คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Just pray for love ตอนที่ 7
ถึันะไม่โนอาารย์เรียไปพบเพื่อัะแนนวามประพฤิ แ่็โนอาารย์หลายท่านทำท่าหมั่นเี้ยวใส่ที่ันันทำัวบ้าบอ ฝ่าฝืนโรเรียนเพื่อวามรัไร้สาระ แ่ที่หนัหนาว่านั้นือ ารประาศออมาโ้ๆ ว่าันเียนอวยพรให้ัวเอไ้บับิห์ ทำให้เพื่อนหลายนเริ่มแบนอย่าไร้เหุผล ัน้อแบหน้าหนัๆ ึ่เปี่ยมไป้วยวามรู้สึแย่เินทั่วโรเรียน
ันทำหน้าิ้วหน้าอลับหลัผู้นะเินออมาาห้อน้ำ้วยท่าทานัเล ฮึ่ย !!! อยาเะเ้าอี้หรือโ๊ะอาละวาริ ีวิปั่นป่วนเพราะไอ้ิห์ แถมหมอนั่นไม่อบไลน์ัน้วย
“ันอยาะับหน้าเามาแล้ว...ฮึ่บ ฮึบ ฮึบ !!!”
ันเหวี่ยหมั่อยลาอาาศเป็นัหวะสามรั้้อน
“ว...ว้าย”
“ไอ้หยา”
เสียร้อแปลประหลาไร้วามเป็นุลสรีอันหลัือันเอ
“เป็นอะไรรึเปล่าแหวนแหวน”
ยัยนี่โผล่มาาทิศไหนไม่รู้ เือบเอาหน้าสวยๆ มารับหมัันแล้วเียว ไม่ั้นราวนี้ไ้เ้าห้อปรออริแห ันรีบเ้าไป่วยพยุแหวนแหวนึ่เบนหน้าหลบหมัันนเือบสะุล้ม
“ม...ไม่เป็นไร้ะ”
“แหะๆ โทษทีนะ ันแ่โมโหนิหน่อย เลยเหวี่ยหมัไปมั่วๆ”
“ไม่เป็นไรริๆ ้ะ ันเินไม่ระวัเอแหละ”
โห แม่นี่็ยอมรับวามริะ้วย เิมา็เพิ่เยเอแหละ อยู่ีๆ เินเ้ามาหาหมั ถ้าไม่บ้า็้อสิไม่เ็มแน่ๆ แหวนแหวนทำหน้าเหมือนอยาะพูอะไรแล้ว็เียบ ันเลยเป็นฝ่ายวนุย่อน
“เธอำลัะไปไหนเหรอ”
“ันำลัะไปห้อน้ำน่ะ”
“อ่อ ันเพิ่ออมาเอ อย่าเ้าห้อในสุนะ มีนอึแน่ๆ อะ ลิ่นลอยมาเียว” ันโบมือพั
บรรยาาศรอบัวไม่ึเรีย รู้สึเป็นันเอ เหลือเื่อเลย อนแรนึว่าารอยู่ใล้าวโรเรียนะทำให้ันรู้สึอิาหล่อนะอี
เื่อมั้ยว่าปิถึะอยู่ห้อเียวันแ่เราสอนไม่เยทัันเลย เวลา้อประันหน้าหรือเินสวนทา ็มัะแ่พยัหน้าให้ันเล็น้อยามมารยาท ารไุ้ยับยัยนี่ใล้ๆ ยิ่รู้สึว่าผู้หินนี้ทั้สวยและเพอร์เฟ็ริๆ ท่อนแนสีน้ำาลแทนโผล่พ้นออนอเสื้อระทบับแสแ เหมือนเธอำลัแผ่ออร่าวามสวยแบบไม่หยุหย่อน
“แล้วเธอเป็นอะไรรึเปล่า้าวฟ่า”
“เย้ย ไม่เป็นไร ันไม่ไ้เป็นนอึนะ”
ถึารเ้าห้อน้ำะเป็นเรื่อธรรมาอมนุษย์ แ่ถ้าใรถ่ายหนัในโรเรียนแล้วถูเพื่อนับไ้ ะ้อถูล้อไปอีสามวัน ันทำมือเป็นรูปาบาทปิเสธเ็มที่ แหวนแหวนหัวเราะแบบุลสรี โยเอามือปิปาไม่ให้เห็นไรฟัน
“ันหมายถึเรื่อิห์น่ะ”
อ่อ...เรื่อเ้าายน้ำแ็น่ะเหรอ ันเป็นทอล์ออฟเอะสูลริๆ เพิ่เยัว่าาวโรเรียน็วันนี้แหละ
“โอ๊ย สำหรับันไม่ถืออะไรหรอ แ่โนหมอนั่นปิเสธเอ”
“ไหนๆ ็อบไปแล้ว น่าลอพยายามใหม่”
เฮ้ย ันไม่ไ้หมายวามว่าแบบนั้น และหน้าัน็ไม่หนาพอะไปามนที่เยปิเสธเราแล้วหรอนะ
“อ่าเหรอ แบบนั้นมั้ แหะๆ” ันรับำามน้ำี้เีย่อวามยาวสาววามยื
“อย่าิมานะ อย่าสนใพวนี้นินทาในห้อ้วยล่ะ”
“ันไม่สนใหรอ”
“้ะีแล้ว”
“อบุมานะแหวนแหวน”
“ไม่เป็นไร้ะ ันเห็นใเธอมาว่า”
นแบบแหวนแหวนไม่้อพึ่เทพเ้าแบมบู เธออาิว่าันิ๊อที่เื่อเรื่อปรัมปราที่ฟัปา่อปา วามใร่รู้ทำให้ันันปาอยาถามแหวนแหวน ึหันไประทบสายาับเธอแนวริั
“ม...มีอะไรเหรอ”
“แหวน เธอเื่อเรื่อเทพเ้า...เอ้ย เรื่อ้นไผ่หลัโรเรียนไหม”
แหวนแหวนใ้นิ้วับปลายมู ทำเสียเอื้ออารีะอบ “เอ...ะว่ายัไีล่ะ ถ้าเปรียบเป็นเปอร์เ็น์แล้ว อาะเื่อแ่ 40 ไม่เื่อ 60 ้ะ”
“เหรอ...”
“แ่อแบบนี้ไม่มีใรรู้หรอเนอะ ลอู็ไม่เสียหายนี่นา”
“นั่นสิเนอะ”
“้ะ อย่าิมาเลย ยัไ็ทำไปแล้ว ็ถือะว่าอพรีว่าไม่ไ้อเนอะ”
“นั่นสิ ็ไหนๆ อไปแล้ว ็ทำอะไรไม่ไ้อะเนอะ”
วูบหนึ่ันเือบเผลอบอวามริว่าไม่ไ้อบนายิห์อมหยิ่แม้แ่น้อย
“้ะอย่าิมานะ”
อนแรนึว่าแหวนแหวนะหยิ่ในวามสวยป๊อบปูล่า นมอเพื่อนร่วมห้อเป็นแ่เบ๊อเธอ แ่เปล่าเลย แหวนแหวนอมยิ้มให้ำลัใแล้วเินลบันไเ้าห้อน้ำ เธอือนสวยทั้ภายในและภายนออริ นิสัยอ่อนหวานแบบนี้ไม่แปลเลยที่ะมีนอบเธอเยอะ
ันเป็นแฟนลับแหวนแหวน้วยีมั้ยน้า...
โปริามอน่อไป
ความคิดเห็น