Beautiful summerฤดูร้อนท้าลองหัวใจว่าใครจะรัก

ลำดับตอนที่ #8 : เหตุเกิดในร้านอาหาร

7

เหตุเกิดในร้านอาหาร

 

                พาสพาฉันมายังร้านอาหารร้านหนึ่งซึ่งดูโอ่อ่ามากทีเดียว ฉันล่ะอยากเปลี่ยนเสื้อผ้าจังเลย เดรสสั้นมันทำให้ดูโล่งๆยังไงชอบกลแต่อย่างน้อยก็ยังดีที่มีเสื้อเจ๊กเก็ตของพาสคลุมตัวฉันอยู่ ทำให้ไม่รู้สึกโล่งมาก

พาสเดินนำหน้าฉันเข้ามาในร้านพร้อมพูดอะไรบางอย่างกับบริกรหญิง แล้วเขาก็เดินเข้าไปในห้องห้องหนึ่งที่เขียนป้ายว่าวีไอพี แค่มาร้านอาหารก็ถึงกับต้องเข้าห้องวีไอพีเลยเรอะ

                “ขอโทษนะค่ะ”ฉันเรียกบริกรหญิงไว้ก่อน

                “มีอะไรเหรอค่ะ”

                “ผู้ชายคนที่เข้าไปในห้องวีไอพีน่ะค่ะ”ฉันถาม

                “อ๋อ!คุณพาสน่ะเหรอค่ะ”

                “เอ่อ คุณพาสเหรอค่ะ”

               “ค่ะ คุณพาสน่ะเค้าเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ค่ะ เค้าจะมาบ่อยมากเลย”

“เหรอค่ะ แล้วเค้านั่งห้องวีไอพีทุกครั้งเลยเหรอค่ะ”         

“ค่ะ เค้าจะนั่งห้องวีไอพีประจำค่ะ”

“ไอ้คำว่าประจำน่ะค่ะ เค้ามากับใครเหรอค่ะ”ฉันถาม

“ก็ส่วนมากก็มากับทุกคนในวง หรือไม่ก็สาวๆน่ะค่ะ”

“เหรอค่ะ”

“ขอโทษนะค่ะ แล้วทำไมคุณถึงถามแบบนี้ล่ะค่ะ”บริกรสาวหรี่ตามองฉันอย่างสงสัย“หรือว่าคุณเป็นแฟนคุณพาส”

 “เปล่านะค่ะ ก็เห็นว่าพาสเนี่ยเค้าเป็นดาราดังก็เลยอยากรู้น่ะค่ะ^^;”

“เหรอค่ะ”บริกรหญิงถาม

“ค่ะ ฉันขอตัวก่อนนะค่ะ”ฉันพูดแล้วก็เดินเข้าไปในห้องวีไอพี

                ครืดๆ

                ฉันเปิดประตูเข้ามาก็เห็นพาสกำลังนั่งดูเมนูอาหารอยู่ และก็มีบริกรชายกำลังรอจดรายการอาหารอยู่

“ช้าจัง”พาสบ่นในขณะที่ฉันกำลังเดินก้าวเข้ามาในห้อง

“ไปทำธุระมาน่ะ”ฉันพูดพลางนั่งลงเก้าอี้ที่ตรงข้ามกับพาส

“จะกินอะไรดี”พาสพูดพลางส่งเมนูให้กับฉัน

“อืม เอาเป็นสปาเกตตี้ทะเลดีกว่า”ฉันมองเมนูแล้วสั่งก่อนที่จะส่งเมนูอาหารคืนให้พาส

“งั้นเอาสปาเกตตี้ทะเลสองที่เลยครับ”พาสหันไปสั่งกับบริกรชาย ซึ่งบริกรชายก็พยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินออกไป

“นี่นายไม่คิดจะสั่งอย่างอื่นรึไงถึงได้มาสั่งตามฉันเนี่ย”ฉันถาม

“ก็อยากกินแบบเดียวกับเธอนี่”

“คิดไม่เป็นสิไม่ว่า”ฉันพึมพำเบาๆ แต่พาสก็น่าจะได้ยินแหละ

“แล้วแต่เธอจะคิดนะ^^”พาสยิ้มอย่างกวนๆ

สักพักบริกรชายก็นำเอาสปาเกตตี้ทะเลที่พาสสั่งมาเสิร์ฟ สงสัยด้วยความที่พาสจะหิวมากๆเลยจัดการโซ้ยอย่างเต็มที่ ส่วนฉันซึ่งไม่ค่อยหิวเท่าไหร่ก็กินอย่างช้าๆ

กริ๊งงงง

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ตอนแรกฉันก็นึกว่าโทรศัพท์ของตัวเองอ่ะนะ แต่ที่ไหนได้ดันเป็นโทรศัพท์ของพาสนั่นเอง พาสจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วก็กดรับสาย

“อยู่ที่ร้านอาหาร ร้านประจำนั่นแหละ”พาสคุยโทรศัพท์

“…”

“เอาดิ”

“…”

“อืมๆเดี๋ยวรอ แต่อย่ามาช้าล่ะถ้าช้าฉันไม่รอ”ว่าแล้วพาสก็วางสายไป ฉันล่ะสงสัยจริงๆว่าเขาคุยกับใคร จะถามดีมั้ยเนี่ย

“ใครโทรมาเหรอ”ในที่สุดฉันก็ตัดสินใจที่จะถาม

“สนด้วยเหรอ”พาสมองฉันอย่างเจ้าเล่ห์ สงสัยเขาคงนึกว่าฉันหึงเขาล่ะสิ เหอะ ไม่มีทาง

“ไม่สน แต่แค่อยากรู้ว่าใครโทรมา”

“นั่นแหละเค้าเรียกว่าสน”พาสยิ้มอย่างกวนๆ

“เออสนก็สนว่ะ”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่สบอารมณ์

“เดี๋ยวพอเขามาเธอก็จะรู้เองว่าเขาเป็นใคร”พาสพูดพลางมองออกไปนอกหน้าต่าง

ครืดๆ

ฉันกับพาสนั่งคุยกันประมาณสิบนาทีได้มั้ง ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามาฉันจึงหันไปมองก็พบกับผู้หญิงผมลอนสีดาร์กช็อกโกแลต ดวงตากลมโต ริมฝีปากเรียวได้รูป หน้าตาสะสวยมากทีเดียว

“มาแล้วเหรอ”พาสถามหญิงสาวที่เพิ่งเดินเข้ามาใหม่

“ค่ะ ขอบคุณนะค่ะที่พาสยังรอฉันอยู่”หญิงสาวคนนั้นพูดพลางนั่งลงข้างๆพาส

“ซัมเมอร์นี่มินนี่นะ มินนี่นี่ซัมเมอร์นะ”พาสแนะนำผู้หญิงคนนั้นให้ฉันรู้จัก และแนะนำฉันให้ผู้หญิงคนนั้นรู้จักด้วย

“สวัสดีค่ะ”ผู้หญิงที่ชื่อมินนี่หันมาพูดกับฉัน แต่หน้าตาของเธอกลับดูเหมือนเธอไม่ชอบขี้หน้าฉันยังไงก็ไม่รู้แหละ

“ค่ะ”ฉันก็รับไปส่งๆยังงั้นแหละ

“มินนี่จะสั่งอะไรกินก่อนมั้ย”พาสถาม

“มินนี่ขอเป็นของหวานก็แล้วกันค่ะ”

“แล้วของหวานจะเอาเป็นอะไรล่ะ”พาสถาม

“พาสก็น่าจะรู้ดีนะค่ะ”มินนี่หันมาบอกพาส นี่สองคนนี้กำลังพูดเรื่องอะไรกันเนี่ย แล้วคนชื่อมินนี่เป็นอะไรกับพาสล่ะ

“เค้กช็อกโกแลตก็แล้วกัน”ว่าแล้วพาสก็เดินไปสั่งกับบริกรที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องวีไอพี

“เธอเป็นอะไรกับพาส”ระหว่างที่พาสกำลังไปสั่งของหวานให้มินนี่ มินนี่ก็หันมาถามคำถามกับฉัน

“ทำไมคุณถึงถามฉันแบบนี้ล่ะค่ะ”

“ฉันอยากรู้”

“ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับพาสค่ะ”ฉันตอบ

“ฉันว่าแววตาของเธอมันดูไม่น่าเชื่อถือเท่าไหร่นะ”มินนี่หรี่ตามองฉันอย่างสงสัย

“ก็แล้วแต่คุณจะคิดก็แล้วกันว่าฉันกับพาสเป็นอะไรกัน แล้วคุณล่ะเป็นอะไรกับพาส”ฉันถามบ้าง เพราะเรื่องนี่ฉันเองก็อยากรู้เหมือนกัน

“ฉันเป็นแฟนของพาส”มินนี่ตอบพลางยักคิ้วส่งให้ฉัน

“OoO!!!”ฉันเอง

“ส่วนเธอก็คงจะเป็นผู้หญิงในสต็อกของพาสล่ะสิ”

“แล้วจะทำไม”น้ำเสียงของฉันเริ่มแข็งกร้าวขึ้นเล็กน้อย แต่ยังพยายามเก็บอารมณ์เอาไว้

“ไม่ทำไมหรอกนะฉันเข้าใจว่าแฟนของฉันน่ะดังจะตาย จะมากินข้าวกับผู้หญิงน่ะเป็นเรื่องปกติฉันไม่ว่าอะไรหรอก”มินนี่พูดพลางหันหน้าไปทางอื่น

“แล้วถ้าฉันบอกว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงในสต็อกของพาสล่ะ”ฉันยักคิ้วให้มินนี่เชิงท้าทาย

“คงเชื่อยากหน่อยอ่ะนะ”มินนี่พูด แหมน่าตาก็สวยดีหรอกนะ แต่ทำไมปากร้ายจริง

“เข้าใจนะค่ะว่าเชื่อยาก แต่ก็เชื่อเถอะค่ะ เพราะฉันไม่ใช่ผู้หญิงในสต็อกของเขา”ฉันพูดแล้วก็หยิบน้ำมาดื่มอย่างไม่ใส่ใจหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับฉัน

“ก็บอกแล้วไงว่ามันเชื่อยาก ถ้าเธอไม่ได้เป็นผู้หญิงในสต็อกของพาสก็คงเป็นผู้หญิงในสต็อกของดาราคนอื่นๆสินะ”มินนี่ยิ้มเชิงเหยียดหยามมาให้ฉัน

“เฮ้ย!พูดจาอย่างนี้มันจะดูถูกกันมากเกินไปแล้วนะ!”ฉันพูดอย่างเหลืออด

“คุยอะไรกันเหรอครับสาวๆ^O^”พาสที่เดินมาพร้อมกับเค้กช็อกโกแลตในมือถามขึ้น

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะที่รัก พอดีฉันกับซัมเมอร์คุยเรื่องผู้หญิงๆกันอยู่นะค่ะ^^”มินนี่ส่งยิ้มอ่อนหวานให้พาส

“งั้นผมก็คุยได้สินะครับ เพราะเรื่องผู้หญิงผมก็พอรู้อยู่เหมือนกัน^^”พาสยิ้มพลางนั่งลงข้างๆมินนี่

“พาสค่ะ วันนี้มินนี่ว่างไปเที่ยวกันดีมั้ยค่ะ”มินนี่ถามพาสขณะที่กำลังกินเค้กอยู่ เหอะ น่าหมั่นไส้ ฉันไม่ให้พาสไปหรอกย่ะ

“เอ่อ...”

“พาส ฉันอยากไปซื้อของพาไปหน่อยสิ”ฉันพูดพลางยักคิ้วส่งให้มินนี่

“เอาสิ”พาสบอกฉัน

“งั้นมินนี่ขอไปด้วยนะค่ะ^^”มินนี่ยิ้ม

“เกรงว่าจะไม่สะดวก”ฉันบอกแล้วหันหน้าเชิดไปทางอื่น

“ทำไมจะไม่สะดวก เธอก็รู้นี่ว่าฉันกับพาสเป็นอะไรกัน!”มินนี่ลุกพรวดขึ้นมา

“รู้ค่ะ แต่คุณมินนี่จะไม่ให้เวลาคู่หมั้นเค้าไปเที่ยวกันสองต่อสองเลยรึไงค่ะ!”ฉันพูดกระแทกใส่มินนี่ ฮิๆสะใจชะมัดเลย

“คู่หมั้นเหรอ พาสค่ะนี่มันหมายความว่ายังไงกันค่ะ!”มินนี่หันไปถามพาสอย่างเร่งรีบ จนเจ้าตัวถึงกับต้องเอาหัวกุมขมับ

“เอ่อ...”

“บอกไปสิพาส”ฉันยิ้มอย่างสะใจให้

“บอกมานะค่ะพาส!”มินนี่เร่งเร้า

“ใช่”พาสตอบสั้นๆแต่ได้ใจความ ทำให้มินนี่ถึงกับหัวเสียเลยทีเดียว

“พาสค่ะ ทำไมพาสทำกับมินนี่แบบนี้พาสเห็นมินนี่เป็นอะไร!”มินนี่โวยวาย

“เป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่ง”ฉันพูดขึ้นลอยๆ แต่มินนี่กลับหันมามองฉันตาขวาง

“นี่เธอกล้าว่าฉันเหรอ!”

“ฉันไม่ได้ว่าฉันแค่พูดลอยๆ”ฉันพูดพลางหันหน้าไปทางอื่น

“ใจเย็นน่ามินนี่มีสติหน่อย”พาสตบบ่ามินนี่เบาๆ

“เย็นไม่ไหวแล้วล่ะค่ะ ตอนนี้มินนี่ร้อนเป็นไฟแล้วด้วยซ้ำ”มินนี่บอกอย่างหงุดหงิด

ซ่า!

ตอนนี้ร่างบางของมินนี่ชุ่มโชกไปด้วยน้ำ ที่เกิดจากฝีมือฉันเอง

“กรี๊ด!เธอทำอะไรของเธอเนี่ย!!!”มินนี่หันมาโวยวายใส่ฉัน

“ก็เห็นเธอบอกว่าร้อนจนเป็นไฟไม่ใช่เหรอ ฉันก็ช่วยเอาน้ำดับให้ไง”ฉันบอกอย่างไม่ทุกข์ร้อน แล้ววางแก้วน้ำในมือลง

“เธอจงใจแกล้งฉัน”มินนี่กดเสียงต่ำ

“ฉันไม่ได้แกล้ง”ฉันบอก

“ฉันทนไม่ไหวแล้วนะ!”มินนี่ทำท่าจะเข้ามาตบฉัน แต่พาสจับแขนเธอไว้ก่อน

“หยุดน่ามินนี่”พาสบอก

“ไม่!มินนี่จะตบยัยผู้หญิงหน้าด้านให้ได้”มินนี่พูดพลางสะบัดแขนออกจากพาส

“เข้ามาสิ!ถ้าคิดว่าแน่จริงก็เข้ามา!!!”ฉันเงื้อมือขึ้นบ้าง คนอย่างฉันไม่ใช่ว่าจะยอมใครหรอกนะ

“ได้!!”มินนี่พูดด้วยน้ำเสียงกรุ่นโกรธแล้วเดินเข้ามาที่ฉัน

เพียะ!

เสียงตบที่ดัง ทำให้ใบหน้างามของหญิงสาวต้องหันไปตามทิศทาง แก้มสีขาวเนียนก็เห็นเป็นรอยแดงอย่างชัดเจน

“กรี๊ดดด!”มินนี่ร้อง

“เป็นไงล่ะ ถ้าไม่แน่จริงคราวหลังก็อย่าเข้ามา!”ฉันบอก เพราะเมื่อกี้คนที่ถูกตบน่ะคือมินนี่ไม่ใช่ฉัน

“อย่าปากดีให้มันมากนักนะ!”มินนี่พูดด้วยน้ำเสียงที่โกรธเกรี้ยว

“เธอนั่นแหละที่อย่าปากดีให้มันมากนัก”ฉันบอก

“กรี๊ด!!!”

“หยุดได้แล้ว!!!”พาสบอกเสียงดังเล่นเอามินนี่หยุดกรี๊ดไปเลย

“พาสแค่แต่ยัยนี่มัน...”

“พอได้แล้วมินนี่”มินนี่ยังพูดไม่ทันจบพาสก็พูดขึ้นก่อน

“พาสค่ะOoO!!!”

“ฉันบอกว่าพอได้แล้วไงมินนี่ เธอกลับไปได้แล้ว”พาสบอกอย่างใจเย็น

“แต่พาส...”

“มินนี่!!”พาสหันไปเรียกชื่อมินนี่เสียงดัง

“ฮึ่ย!ฝากเอาไว้ก่อนเหอะ”แล้วมินนี่ก็ชี้นิ้วมาที่หน้าของฉัน

“แล้วรีบมาเอาคืนก็แล้วกัน^O^”ฉันยิ้มแล้วมินนี่ก็เดินออกไปด้วยท่าทางที่หงุดหงิดสุดๆ

ตอนนี้ภายในห้องวีไอพีของร้านอาหารก็เหลือเพียงแค่ฉันกับพาส พาสก็ไม่เห็นพูดอะไรกับฉันเอาแต่จ้องหน้าฉันอย่างเดียวเลย

“นี่นาย จะจ้องหน้าฉันอีกนานมั้ย”ฉันถามขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ

“ถ้าเป็นไปได้ก็อยาก”

“แต่ฉันไม่ให้นายจ้องแล้ว พอทีเหอะ”ฉันพูดพลางนั่งลงบนเก้าอี้

“ขอพูดหน่อยนะ เธอนี่สุดยอดเป็นบ้าเลยอ่ะ ฉันชอบ^^”พาสยิ้มก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้

“สุดยอดเรื่องอะไร”

“ก็เล่นจัดการมินนี่ซะเละขนาดนั้นไม่ให้เรียกสุดยอดแล้วจะให้เรียกว่าอะไร”

“โธ่!เรื่องนั้นน่ะนะ เด็กๆอ่ะ”ฉันพูดพลางกอดอก

“แล้วเราสองคนจะไปกันได้รึยัง”พาสถาม

“ไปเหรอ ไปไหนอ่ะ”ฉันถามอย่างงงๆเพราะฉันไม่รู้นี่ว่าพาสจะชวนฉันไปไหน

“อ้าว!ไหนเธอบอกให้ฉันไปเป็นเพื่อนเธอซื้อของไง”พาสทำสีหน้าตกใจ

“ไม่ไปแล้วไม่มีอารมณ์”ฉันบอกสั้นๆ

“ไม่มีอารมณ์หรือว่าที่พูดไปกับมินนี่อย่างนั้นแค่แกล้งพูด^^”พาสยิ้ม

“แกล้งพูดสิ เรื่องอะไรฉันต้องให้นายไปเป็นเพื่อนฉันซื้อของจริงๆด้วย”

“แต่ตอนที่เธอพูดกับมินนี่น่ะ เธอพูดเหมือนหึงฉันยังไงก็ไม่รู้”พาสพูดพลางหันหน้าไปมองทางอื่น

“O///O!!”เขินเล็กๆ

“เธอหึงฉันเหรอ”

“บะ บ้า!คนอย่างฉันเนี่ยนะจะหึงนาย ใช้สมองส่วนไหนคิดมิทราบ!”ฉันพูดอย่างตะกุกตะกัก ถึงเห็นฉันเป็นแบบนี้ก็เหอะแต่ก็เขินเป็นเหมือนกันนะ

“สมองส่วนกลาง”ตาบ้านั้นก็ยังคงกวน... ฉันไม่เลิก

 “ฉันไม่ได้หึงนายหรอกย่ะ เรื่องอะไรฉันต้องหึงนายด้วย!”ฉันถาม

“เพราะเธอรักฉัน”พาสตอบสั้นๆ แต่ก็ทำให้หน้าของฉันแดงได้ไม่ยาก

“O///O”ฉันเขิน ไม่ใช่เพราะฉันรักพาสหรอกนะ แต่ไม่รู้ทำไมพอเวลาอยู่ใกล้ๆพาสแล้วฟังตานั่นพูดคำหวานๆใส่ หมู่นี้รู้สึกมันจะเขินง่ายเหลือเกิน

“ฮ่า หน้าแดงอย่างกับลูกตำลึงเลย แสดงว่าที่ฉันพูดไปเป็นความจริงล่ะซี่”พาสพูดเสียงสูง

“...”

“งั้นแสดงว่าฉันชนะพนันแล้ว เอ จะขออะไรดีน้า”พาสทำท่าคิด

“นี่นายอย่ามาคิดอะไรบ้าๆคนเดียวนะ”ฉันเริ่มโวยวาย

“คิดอะไร”

“ก็ที่นายหาว่าฉันรักนายยังไงล่ะ มันจะไม่เข้าข้างตัวเองมากเกินไปหน่อยรึไง!”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์

“ไม่เห็นมากเลย”

“หยุดเลยนะพาส ฉันยังไม่ได้รักนายซักหน่อย”ฉันเริ่มโมโหนิดๆ

“โอ๋ๆแค่นี้ก็โมโหด้วย อย่าบอกนะที่ฉันพูดเป็นความจริง^^”พาสยิ้มอย่างกวนประสาท

“ถ้านายยังไม่หยุดฉันก็จะกลับ”

“ก็ได้ๆ โธ่!ขี้น้อยใจเป็นบ้าเลย”พาสพูด

“ฉันจะกลับบ้านแล้ว”ฉันพูดพลางกระชับเสื้อเจ๊กเก็ตของพาสให้แน่นขึ้น

“ฉันก็หยุดแล้วเนี่ย ทำไมเธอยังจะกลับอีกอ่ะ”

“มันจะทุ่มนึงแล้ว พรุ่งนี้ฉันมีเรียนช่วงเช้า”

“อ่าๆก็ได้ เห็นว่าอนาคตจะเป็นภรรยานะเนี่ยถึงยอมให้”ต๊ายตาย พูดมาได้ไม่รู้ใช้หัวแม่เท้าคิดรึเปล่า ฉันเนี่ยนะจะไปเป็นภรรยาในอนาคตของหมอนี่

“อย่ามาเลี่ยน ไปได้แล้ว”ว่าแล้วฉันก็เดินออกไปจากห้องวีไอพีก่อนพาส

แล้วพาสกับฉันก็เดินมาถึงลานจอดรถ จากนั้นเขาก็ขับรถไปส่งฉันที่บ้าน

พาสใช้เวลาเกือบชั่วโมงกว่าจะมาส่งฉันถึงบ้าน หมอนี่ไม่รู้เป็นบ้าอะไรขับรถช้าชะมัดเลย แถมระหว่างทางยังขยันหยอดคำหวานเลี่ยนๆใส่ฉันตลอดเลย จนฉันจะอ้วกออกมาเป็นน้ำตาลแล้วเนี่ย ด้วยความที่มันหวานเกิน

“ฝันดีนะครับ”พาสบอกฉันก่อนลงจากรถ

“ขอบใจ”

“อย่าลืมฝันถึงผมล่ะ^^”

“ไม่ได้ลืมหรอกค่ะ แต่ไม่อยากฝันถึงเลยต่างหาก”ฉันพูดแล้วก็เดินลงจากรถไป เพราะไม่อยากเสียเวลาคุยกับพาสมาก ขืนอยู่ปะทะคารมกับหมอนั่นต่อรับรองว่าคืนนี้ซัมเมอร์น้อยๆไม่ต้องนอนกันพอดี