คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เพื่อนของชิค_1/2
หลังจากวันที่พาชิคไปเลี้ยงข้าวกับขนม เยนก็ยังไม่มีโอกาสได้คุยกับหญิงสาวอีกเลย เรียกว่าหาโอกาสที่จะคุยกันไม่ได้มากกว่า เรื่องในคืนนั้นที่เขาเมากับอีกฝ่ายยังคงติดอยู่ในใจของเขา เยนไม่เชื่อชิคเลยสักนิด ที่บอกว่าคืนนั้นแค่พาเขาไปห้องพักแล้วก็กลับ เขาค่อนข้างแน่ใจว่าคืนนั้นมันไม่ได้จบแค่พาไปส่ง และแน่ใจว่าคืนนั้นก็คงจะเป็นรุ่นน้องคนนี้ที่โดนเขากระทำ แต่เขาไม่มีหลักฐาน พยานอะไรเลย
ทว่าการวางตัวของอีกฝ่ายกลับทำให้เขารู้สึกประหลาด เขารู้ว่าอีกฝ่ายแอบชอบเขาอยู่ โดยปกติผู้หญิงที่เขาเจอ ถ้าถูกใจในตัวเขาแล้วเขามีความสัมพันธ์ด้วยแค่ครั้งเดียว ผู้หญิงพวกนี้จะเกาะติดแจแต่กับชิคเธอก็ยังคงวางตัวห่างเหิน ทักทายกันตามปกติไม่ได้มีท่าทางอยากเข้าใกล้ กลายเป็นตีตัวออกหากเสียด้วยซ้ำ
ยิ่งเรื่องในวันนั้นที่อีกฝ่ายพยายามช่วยเขาออกจากสถานการณ์ที่จะพาให้หัวใจของเขามืดลง เขาก็ยิ่งนึกเอ็นดูอีกฝ่ายมากขึ้น ถึงบุคลิกจะดูเป็นคนเฟียส นิสัยดูซนๆ แต่จริงๆ ก็เป็นคนที่ใส่ใจคนน่าดูทีเดียว
โดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าตัวเองเผลอมองคนตัวเล็กที่ตั้งใจทำงานหลายครั้งอย่างไม่ได้ตั้งใจ และทุกครั้งที่มอง เขาก็จะมองจนอีกฝ่ายขยับและมองมาที่เขา แต่เขาก็หลบสายตาคู่นั้นได้อย่างแนบเนียน ต่างฝ่ายต่างก็แอบมองกันด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกันไป
ทางด้านชิคที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามีรุ่นพี่กำลังเอ็นดูเธออีกคน ก็กำลังเร่งงานให้กับเรืออย่างสุดความสามารถ เพราะลูกค้าที่ช่างขยันเปลี่ยนบรีฟจนพวกเธอต้องหัวหมุน สงสารก็เรือที่ต้องพยายามควบคุมลมหายใจเพื่อลดอารมณ์อยู่หลายครั้ง
ช่วงนี้เธอไม่ได้สนใจเยนเท่าไหร่ ทักทายและพูดคุยกันเหมือนปกติ เธอไม่รู้ว่าเขาจะรู้หรือจำอะไรในคืนนั้นได้บ้างไหม แต่เธอก็พยายามจะไม่เก็บมาคิดใส่ใจแล้ว แม้เธอจะเป็นเด็กต่างจังหวัด แต่ก็ไม่ได้คิดว่าเรื่องความสัมพันธ์ทางกายเป็นเรื่องผิด มนุษย์เกิดมาก็ต้องมีประสบการณ์แบบนี้ทั้งนั้นเป็นเรื่องธรรมชาติ ต่อให้ไม่ใช่เยนในคืนนั้น ในอนาคตเธอก็อาจจะมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นอยู่ดี เธอพยายามคิดเช่นนั้นและลืมๆ มันไป ยังไงมันก็ผ่านไปแล้ว
พอคิดว่าจนป่านนี้เธอยังไม่มีแฟนเลยสักคนในขณะที่เพื่อนๆ ของเธอเริ่มคบหา ไปเที่ยวกับคนรัก บ้างก็แต่งงานแล้ว บ้างก็เริ่มมีลูกตัวเล็กๆ น่าเอ็นดูยิ่งทำให้ใจห่อเหี่ยว นี่เธอแอบชอบเยนมานานมาก นานจนเธอไม่ได้มองคนอื่นเลย แม้จะรู้ว่าหัวใจของเยนเองก็รอใครบางคนอยู่ แต่เธอก็ยังยินดีที่จะมองเขาไกลๆ หากถามตรงๆ ว่าเจ็บไหมที่เห็นเขามองคนอื่น เธอต้องตอบว่าเจ็บอยู่แล้ว แต่การที่เธอไม่เคยสนิทกับเยน มันอาจจะทำให้เธอเจ็บน้อยกว่าที่เยนกำลังเจอ
หรือเปล่านะ...
จนถึงตอนนี้เธอก็ไม่ได้มองคนอื่น ไม่ได้คาดหวังให้เยนเข้ามาหาเลยสักนิด และไม่ได้ปิดใจเสียทีเดียว แต่ก็ยังคงโสดสนิทชนิดที่ว่าเตรียมตัวเก็บเงินอยู่บ้านพักคนชราตอนเกษียณได้เลย
ถ้ามีใครสักคนมาแบ่งปันเรื่องราวทั้งดีร้ายในชีวิตบ้างก็ดีนะ...
“ชิค เหม่ออะไร เช็คอันนี้ให้พี่ด้วย ขอด่วนที่สุดนะ” เรือที่เดินเอาเอกสารมาให้ลูกมืออันดับที่หนึ่งที่กำลังเหม่อด้วยสีหน้าสงสัย กลัวว่าลูกน้องจะป่วยเพราะทำงานหนักหรือเปล่า
“ด่วนทุกอันเลยนะพี่เรือ”
เห้อ... คงต้องก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไปสินะ
... ... ...
หลังจากผ่านเรื่องต่างๆ การทำงานก็กลับสู่สภาวะปกติ การประชุมของแผนกก็เริ่มต้นขึ้นอย่างเคร่งเครียดเนื่องจาก น้ำริน หัวหน้าแผนกที่มีระดับสูงที่สุดและมีหน้าที่คอยดูแลแจกจ่ายงานเป็นคนที่ค่อนข้างจริงจังกับการทำงาน การประชุมเลยเป็นไปอย่างกดดันแต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี
“คุยเรื่องเครียดๆ จบแล้ว เจ้มีเรื่องดีๆ จะมาบอก” น้ำรินหรือเจ้รินของทุกคนพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเป็นกันเองมากขึ้น
ทุกคนต่างผ่อนคลายและสนใจในเรื่องที่น้ำรินกำลังจะบอกอย่างมาก ทุกคนภาวนาถึงโบนัสที่มากขึ้น เพราะปีที่ผ่านมาแผนกของพวกเธอขายและปิดงานได้มากที่สุด แต่ละโปรเจ็คก็ไม่ใช่น้อยๆ การทำงานในบริษัทแม้จะเป็นในแผนกเดียวกันก็ต้องแข่งขัน ยิ่งเป็นคนละแผนกที่มีหน้าที่ทับซ้อนยิ่งต้องแข่งขันกันให้มาก น้ำรินเองก็เป็นคนเก่งที่พาให้พวกเธอขึ้นมาจุดที่สูงขึ้นทุกปี
สไลด์ของน้ำรินขึ้นเป็นชาร์ตเพอร์ฟอร์แมนซ์ของบริษัท แผนกของพวกเธอขึ้นไปอยู่อันดับที่สองรองจากอาร์แอนด์ดีแผนกเดียว เห็นแค่นี้ทุกคนต่างก็ยกยิ้มดีใจกันถ้วนหน้า สมแล้วที่น้ำรินเคี่ยวเข็ญให้พวกเธอตั้งใจทำงาน
“ปีนี้แซงโปรดักชั่นหรอเนี่ย เอาเรื่องอยู่น้า” ลดารุ่นพี่ที่ร่วมงานแต่อยู่คนละทีมพูดด้วยความพอใจ เป็นน้ำรินที่ดูภาคภูมิใจที่สุด
“แบบนี้โบนัสก็ต้องเยอะกว่าทุกปีด้วยใช่ไหมเจ้” แซนดี้ตาเป็นประกายไม่ต่างจากคนอื่น
“เคพีไอขึ้นทุกคนแหละ ขึ้นทั้งเงินเดือนทั้งโบนัสเลยจ้า”
เสียงเฮ้หัวเราะดังลั่นห้องประชุมของแผนก บางคนก็กำลังวาดฝันว่าจะเอาเงินไปทำอะไรต่อดี บางคนก็คุยวางแผนไปเที่ยวกันอย่างสนุกสนาน
“ยินดีกับพวกแกทุกคนด้วย ฉันภูมิใจในตัวพวกแกมาก ส่วนเลี้ยงฉลอง รอให้ครีเอทีฟสัมภาษณ์รอบนี้แล้วได้เด็กใหม่ก็ไปมันทีเดียวเลย ตกลงไหม” ไม่มีใครกล้าปฏิเสธ ขอแค่น้ำรินเลี้ยงก็การันตีว่าต้องจัดหนักจัดเต็มอยู่แล้ว ต่อให้นานแค่ไหนทุกคนก็รอได้
“ส่วนทีมที่ทำงานได้ดีที่สุด สำหรับเจ้ ต้องปรบมือให้เยนนะ ลูกน้องมีแค่สองคนแต่รับงานผ่านเออีได้ทั้งสองทีมไม่มีตกหล่น ปรบมือสิคะ” ทุกคนปรบมือให้กับชายหนุ่ม ส่วนคนที่โดนชื่นชมก็ตบบ่าลูกน้องสองคนเหมือนยกความดีความชอบให้ ที่ทนมือทนเท้าเขามาได้ขนาดนี้ “เรือกับข้าวฟ่าง พวกมึงก็ไม่ต้องน้อยใจรู้ไหม เก่งมากทุกคน”
“เอาล่ะ เดี๋ยวเจ้จะส่งรายละเอียดให้ในอีเมลทุกคน ทั้งงาน ทั้งปาร์ตี้ โอเคนะ แยกย้ายได้”
... ... ...
เปลี่ยนชื่อเรื่องนะคะ คอมเมนต์ = กำลังใจ
.
พูดคุย ติดตามที่ twitter @yuehan_691
ความคิดเห็น