคลือบแคลงสงสัยนั้น ก็พูดต่อ "ส่วนดอกนาร์ซิสซัสหรือแดฟโฟดิลน่ะ เป็นดอกไม้ที่เหมาะสำหรับความรักของเพื่อนแท้ คนรู้ใจ เพราะส่งแดฟโฟดิลเหมือนบอกว่า 'น้ำใจไมตรี และความเอื้ออาทรของเธอ สมแลัวกับที่เป็นเพื่อนรักที่แสนดีของฉัน' แล้วก็ดอกกุหลาบขาวเมื่อวานน่ะ มีความหมายที่ค่อนข้างคลุมเครือนะ ถ้าเป็นดอกตูม จะแปลว่า 'แด่เธอ... ที่ไม่มีความรู้สึก' อีกทั้งยังเป็นดอกไม้ที่แสดงถึงความมีเสน่ห์น่าหลงใหล ไร้เดียงสาในเรื่องความรัก แต่ถ้าไม่ใช่ดอกตูม จะหมายความว่า 'คุณมีค่าสำหรับฉัน' หรือ 'ฉันรักเธอด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่หวังสิ่งใดตอบแทน' ฟังดูแล้ว ไม่ว่าจะดอกไหนก็มีความหมายรื่นหูดีเนอะ.." ชิโอริหันมายิ้มให้ฮาจิรุอย่างอบอุ่น เล่นทำเอาฮาจิรุแปลกใจกับชิโอริในโหมดอบอุ่นไปเลย ทั้งยังทึ่งในความสามารถด้านดอกไม้ของชิโอริอีก..
"เก่งเรื่องนี้กันทั้งบ้านเลยรึเปล่าเนี่ย"ฮาจิรุแอบแซวนิดๆ "ก็ไม่เชิงหรอก แต่คนที่ไม่ค่อยจะประสีประสาเรื่องนี้ ดูท่าจะเป็นชิโรดะนะ.." ชิโอริกลับมาปั้นหน้าเยือกเย็นอีกครั้ง หลังจากรู้ตัวว่าหน้ากากหลุด
"อ้าว แล้วดอกไม้พวกนี้ล่ะคะ.." ฮาจิรุเริ่มทำหน้างง "ชิโรดะก็แค่บอกความรู้สึกที่อยากจะสื่อ ส่วนที่เหลือเดี๋ยวพวกพี่ๆน้องๆจะจัดการให้เองน่ะ.." ชิโอริคลายความสงสัย "แต่เอาตามจริงแล้ว ชิโรดะนี่เป็นคนอ่อนไหวมากเลยนะเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะกล้าส่งดอกไม้มาให้รักครั้งแรกถึงขนาดนี้.." ฮาจิรุเริ่มทำหน้าแปลกใจ กับคำว่า 'รักครั้งแรก'
"นี่ฉัน.. คือรักครั้งแรกของชิโรดะหรอคะ?" "ใช่แล้วล่ะ ตานั่นแอบรักเธอมาตั้งแต่ 5 ขวบแล้วล่ะ.." ชิโอริคลายความสงสัยให้ฮาจิรุอีกข้อ
งั้นก็พอๆกับตอนที่เราแอบชอบมิสุกิเลยน่ะสิ...
"อ๊ะ! จริงสิ! แล้วคุณชิโอริรู้ได้ยังไงล่ะคะ? ว่าฉันได้รับดอกนาร์ซิสซัส แถมยังคำพูดที่ฉันพูดกับคาโอริอีก.."
"ก็ฉันแอบฟังอยู่หน้าห้องตลอดเลยนี่นา.."
"อย่างกับสตอล์กเกอร์.. เป็นโรคจิตรึเปล่าเนี่ยยย" ฮาจิรุแอบแซว
"เปล่าซะหน่อย ฉันก็แค่.. เอิ่ม.. หวงน้องสาว.." แก้มของชิโอริแทบจะขึ้นสีในทันใด พร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆของฮาจิรุ
"เป็นพวกซิสค่อนหรอเนี่ย... คาโอริรู้ตัวรึยังน้า~~~" ฮาจิรุยิ้มกรุ้มกริ่ม
"ง..เงียบไปเลยนะ.. ฉ..ฉันขอตัวกลับก่อนล่ะ.. สวัสดี.." และแล้วก็รีบวิ่งแจ้นไปพร้อมกับควันลอยละลิ่ว
"เฮ้อ.. และแล้ว ความสงบสุขยามเช้าก็กลับมาอีกครั้ง.." รอบที่เท่าไหร่แล้ว สำหรับการถอนหายใจของฮาจิรุ ฮาจิรุทิ้งตัวลงนอนบนเตียงคนไข้อันแสนจะนุ่มนิ่ม..
"พูดถึงซิสค่อนก็นึกถึงพี่ขึ้นมาเลยแฮะ ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างน้า.. แล้วรู้รึยังว่าเรามานอนขาเดี้ยงอยู่ที่โรงพยาบาลเนี่ยยย" ฮาจิรุเผลอนึกถึงพี่สาวที่อยู่ต่างประเทศขึ้นมาซะงั้น.. แถมยังเผลอมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว..
ถ้าซิสค่อนหมายถึง รักต้องห้ามระหว่างพี่สาวน้องสาวแล้วล่ะก็... แปลว่ามันก็ต้องเป็นความสัมพันธ์แบบ Yuri สิ..
แล้วความรักที่เรามีให้มิสุกินี่.. มันจะใช่ความรักแบบนั้นรึเปล่านะ.. ความรักที่วิปริตผิดเพศแบบนั้นน่ะ..
หลังจากปล่อยให้ความคิดฟุ้งซ่านโลดแล่นไปทั่วหัวสมองแล้ว พยาบาลเจ้าเก่า เอ้ย! พยาบาลจอมเข้มงวดก็เดินมากับพยาบาลสาวๆถือกะละมังพร้อมผ้าชุบน้ำเดินเข้ามาเพื่อเช็ดตัว...
To be continued...
เสียงเคาะประตูมาพร้อมกับแสงแดดยามเช้า สิ้นเสียงเคาะประตู เสียงเปิดประตูก็ตามท้ายมา
แอ๊ด...
ผู้ที่นอนหลับอยู่บนเตียงลุกขึ้นนั่งแล้วบิดขี้เกียจ ก่อนจะแปลกใจกับแขกผู้มาเยี่ยมเยียน
"อ้าว คาโอริ" น้ำเสียงของฮาจิรุเจือความประหลาดใจน้อยๆ "มาซะเช้าเชียวนะเนี่ย"
"ขอโทษนะจ๊ะ แต่ฉันไม่ใช่คาโอริหรอก.." ดวงตาหวานใสกลับแปรเปลี่ยนเป็นเฉียบคม กวาดสายตามองฮาจิรุผ่านเลนส์แว่นหนา ใบหน้าที่ดูเฉียบคมและเยือกเย็นกว่าเด็กสาวที่เพิ่งเจอเมื่อวาน ทำเอาฮาจิรุขาสั่นพั่บๆไปเลย
"สวัสดีจ้ะ ฮาจิรุซัง ฉันชื่ออายามาโตะ ชิโอริจ้ะ เป็นลูกสาวคนโตของบ้านอายามาโตะจ้ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ<3" ชิโอริยิ้มเย็น ก่อนจะส่งมืออันขาวนวลมาจับกับมือของฮาจิรุ ดูเผินๆ อาจจะดูเป็นภาพที่อบอุ่น แต่มันกลับทำให้ฮาจิรุทั้งขนลุกและเสียวสันหลังได้ในเวลาเดียวกัน
"งั้นพี่สาวคนโตที่คาโอริพูดถึงก็คือคุณน่ะหรอคะ?" "ไม่ต้องเรียกคุณ หรือคะขาอะไรหรอก เราอายุพอๆกันนี่นา.. คิกๆ" พูดจบก็ส่งรอยยิ้มเย็นยะเยือกให้กับฮาจิรุ ก่อนจะหยิบช่อดอกไม้มาวางไว้ข้างเตียง
"ชิโรดะนี่เลือกดอกไม้ถูกใจฉันซะจริงๆ คิกๆ ดอกโรสแมรี่นี่นา ผู้หญิงคนนี้คงจะไม่ธรรมดาซะแล้วล่ะมั้ง" ชิโอริพึมพำอยู่คนเดียว แต่ก็ดังพอที่จะทำให้ฮาจิรุได้ยิน
"ทำไมหรอคะ?" ฮาจิรุถามด้วยความสงสัย
"ดอกโรสแมรี่น่ะ แทนความหมายว่า 'การที่คุณเข้ามาในชีวิตของผม ทำให้ผมมีชีวิตชีวา' ออกจะเลี่ยนไปหน่อย แต่ฟังๆไปก็ดูโรแมนติกดีนะ.." ชิโอริเหลือบมองใบหน้าที่เคลือบแคลงสงสัยนั้น ก็พูดต่อ "ส่วนดอกนาร์ซิสซัสหรือแดฟโฟดิลน่ะ เป็นดอกไม้ที่เหมาะสำหรับความรักของเพื่อนแท้ คนรู้ใจ เพราะส่งแดฟโฟดิลเหมือนบอกว่า 'น้ำใจไมตรี และความเอื้ออาทรของเธอ สมแลัวกับที่เป็นเพื่อนรักที่แสนดีของฉัน' แล้วก็ดอกกุหลาบขาวเมื่อวานน่ะ มีความหมายที่ค่อนข้างคลุมเครือนะ ถ้าเป็นดอกตูม จะแปลว่า 'แด่เธอ... ที่ไม่มีความรู้สึก' อีกทั้งยังเป็นดอกไม้ที่แสดงถึงความมีเสน่ห์น่าหลงใหล ไร้เดียงสาในเรื่องความรัก แต่ถ้าไม่ใช่ดอกตูม จะหมายความว่า 'คุณมีค่าสำหรับฉัน' หรือ 'ฉันรักเธอด้วยใจบริสุทธิ์ ไม่หวังสิ่งใดตอบแทน' ฟังดูแล้ว ไม่ว่าจะดอกไหนก็มีความหมายรื่นหูดีเนอะ.." ชิโอริหันมายิ้มให้ฮาจิรุอย่างอบอุ่น เล่นทำเอาฮาจิรุแปลกใจกับชิโอริในโหมดอบอุ่นไปเลย ทั้งยังทึ่งในความสามารถด้านดอกไม้ของชิโอริอีก..
"เก่งเรื่องนี้กันทั้งบ้านเลยรึเปล่าเนี่ย"ฮาจิรุแอบแซวนิดๆ "ก็ไม่เชิงหรอก แต่คนที่ไม่ค่อยจะประสีประสาเรื่องนี้ ดูท่าจะเป็นชิโรดะนะ.." ชิโอริกลับมาปั้นหน้าเยือกเย็นอีกครั้ง หลังจากรู้ตัวว่าหน้ากากหลุด
"อ้าว แล้วดอกไม้พวกนี้ล่ะคะ.." ฮาจิรุเริ่มทำหน้างง "ชิโรดะก็แค่บอกความรู้สึกที่อยากจะสื่อ ส่วนที่เหลือเดี๋ยวพวกพี่ๆน้องๆจะจัดการให้เองน่ะ.." ชิโอริคลายความสงสัย "แต่เอาตามจริงแล้ว ชิโรดะนี่เป็นคนอ่อนไหวมากเลยนะเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะกล้าส่งดอกไม้มาให้รักครั้งแรกถึงขนาดนี้.." ฮาจิรุเริ่มทำหน้าแปลกใจ กับคำว่า 'รักครั้งแรก'
"นี่ฉัน.. คือรักครั้งแรกของชิโรดะหรอคะ?" "ใช่แล้วล่ะ ตานั่นแอบรักเธอมาตั้งแต่ 5 ขวบแล้วล่ะ.." ชิโอริคลายความสงสัยให้ฮาจิรุอีกข้อ
งั้นก็พอๆกับตอนที่เราแอบชอบมิสุกิเลยน่ะสิ...
"อ๊ะ! จริงสิ! แล้วคุณชิโอริรู้ได้ยังไงล่ะคะ? ว่าฉันได้รับดอกนาร์ซิสซัส แถมยังคำพูดที่ฉันพูดกับคาโอริอีก.."
"ก็ฉันแอบฟังอยู่หน้าห้องตลอดเลยนี่นา.."
"อย่างกับสตอล์กเกอร์.. เป็นโรคจิตรึเปล่าเนี่ยยย" ฮาจิรุแอบแซว
"เปล่าซะหน่อย ฉันก็แค่.. เอิ่ม.. หวงน้องสาว.." แก้มของชิโอริแทบจะขึ้นสีในทันใด พร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆของฮาจิรุ
"เป็นพวกซิสค่อนหรอเนี่ย... คาโอริรู้ตัวรึยังน้า~~~" ฮาจิรุยิ้มกรุ้มกริ่ม
"ง..เงียบไปเลยนะ.. ฉ..ฉันขอตัวกลับก่อนล่ะ.. สวัสดี.." และแล้วก็รีบวิ่งแจ้นไปพร้อมกับควันลอยละลิ่ว
"เฮ้อ.. และแล้ว ความสงบสุขยามเช้าก็กลับมาอีกครั้ง.." รอบที่เท่าไหร่แล้ว สำหรับการถอนหายใจของฮาจิรุ ฮาจิรุทิ้งตัวลงนอนบนเตียงคนไข้อันแสนจะนุ่มนิ่ม..
"พูดถึงซิสค่อนก็นึกถึงพี่ขึ้นมาเลยแฮะ ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างน้า.. แล้วรู้รึยังว่าเรามานอนขาเดี้ยงอยู่ที่โรงพยาบาลเนี่ยยย" ฮาจิรุเผลอนึกถึงพี่สาวที่อยู่ต่างประเทศขึ้นมาซะงั้น.. แถมยังเผลอมีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว..
ถ้าซิสค่อนหมายถึง รักต้องห้ามระหว่างพี่สาวน้องสาวแล้วล่ะก็... แปลว่ามันก็ต้องเป็นความสัมพันธ์แบบ Yuri สิ..
แล้วความรักที่เรามีให้มิสุกินี่.. มันจะใช่ความรักแบบนั้นรึเปล่านะ.. ความรักที่วิปริตผิดเพศแบบนั้นน่ะ..
หลังจากปล่อยให้ความคิดฟุ้งซ่านโลดแล่นไปทั่วหัวสมองแล้ว พยาบาลเจ้าเก่า เอ้ย! พยาบาลจอมเข้มงวดก็เดินมากับพยาบาลสาวๆถือกะละมังพร้อมผ้าชุบน้ำเดินเข้ามาเพื่อเช็ดตัว...
To be continued...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น