ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Loving...Brother [Fic Sj yaoi ] KengHai ( HanHae )

    ลำดับตอนที่ #8 : Loving...brother [ CHAPTER 6 ] :: 100% + TalK

    • อัปเดตล่าสุด 2 ต.ค. 52


    CHAPTER 6
                “ กลับบ้านเรา น้องรออยู่ ยู้ฮูว์ ~ “ ฮยอกแจเดินร้องเพลงออกมาจากห้องน้ำ “ สบู่ยี่ห้อที่นายใช้มันหอมดีนะ “ ฮยอกแจยื่นแขนไปให้คิบอมดม “ ดมสิ”
                “ แขนมันไม่หอมหรอก มันต้องแก้ม ไหนๆๆหันแก้มมาสิ หอมจริงรึเปล่า “ ฮยอกแจหันแก้มไปทางคิบอม คิบอมค่อยฝังจมูกลงไปบนแก้มขาวเนียนก่อนจะสูดกลิ่นหอมๆจากแก้มฮยอกแจ “ อื้ม หอมจริงๆด้วยแล้ว อีกข้างนึงอ่ะ “ คิบอมชี้ไปที่แก้มอีกข้างที่ยังไม่ได้พิสูจน์ความหอม ฮยอกแจจึงหันแก้มอีกข้างมาให้พิสูจน์
                “เป็นไงมั่ง ^^ “ ฮยอกแจยิ้ม เมื่อเห็นคิบอมยกจมูกออกจากแก้มนุ่มนิ่มของตน
                “ ก็หอมดีนิ่ เอ๊ะ ฮยอกแจมีอะไรติดอยู่ที่ผมนายน่ะ เดี๋ยวชั้นเอาออกให้นะ อยู่นิ่งล่ะ “ คิบอมค่อยใช้มือหยิบออก
               
                “ คิบอม ผ.อ.... อ๊ะ !!! “ อึนเฮ รองประธานนักเรียน เปิดประตูขึ้นมาพอดี ก็ต้องตกใจเพราะหน้าของคิบอมและฮยอกแจอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซนต์จมูกก็จะชนกันอยู่แล้ว
                “ ทำไม ? ไม่เคาะประตู บอกกี่หนแล้ว มีอะไร.. “
                “ ผ.อ. เรียกให้ไปพบ “ อึนเฮ ยังคงอึ้งไม่หาย
                “ บอกพ่อว่า ชั้นไม่ว่างไปคุย ไปคุยกันที่บ้าน ออกไปได้แล้ว “ อึนเฮพยักหน้า ก่อนจะเดินออกไป
                “ ตายล่ะ คิบอมเป็นอะไรกับฮยอกแจ “ อึนเฮที่ยืนพิงประตูด้านนอกพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะรีบวิ่งออกไปทันที
                “ เอาชั้นกลับบ้านได้ยัง “ ฮยอกแจจิ้มแก้มคิบอมเบาๆ จึกๆ
                “ เอ้า..ไปสิ “ คิบอมคว้ากุญแจรถที่อยู่บนโต๊ะก่อนจะเดินนำฮยอกแจออกจากห้อง
                            ระหว่างทาง ฮยอกแจอธิบายทางกลับบ้านของตนให้คิบอมฟัง แข่งกับเสียงเพลงคลาสสิกที่เปิดคลอเบาๆ   ฮยอกแจจิ้มนู่นจิ้มนี่ตามรถไปทั่ว ซึ่งสร้างความรำคาณให้คนขับเป็นอย่างมาก
               
                “ นิ่!!! นั่งดีดีได้มั๊ย จิ้มนู่นจิ้มนี่อยู่นั่นแหละ รำคาณ “ คิบอมดุฮยอกแจ
                “ ขอจิ้มอีกอันเดียวแล้วจะอยู่นิ่งๆ “ ฮยอกแจกดปุ่มตรงกระจกมองหลัง  หลังคาที่เคยปิด ค่อยๆเลื่อนออกไป “ มันไปแล้ว ไปแล้ว.... ฮิฮิ “ ฮยอกแจหัวเราะน้อย ก่อนจะยืดตัวขึ้นรับลมที่ประทะหน้าตัวเอง
                “ นายทำอะไร...นั่งลงเดี๋ยวนี้ เดี๋ยวตก ฮยอกแจนั่ง!! “ คิบอมตกใจเมื่อฮยอกแจค่อยๆยืนขึ้นมือที่เคยจับเบาะเอาไว้ ค่อยๆปล่อยออก คิบอมกำลังคว้าข้อมือฮยอกแจให้นั่งลง แต่ฮยอกแจไวกว่าเลยกระโดดข้ามไปเบาะหลังแทน
                “ ฮิฮิ....ช่างชั้นเถอะน่า “ ฮยอกแจบอกปัดๆ ก่อนจะกางแขนออกรับลม
     
                            เอี๊ยด!!!  คิบอมเบรกรถกะทันหันทำให้จมูกของฮยอกแจแตะกับแก้มนุ่มนิ่มของคิบอม
     50%
     
                “ เอ่อ..คือ “ ฮยอกแจเกาหัวอย่างเขินๆ ก่อนจะนั่งลงที่เบาะหลัง ส่วนคิบอมก็ขับรถต่อไป ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
               
                ระหว่างทางกลับบ้าน ไม่มีแม้แต่เสียงพูดคุย เพราะฮยอกแจก็เอาแต่นั่งก้มหน้าอยู่เบาะหลัง ส่วนคิบอมก็ขับรถต่อไป จนในที่สุดฮยอกแจก็ต้องเปิดปากชวนคุยเพราะเค้ารู้สึกอึดอัดเต็มที
               
                “ นี่นาย...ใกล้จะถึงบ้านชั้นรึยัง “ ฮยอกแจปีนไปนั่งเบาะข้างคนขับ
     
                “ จะถึงปากซอยแล้ว “ คิบอมตอบออกไป โดยที่ไม่หันมามองฮยอกแจ คิบอมขับรถเข้าไปในซอยที่ฮยอกแจว่าก่อนจะ จอดรถที่หน้าบ้านของคนข้างๆ “ ถึงแล้ว ลงไปได้แล้ว “ คิบอมตอบ
     
                “ โห ! อะไรกัน พูดกันแค่นี้ก็ไม่หันมามอง “ ฮยอกแจพูดพลางปิดประตูรถอย่างแรง ก่อนจะแลบลิ้นใส่
     
                “ .... “ คิบอมไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่มีเพียงรอยยิ้มเท่านั้นที่ปรากฏขึ้นมา ก่อนจะขับรถออกไป
     
                “ น่ารักชะมัด เจ้าลิงตัวแสบ ~ “ คิบอมส่ายหัวเบาๆ ให้กับความซุกซนจนเกิดเรื่องของฮยอกแจ
     
     
    .................................
    .....................
    .............
     
     
                “ พี่ฮยอกแจกลับมาแล้วเหรอฮะ “ ดงเฮที่นั่งทำการบ้านอยู่ที่โต๊ะถามขึ้นมา
     
                “ อื้ม ....ดงเฮ พี่ขอโทษนะ ที่พี่ไม่มาตามที่นัดไว้ “ ฮยอกแจนั่งลงข้างน้องชายของเขาก่อนจะลูบหัวเบาๆ
     
                “ ไม่เป็นไรหรอกฮะ เรื่องจิ๊บจิ๊บ “ ดงเฮยิ้มให้พี่ชายของเขา ก่อนจะพูดต่อ “ พี่ฮะ...ผมหิวข้าวแล้ว ~ “ ดงเฮลูบท้องตัวเอง
     
                “ โอ้ ! ลืมไปเลยนะเนี่ย “ ฮยอกแจว่าพลางขยี้หัวน้องชายก่อนจะเดินเข้าครัวไป
     
     
     
    ..............................
     
    โฮกฮาก   ขอโทษแฟนฟิค LB ( Loving..brother )
    ทุกคนนะคะ ที่หายไปนานเนี่ย เนื่องจากต้องเอาคอมไปฟอร์แมต      
    เพราะวินโดว์มันรวน TT
    เลยต้องไปอาศัยชั่วโมงคอมที่รร.เอาพอเปิดฟิคเรื่องนี้ปั๊บ ><
    พอเห็น คห. บอกว่าให้รีบมาอัพ ไรเตอร์แทบร้องไห้ ไม่รู้จะไปอัพที่ไหน
    แค่ 2 วัน ที่ไม่มีคอมอยู่ไรเตอร์ก็จะบ้ากินอยู่แล้ว      
     
    แต่หลังจากนี้ไป ไรเตอร์ก็จะมานั่งอัพทุกวันเหมือนเดิมนะคะ ^^
    ขอบคุณแฟนฟิคที่น่ารักทุกคนนะคะที่คอมเม้นเป็นกำลังใจให้
     
    รักแฟนฟิคทุกคนนะคะ
     
    เจอกัน CHAPTER 7 จ้า
     
     fre nix                      
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×