ลำดับตอนที่ #8
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันนะ?
"เป็นไรมั้ย" พิมถามึ้น
หลัาที่ผมล้มลไปนั่บนเ้าอี้้าๆพลาบีบหัวัวเอ
เธอับมือผมให้ปล่อย
สัมผัสอุ่นนี้ ทำให้ผมนึถึภาพๆหนึ่
เป็นภาพที่ผู้หินหนึ่ึ่ผมเห็นไม่ัว่าเป็นใร เธอำลัับมือผม
ทุรั้ที่ผมท้อและหมหวัับอะไรบ้าอย่า
ผมพยายามฝืนัวเอแล้วลืมาึ้นมา
ผมปวหัวและสับสนมาเหลือเิน
ภาพหลายภาพอใรนนึ ่อยๆึ้นมาในสมออผมเรื่อยๆ เธอๆๆ เธอเป็นใรันนะ
ผม่อยๆึัวพิมเ้ามาในอ้อมอพลาอวาม่วยเหลือ
ผมอยารู้เหลือเินว่าผู้หิในภาพเป็นใร และสัมผัสอุ่นๆนี้หมายวามว่าอะไร
ผมอยาถามเธอ ถามเธอว่าเธอเป็นใร และทำไมผมถึเป็นแบบนี้
แ่.......................................
วามลับ็้อเป็นวามลับ
..........................................................................
หลัานั้นผมและเธอ็ออไปหา้าวแถวนั้นทาน
'เมื่อี้นายเป็นอะไรหรอ ูเหมือนนายะไม่สบายนะ'
เรื่อนี้ะ้อเ็บเป็นวามลับ เสียอพี่โฟร์ยั้ออยู่ในหัวสมออผมเสมอมา
ถึแหมว่าผมะอยาบอเธอและถามอะไรบาอย่าับเธอ็าม
'ไม่เป็นไรมาหรอ แ่ปวหัวนิหน่อยนะ'ผมอบเธอไป
'ั้น็หายามาทานหละ ะไ้หาย'พิมอบลับมาพร้อมับรอยยิ้มที่แสนอ่อนโยน
รอยยอ้มอเธอ่าทำให้หัวใอผมเ้นรัว วามรู้สึนี้มันืออะไรันนะ
ผมอบพิมหรอ?
ไม่ ไม่ไ้นะ ! ผมมีแฟนอยุ่แล้ว
แล้วผมวระทำยัไี ผมะ้อเลิยุ่ับเธอใ่มั้ย
หรือผมะ้อเลียเธอ .........................
พอพวเราทาน้าวันเสร็ โทโมะ็พาพิมไปส่ที่อนโ
เารู้สึว่าบรรยาาศอนนี้มัน่าุ้นเยเหลือเิน
สสัย เมื่อ่อนเาะเยมาส่ินนี่บ่อยๆ เพราะว่าทั้3น สวีที้
็พัอยู่ที่เียวันลอ
'เ้าไป้าใน่อนมั้ย'
'อือ' โทโมะเ้าไปในห้อพัอสวีที้
แล้ว็เอับ ินนี่และฟาที่นัู่ทีวีอยู่
'อ้าวโทโมะ มาส่พิมหรอ แหม.....หวานันันะ....'
ฟาทัโทโมะที่ำลัเินเ้ามา ึู่ะไม่่อยแปลใเท่าไร
ไม่ทันพูบินนี่็เอามือมาปิปาฟา เพราะำพูอเธอมันะทำให้เาสสัยแล้ว
'ห๊ะ! อะไรนะ! หวานๆ'ผมทวนประโยสุท้ายอีรั้
'อย่าไปสนใมันเลย ยัยฟามันำลัอหัอ่ะ บ้าๆบอๆ'
'เมื่อี้ันพูว่ามาินอหวานันมั้ยอ่ะ'ฟาอบเพื่อแ้สสัย
'ยัย2นนี้อบินอาหารอนึนะ'พิมอธิบายให้โทโมะฟัพลาเินเ้าไปในห้อนอน
'ไม่อ่ะ ไปแล้วนะ บาย ฟา ินนี่ พิม!!'
ื่อสุท้ายผมะโนนิหน่อยเพราะพิมอยู่ในห้ออาะไม่่อยไ้ยิน
...........................................................................................
ระหว่าทาับรถ็มีอะไรบาอย่าที่ผมรู้สึแปลๆ
ทำไม? ผมถึรุ้สึสนิทับพิมมาว่าินนี่
ทำไม? ินนี่ถึอบทาน้าวึ่าาผู้หิในวามทรำอผม
ทำไม? ฟาถึพูเ่นนั้น
ทำไม
แล้วผู้หินนั้นเป็นใรันนะ!
หลัาที่ผมล้มลไปนั่บนเ้าอี้้าๆพลาบีบหัวัวเอ
เธอับมือผมให้ปล่อย
สัมผัสอุ่นนี้ ทำให้ผมนึถึภาพๆหนึ่
เป็นภาพที่ผู้หินหนึ่ึ่ผมเห็นไม่ัว่าเป็นใร เธอำลัับมือผม
ทุรั้ที่ผมท้อและหมหวัับอะไรบ้าอย่า
ผมพยายามฝืนัวเอแล้วลืมาึ้นมา
ผมปวหัวและสับสนมาเหลือเิน
ภาพหลายภาพอใรนนึ ่อยๆึ้นมาในสมออผมเรื่อยๆ เธอๆๆ เธอเป็นใรันนะ
ผม่อยๆึัวพิมเ้ามาในอ้อมอพลาอวาม่วยเหลือ
ผมอยารู้เหลือเินว่าผู้หิในภาพเป็นใร และสัมผัสอุ่นๆนี้หมายวามว่าอะไร
ผมอยาถามเธอ ถามเธอว่าเธอเป็นใร และทำไมผมถึเป็นแบบนี้
แ่.......................................
วามลับ็้อเป็นวามลับ
..........................................................................
หลัานั้นผมและเธอ็ออไปหา้าวแถวนั้นทาน
'เมื่อี้นายเป็นอะไรหรอ ูเหมือนนายะไม่สบายนะ'
เรื่อนี้ะ้อเ็บเป็นวามลับ เสียอพี่โฟร์ยั้ออยู่ในหัวสมออผมเสมอมา
ถึแหมว่าผมะอยาบอเธอและถามอะไรบาอย่าับเธอ็าม
'ไม่เป็นไรมาหรอ แ่ปวหัวนิหน่อยนะ'ผมอบเธอไป
'ั้น็หายามาทานหละ ะไ้หาย'พิมอบลับมาพร้อมับรอยยิ้มที่แสนอ่อนโยน
รอยยอ้มอเธอ่าทำให้หัวใอผมเ้นรัว วามรู้สึนี้มันืออะไรันนะ
ผมอบพิมหรอ?
ไม่ ไม่ไ้นะ ! ผมมีแฟนอยุ่แล้ว
แล้วผมวระทำยัไี ผมะ้อเลิยุ่ับเธอใ่มั้ย
หรือผมะ้อเลียเธอ .........................
พอพวเราทาน้าวันเสร็ โทโมะ็พาพิมไปส่ที่อนโ
เารู้สึว่าบรรยาาศอนนี้มัน่าุ้นเยเหลือเิน
สสัย เมื่อ่อนเาะเยมาส่ินนี่บ่อยๆ เพราะว่าทั้3น สวีที้
็พัอยู่ที่เียวันลอ
'เ้าไป้าใน่อนมั้ย'
'อือ' โทโมะเ้าไปในห้อพัอสวีที้
แล้ว็เอับ ินนี่และฟาที่นัู่ทีวีอยู่
'อ้าวโทโมะ มาส่พิมหรอ แหม.....หวานันันะ....'
ฟาทัโทโมะที่ำลัเินเ้ามา ึู่ะไม่่อยแปลใเท่าไร
ไม่ทันพูบินนี่็เอามือมาปิปาฟา เพราะำพูอเธอมันะทำให้เาสสัยแล้ว
'ห๊ะ! อะไรนะ! หวานๆ'ผมทวนประโยสุท้ายอีรั้
'อย่าไปสนใมันเลย ยัยฟามันำลัอหัอ่ะ บ้าๆบอๆ'
'เมื่อี้ันพูว่ามาินอหวานันมั้ยอ่ะ'ฟาอบเพื่อแ้สสัย
'ยัย2นนี้อบินอาหารอนึนะ'พิมอธิบายให้โทโมะฟัพลาเินเ้าไปในห้อนอน
'ไม่อ่ะ ไปแล้วนะ บาย ฟา ินนี่ พิม!!'
ื่อสุท้ายผมะโนนิหน่อยเพราะพิมอยู่ในห้ออาะไม่่อยไ้ยิน
...........................................................................................
ระหว่าทาับรถ็มีอะไรบาอย่าที่ผมรู้สึแปลๆ
ทำไม? ผมถึรุ้สึสนิทับพิมมาว่าินนี่
ทำไม? ินนี่ถึอบทาน้าวึ่าาผู้หิในวามทรำอผม
ทำไม? ฟาถึพูเ่นนั้น
ทำไม
แล้วผู้หินนั้นเป็นใรันนะ!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น