จอมมารที่รักโปรดกักขังข้าไว้นานๆ #ผู้กล้าภัยสังคม

ลำดับตอนที่ #8 : ปาร์ตี้ผู้กล้า

บทที่ 9

เมื่อผู้กล้ารู้ตัวว่าพูดอะไรออกไปเขาก็รีบปรับคำ

"คือข้าคิดว่าปล่อยข้าทิ้งไว้แบบนี้ดีกว่าน่ะ"

ใครบางคนในกลุ่มร้องถามกลับมา

"ทำไมล่ะผู้กล้า พวกเรามาที่นี่เพื่อช่วยเจ้าออกไปนะ"

"เอ่อ..." ครานี้ตื่นเต็มตาผู้กล้าเลยจำได้แล้วว่าเสียงที่ได้ยินนี้คือใคร

เด็กหนุ่ม (?) หน้าตาน่ารัก ทั้งยังมีหูฟูๆอยู่บนผมสีน้ำตาลนุ่มนิ่มคนนี้ก็คือ

"ฟิลิป" เด็กคนนี้เป็นมนุษย์สัตว์ที่ติดตามมาในกลุ่มผู้กล้า แถมยังติดเขามากๆ ด้วย

ในตอนที่เขาเรียกชื่อไป เจ้าตัวก็รับคำและส่งเสียงร่าเริงตอบมาทันที

"ฮือ ผู้กล้า กลับไปกับเราเถอะ" ดวงตาอัลมอนต์มีน้ำตาคลอออกมาเล็กน้อย แก้มนิดจมูกหน่อย ทั้งยังดูดีในชุดเด็กผู้หญิง ปลุกความหมี (?) ในใจคนมองทั้งหญิงและชาย 

"ฟิลิป ข้าไม่เป็นไร" มันไม่ได้ผลกับผู้กล้าที่คนในใจอยู่แล้ว แต่ผู้กล้าก็ต้องมากลุ้มใจกับการปัดเป่าหนอนแมลงที่มาตอมคนที่เสมือนน้องชายคนนี้แทน

ฟิลิปก้มหน้างุด

"แต่ว่า ข้าเป็นห่วงท่าน"

ผู้กล้าตื้นตันใจ กลุ่มผู้กล้าเป็นครอบครัวของเขา แต่เขาก็ไม่ต้องการให้กลุ่มมาเสี่ยงอันตรายกับเขาไม่เป็นไรกับมันจริงๆ

แต่จะบอกออกไปจริงๆก็ไม่ได้ เขาคิดว่าคงไม่มีใรเชื่อเรื่องนี้ 

"ข้าไม่เป็นไรจริงๆ พวกเจ้ากลับไปเถอะ" ผู้กล้าเอ่ยปลอบใจน้องชายตัวน้อยไป ทั้งยังเป็นห่วงต่อความปลอดภัยทั้งกลุ่ม "ตรงนี้ข้าจัดการได้ พวกเจ้าต้องรีบกลับไปก่อนที่จอมมารจะมา"

"ผู้กล้า..."

เขาคำนวนแล้วว่าฟิลิปมีนิสัยเชื่อฟังเขามาก แม้ไม่เต็มใจแต่ต้องยอมกลับไปแน่ๆ 

มันคงไม่ง่ายเท่า...

"ไม่! ผู้กล้า กลับไปกับเราเถอะ!"

"..เอริน่า"

คนนี้ไม่ง่ายจริงๆ

เอริน่าคือนักดาบมือดีในกลุ่มเขา ทั้งยังเป็นบุตรีของขุนนางยศเคานต์ เธอมีผมยาวสีดำที่มัดรวบเป็นหางม้า ดวงตาสีไพลินสงบนิ่ง ผิวขาวและปากแดงกระจับ รูปลักษณ์ทั้งหมดให้ความรู้สึกราวกับรูปสลักประดับวิหารที่งดงามตรึงใจและสบายใจเวลาอยู่ด้วย เป็นเพื่อนและพี่สาวที่ดีคนหนึ่ง

ตั้งแต่เธอมาเธอแค่มองเขานิ่งๆแต่ก็แฝงด้วยความเป็นห่วงอยู่มาก

ผู้กล้าลอบถอนหายใจและตอบออกไป

"ข้ายังกลับไม่ได้"

"ทำไมล่ะผู้กล้า?"

"ข้า..." ถ้าเขาบอกออกไปตรงๆว่าชอบจอมมารจะโดนทั้งกลุ่มหามออกไปอย่างไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรอีกน่ะสิ คงคิดว่าเขาโดยมนต์เสน่ห์จอมมารจนหลอนไปแล้วแน่ๆ กลับไปก็คงต้องโดนขังไว้ในโบถส์พรมน้ำมนต์เช้าเย็นจนเลิกเพ้อ ซึ่งเขาไม่เอาด้วย!

"ไม่ต้องห่วงผู้กล้า วงเวทหกชั้นอาจใช้เวลานานแต่ข้าทำได้ในพริบตา อ่า อาจจะมากกว่านั้นนิดหน่อยแต่มันทันแน่!" ครานี้เป็นหญิงสาวด้านข้างที่กล่าวออกมา จอมเวทในกลุ่มนั่นเอง

"โรส"

สาวผมแดงหยักโศกพร้อมกับดวงตากลมโตสีเขียวมรกตนี้คือนักเรียนจอมเวทอัจฉริยะแห่งหอคอยเวทย์มนต์และว่าที่มหาจอมเวทคนต่อไปด้วย เธอจริงจังและเต็มล้นด้วยพลังมากมาย ออกกลุ่มผู้กล้ามาเพื่อเรียนรู้โลกภายนอก (แม้ความจริงก็คือเจ้าของหอคอยคนปัจจุบันเห็นเธอหมกมุ่นกับงานจนจะแต่งกันมันอยู่แล้วเลยเตะเธอออกมาเที่ยวข้างนอกบ้างก็เถอะ)

แต่คบกันมาตลอดการเดินทาง ตอนนี้เธอก็เป็นเพื่อนที่ดี เพราะเป็นเพื่อนที่ดี ความเป็นห่วงของเธอจึงไม่ใช่เล่นๆ ตอนนี้เธอกำลังทุ่มเทใจปลดล็อกวงเวทกักขังช่วยเขาอยู่ ดูจากความเชี่ยวชาญของโรสแล้ววงเวทต้องถูกปลดล็อกเร็วๆนี้แน่!

ผู้กล้ากรีดร้องไร้เสียง

อ๊า ไม่นะ อย่าแก้มัน 

เขากำลังคิดหาทางลงอย่างไม่เสียภาพลักษณ์อยู่

"ใจเย็นก่อน โรส เรามาคุยกันดีๆก่อน การปลดล็อกวงเวทหกชั้นใช้เวลามากนะ! เจ้าได้เผื่อพลังไว้ในส่วนเวทเคลื่อนย้ายรึยัง!?"

"เรามาช่วยเจ้า! เจ้าก็ต้องมาก่อนเสมออเล็กซ์!"

"..." แสดงว่าไม่สินะ ให้ตายเถอะ เขารู้ว่าคนในกลุ่มเป็นห่วงเขาแต่มันไม่เป็นไรจริงๆ เขาสบายมากนะ!

แม้จะบอกให้โรสใจเย็นลงคุยกับเขาดีๆแต่ประสิทธิภาพการปลดวงเวทก็ไม่ลดลงเลย

ผู้กล้าเลิ่กลั่กคิดหาคำพูดกล่อมกลุ่มตัวเองอย่างจริงจัง

"คือว่า ไม่ต้องห่วงข้ามากก็ได้ คือข้า..."

อ๊าก เอาไงดีเนี่ย!

ระหว่างนั้นเองเอริน่าก็พูดออกมา

"ตอนเราบอกว่าจะมาช่วยเจ้า โนอาเองก็มาด้วยนะ"

"เอ๋ โนอา มาด้วยเหรอ?" อันนี้ผู้กล้าแปลกใจจริงๆ นักธนูของกลุ่มเขาเป็นคนถือตัวอย่างมาก แถมเอาจริงๆพวกเขาไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่

"ใช่ เขาอยู่ตรงนั้น" เธอชี้นิ้วออกไปหน้ากำแพงประตู สุดปลายที่นิ้วชี้ไปถึงตรงนั้นมีเอลฟ์หนุ่มผมยาวสีบลอนด์ผู้เป็นนักธนูของกลุ่มเฝ้าปากทางอยู่ 

"..." ดวงตาสีเงินเรียวยาวนั้นเหลือบตามามองดูผู้กล้าเล็กน้อย เขาไม่พูดอะไรแค่มองนิ่งๆ

"..." ผู้กล้า

อา ที่บอกว่าไม่ถูกกัน ก็ไม่เชิงไม่ถูกกันแต่ฝ่ายนั้นชอบเขม็งเขาตลอดต่างหาก อย่างเช่น ตอนนี้...

ครืนนนนน

เมื่อเอลฟ์หนุ่มเห็นผู้กล้ามองมาก็ส่งรังสีอำมหิตตอบสายตาไปทันที 

"..." เอ่อ

"หึ"  พอส่งสายตาอาฆาตเสร็จเจ้าตัวก็หันกลับไปมองปากทางดังเดิมไม่สนผู้กล้าอีก

ผู้กล้าครุ่นคิด นั่นคงกำลังด่าว่านี่เป็นความผิดของเขาที่ทำให้ตัวเองต้องมาด้วยสินะ อ้อ ฤทธิ์ธนูนั่นสิที่ทำลายกำแพงห้องขังมา หมอนี่ไม่พังประตูแต่พังกำแพงอึกทึกดีจริงๆ เขาไม่รู้คิดอะไรอยู่เพราะหมอนี่มักชอบเย็นชาไม่สุงสิงใครแถมติดนิสัยนักซุ่มโจมตี ถ้าไม่มีใครถามก็เงียบสนิทปาก

ถึงแบบนั้นโนอาก็เป็นคนเก่งคนหนึ่งในกลุ่มผู้กล้า แม้ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่แต่ก็คบหาเป็นเพื่อนกันแล้ว อีกฝ่ายคงคิดว่าแม้ผู้กล้าจะทำเรื่องแค่ไหน พอตนเองหลวมตัวเป็นเพื่อนกันไปแล้วก็ต้องอยู่กันต่อไปล่ะมั้ง

แต่ได้โปรดพอเถอะทุกคนตัวเขาอยากอยู่ที่นี่!

"ทุกคน ข้าไม่เป็นไร พวกเจ้ากลับไปเถอะ จอมมารเก่งมากนะ เขามักจะมาตรวจดูข้า นี่ก็นานแล้วอาจใกล้เวลาแล้ว พวกเจ้าต้องรีบไปก่อนเขาจะมา" ปล่อยข้าให้อยู่ที่นี่เถอะ!!!

"..." โนอาไม่พูดอะไร แต่เขาทำท่าเฉยเมยและมองออกไปด้านนอก

ส่วนคนอื่น

ฟิลิป "ไม่! ถ้าเขามาข้าก็จะสู้ตาย!"

เอริน่า "ใช่ เราจะสู้เพื่อเจ้า"

โรส "ข้าจะไม่ยอมให้จอมมารชั่วร้ายนั่นทรมานท่านแน่ๆ!"

ทรมานบ้าอะไร นี่มันความสุขข้าเลยนะ!

อ๊าก ไม่ไหวแล้ว!

ระบบ [...] มันเริ่มแล้วสินะ

ผู้กล้าการแสดง เทคที่1

ผู้กล้าเริ่มแสดงสีหน้าเจ็บปวดรวดร้าวออกมา

"พวกเจ้าต้องรีบกลับไป"

ผู้กล้าแสดงดีมาก น่าเสียดายที่คำพูดประโยคนี้โดนปัดตกไปด้วยคำค้านของนักดาบทีมที่นักแน่นกว่า

"พวกเราจะไปโดยต้องมีท่าน!" 

ผู้กล้า : อัก!

โดนดาเมจมิตรภาพโจมตีไปเลือดลบสิบ

แต่เขาก็กลับมาฝืนสู้อีกครั้ง

"ข้าไม่เป็นไร ถึงแม้จอมมารจะทรมานข้าเจียนตายหรือฝืนใจบังคับข้ายังไงข้าก็ทนได้"

(¬_¬) ...

กล้ามาก กล้ามากๆ

ผู้กล้าที่ทำอะไรก็ช่างเป็นภัยสังคมไปซะหมดบอกออกมาว่าฝืนทนเนี่ยนะ!? มองจากระบบหลักลงมายังรู้ว่าการแสดง หมดคำบรรยายสำหรับเรื่องนี้จริงๆ 

ระบบเริ่มปลง เริ่มจกป๊อปคอร์น*เปรียบเปรย* ชมฉากต่อไป

...

สถานการณ์ตอนนี้ ชีวิตสู้กลับผู้กล้า ฟิลิปน้องชายตัวน้อยเริ่มร้องไห้แล้ว

"ผู้กล้าาาาา ฮืออออ"

"เอ่อ ฟิลิป ใจเย็นก่อน"

"พวกเราจะใจเย็นได้ยังไงกัน ถ้าเราไป ท่านต้องทนอยู่ที่นี่ต่อนะ! เราจะปล่อยท่านไว้และหนีกลับไปได้เช่นไร!"

จอมเวทในกลุ่มเองก็ร่วมด้วย เธอยื่นขำขาดออกมา

"ใช่! ท่านอยู่ พวกเราอยู่ พวกเราไป ท่านต้องไป!"

ผู้กล้า : พะงาบๆ =[]= ...

อ๊าก ลบสิบบบบ×2  อ๊าก ช่วยด้วยยย

ผู้กล้าคร่ำครวญ

ฝั่งตรงข้ามหงายการ์ดมิตรภาพฟอร์เอฟเวอร์ออกมา การ์ดนี้ช่างเจิดจ้าซะเหลือเกินแถบเลือดเขาลบสามสิบไปแล้ว

ระบบจกป๊อปคอร์นเมามัน ถึงทั้งโลกไม่เห็นแต่ระบบรู้ระบบเห็น เริ่มสนุกเข้าจริงๆ

ผู้กล้าที่สู้ชีวิตแต่ชีวิตสู้กลับทำให้เขาถูกบีบให้ตันทุกทางแล้ว!

เอาไงต่ออเล็กซ์!

อเล็กซ์ : ไม่ได้การแล้ว! (｀Д´)/ ! ข้าต้องใช้ท่าไม้ตาย! 

ระบบตามติดอยู่หน้าจอเตรียมดูหนังโรงใหญ่ ผู้กล้าตัดสินใจงัดท่าไม้ตายปรายเซียนมาใช้แล้ว

ผู้กล้าการแสดงเทคที่2

ผู้กล้าหงายการ์ดก้นหีบ พูดประโยคพระเอกออกมาหน้าขึ้นด้วยสีหน้ามาดมั่น

 "ข้าไม่มีปัญหาสำหรับการอยู่ที่นี่ เพราะจอมมารเป็นเป้าหมายให้ข้าต้องจัดการ"

ผู้กล้า :ใช่ ข้าต้องจัดการรวบหัวรวบหางจอมมารและกล่อมให้อีกฝ่ายตกลงปลงใจกับเขาอย่างเนียนๆให้ได้! /(｀ﾛ´)/

อ๊ากกกกกก

ผู้กล้าพูดต่อไปอีก

"สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับข้าตอนนี้คือพวกเจ้า พวกเจ้าต้องปลอดภัยกลับไป ยังมีพวกชาวเมืองที่ต้องพึ่งพวกเจ้าอยู่นะ ข้าจะเสียสละตัวเองถ่วงรั้งจอมมารไว้ที่นี่เอง!"

"อึก ผู้กล้า"

พอได้ฟังประโยคนี้ไป บางคนปิดปากตกใจและทำสีหน้าทราบซึ้งออกมาแล้ว

"ผู้กล้าท่านช่างยึดมั่นในหน้าที่จริงๆ"

ผู้กล้า : วะ ฮะ ฮ่าาาาา แน่นอนสิ (｀▽´) จอมมารที่รักของข้าน่ารักมากจนข้าต้องยึดไว้แน่นๆ!

"แต่ว่า.." แต่ยังมีคนที่ทำใจลำบากเล็กน้อย เอริน่ารู้สึกว่ามีตรงไหนสักตรงที่ไม่ถูกต้อง

ผู้กล้าไม่ให้พี่สาวผู้ฉลาดเฉลียวคนนี้คิดได้นาน เขาจัดชุดใหญ่ส่งไป เล่นใหญ่แบบไฟกระพริบ!

 "เอริน่า หากเจ้าเชื่อใจในตัวข้า ก็จงเชื่อว่าข้าจะปราบจอมมารได้"

"ข้า..." เอริน่าโดนไฟชุดใหญ่สาดประพริบจนตาพร่า สมองเริ่มมึนเบลอตามไปแล้ว

ตอนนี้เองนักเวทในกลุ่มก็เถียงกลับมา

"แต่ว่าเราเป็นกลุ่มผู้กล้า เราควรสู้ร่วมกันไม่ใช่เหรอ?!"

ผู้กล้า : ดาเมจลบสิบ อัก! แถบเลือดลดสี่สิบแล้ว อ๊ากกกก

ผู้กล้าตั้งสติและสูดหายใจ เขาหลับตาลงกลั่นกรองคำจากในใจออกมา

"นั่นก็ใช่ แต่ว่า..." 

มันมีความรู้สึกบางอย่างตีตื้นขึ้นมาบนอก สิ่งที่เขาอยากพูดมาโดยตลอด

"แต่จอมมารเป็นลิขิตของข้า!"

เป็นคู่ในพรมลิขิตของข้า! 

จอมเวทสาวชะงักไป เธอสับสนอย่างมาก

"น...นี่"

ผู้กล้ายังคงมาดมั่น

"นี่เป็นศึกของข้ากับเขา!"

ใช่ เป็นเรื่องของเราไงล่ะ!  

ทุกคนเริ่มคล้อยตามเล็กๆ แต่ก็ยังมีบางคนมีสติกลับมาเล็กน้อย เอริน่าถามออกมาอีก

"ข้าเชื่อใจในตัวผู้กล้าแน่นอนอยู่แล้ว แต่..."

แต่อะไรกัน ผู้กล้าไฟกระพริบ×2 ออกตัวกดดันต่อไปทันที

"ได้โปรดเถอะทุกคน เพื่อให้ข้าได้วางใจ เพื่อให้ทุกคนปลอดภัยจากภัยร้าย พวกเจ้าต้องกลับไป ไปอยู่ปกป้องชาวเมืองและจงเชื่อมั่นในตัวข้า ข้าจะนำพาสันติสุขออกไปในเร็ววันนี้แน่ๆ!"

ระบบ : [...] หัวจะปวด เล่นใหญ่จริงจริ๊ง

"ผู้กล้า" คนในกลุ่มผู้กล้าทั้งสามคนมองตอบมาด้วยสีหน้าทราบซึ้ง

ระบบ : [...] เอาจริงดิ? เชื่อง่ายเกินไปแล้วมั้ง!? ให้ตายสิผู้กล้า ระบบรู้สึกเหมือนหัวจะปวด×2

ผู้กล้า : หึ หึ หึ เอาล่ะ มีทางจบได้แล้ว! ได้เวลาปิดม่านแสดง ฮ่าาาา Ψ(｀▽´)Ψ

ระบบ : [...] 

...

เมื่อจอมมารล่วงรู้ว่าห้วงฝันของผู้กล้าหลุดลอยไป เขาก็รู้ได้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นในห้องใต้ดิน

มีคนบุกรุกปราสาทจอมมารมาช่วยผู้กล้าแล้ว!

ตอนขังผู้กล้าไว้เขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้เลยสักนิด แต่ตอนนี้มันเกิดขึ้นแล้ว

สิ่งแรกที่จอมมารทำคือละทิ้งกิจการทุกอย่างลงและรีบใช้พลังเวทวาร์ปตรงไปที่คุกใต้ดินทันที

พรึบ

ตอนมาถึงเขาก็เจอกับเอลฟ์ตนนึงที่เฝ้าอยู่หน้ารูโหว่บนกำแพงคุก จอมมารไม่ได้เข้าโจมตีเอลฟ์ตนนั้นเขาแค่พินิจดูอีกฝ่าย จำได้ว่านี่เป็นหนึ่งในกลุ่มผู้กล้า

เป็นเพื่อนของอเล็กซ์

"..." ดวงตาสีเงินคู่นั้นจับจ้องมาจอมมาร ไม่ขัดขืนและไม่หลีกหนีออกจากกำแพงด้านหน้า เมื่อจอมมารเดินประชิดเข้ามาใกล้ อีกฝ่ายก็ไม่มีท่าทีจะถอยหนี

ตอนนั้นเมทิสก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังลอดออกมาจากช่องกำแพง

"ข้าไม่เป็นไร ถึงแม้จอมมารจะทรมานข้าเจียนตายหรือฝืนใจบังคับข้ายังไงข้าก็ทนได้"

หือ?

 "ข้าไม่มีปัญหาสำหรับการอยู่ที่นี่ เพราะจอมมารเป็นเป้าหมายให้ข้าต้องจัดการ"

"..." 

"สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับข้าตอนนี้คือพวกเจ้า พวกเจ้าต้องปลอดภัยกลับไป ยังมีพวกชาวเมืองที่ต้องพึ่งพวกเจ้าอยู่นะ ข้าจะเสียสละตัวเองถ่วงรั้งจอมมารไว้ที่นี่เอง!"

เสียสละตัวเองงั้นเหรอ

...

"เจ้าจะไม่เป็นไรจริงๆเหรอ" เอริน่าถามย้ำอีกครั้ง

ผู้กล้าเมื่อเห็นว่าทุกคนคล้อยตามแล้วก็รีบแสดงต่อทันที

"อืม ไม่ต้องห่วงนะ เมื่อถึงเวลาข้าจะกลับไปเอง  พวกเจ้ารีบไปเถอะ"

เอริน่ายังคงเป็นห่วงอยู่นิดหน่อย

"ถึงแม้เจ้าจะฝืนใจน่ะเหรอ?"

"ข้าสบายดี ปลอดภัยทุกอย่าง จอมมารให้ข้าทำอะไรข้าทำทั้งนั้น"

แว่วเสียงใครบางคนดังลอดหน้าประตูออกมา

"อย่างงั้นเหรอ?"

เอ๊ะ? จอมมาร!?

Talk : ครั้งนี้จอมมารตีนเบา หูหมาตำรวจแค่ไหนก็ช่วยไม่ได้ 55555555

บรรยากาศตี้นี้ก็เหมือนผู้กล้าเป็นลูกที่กำลังขอพ่อแม่คบกับแฟนอะ 555 

สัมภาษณ์ระบบเรื่องผู้กล้า

Q1 : ผู้กล้าการแสดงแบบนี้ไม่มีผลต่อการหักแต้มความดีอย่างงั้นเหรอ?

ระบบ : การแสดงนับเป็นผู้กล้าที่พูดความจริงแบบนำเสนอต่างออกไปไม่ได้โกหกซะทีเดียว ระบบเลยไม่นับหักแต้ม แต่ถ้ามีคำไหนที่ไม่ได้ออกมาจากใจจริงๆก็ถือว่าต้องหัก

Feedback จากการตรวจสอบ : ตอนนี้ไม่มีโกหกจริงๆด้วย! ผู้กล้ามันหัวหมอหลบระบบมาได้!?

ระบบ : ใช่ มันใช้มุกนี้หลบมานาน หลบได้ตลอด

ผู้กล้า : เรียกเหรอ? (¯ ▽ ¯)

ออกไป๊!

Q2 : มีความคิดเห็นยังไงกับบทละครล่าสุด

ระบบ : หึ //จกป๊อปคอร์น

ละครบทใหญ่ดีจริงๆ

ระบบ be like ขัดขืนมันยาก หัวจะปวด เปลืองพลังงานฉอด ปลงแม่งทุกสิ่งทุกอย่างแล้วเปิดระบบ เซะผู้กล้าดีกว่า ระบายความเครียด(หรือเครียดกว่าเดิม) 55555

#ผู้กล้าภัยสังคม