ลำดับตอนที่ #8
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : บทที่ 3 ตอนที่ 1
บทที่ 3
หุบผาษัริย์
อนที่ 1
แสแยามบ่ายสาส่อ้อผืนทรายเวิ้ว้า ไอร้อนระอุยอแสเล่นล้อับเม็ทรายสีทอสุปลั่ บนถนนที่ทอไปยัหุบผาแห่ราัน รถโฟร์วีลสีำแล่นะบึไป้าหน้า้วยวามเร็วสู ่อนแล่นผ่านนัท่อเที่ยวลุ่มให่ไปอหน้าแ้มป์อศาสราารย์ริาร์ ไร์ ึ่ถูันเป็นเหวห้าม เพราะหัวหน้าะสำรวหายสาบสูไประหว่าารุ้น
ปาริมาเปิประูรถ้าวลมายืนบนพื้นทราย หุบผาษัริย์ในวันนี้ไม่เปลี่ยนไปาที่เธอเยเห็นมานั แสแแผร้อน ฝุ่นทรายละลุ้ นัท่อเที่ยวเินันวัไว่ มน์เสน่ห์แห่ไอยุป์ไม่เยืา แม้ระยะทาาไโรถึลัอร์ะไลแสนไล แ่ผู้นาทั่วโลไม่เยย่อท้อที่ะเินทามาเยี่ยมมและสัาระเหล่าวีรษัริย์แห่ลุ่มน้ำไนล์
หิสาววาามอไปรอบๆ อนเป็นเ็เธอามพ่อมาทำานที่นี่แทบทุวัน วิ่เล่นรอบแ้มป์ับราอิลเพื่อนัวโอย่าสนุสนาน หลายรั้ที่แอบลไปเล่นในสุสานนถูพ่อลโทษ แ่เ็นสอน็ไม่เยเ็หลาบ วามทรำในวัยเ็่าามนเธอไม่ิว่าะมีวันนี้ วันที่เธอเินทามาหุบผาษัริย์ แ่ไม่มีพ่อให้โผเ้าไปอให้หายิถึ
“พ่อา” เธอพึมพำเสียเศร้า แล้วรีบทำสีหน้าเป็นปิ เมื่อเพื่อนหนุ่มเินอ้อมรถมาหา
“รีบไปันเถอะ รนี้แแร เี๋ยวะไม่สบายนะ” เาับแนปาริมาพาออเิน แ่เธอฝืนัวไว้พลาเยหน้าถาม
“เวีหสิบห้าอยู่รไหนเหรอ”
“อยู่ทา้านโน้น”
ราอิลี้มือไปยัหลุมุ้นที่เห็นอยู่ไม่ไล ่อนส่ายหน้าอย่าอ่อนใ เมื่อเพื่อนสาวเินลิ่วๆ ไปยัุที่เาบอ โยไม่สนใเปลวแที่แผเปรี้ยอยู่เหนือศีรษะ
“ริๆ เลย” เาบ่นพึมพำแล้วเินามไป
ปาริมาหยุยืนหน้าสุสานหลว ปาทาเ้าเวีหสิบห้าไม่่าาสุสานอื่นๆ ในหุบผาษัริย์ ้านหน้าเล็แบแล้วทอยาวเ้าไปในภูเา ึ่อนนี้ถูปิ้วยเหล็ั้นอย่าแน่นหนา ถ้าเธอะลไป้าล่า้ออวาม่วยเหลือานที่เินามมา้าหลั เธอหันไปมอเพื่อนหนุ่มแล้วบอวาม้อารอนับเา
“แ้มอยาเ้าไป้าใน”
“เอาไว้เย็นๆ ีว่า อนนี้ร้อนเินไป แ้มไมุ่้นับอาาศในสุสาน เี๋ยวะเป็นลมเป็นแล้ไป” เาเอ่ย้วยน้ำเสียราบเรียบ แ่หนัแน่นพอที่ะทำให้หิสาวไม่ั้าน
“็ไ้่ะ” เธอพยัหน้าอย่าำยอม
“ไปันเถอะ”
ราอิลเินนำไปยัที่พั ปาริมาเินามไป ่อนหันลับมา เมื่อไ้ยินเสียประหลาัึ้น้านหลั
“เ้าันทรา...”
“ใร” เธอวาามอไปรอบๆ เสียนั้น่านุ่มนวลเหลือเิน มันเป็นเสียอใร ในเมื่อไม่มีนอื่นอยู่แถวนี้เลย นอาเธอและเพื่อนหนุ่ม
“มีอะไรเหรอแ้ม” ราอิลถาม เมื่อเห็นหิสาวเหลียวมอเลิ่ลั่เหมือนำลัหาอะไร
“แ้มไ้ยินเสียน่ะ” เธอหันมาอบ น้ำเสียทุ้มนุ่มนวลเ่นนี้ เหมือนเยไ้ยินมา่อน แ่นึไม่ออว่าที่ไหน
“หูฟาหรือเปล่า ผมไม่เห็นไ้ยินอะไรเลย” ราอิล่วยมอหา แ่ไม่พบใร เพราะพื้นที่บริเวนี้เป็นเหวห้าม นอาเาและทีมานไม่มีใรเ้ามาไ้
“สสัยแะร้อนเินไป แ้มเลยหูแว่วไปเอ เราไปันเถอะ” ปาริมาึแนเพื่อนหนุ่มออเิน แ่เาฝืนัวไว้แล้วึให้เธอหันลับมา
“ไหนูสิ” เาอัหลัมือับหน้าผาเธออย่าอ่อนโยน แล้วเอ่ย้วยวามเป็นห่ว “ัวรุมๆ นะ รีบเ้าไปหลบแในเ็นท์เถอะ”
ปาริมายอมให้เพื่อนหนุ่มพาไปยัที่พั แ่ไม่วายหันไปมอ้าหลัอีรั้้วยวามหวหา ‘เ้าันทรา’ วลีนีุ้้นหูเหลือเิน มันลอยมาาไหนันนะ หรือว่าเธอหูแว่วไปเอริๆ
~~~~~~~~~***~~~~~~~~~
***อ่าน ปาริมา ราินีไอยุป์ บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่าน ลิิรัลำน้ำไนล์ บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่าน เพลิเสน่หา มนราทะเลทราย บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่าน บันทึรัสุผืนทราย บับสมบูร์ไ้ที่เมพ***
***อ่านนิยายเรื่ออื่นๆ อมัลลิา ไ้ที่เมพ***
https://www.mebmarket.com/index.php?action=search_book&type=author_name&search=มัลลิา&page_no=1
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น