[FIC NARUTO]เมื่อยัยสตอเบอรี่มาพบกับ! เพื่อนแสบ! รุ่นพี่สุดซ่าส์! คูณ 999+!!!

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 6 ทำไม...ชั้นต้องโชคร้ายที่สุดๆของโลกใบนี้ด้วย!=[]= 2 100%

 วันอังคาร ตอนเย็น ณ ห้องฝึกความเป็นกุลสตรี

Sakura say(อีกแล้วเหรอ!?=[]=)

“ไม่ใช่! ไม่ใช่ อย่างนั้น!!!”

เพี๊ยะ!!!

“อ้ากกกกกก!!! เจ็บนะตารุ่นพี่บ้า!!!TOT”

“เจ็บให้มันรู้ไปสิ น้องสาว หึหึๆ…”ตารุ่นพี่ซาโซริมาตีขาฉันข้อหา…เหยียบเท้า แล้วยังมาหัวเราะอย่างโรคจิตอีก!=[]= เพราะอะไรน่ะเหรอ!

ย้อนซะ!!!(นี่เธอ! ฉันไม่ใช่โฮมูระ นะเฟ้ย!!!=[]=; - ไรท์)

“เอาล่ะ เลดี้ทั้งหลายก่อนอื่น พวกเธอต้องใส่ชุดนี้ก่อนนะจ๊ะ!..”

พรึ่บบบ!!!

แล้วยัยครูที่น่าจะชื่อครู คุเรไน โชว์ชุดที่เป็นแบบว่าเอ่อ….น่าจะชุดยุโรป = = แถมสีชมพูอ่อนๆและมีลูกไม้ประดับ เห็นแล้วใส่ต้องคันระเบิดแน่เลย..-*- แล้วครูคุเรไนแจกเสื้อนั้นให้กันคนละชุด แล้วแต่ละคนก็

*0*<<<<<<<ประมาณนี้= = หยั่งกับไม่เคยใส่ชุดสีชมพูยังไงอย่างนั้น..

= =;;<<<<<<<ฉันที่จับมองเสื้ออย่างยี้ๆ…

ถึงจะชอบสีชมพูก็เถอะ..แต่มันจะชมพูไปหนายยยยยย=[]=!!!! ชุดจะเป็นเลดี้แฟนทอมไฮต์อยู่แล้วว!!(เธอยังดีที่เป็นผู้หญิง แต่ฉันสิเป็นผู้ชายต้องมาใส่ชุดนี่อีก!!! – ชิเอล/มาจากไหนของแกฟะชิเอล!=[]= - ไรท์)

“ฉันก็คิดว่ามันหวานแหววไปนะ…” อยู่ยัยผู้หญิงผมสีครีมแล้วทรงผมคล้ายๆไอตารุ่นพี่เดอิดาระมากระซิบหูฉัน..

“อืม…เห็นด้วยเหมือนกัน มันดูไร้เดียงสาไปอย่างบอกไม่ถูก= =;;”ฉันตอบกลับ

“ใช่ๆ!อยากรู้จังว่าทำไมต้องสีชมพูด้วย!!!”แล้วยัยหัวจุกซาลาเปาก็มาร่วมวงสนทนาด้วยอีกคน…

“ก็เพราะว่าสีชมพูเป็นสีของผู้หญิงอย่างพวกเธอยังไงล่ะจ๊ะ^^+”

“เยิบบบบบ=[]=!!”

พรึ่บบบ!!!...

ฉัน ยัยหัวสีครีม กับยัยหัวซาลาเปา ถอยออกมากระเด็นกันคนละข้าง เพราะครูคุเรไนก็มามีส่วนร่วมการคุยด้วย..!=[]=

“ฮ่ะๆๆๆ…..เธอเนี่ย เมื่อกี้ทำหน้าเหวอได้ใจมากเลย^O^ โอ้ยย!.>x<”

แล้วตารุ่นพี่ซาโซริที่นั่งมองตรงริมห้องมองฉันแล้ว ก็ขำจนไปสะดุดหลอดลมมั้งเห็นจับคอ ดี…สมน้ำหน้า- - แล้วขมุบขมิบจดอะไรบางอย่างในสมุดสีแดงที่เข้ากับทรงผมของเขา..=..= แต่ฉันอยากรู้อ่ะ!

“อะแฮ่ม! - -+”

ขวับ!

ฉันคงรู้ไม่ได้แล้วแหละ สงสัยตารุ่นพี่คงรู้ว่าฉันกำลัง อยากรู้ ไอที่เขาจดอยู่แน่เลย=[]=!

“เอาล่ะ! นักเรียนคะ รีบเปลี่ยนชุดภายใน 3 นาที นะคะ! เลดี้น่ะไม่มีคำว่า สาย ในพจนานุกรมนะคะ!”

เอ๋!!! 3 นาที?! =[]= บ้ารึไงยะ กว่าจะถอดเสื้อก็ปาไป 3 นาทีแล้วนะ! แล้วจะใส่เสื้อคันๆเนี่ยก็ 5 นาที แล้วนะ! ครูเขาใช้สมองส่วนไหนคิดเนี่ย!!=[]=**

พรึ่บๆๆๆ!!!

อะๆๆ….กรี๊ดดดดดด! นี่พวกเธอถอดเสื้อกันตรงนี้เลยเหรอ!? ฉันมองเหล่านร.หญิงที่ถอดเสื้อแล้วชุดยุโรปสีชมพูหวานแหววอย่างเรียบร้อย จนเหลือฉันคนเดียวที่ยังใส่ชุดไม่เหมือนชาวบ้านเค้า=[]=

“อะแฮ่ม! คุณฮารูโนะ ซากุระ ซินะคะ!^^+”

แล้วครูคุเรไนยิ้มหวานจนปากเกือบจะฉีกเป็นผีปากฉีกในญี่ปุ่นเอาทำฉันเหวอเลย!O[]o

“ทำไมไม่เปลี่ยนเสื้อล่ะคะ? อยากโดนทำโทษหรือไงคะ!’^^+”

ถอดตรงนี้ ถอดตรงนี้! เลยเหรอคะ!!! ก็ไม่ได้รังเกียจอะไรหรอกนะที่เปลี่ยนเสื้อร่วมกับผู้หญิงน่ะ แต่ว่าตารุ่นพี่ซาโซริอยู่ในห้องเลยนะ!=[]= ฉันหันไปมองหาตารุ่นพี่…

แต่….

แอ๊ดดดดดด……..

ไปซะแล้ว…..=_= ไวมาก!!!=[]=;;

ติ๊กต่อกๆๆๆ……

“เหลือเวลาอีก 30 วิ ! เหลือเธอคนเดียวแล้วนะ! ที่ยังไม่ได้เปลี่ยนชุดน่ะ เลดี้ซากุระ!”

เอ๋!!! จริงอ่ะ=[]=

ขวับบบบบบ!!!( - -)

(- - )ขวับบบบบบ!!!!

ฉันมองไปเหล่านร.หญิงที่เปลี่ยนชุดเมื่อกี้ บัดนาวนี้ แต่งเสร็จเรียบร้อยแล้ว!=[]= แล้วยังเรียงแถวอย่างเรียบร้อย! โอวสุดยอดมากค่า!!! =[]=

แต่สุดยอดแบบนี้!!!มันเกินไปไหมคะ!?=[]=

 “อ้ากก!! ไม่สนใจใครแล้ว!!!T^T”

พรึ่บบบบ!!!ๆๆๆๆๆ

“กรี๊ดดดดด….หลบเร็ว! ทุกคน!!!>O<”

ฉันถอดเสื้ออย่างไม่เกรงใจชาวบ้านเลยโยนเสื้อ เลอะเทอะ ไปโดนชาวประชาชี(รึเปล่า?)แต่ไม่รู้แหละนร.หญิงตีห่างจากตัวฉันที่กำลังโยนเสื้อออกแล้วใส่ชุดใหม่! และในที่สุด!

แต่นแตนแต๊นนนนน!!!!

“สำเร็จ!!!!*0*”

ฉันยกมือสงข้างอย่างภูมิใจแต่ว่า…

“เอ่อ…แต่งได้ทันเวลาพอดี ดีมากค่ะ เลดี้ซากุระ= =;;”

“อาเร๊ะ?!ๆ…อ่อ ค่า^O^;;”ฉันฉีกยิ้ม เพราะว่าคุณครูและประชีทั้งหมด…..

ห่างจากตัวฉันเป็นรูปวงกลม และฉันก็เด่นกันอยู่ตรงกลาง…=[]=;;

แอ๊ดดดด…..

“เอ่อ….เสร็จแล้วใช่ไหมครับ? = =;”

“อ๋อ เสร็จแล้วจ้ะ^^;;”

แล้วตารุ่รพี่ซาโซริก็เข้ามาในห้อง ทำเอาชะนีทั้งหลายต้องหน้าแดงเลยทีเดียว=[]=;; แล้วก็ยังมาเก็บเสื้อนร.ของฉันที่หล่นเกี้ยวกราดอีก! ทำเอาชะนีทั้งหลายเขินๆ อาย และซุบซิบ พลางอิจฉาฉัน…ฮึ่มๆ! ได้ยินนะ-*-

“พอๆๆๆๆ อย่าเพิ่งกรี๊ดกร๊าดกันนะนร. ซาโซริน่ะมาแค่ประเมินข้อเด่นและข้อด้อย ของ ซากุระจัง ที่เป็นน้องรหัสของเขานะจ๊ะ^^+ เพราะฉะนั้น อย่าสนใจแล้วมาเรียนกันเถอะ!”

อ่อ รู้ล่ะ= =! เพราะอย่างนี้นี่เอง-*- ชิๆๆๆ คิดเหรอว่าจะจับข้อด้อยของฉันน่ะ!- -+ 

อีกล้านปีย่ะ! 

“สิ่งที่เราจะเรียนในวันนี้คือ!”

พรึ่บ!!!!

“พัด เหรอ? =o=” ฉันมองครูคุเรนะที่ควักลูกตาเอ้ย! พัดมาจากไหนก็ไมรู้=..= แล้วจับก้านจนครีบออกเป็นพัดผ้าที่มีลวดลายสวยงาม เห็นแล้วอยากได้…ซักอัน=w=

“เริ่มแรกเราต้องกางพัดเป็นกลีบออกมาอย่างที่ครูทำนะคะ^_^!”

พรึ่บ!

โอ๊ะโฮะๆๆง่ายๆ*0* ก็แค่กางออกมา ฉันกางพัดออกมาภูมิใจ แต่นร.หญิงหลายคนก็กางออกมาอย่างไม่ยากเย็นอะไร ของมันแน่อยู่แล้วล่ะ ใครกางพัดออกมาไม่ได้แล้วก็ไม่รู้ว่าโง่แค่ไหนแล้วล่ะย่-

พึ่บๆๆๆๆ!!!!

“เอ๋?=o=” ฉันหันไปมองทางด้านขวาที่ได้ยินเสียงกำลังคลี่ใบพัดออกข้างๆฉันก็เห็นยัยหัวซาลาเปาที่ถัดจากฉันกำลัง……

“เอ๋!? ออกซะทีซิ! ทำไมมันไม่ออกล่ะยะ!=[]=**”

เอ่อ.....= =;; เธอจ๋าอย่าใจร้อนซิจ๊ะ มันก็แค่คลี่ออกเท่านั้นเองนะ แล้วเมื่อกี้ขอถอนคำพูด เพราะการคลี่พัดออกอาจจะเป็นเรื่องยากก็ได้สำหรับบางคน= =

“เลดี้เทนเทนคะ อย่าใจร้อนสิคะ!^^;; มันเป็นของง่ายๆนะคะที่พวกเราทุกคนก็ทำได้-”เหมือนครูคุเรไนจะพูด แต่เหมือนคุณเธอจะไม่สนเลยทีเดียว=_= ภ้าเป็นแบบนี้ต้องเลิกเรียนช้าแน่ๆ=[]=

“อืม…เทนเทน เธออย่าเกร็งข้อมือสิแล้ว อย่าจับด้ามพัดแน่นเกินไป ทำตามฉันนะ!”

“อ๋อ…อืมๆ”เทนเทน

“ดีมากค่ะ เลดี้ ซากุระ มีน้ำใจในการช่วยเหลือเพื่อน โดยไม่ต้องมีใครสั่งแบบนี้ ถือว่าเป็นเรื่องดีนะคะ^^”

แฮ่ๆๆๆ......ไม่ใช่หรอกค่าครู=w= พอดีหนูแค่อยากให้เลิกเรียนไวๆขึ้นเท่านั้นเองล่ะค่ะ ฉันอาจหยุดเวลาพักน้อยลงเลยช่วยยัยซาลาเปาซะเลย!(ยัยแหลสดเอ้ย!- ไรท์/ไม่ได้แหลค่า!!!=[]=**-ซากุ)

“อย่างหงี้นะแล้วก็คลี่ออกมาเป็นแบบนี้!”

พรึ่บบบ!!! แกว็ก-!!

“เอ่อ แล้วแบบนี้เหรอ?=_=;;”เทนเทน

“เอ่อ….คงจะไม่=[]=;;” ฉันเหงื่อตก เพราะฉันกวักใบพัดใบกางออกแต่รู้จะกวักแรงเกินเลย...

กลีบเลยแหว่งและร่วงตกกับพื้น.....=_=;;

“ฮิๆๆๆ….นี่ๆ เธอคนนั้นน่ะ(เซนเซอร์)มากเลยล่ะ…”

“ใช่ๆ! ขนาดช่วยเทนเทนสอนน่ะ แล้วยัง(เซนเซอร์)มากเลยล่ะ!”

เอ๋ๆๆๆๆ นี่ฉันได้ยินนะยะ!=[]= ช่วยนินทาฉันเบาๆได้ม้ายยยย  รู้ว่าฉันหน้าแตกแค่ไหนน่ะ! ฉันมองนร.หญิงที่กำลังคุยซุบซิบนินทาฉันอยู่T^T โฮๆๆๆ ส่วนครูคุเรไนก็มองฉันอย่างเหงื่อตกๆอยู่ด้วย

“เอ่อ….งั้นมาเรียนวิชาต่อไปกันเถอะจ้ะ”

กลับมา……(ข้ามทำเพื่อ!!!=[]=)

“เธอเนี่ยน้า….เป็นผู้หญิงซะเปล่า แต่เรื่องกุลสตรีรู้สึกจะไม่ได้เรื่องซะอย่างเลย = =;;”

“หมายความว่าไง= =!”

“สามวิชาที่เรียนในวันนี้น่ะ 1.พัด 2.มารยาทบนโต๊ะอาหาร3.เต้นรำ ฉันดูโดยรวมๆแล้วเธอไม่มีได้เรื่องซักอย่างเลยล่ะ..= =” แล้วคุณพี่ซาโซริก็โชว์สมุดสีแดงที่เขียนแกร็กๆๆมาให้ฉันดู….ไหนดูดิ๊!

ฮารูโนะ ซากุระ

วิชา	ผล
พัด	กวักใบพัดแรงเกินก้านหัก.
มารยาทบนโต๊ะอาหาร	จิ้มถั่วในจานแล้วกระเด็นใส่ตาครูและคนอื่นๆ
เต้นรำ	เหยียบเท้าและส้นคนอื่นไปทั่ว

ปึดๆๆๆๆ!!!...เส้นเลือดขึ้นค่ะ!!!

“เฮ้ๆอย่าตบะแตก ฉันเป็นรุ่นพี่รหัสเธอนะ มาสอนเธอเรื่องต่างๆก็บุญแค่ไหนแล้ว- -+”

ชิ้ง….!!!

แล้วจู่ๆ..ตาพี่ซาโซริมาชี้ประเด็นนี้ใส่ฉัน เอ่อ….เถียงไม่ขึ้นค่ะ! =A=;;

“เดี๋ยวฉันเอาค่าตอบแทนหนักๆเลยเอาไหมล่ะ?...”

“ไม่อาววววว!T^T ว่าแต่ขอถามอะไรหน่อยสิ!”ฉันยกมือขึ้นมาถาม เผื่ออาจจะได้ยืดเวลาฝึกได้อีก ฮิๆ…

“ว่ามา….- -”ซาโซริ

“พี่รหัส-น้องรหัส เนี่ยหมายความว่ายังไงอ่ะ?” ฉันถามแล้วตีหน้าให้อินโนเซนต์มากๆ*-*

“อ๋อ…จะว่ายังไงดีล่ะ..”แล้วรุ่นพี่ซาโซริ ก็คิดหนัก อ่าวไอรุ่นพี่เวรอยู่ที่นี่หลายปีแล้วน่าจะรู้ไม่ใช่เหรอ?-*-

“พี่รหัสคือ รุ่นพี่ที่ต้องดูแลน้องรหัส มีอย่างมากแค่ 2 คน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องต่างๆ สอนการบ้าน เรื่องที่ไม่เข้าใจ ตามใจชอบน้องคนไหนก็เอาเป็นน้องรหัส และเวลาสั่งอะไร ห้ามขัดคำสั่ง! เด็ดขาด พราะมันเป็นข้อบังคับของโรงเรียนน่ะ… ”

หง่ะ…..โหดจังอ่ะ=[]=….โรงเรียนนี้เคร่ง บุคคลที่อายุมากกว่าขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย ขนาดเซียที่แก่กว่าฉันปีนึง ยังไม่เคร่ง ให้เรียกพี่ เลยนะนั่น=[]=

“ส่วนน้องรหัส คือ เธอที่เป็นตอนนี้ ต้องทำตามคำสั่งของรุ่นพี่ก็พอ แต่ถ้ามีเรื่องอะไรสงสัยก็มาถามได้ ”

“อืมๆแล้วน้องรหัสอีกคนหนึ่งของพี่ซาโซริล่ะ”ฉันถามขึ้น

“เอาล่ะ! งั้นมาฝึกกันต่อเถอะ!”

“เฮ้! ฉันยังพูดไม่จบเลยนะ!=[]=”

“เดี๋ยวค่อยเล่าน่า…มาเรียนกันก่อน และรู้ไหมในเดือนก.พ.น่ะ!....”

“หา ทำไมล่ะ?”ฉันงง

“วันที่14 กุมภาพันธ์น่ะ จะเป็นวันวาเลนไทน์และมีงานเต้นรำด้วย ฉันเลยต้องให้เธอเรียนเบสิคพื้นฐานให้เร็วที่สุด แล้วสอนเรื่องเต้นรำ- -+”

“เดี๋ยวสิ! รุ่นพี่ซาโซริ นี่มันยังเดือนพฤศจิ  เองนะจะรีบไปไหนอ่ะ!=[]=”

“เหอะน่า! บอกแล้วไงว่าตามที่รุ่นพี่รหัสอย่างฉันก็พอ แล้วมันจะป็นผลกับตัวเอง!”

พูดจบตารุ่นพี่ ก็ลากแขนฉัน แล้วถือพัด! เดี๋ยวนะ นี่มัน 4โมงแล้วน้า! ข้าวกลางวันก็ไม่ได้กิน! เสื้อก็ยังไม่เปลี่ยน! โฮกกกกกT[]T คันจะตายชักแล้วนะยะ!!!

“นี่ๆ! อย่างน้อยขอให้ฉันเปลี่ยนชุดก่อนได้ไหม? มันคัน!!!T^T”

“ใส่ไปนั่นแหละ เพราะเดี๋ยวฉันก็จะเอาฆ่าตอบแทนเหมือนกัน...หึๆๆ” แล้วตารุ่นพี่ก็มาหัวเราะอย่างหลอนๆใส่ฉัน=[]=

“ไม่อาวววววววววววววววววววววว!!!TOT ปล่อยหนูไปเถอะ!!!”

แล้วก็เป็นอีกวันที่ฉันโชคร้ายที่สุด!!!!T^T

Sakura say end

---------------------------------------------------------------------

100%

“หึๆ ยัยนี้ก็เหมือน ยูเฟเมีย เหมือนกันนะ=..=”ซาโซริที่กำลังดูรูปซากุระที่ถ่ายมาได้

“เอ๋……”ยูเฟเมียที่ยืนข้างๆซาโซริอย่างงงๆ(จากเรื่อง Code Geass)>W<

จบๆๆๆๆ!!!