ฉันคือ...อลิซ

ลำดับตอนที่ #8 : EP : 8 ฮือฮาทั้งโรงเรียน

EP : 8 ฮือฮาทั้งโรงเรียน

“โห้ คนนั้นใครวะ สวยเป็นบ้า” ในตอนนี้อลิซมาเดินห้างเพื่อจะซื้อเสื้อผ้าใหม่นั้นเพราะเสื้อผ้าที่ซื้อไปก่อนหน้านั้นเธอใส่ไม่ได้แล้ว ผ่านไปอีกหนึ่งเดือนเธอก็ลดมาได้อีกสิบโลซึ่งมันทำให้เธอกลายเป็นคนละคนกับตอนแรกเลย

“ไปเข้าห้องน้ำนานเกินไปแล้ว” อลิซบ่นพึมพำเพราะไม่ว่าใครจะเดินผ่านไปมาก็จ้องมาที่เธอทั้งนั้น อลันนะอลันทิ้งกันได้ สงสัยเมื่อเช้าไม่ได้เข้าห้องน้ำแน่ เลยมาเข้าตอนนี้

“คุณครับ คือว่า…”

“พี่รอนานมั้ย”

ในตอนนั้นที่มีคนทำท่าจะมาจีบเธอ อลันก็โผล่มาพอดี ที่จริงไม่พอดีหรอก เสียงมาก่อนตัวซะอีก ไม่ต้องบอกแค่เดินมาสาวๆ ก็พากันเหลียวหลังมองอลันกันเป็นขบวนอยู่แล้วธรรมดาที่ไหน

“นานมาก ไปกัน” อลิซบอกที่ออกมาวันนี้เธอก็ใส่ฮูดของอลันมานะ กางเกงขาสั้นใส่เพราะเธอไม่มีเลยสักตัว ทำให้ตอนนี้เธอเลยต้องระวังตัวเป็นพิเศษ

 “ครับ ว่าแต่เมื่อกี้ไอ้หมอนั้นไม่ได้ทำอะไรพี่ใช่มั้ย” อลันรับคำ ก่อนจะถามในตอนที่ทั้งสองพากันเดินไปยังร้านเสื้อผ้า

“เกือบ” อลิซบอก ก่อนจะคว้ามือของอลันเข้าร้านเสื้อผ้า เธอเข้าไปเลือกไม่นานเพราะมีชุดที่เลือกมาเมื่อคืนอยู่แล้วเลยให้พนักงานจัดการส่งไปยังบ้านของเธอ ก่อนจะไปซื้อชุดชั้นในต่อ และมันเป็นที่ฮือฮาก็ตรงที่เธอว่าอลันเข้ามาในโซนนี้ต่างห่าง

“พี่เขาเป็นอะไรกันน่ะ ทำไมต้องหน้าแดงด้วย” อลันกระซิบถามอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว

“ไม่รู้สิ” เมื่อน้องชายไม่รู้แล้วเธอจะไปบอกทำไม ปล่อยเอาไว้แบบนี้แหละ น้องเธอจะได้ชิน

“พี่เห็นพ่อบอกว่าจะออกไปหางานทำน่ะ” อลันพูดขึ้นเพราะเมื่อวานพี่สาวเขาขึ้นห้องไปก่อน พ่อเลยไม่ได้บอกว่าจะทำงาน

“เอาอีกแล้ว บอกให้อยู่เฉยๆ ก็ไม่ยอม” อลิซพูดขึ้นก่อนจะเดินถือชุดชั้นในไปให้พนักงาน ก่อนจะจ่ายเงินแล้วพากันเดินออกจากร้าน

“พ่อแค่รู้สึกว่าตัวเองเป็นพ่อที่ไม่ได้เรื่องน่ะ” อลันบอกอีกครั้ง

“เฮ้อ แต่เลี้ยงเราโตจนปานนี้ไม่ได้เรื่องอะไรกัน” อลิซพูขึ้นพร้อมกับส่ายหน้าไปมาเบาๆ

“นั้นสิ เฮ้อ พรุ่งนี้เปิดเรียนวันแรกด้วยรู้สึกว่าตั้งแต่ปิดเทอมก็มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาตลอดเลย” อลันที่ยืนอยู่ด้านหลังของอลิซก็พูดขึ้นก่อนจะถอนหายใจแล้วก็พูดขึ้นมาอีกครั้ง

ก่อนจะเอาคางมาเกยหัวของพี่สาวตัวเอง ถ้าใครเห็นแบบนี้คงคิดว่าทั้งสองเป็นแฟนกันแน่ และอลันก็อยากจะให้คิดแบบนั้นจะได้ไม่มีใครมายุ่งกับพี่สาวของเขาอีก

แชะ!!

“ได้แล้ว” ชายที่ยืนอยู่อีกมุมหนึ่งมองรูปที่ถ่ายได้แล้วก็ยิ้มอย่างมีเลศนัยแปลกๆ พร้อมกับคิดว่าในที่สุดเขาก็เจอตัวสัดที

“นี่ๆ วันนี้เราจะทำอะไรกับยัยหมูอ้วนนั่นดีคะ คุณจีน่า”  เด็กสาวผมยาวสีเหลืองเอ่ยถามด้วยท่าทางตื่นเต้น

“ไม่รู้สิ ยัยนั่นอาจจะย้ายหนีไปแล้วก็ได้” จีน่าพูดขึ้นเพราะว่าเหตุการณ์ตอนนั้นอาจจะทำให้ยัยอ้วนนั่นย้ายโรงเรียนหนีไปแล้วก็ได้

“โซมียัยอ้วนนั่นย้ายไปแล้วเหรอ” แอนนาหันไปถามโซมีที่นั่งก้มหน้ามองมือถืออยู่ตลอดเวลาที่ผ่านมา

“ก็ไม่นะ” โซมีตอบเพื่อนไปก่อนจะรอข้อความจากอีกฝ่ายที่หายเงียบไปเลย

“งั้นเราไปเตรียมของมาต้อนรับยัยหมูอ้วนนั้นดีหรือไม่” แอนนาพูดขึ้นอย่างอดใจรอไม่ไหว ยังแค้นครั้งนั้นที่ยัยหมูอ้วนนั้นแกล้งตายเพื่อหลอกพวกเธอได้เลย

“วันนี้พ่อของฉันบอกว่าห้ามก่อเรื่อง” โซมีเอ่ยบอกเสียงเรียบเพราะเห็นว่าวันนี้มีแขกพิเศษและมีรายการต่างๆ มามากมาย

“เอ่อ งั้นหรือ เอาไว้วันอื่นแล้วกัน” เมื่อท่าทางแบบนั้นของโซมีแอนนาก็เอ่ยตอบ ก่อนจะมองเห็นเด็กที่เพิ่งเข้าใหม่มีเยอะกว่าทุกปี

“กลุ่มโซฮอตบอยมาแล้ว” พวกเด็กสาวที่อยู่ใกล้กับทางหน้าประตูโรงเรียนตะโกนขึ้น โซมีเงยหน้าขึ้นจากมือถือทันทีที่ได้ยินแบบนั้น พร้อมกับมองตรงไปยังผู้ชายผมสีดำที่อยู่ตรงกลางของกลุ่ม ช่างสมบูรณ์แบบ

“พวกพี่เขายังหล่อเหมือนเดิม”

“คงไม่มีใครหล่อไปกว่ากลุ่มของพวกเขาแล้วละ”

“ใช่ๆ”

“โอ้ รถใครนะ ดูหรูชะมัด ต้องเป็นนักเรียนใหม่แน่เลยขอดูหน้าหน่อยสิ” พวกผู้หญิงที่อยู่แถวโรงเรียนต่างพากันมองยังประตูโรงเรียนอย่างอยากรู้ว่าจะเป็นใคร

“เห็นแค่ ผู้ชายแค่ โอ๊ย แค่ขาก็หล่อแล้ว” เด็กผู้หญิงยังไม่หยุดพร่ำเพ้อ เพียงแค่ได้เห็นแค่เรียวขายาวของผู้ชาย

“โอ๊ย กรี้ด! วันนี้เป็นวันที่อยากว่ามาเรียนที่สุดเลย” เด็กสาวหลายคนต่างพากันกรี้ดเมื่อได้เห็นหน้าของเจ้าของขาเรียวสวย ก็พากันกรี้ดดังสนั่น จนพวกโซมีที่กำลังนั่งอยู่ก็หันไปมองเพราะสงสัยว่ากรี้ดอะไรกัน

“พวกนั้นเป็นบ้าอะไร” โซมีถามด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะมีเด็กคนนั้นวิ่งมาบอก

“พอดีมีผู้ชายที่หล่อมากๆ มานะคะ” เด็กคนนั้นบอกด้วยท่าทางตื่นเต้น ก่อนจะเดินหายไปเพื่อจะตามไปดูเด็กคนนั้น

“หล่อมาก กล้าพูด” โซมีพูดขึ้นก่อนจะเดินไปเกาะแขนอิลไลผู้ชายที่เธอชอบแต่อีกฝ่ายก็ไม่คิดจะตอบรับความรู้สึกของเธอเลย

“โอ๊ย คนอะไรจะหล่อขนาดนั้น ผมสีแดงเปล่งประกาย ยิ่งตอนออกมาจากรถนะ เป็นภาพที่ดูดีมากเลย” หญิงสาวใส่แว่นมัดผมเป็นหางม้าพูดขึ้นในตอนที่เดินผ่านพวกโซมี

“จะหล่อสักแค่ไหนกัน” คาโลพูดขึ้นก่อนจะนึกว่ายัยอ้วนนั่นคงไม่กล้ามาโรงเรียนในวันนี้แน่

สองเท้าเดินย้อนกลับไปที่หน้าประตูโรงเรียนทันทีด้วยความอยากเห็นว่าผู้ชายคนนั้นจะหล่อสู้ตัวเองได้หรือเปล่า

น้องมาเปิดตัวแล้วววว

ต่อไปนี้เราจะเรียกกลุ่มโซฮอตบอยเป็นSHBน่า เดี๋ยวจะแก้ตอนแรกด้วย เขียนมาตั้งนานเพิ่งรู้สึกแปลกก็ตอนที่ตัวเองต้องมานั่งอ่านอีกคร้งนี้แหละ