HunterXHunter : ดวงตาสีเลือดในยามค่ำคืน

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 7 เจตนาของ......

"นี่ฮิคารุขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม"เสียงคุราปิก้าเอยถามขึ้น

"ได้สิ"หญิงสาวตอบแล้วยิ้มให้กับคุราปิก้าแล้วเดินตามไปจนกระทั่งคุราปิก้าหยุดอยู่ที่หน้าห้อง

"เธอตั้งใจจะทำอะไรกันแน่"คุราปิก้าเอยฉากถามขึ้น

"ไม่รู้หรอกเหรอ คุราปิก้า"ฮิคารุถาม

"อย่ามาตีหน้าซื่อไปหน่อยเลยน่า"คุราปิก้าตะโกนด้วยความโมโห

"ฉันไม่ได้ตีหน้าซื่อ แต่จุดประสงค์ของฉันก็คือสิ่งที่อยู่ข้างหน้าที่กำลังจะเกิดขึ้นซึ่งพวกนายไม่มีทางรู้ได้เลย ยังไงล่ะ"ฮิคารุพูดด้วยสายตาที่เย็นชาและถ้อยคำที่เย็นราวกับน้ำแข็ง

"หมายความว่ายังไงกันแน่"คุราปิก้าตะโกนถาม

"ตอนจุดประสงค์ของฉันก็คือแก้แค้นนั่นล่ะคือเจตนาของฉันในตอนนี้"ฮิคารุพูด

"อย่าพูดเหมือนกับว่ามันไม่มีอะไรเกินขึ้นจะได้ไหม"คุราปิก้าตะคอกใส่ด้วยความโมโห

"อะไรกัน มันก็เหมือนกับนายก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ ทะนงตน ไม่สนความใส่ใจความห่วงใยของเพื่อน ฉันก็เหมือนกับนาย แต่แค่แตกต่าง......เพราะฉันไม่ได้เป็นนายและนายไม่ได้เป็นฉัน นายจึงจะไม่มีทางรู้ได้เลยยังไงล่ะ"หญิงสาวพูดแล้วจับที่หน้าคุราปิก้าเบาๆ

"..............."คุราปิก้าที่ฟังอยู่ก็นิ่งเงียบ คำพุดไม่ออกมาจากลำคอ

"เน็นของฮิคารุเข็งแกร่งเกินกว่าที่จะสู้ไหวงั้นเหรอ ทำไมขยับตัวไม่ได้ พูดไม่ได้"คุราปิก้าคิดขณะที่พยายามขยับตัวอยู่

"แล้วก็ อย่าทำให้ฉันโมโหหรือคลั่งขึ้นมาฉันไม่รับประกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพราะฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะควบคุมมันอยู่รึเปล่าเพราะฉะนั้นอย่าทำให้ฉันอารมณ์เสียมากนักล่ะคุราปิก้า"หญิงสาวพูดที่ท้ายเอาไว้ก่อนที่จะเดินจากไป

      เมื่อฮิคารุเดินลับตาไปแล้วคุราปิก้าก็เริ่มเคลี่อนไหวได้อีกครั้ง แต่เมื่อเคลื่อนไหวได้นั่นคุราปิก้ากลับมีหน้าซีดและเหงื่อตกอย่างมาก

"ฮิคารุ.......เธอเป็นใครกันแน่......."คุราปิก้าพูดอย่างเหนื่อนหอบโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีคนแอบดูการสนทนาของพวกเขาเมื่อครู่นี้

===============================

"ฮิ ฮิ คุราปิก้ารีบๆหน่อยนะก่อนที่เวลาในนาฬิกาทรายจะหมดลง เกมที่เธอให้สัญญาไว้กับฉันเมื่อ10ปีก่อน กำลังจะเริ่มแล้วนะ คุราปิก้า.........."หญิงสาวพูดแล้วจ้องมองนาฬิกาทรายที่ลอยเคว้งคว้างอยู่ในอากาศ เวลาในนาฬิกาทรายก็ค่อยๆหมดลงในที่สุด

".......แต่ก็ช่วยรีบๆหน่อยนะ.....เวลาของฉันน่ะ............เหลือไม่มากแล้วล่ะนะ.......คุราปิก้า....."หญิงสาวพูดแล้วยิ้มขึ้นมาเฉย ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"นี่เธอกำลังทำอะไรอยู่มิทราบ"เสียงบุรุษแปลกหน้าดังขึ้น

"อะไรกันคุโรโร่เองเหรอ......กลัวว่าฉันจะทำอะไรกับนายรึไง"หญิงสาวพูดแล้วยิ้มให้

"ที่ฉันพูดน่ะหมายถึงคำพูดเมื่อกี้ต่างหาก........."คุโรโร่พูดแล้วเดินเข้าไปหาฮิคารุ

"เรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับนายสักหน่อย ฉันแค่มาดำเนินเกมที่คุราปิก้าสัญญาเอาไว้กับฉันเมื่อ10ปีก่อนต่างหากล่ะ"หญิงสาวพูดแล้วพลิกเวลาของนาฬิกาทรายที่หมดลง

"ไอ้เกมอะไรนั่นฉันไม่สนหรอก แต่ถ้าคุราปิก้าตายเพราะฌะอล่ะก็ฉันจะฆ่าเธอ"คุโรโร่พูดด้วยความโมโหและเย็นชา แต่หมายเหตุคือมีดที่ไม่รู้มาจากไหนโผ่ลมาที่ต้นคอของเธอ

"น่ากลัวจังเลย นายคิดว่าพลังแค่นั้นจะมาต่อกรเน็นของฉันได้งั้นเหรอ"หญิงสาวพูดเยอะเย้ยแล้วใช้นิ้วจับมีดเพื่อผลักออก

"ฮึ้ย......"

"เก็บของมีคมไปก่อนเถอะนา นายไม่ใช่เด็กนะ"ฮิคารุพูด

มือข้างหนึ่งจับมีดด้านที่แหลมคมและแธอจับอย่างแน่น น้ำสีแดงค่อยๆไหลออกมาจากมือเรื่อยๆ ใช่น้ำสีแดงจะเป็นอย่างอื่นไม่ได้เลย นอกจากเลือดอของหญิงสาวนั่นเอง การกระทำนั้นทำเอาคุโรโร่ขวัญกระจายหมด แต่เมื่อดาบสัมผัสกับเลือดจู่ๆมันก็สลายหายไปทันที

"ไม่ต้องห่วงหรอกนะค่ะ คุราปิก้าน่ะไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ......ไม่ต้องห่วงเลย........"หญิงสาวพูดด้วยคำที่เย็นชา

"ฉันไม่คิดจะฆ่า และไม่เคยที่คิดจะฆ่าคุราปิก้าเลยแม้แต่น้อย...........เพราะฉะนั้นไม่ต้องห่วงหรอกค่ะคุณคุโรโร่  ลูซิเฟอร์"หญิงสาวพูดแล้วยิ้มเยาะให้

"เฮือก!!"

"ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะฉันก็แค่จะเปิดเกมส์ไปจนกว่าจะเล่นจบแล้วพวกคุณทุกๆคนจะต้องกลายมาเป็นตัวหมากของฉัน............"

"..................."