fic;You're Beautiful+Season 2 (ปิดบทความแล้วค่ะ)

ลำดับตอนที่ #8 : ρąгt 8 ,ไอ้หมอนั่นจูบงั้นฉันจับ !? / kissortouch.ノ100%

nu eng






ρąгt8 
ไอ้หมอนั่นจูบงั้นฉัน'จับ !?
kiss ortouch


_______________________________________________

Hongnim ;’D Talk

“ มินัม  ?   ฉัน .. ขอ .. จูบเธอ จะได้มั้ย  ..”

ผมกระซิบเสียงเบาใกล้ ๆ ใบหูของเธอ

ผมไม่รอคำตอบ  พร้อมกับเลื่อนปากของผม 
ให้เข้าไปประกบกับริมฝีปากของเธอ

แต่ทว่า  !!

พลั่ก  !!!!!!!!!!!!!!!  

ปึกกกก !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ผลั่วววววววววววว !!!!!!!!!!!!!!!!!  ! 

ต้นเหตุของเสียงดังนั้นมาจากอะไร .. ผมไม่สน   ผมรู้เพียงแค่ 
ตอนนี้ในสมองผมมันมืดมัวไปหมด

มันไม่อาจควบคุมสติของตัวเองได้อีกแล้ว ไม่สน .. ผมไม่สน

ต้นเหตุของเสียงนั้น .. ยังทำให้มือเรียวสวยของผม  
ถลอกปลอกเปิก แถมเลือดยังไหลซิบๆ อีก

แต่ก็นะ ..  ผมบอกไปแล้ว  ว่าตอนนี้ผมไม่สนอะไรทั้งสิ้น !!!!!!

รู้ตัวอีกที   ไอ้เจเรอมี่ก็ตรงเข้ามาขว้างหน้าผมไว้
ไม่ให้ผมทำการกระทำเลวทรามแบบตะกี้อีก .  

พร้อมกับ ..  ไอ้ชินนู  ผมขอเรียกให้มันเลว ๆ ล่ะกันนะครับ

เพราะสิ่งที่มันกระทำลงไป   มันช่างเลวไม่มีที่ติ  !

พร้อมกับชินนู ไอ้เวรนี่ที่กำลังยืนปาดเลือดสนๆ สีแดงฉาดที่กำลังไหลซิบ ๆ ที่มุมปากมัน    หน้าตามันตอนนี้ คงจะเจ็บมากสินะ   แต่แค่นี้น่ะมันน้อยไป  อย่างแกควรตายยย !

“ เฮ้ยยย!  ฮยองใจเย็นๆก่อนดิ  ค่อยๆ พูดค่อยจากันก็ได้นี่หว่า 
ไม่เห็นต้องชกต่อยกันเลย “

เจ้าโง่ซื่อบื้อ .เจเรอมี่  ดันเข้ามาขว้างผมไว้   
พร้อมกับสีหน้าของเจเรอมี่ที่แดงกำด้วยความโกรธเกี้ยว

ไม่แพ้ผมเช่นกัน.แววตาแฝงไปด้วยความกังวลและหงุดหงิด  ..  
เหมือนผมอีกน่ะแหละ

เหอะ !เจ้าโง่  โง่  โง่ นายมันโง่   โง่พอๆ  กับฉันน่ะแหละ 
ไอ้ควายเอ๊ยยยย !!!!!!!!!  ! ! ! !   

ทั้ง ๆ ที่แกเองก็ชอบยัยนี่มากรักยัยนี่ไม่ต่างอะไรจากฉันเองใช่มั้ยหล่ะ 

แล้วทำไมถึงยังเข้ามาห้ามฉันอีก  ไอ้โง่เอ๊ยย  
ทั้ง ๆที่ตอนนี้หน้าของเจเรอมี่น่ากลัวสุด ๆ

แต่มันก็ยังระงับอารมณ์ไม่ให้ทำเรื่องเหมือนผม
 ผมต่อยคนแล้วมันทำไม ?  หนักหัวใครไม่ทราบ !!!!

.. 

ทำไมหล่ะครับ    ผมผิดงั้นหรอ   ? 

ย้อนไปก่อนหน้านี้   ..  สัก  10  นาที   

“  อื้มมมมม มม.  ห้องน้ำคนเยอะโครตเลยหว่ะ  
อั้นๆ ไหวล่ะกัน  ค่อยกลับไปเข้าที่บ้าน “

ผมกล่าวขณะเดินออกมาจากทางเข้าห้องน้ำ 
หลังจากที่เมื่อกี้ผมกับเจเรอมี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำ

อันเนื่องจากหิวข้าว  - 0 -    บ้า! ผมปวดชิ่งช้องงงครับ 
เลยรีบเดินไปจุดหมายปลายทาง คือห้องน้ำ

แต่ทว่า !  คนที่ห้องน้ำมันโครตเยอะเลยล่ะครับ  อีกอย่างนะ  อื้มมมมม

ดูท่าทางห้องน้ำที่นี่ไม่ได้รับการตรวจแบบมาตฐานจากองค์การยูเนสกั๊งงง  =___=;  ของสหะประชาชาติ

คิด ๆ ดูสิครับ!  มันอาจจะมีสารตกค้างติดอยู่ตามละอองฝุ่นก็ได้ 
ใครจะไปรู้ล่ะ   ช่ายยยหม่ะ ?

ผมเป็นห่วงทุกคนนะครับ  ถึงพูดเรื่องนี้ให้ฟัง ทีหลังไปเข้าห้องน้ำที่ไหนก็อย่าลืมคำเตือนของผมหล่ะ ^^  
(ด้วยความเป็นห่วงจากฮยองนิม )  

ผมจึงรีบเดินหน้ากลับไปที่ร้านกาแฟร้านนั้นทันที  พร้อมกับเจ้าเจเรอมี่   

ที่เดินช่างช้าดั่งเต่าเตาะแตะต้วมเตี้ยมซะไม่มี  ! 
ผมรู้สึกอยากไปให้ถึงที่ร้านกาแฟนั่นให้เร็วที่สุด

ไม่รู้ว่าทำไม  ..   แต่อยากกลับไปให้เร็วที่สุด

เหมือนมีลางสังหรณ์บางอย่าง ใจผมเริ่มสั่น ใช่สิ  !  
ผมไม่น่าปล่อยให้มินัมอยู่กันสองต่อสองกับชินนูเลยครับ แต่ว่า  
ไอ้ชินนูมันอาจจะไม่ทำอะไรยัยนั่นก็ได้มั่งงงงเราต้องคิดในแง่ดีก่อน^-^

ผมก้าวฝีเท้าให้เร็วขึ้ น  ทำไมขาไปมันเร็วนัก  แต่ขากลับนี่ 
มันช่างยาวนานเหลือเกิน

“  รอเดี้ยวสิฮยอง  !   จะรีบไปกินขี้รึไงเนี่ยยย >< 
ช้า ๆ  กันหน่อยก็ได้น่าๆ  “

“ ฮยองๆช้าหน่อยๆ มินัมไม่หนีไปไหนหรอกน่า“

“หรือว่ากลัวว่าฮยองชินนู  จะทำอะไรมินัม  5555 ‘ 
ไม่มีอะไรหรอกคร้าบบ  วางใจเถอะ ..ตะ “

ผมหันควับทันที  เมื่อไอ้ปากสว่านเจเรอมี่มันพูดอะไรที่ผมกำลัง 
‘กลัว‘  ขึ้นมา ..

หน้าเจเรอมมี่เจือนลงไปทันที  จากนั้นจึงเงียบ 
แล้วค่อย ๆเดินตามผมมา

ผมพยายามตั้งสติและระงับอารมณ์เอาไว้  !  
ไม่ให้จินตนาการถึงเรื่องร้ายๆ  ที่จะเกิดขึ้นกับมินัม และ

“ หัวใจของผม“    !?

เมื่อผมมาถึงหน้าร้าน  ไม่รอช้า  รีบผลั่กประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว

แต่ภาพที่ผมเห็น   กับ  ...  ภาพที่ผมจินตานาการเอาไว้ 

มันดันเหมือนกันเป๊ะ  !!   ภาพที่ผมสังหรณ์ใจเอาไว้แต่แรก  
ว่ามันอาจจะเกิดขึ้นก็ได้

ภาพที่ผมเห็นคือ  ..  ไอ้เวรชินนูนั่นกำลังก้มหน้าสวะๆของมัน
แนบชิดติดใบหน้าของมินัม

ที่หลับไม่รู้เรื่องราว เหอะ  !   หลับไม่รู้เรื่อง  หรือว่าเต็มใจกันแน่ ( ? )  
มันน่าฆ่ายัยนี่ให้ตายจริง ๆ

ถ้าผมมาช้ากว่านี้แค่เพียงเสี้ยวของเสี้ยวของเสี้ยววินาทีล่ะก็  ..
“ มันคงสายเกินไป ..  “

จู่ๆสมองผมมันก็มืดมัว   ร่างกายของผมมันระงับเอาไว้ไม่อยู่กับที่กับทาง

พร้อมกับตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อของผู้ชายที่ตอนนี้ 
ผมอาจจะพลั้งมือฆ่ามันซะตอนนี้ก็ได้ !!!

ผมกระชากคอเสื้อมันเอาไว้ในกำมืออย่างแรงง หน้าไอ้เวรนี่ ดูตกใจนิด ๆ  แต่สักพักก็ทำหน้าตาเฉยเมิน .แถมยังแสยะยิ้มให้ผมอีกต่างหาก  
เหอะ  !  ไอ้เลวนี่  มันกะจะยั่วโมโหผมใช่มั้ย   ได้  !

ผลั่ววววววววววววววววววววววว !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ปึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

___________________________________________________________________________________

กลับมาที่ปัจจุบัน  .. 

รอบ ๆ ข้างผมตอนนี้ จากตอนแรกที่ยังมีผู้คนนั่งจิบกาแฟและพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน   แต่ตอนนี้เมื่อเกิดเรื่องชุลมุน
จึงทำให้ผู้คนภายในร้านแห่งนี้  ต่างก็รีบลุกลี้ลุกลนพากันวิ่งออกจากร้าน

แม้แต่พนักงานเสิรฟ์และผู้จัดการของร้าน  ตอนแรกก็ทำท่าจะเข้ามาห้าม  แต่เมื่อเห็นผมมองค้อนกลับพวกนั้นก็รีบวิ่งออกไปจากร้านทันที 

ผมไม่คิดถึงชื่อเสียงของตัวเองแล้วหล่ะตอนนี้  
จะโดนลงข่าวร้ายแรงขนาดไหนก็ตามม  ช่างแม่งหว่ะ  !! 

ตอนนี้ยัยคน(เกือบ)จะถูกจูบที่ตะกี้ยังนอนสะลืมสะลือ 
ตอนนี้เธอรู้สึกตัวและพยุงตัวเองขึ้น

จากเก้าอี้  ..เธอคงตกใจกับเหตุการณ์ตอนนี้มากหล่ะสิ  
ข้าวของรอบร้านก็กระจัดกระจายไปหมด

แถมไอ้เวรชินนูก็ยังมีเลือดไหลที่มุมปากอีก 
แล้วยังไอ้เจเรอมี่ที่ทำหน้าตาน่ากลัวยืนขว้างผมอยู่

และ  .. เธอคงตกใจหล่ะสิ 

ที่สภาพของผมตอนนี้คงไม่แตกต่างอะไรจากคนบ้า !! อะไรประมานนั้น

ดวงตาแดงก่ำของผม .  จ้องมองไปที่ไอ้เวรชินนูไม่กระพริบตา 

แต่ก็ยังเหลือบหางตาไปมองคนที่เพิ่งตื่นอย่างเป็นห่วง ..

“ นี่มันอะไร เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทะ.ทำไม ชินนูถึงมีเลือดไหลที่ปากหล่ะ? “

เมื่อได้ยินคำแรกที่เอ่ยจากปากของเธอ  ..ผมแทบจะระเบิดตัวตาย  !

ทำไมเธอถึงต้องไปสนใจอะไรกับไอ้  ..ไอ้คนเลว ๆพันนั้นด้วยนะ  !  

เธอพูดแสดงความเป็นห่วงไม่พอ 
ยังเข้าไปช่วยพยุงและใช้มือของเธอเอื้อมไปเช็ดเลือดที่มุมปาก-

ของไอ้เลวนั่นอีก  !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

“  ไม่มีอะไรมาหรอก มินัม ..หายห่วงเถอะ  ฉันแค่ . . “

“   เธอ  !!  มานี่  !!  “

ผมรีบลากยัยตัวแสบออกมาจากบรรยากาศมาคุตรงนั้น ทันที  .
ก่อนที่ไอ้ชินนูมันจะแก้ตัวแบบเลว ๆ

ผมบีบข้อมือของยัยตัวแสบ แรงขึ้น  แรงขึ่น  จนเธอต้องร้องโอ้ย !  
หลายรอบเลยทีเดียว  ผมก็ไม่รู้ครับว่าผมจะพาเธอไปที่ไหน  ?  
เอาไงดีหล่ะ  ก่อนอื่น พาไปที่ไหนก็ได้ให้ห่างจาก

ร้านกาแฟตะกี้ให้มากที่สุด 

ส่วนคนที่ถูกลากมาข้างหลัง  ..คิดหรอ ว่าเธอจะไม่ขัดขืนผม

เธอคงจะห่วงไอ้เวรนั่นมากสินะ ห่วงมากใช่มั้ย  รักกันมากใช่มั้ย ได้ !!

‘ เมื่อกี้เกือบจะถูกไอ้บ้านั่นมัน จูบเข้าให้แล้ว !  ‘

‘ เธอยอมให้ไอ้บ้านั่นจูบเธอใช่มั้ย  .. ยอมใช่มั้ย ‘

‘ เหอะ  !งั้นฉันนี่แหละ  จะทำคืนให้มากกว่าคำว่า จูบ ซะอีก  ‘ !!!!

“ โอ้ยยย ยย .ย  ฮยองนิม !  ฉันเจ็บนะค่ะ  ข้อมือฉันแดงไปหมดแล้ว  ปล่อยเถอะค่ะ !  “

เธอพูดประโยคแบบนี้ซ้ำ ๆ  หลาย ๆรอบ ..

แต่ผมมันก็เป็นคนใจร้ายนี่ครับ . ผมกลับยิ่งออกแรงบีบรัดข้อมือเล็กๆ
ของยัยตัวแสบ ..

และในที่สุด  ผมก็เจอที่ๆ หนึ่ง 
ที่ผมคิดว่าจะไม่มีใครสามารถตามหาพวกเราสองคนได้แน่ ๆ

หึ หึ  

ที่ ๆ  ผม (เดินหลง)  =.,=  มามันคือ  บ้านสโนว์ที่ยังก่อสร้างไม่เสร็จสมบูรณ์  แต่ก็เป็นรูปเป็นร่างแล้ว  ที่นี่ไม่มีคนงานก่อสร้าง 
อาจเพราะเป็นวันหยุด  เลยไม่ได้มาทำงานกัน  หึ! นั่นแหละ  ดีแล้ว

‘ไม่มีคนเลยสิ  ดี  ..  เข้าทางผมเลย ‘ 

“ ฮยองนิม  พาฉันมาที่ไหนคะ ?  เเถวนี้มันไม่มีคนเลยนะค่ะ 
แล้ว .. ที่นี่ก็ยังสร้างไม่เสร็จด้วย ..

นั่นไง  !  เค้าติดป้ายเอาไว้ว่าห้ามเข้า  ห้ามผ่านมาทางนี้ 
เรากลับกันเถอะค่ะ  “

“ป่านนี้  ชินนูกับเจเรอมี่คงจะรอกันแย่แล้ว 
ฉันจะรีบกลับไปทำแผลให้ชินนูด้วย ไม่รู้ว่าเป็นอะ ..อุ้บ ! "O x O  !!!

ผมหมั่นไส้เธอมากครับ 
ยิ่งเธอมาบ่นเรื่องไอ้สารเลวนั่นว่าเธอเป็นห่วงมันอีก .. ผมทนไม่ได้

ทำไมหล่ะ  ? ทำไมเธอไม่มาเป็นห่วงเป็นใยผมบ้าง 
ผมก็เจ็บเหมือนกันนะ 

เจ็บที่ “ ใจ “  ของผมไงหล่ะ 

ผมคว้าตัวเธอมาจูบอย่างรวดเร็ว  เธอตั้งตัวไม่ทัน
พร้อมกับพยายามขัดขืนผม  ด้วยแรงอันน้อยนิด

ผมจูบเธอด้วยแรงที่พลุ่งพล่าน เธอคงจะรู้สึกถึงอารมณ์ของผมแล้วสินะ  ความผมกำลังโกรธเธออยู่ !

ผมใช้มือแข็งแกร่งทั้งสองของผม  ข้างนึงดันหน้าของเธอให้หยุดนิ่ง ..  พร้อมกับประคองใบหน้าเธอเอาไว้

ส่วนอีกมือหนึ่ง ..  ผมก็ไม่รู้ครับ  ว่าผมทำอะไรลงไป  (?)

คงเป็นเพราะอารมณ์ของผมล่ะมั่ง  มันควบคุมเอาไว้ไม่อยู่แล้ว  !

มืออีกข้างของผม  ตอนแรกๆ ก็แค่โอบรัดเอวบางของเธอให้แนบชิดติดร่างของผมธรรมดา   และเพื่อไม่ให้เธอหนีไปไหนเท่านั้น!!

แต่ตอนนี้  ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ผมกลายเป็น ‘ไอ้หื่นนนน  !?  O,.O

ผมใช้มือเลื่อนจากเอวของเธอ เลื่อนสูงขึ้น และลูบไล้ไปตามส่วนโค้งเว้าของเธอ   พร้อมกับ มือของผมที่กำลังจะสอดเข้าไปด้านในใต้กระโปรงของเธอ   (มินัมใส่เดรส เสื้อต่อกระโปรงติดกัน)

แต่  ..  

ปึกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

“  โอ้ยยยยยย  เจ็บโว้ยยยยย >< ;   เจ็บๆ นี่เธอ  !!  
ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย !?  “

ผมรู้สึกตัวอีกที  ก็ถูกแรงดันแรงๆ  ผลักให้ร่างผมชิดกำแพง  
 ดังปึก !  เลยหล่ะครับ  มันจุกๆ ยังไงไม่รู้ครับ 
แถมหัวของผมก็ไปกระแทะกับอิฐที่ยังสร้างค้างไว้  ..โอ้โห้

ผมรู้สึกตอนนี้ ..  ผมคือใครเนี่ยยย  ที่นี่ที่ไหนนนน   !? 

มันเจ็บจี้ดๆ ที่หัวจริงๆครับ   ยัยมินัมตัวแสบร้ายนักนะ 
เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้ไม่นึกเล๊ยยย  ว่าจะแรงเยอะแรงควายทึกขนาดนี้ 
ผมได้เเต่ต่อว่าเธอในใจเเละเเล้ว  ..

ตัวผมทรุดลงไปกองอยู่กับพื้นทันที  ..  

“ ฮะ ฮยองนิม !  O.O  ฉันขอโทดค่ะๆ   เจ็บมากมั้ยคะ  ว้ายย !?  “

“  เลือด ๆ ๆ ฮยองนิม ๆ  ที่หัวฮยองมีเลือดไหลออกมาด้วยย   >< 
ทำไงดีๆ “

“ อดทนไว้ก่อนนะค่ะ  เดี้ยวฉันจะรีบวิ่งไปตามคนแถวนี้ให้มาช่วย 
รอแปปนะค่ะ “

ฟึบบบ บบบ ! 

“ ฮยองนิม .. “

ผมใช้แรงเฮือกสุดท้ายรังแขนเธอไว้  ..  
ถึงเลือดจะไหลจนหมดตัว .. ร่างกายของผมจะดูไม่ได้ยังไง ก็ช่าง !

แต่ผมไม่อยาก .. อึก ..  อัก  ผมไม่อยาก  ให้เธอ .. จากผมไป

ไม่อยากให้เธอจากผมไปหาไอ้ชินนู   ได้โปรด อย่าไปนะ มินัม

..

“ ได้โปรด  .. “

และแล้วสติของผมก็เลื่อน ลอย  ..  ภาพตรงหน้าก็ดับวูบ  !  

แต่ผมก็ยังจำภาพสุดท้ายได้ดี  ..

‘ มินัม  ..  ผู้หญิงที่ผมยอมเจ็บตัวเพื่อเธอ ..  ตลกตัวเองซะจริง ‘

‘ ผมยอมทุกอย่าง  ..

“  เพื่อ เธอ . “


______________________________________________________________________________________


ชอบกันมั้ยค่ะ กับตอนนี้
ตอนหน้าจะเป็นยังไง คงต้องพูดเหมือนเดิม
^^  คลิ้กไปตอนต่อไปเลยค้า