คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #79 : ◣Fanfic◥ [DoflamingoxLuffy] Akaito (Part8)
Title: Akaito
Pairing: Doflamingo x Luffy
Rate: PG-13
Writer: PINKUHERO
Part: 8/10
แนะนำเปิดเพลงเพื่ออรรถรสได้นะคะ:)
**มีพฤติกรรมการใช้ความรุนแรงและทำร้ายร่างกายในตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน**
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บรรยากาศของงานประลองกำลังดำเนินต่อไป ล้อมรอบไปด้วยเสียงเซ็งแซ่จากผู้คน สายตาแข็งกร้าวของไคโดจับจ้องอยู่ที่สารวัตรหนุ่มด้วยความคับแค้นใจ โดฟลามิงโก้ที่มองเห็นภาพเหล่านั้นเพียงกระหยิ่มยิ้มด้วยความพอใจ อีกไม่นานละครบทใหญ่กำลังจะเปิดม่านแล้ว
ชายคนนั้นมั่นใจว่าตำรวจทำอะไรอำนาจของเขาไม่ได้ ถึงได้ตั้งใจดึงโปรโตกัสลงไปเล่นในสนามด้วย
ท่ามกลางความวุ่นวายของกลุ่มคน ตำรวจหนุ่มที่ตกเป็นเป้าหมายตั้งแต่แรกกลายเป็นจุดสนใจเมื่อพิธีกรประจำลานประลองเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง สร้างความแตกตื่นให้แก่ผู้ชมไม่น้อย แต่ความตกใจเหล่านั้นก็เป็นอันหายไปเมื่อพบว่าเขามีเพียงหัวเดียวกระเทียมลีบ
กายสูงโปร่งถูกดันให้ลงไปอยู่กลางลานประลอง ท่ามกลางสายตาจากผู้คนบนอัฒจรรย์ คนกลุ่มหนึ่งที่แต่งกายคล้ายบอดี้การ์ดลุกยืนขึ้น พร้อมจ่อปลายกระบอกปืนมายังร่างของเขา ชายหนุ่มยกยิ้มทั้งสีหน้าเคร่งเครียด ก็คิดไว้แล้วว่าอาจจะเจอสถานการณ์เช่นนี้ แต่เจ้าพวกนี้ดันจัดให้ยิ่งใหญ่เสียจริง
ในเมื่อทุกอย่างเข้าที่แล้ว ก็ไม่ใช่เหตุผลที่จะต้องเสียเวลาไปมากกว่านี้
เอสพยักหน้าให้สัญญาณเพียงครั้งเดียว ก็มีคนอีกกลุ่มหนึ่งลุกขึ้นยืนและหันกระบอกปืนไปยังบอดี้การ์ดชุดเดิมทันที พวกเขาแต่งกายเหมือนชาวบ้านทั่วไป หากแต่พกอาวุธเต็มยศดังเช่นเจ้าหน้าที่ตำรวจ
แผนถูกซ้อนโดยการร่วมมือจากทั้งตำรวจและกำลังคนจากการ์ปอินเตอร์การ์ด คนของไคโดถูกล้อมไปด้วยตำรวจทั่วทั้งโคลอสเซียมแล้ว
ไม่เว้นแม้แต่ที่นั่งพิเศษอย่างผู้มีอำนาจสูงสุด กำลังคนจำนวนหนึ่งเข้าล้อมชายสูงอายุคนนั้นไว้ คนที่ไม่ทันตั้งตัวมีสีหน้าตกใจไม่น้อย หันไปเจอหัวหน้าตระกูลดองกิโฮเต้ที่แม้จะโดนรายล้อมเช่นเดียวกัน แต่ชายผู้นั้นกลับกำลังมีท่าทีสบายใจ ใบหน้าคมคงรอยยิ้มและเสียงหัวเราะในลำคอราวกับไม่ทุกข์ร้อนต่อสถานการณ์ตรงหน้า
นี่มันเรื่องอะไรกันแน่…
“ไคโด… แกถูกจับในข้อหาค้ามนุษย์ มียาเสพติดในครอบครอง เปิดธุรกิจเกี่ยวกับการพนันและสิ่งผิดกฎหมาย”
ไมโครโฟนจากอดีตพิธีกรถูกชิงเข้ามาอยู่ในมือโปรโตกัส ชายหนุ่มฉีกยิ้มด้วยความพอใจ
“แกและผู้เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จะถูกดำเนินคดีทุกคน โดยไม่มีข้อยกเว้น”
เพราะเรื่องราวในครั้งนี้ได้รับความร่วมมือจากกรมตำรวจจากส่วนกลางของประเทศ เส้นสายและการติดสินบนถูกขุดคุ้ยและถอนรากถอนโคนจนหมดสิ้น คนในวงการราชการหลายคนข้องเกี่ยวกับธุรกิจสีเทานี้และโดนหางเลขไปด้วยกัน
แม้แต่ ‘โจ๊กเกอร์’ ที่เป็นหนึ่งในหัวหอกสำคัญของขบวนการนี้
ดวงตาที่แข็งกร้าวของปีศาจมองไปยังผู้ร่วมชะตากรรมที่ในเวลานี้ก็ยังดูมีท่าทีไม่ทุกข์ร้อน โดฟลามิงโก้เป็นหนึ่งในคนที่ไม่โดนล้อมจับ และไม่มีกำลังตำรวจนายใดเข้าไปควบคุมตัว
“แกหมายความว่ายังไงโจ๊กเกอร์”
คนถูกเรียกด้วยชื่อในวงการระบายยิ้ม ใบหน้าคมหันมามองคนอายุมากกว่าด้วยสายตาพอใจ ก่อนสีหน้านั้นจะแปรเปลี่ยนเป็นความงุนงงในทันที
“ใครคือโจ๊กเกอร์งั้นหรอ” ว่าพลางยักไหล่ทั้งสองข้างขึ้น ส่งให้ไคโดยิ่งขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ
ทุกอย่างถูกวางแผนไว้แล้วทั้งหมด… ไม่ใช่แค่วันนี้ แต่สั่งสมความคับแค้นในใจมาตลอดหลายสิบปี
ธุรกิจทุกอย่างที่อยู่ตรงข้ามกับความถูกต้อง ดองกิโฮเต้ไม่เคยใช้ชื่อหรือหลงเหลือหลักฐานให้ซัดทอดไปถึงตัวตนที่แท้จริงได้ เขาปรากฏตัวนามของ ‘โจ๊กเกอร์’ ที่มีตัวตนอยู่ในโลกแค่ฝั่งเดียวเท่านั้น รายได้ทุกอย่างจากการทำธุรกิจผิดกฎหมายและยาเสพติด ทุกอย่างถูกรับเข้าในชื่อของไคโดทั้งหมด…
ความปรารถนาที่จะครอบครองทุกสิ่งอย่างที่เป็นดองกิโฮเต้ของชายคนนั้นถูกทำให้เป็นจริงตั้งแต่แรก…
ความเฉลียวฉลาดของโดฟลามิงโก้คิดค้นธุรกิจทุกอย่างให้ไคโดหลงกล เพื่อให้แพ้ภัยตัวเองทุกทางเช่นวันนี้
“ทุกอย่างเป็นของแกทั้งหมดอย่างที่ต้องการ ก็สมใจแกแล้วไม่ใช่หรอ”
“แกว่ายังไงนะ…” คนโดนหักหลังขบฟันตัวเองด้วยความโมโห เห็นใบหน้าระบายยิ้มเยาะของชายหนุ่มที่เติบโตมาในการเลี้ยงดูของตนแล้วยิ่งไม่เข้าใจ ตั้งแต่เมื่อไรกันที่เจ้านี่เริ่มทำเรื่องแบบนี้
และเรื่องราวทั้งหมดเขาทำไปเพราะอะไรกันแน่… รู้ตั้งแต่เมื่อใดว่าตนถูกใช้เป็นเครื่องมือทำเงินเท่านั้น
ฝ่ามือใหญ่คว้าเอาน้ำชาบนโต๊ะขึ้นมาจิบอย่างสบายอารมณ์ ดวงตาภายใต้กรอบแว่นมองตรงไปยังร่างของสารวัตรหนุ่มที่ส่งสัญญาณว่าเข้าใจเรื่องราวทุกอย่างให้เขาพร้อมท่าทีผ่อนคลาย
“แต่งานเลี้ยงวันนี้ยังไม่ได้จบแค่นี้หรอกนะ…” ก่อนเสียงไมค์โครโฟนของโคลอสเซียมจะดังขึ้นอีกครั้ง ของจริงคือเรื่องราวต่อจากนี้ต่างหาก
“นอกจากนั้นแกยังโดนจับในข้อหาวางแผนและฆาตกรรมผู้อื่นโดยเจตนา”
“หลักฐานทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการฆาตกรรมสารวัตรโกลด์ โรเจอร์และดองกิโฮเต้ โฮมมิ่งอยู่ในมือตำรวจแล้ว ยอมมอบตัวซะ”
เสียงนุ่มนั้นกลายเป็นการเฉลยเหตุผลทุกอย่าง สาเหตุที่โดฟลามิงโก้แสร้งทำตัวภักดีกับเขามาโดยตลอดก็เพื่อเห็นจุดจบเช่นวันนี้ กายสูงใหญ่สั่นเทิ้มด้วยความโกรธ ด้วยกำลังคนของเขาก็ใช่ว่าจะมีน้อยเสียเมื่อไร ดวงตาแข็งกร้าวมองไปที่มุมหนึ่งของลานประลองที่กว้างขวางของโคลอสเซียม พร้อมประโยค ‘ลงมือซะ’ สั้นๆ ที่เป็นตัวตัดจบเรื่องราวทุกอย่าง
เสียงลั่นไกดังลั่นไปทั่วทั้งอาณาบริเวณ พร้อมๆ กับร่างของโปรโตกัสที่ล้มลงกับพื้นกลายเป็นจุดก่อความวุ่นวายกับฝูงชน เกิดความแตกตื่นเมื่อร่างกายของเอสอาบไปด้วยโลหิตสีแดง เมื่อกระสุนนัดดังกล่าวยิงเข้าจุดสำคัญ
พลซุ่มยิงแอบซ่อนอยู่ในมุมอับแห่งใดแห่งหนึ่งของลานประลองมาโดยตลอด สบแค่รอจังหวะเหมาะสมที่จะลั่นไกตัดสินเรื่องราวทุกอย่างเท่านั้น
แม้ทุกอย่างจะผิดแผนไปหมด แต่ความจลาจลดังกล่าวก็ทำให้ผู้มีอำนาจสูงสุดแห่งโคลอสเซียมสามารถหลบหนีไปได้สำเร็จ เกิดการปะทะระหว่างตำรวจและกำลังคนของไคโดจนทำให้มีผู้บาดเจ็บหลายรายตามมา
แม้จะมองเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างแต่ก็ทำได้เพียงหยัดกายขึ้นยืนและส่งเสียงผ่านไรฟันด้วยความขัดใจ กำลังคนจากดองกิโฮเต้ส่วนหนึ่งไล่ตามหลังไคโดไปทันทีที่รู้ตัว กลายเป็นการร่วมมือสามฝ่ายระหว่างตำรวจ บริษัทรักษาความปลอดภัย และตระกูลเก่าแก่ที่โด่งดัง
การ์ปที่วิ่งเข้ามาในโคลอสเซียมหลังควบคุมสถานการณ์ทุกอย่างได้รีบเข้าไปพยุงตัวหลานชาย หากไม่รีบปฐมพยาบาลและผ่าตัดเอสอาจจะเสียชีวิตได้ในไม่ช้าจากการเสียเลือดมาก บุรุษพยาบาลจำนวนหนึ่งกรูกันเข้ามา ก่อนนำกายสมส่วนขึ้นเปลและส่งตัวไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ชายสูงอายุมีสีหน้าเคร่งเครียด เขาทึ้งศีรษะของตน เพราะไม่รู้ว่าควรจะจัดการเรื่องใดก่อน
กายสูงใหญ่เดินตรงมายังร่างของโดฟลามิงโก้ในเวลาไม่นานนัก วางฝ่ามือลงบนไหล่กว้างก่อนออกแรงบีบไม่เบาพร้อมแววตาสั่นระริก
“มันได้ตัวลูฟี่ไปแล้ว”
‘แลกกับหลักฐาน ชีวิตของหลานแก อะไรสำคัญกว่ากันคิดดูสิ’
ประโยคดังกล่าวทำสัญญาขึ้นเพื่อแลกเปลี่ยนกับผู้นำตระกูลมังกี้
ไม่มีใครทันรู้ตัวว่าไคโดใช้ช่วงเวลาที่ทุกคนกำลังวุ่นวายอยู่กับเหตุการณ์โคลอสเซียมลักพาตัวหลานชายเพียงคนเดียวของการ์ป เด็กหนุ่มเป็นเป้าหมายเดียวตั้งแต่แรกที่สามารถนำมาใช้ต่อรองได้ทั้งกับเจ้าของบริษัทรักษาความปลอดภัยและดองกิโฮเต้ อาศัยช่วงเวลาระหว่างความเป็นความตายของตำรวจหนุ่มในการฉวยโอกาสสำคัญนี้มา
เขารู้อยู่แล้วว่าการ์ปจ้องจะเล่นงานด้วยทางใดทางหนึ่ง ตลอดระยะเวลาเป็นสิบปีที่ชายสูงอายุหายเงียบไปเพราะเสียเพื่อนคนสำคัญ แท้จริงแล้วยังไม่ถอดเขี้ยวเล็บเพื่อหาหลักฐานมาโจมตี แต่สิ่งไม่คาดคิดคือโดฟลามิงโก้ที่เป็นหนึ่งในตัวแปรสำคัญของเรื่องราวในครั้งนี้
ตัวแปรที่คิดมาโดยตลอดว่าสามารถควบคุมได้… แต่คนเจ้าเล่ห์นั่นกลับทำทุกทางเพื่อลอบกัด
ตั้งแต่เมื่อใดที่เด็กคนนั้นรู้ความจริงทุกอย่าง… ไคโดเหลือทางเลือกให้ตัวเองไม่มากนัก
เพราะตำรวจจากส่วนกลางของประเทศสอดมือเข้ามาวุ่นวาย เส้นสายของเขาใช้ไม่ได้อีกต่อไปกับกลุ่มคนที่อยู่ขั้วตรงข้ามกันโดยสิ้นเชิง ลูกชายของโรเจอร์ร้ายกว่าที่คิดไว้ เส้นสายของมันก็ใช่ว่าจะมีน้อย อย่างน้อยการยิงโดนจุดสำคัญคงจะทำให้มันตายลงในไม่ช้า
เด็กหนุ่มร่างกายผอมแห้งที่จับตัวมาได้ด้วยการทำให้หมดสติ ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาก็เอาแต่โวยวายเสียงดังและด่าทอหลังรู้ว่าพี่ชายมันใกล้จะตาย ทั้งตกปากว่าอย่างไรทั้งปู่และดองกิโฮเต้จะไม่มาช่วยเหลือ ไม่เข้าใจว่าเด็กน้อยเช่นนี้สำคัญอย่างไรกับหัวหน้าตระกูลเก่าแก่นั่นอย่างไรนัก แต่ระยะหลังพวกมันสองคนพบเจอกันบ่อยจนผิดสังเกต
กายบอบบางดิ้นรนให้หลุดจากพันธนาการแม้ทั้งแขนและขาจะถูกพันผูกด้วยเชือกอย่างดี ท่าทางไม่ทันคนเช่นนั้นจะคิดอย่างไรหากได้รู้ว่าคนที่มันไว้ใจคือฆาตกรที่ทำลายครอบครัวตัวเองมาหลายสิบปี
“แกยังเชื่อใจมันอีกหรอ… ผู้ชายคนนั้นฆ่าคนในครอบครัวตัวเอง”
“แถมคราวนี้ยังเป็นพี่ชายแก ฝีมือของเจ้านั่นทั้งนั้น”
คนอายุมากกว่าเอ่ยสนทนา เรื่องแรกเจ้าเด็กนี่คงจะได้ยินมามากพอแล้ว แต่เรื่องหลังหากจะเกิดจากฝีมือคนคนเดียวกันก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เด็กคนนี้ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ตั้งแต่แรก ลองปั่นหัวมันเล่นก็ดูจะน่าสนุกไม่น้อย
เจ้าของใบหน้าหวานขมวดคิ้วยุ่ง ดวงตากลมโตจ้องมองกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้ เขาไม่ค่อยเข้าใจเรื่องราวทุกอย่างนัก แต่บางสิ่งทำให้เชื่อจากก้นบึ้งของหัวใจว่ามิงโก้ไม่ใช่คนเลวร้าย บางสิ่งทำให้เขารู้สึกว่าชายคนนั้นกำลังโดนใส่ร้าย
“ฉันไม่เชื่อหรอก แกนั่นแหละที่ทำเรื่องทั้งหมด”
ให้บอกว่าเป็นผู้ชายคนนี้ลงมือทำเองยังจะน่าเชื่อถือกว่า ปู่เคยบอกว่าไคโดเป็นคนเลวที่ไม่ควรเอาตัวไปยุ่งด้วย เพราะแม้แต่ปู่หรือตำรวจก็ยังทำอะไรผู้ชายคนนี้ไม่ได้
จับตัวเขามาเพื่อแลกกับหลักฐานอะไรก็ไม่รู้… ฟังดูเป็นอะไรที่ไม่ใช่เรื่องดีเลยซักนิด
ถึงอย่างนั้นหากการแลกตัวเขาหมายถึงการทำลายหลักฐานสำคัญ มันก็ไม่ควรเกิดขึ้นตั้งแต่แรก เด็กหนุ่มได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้ปู่หรือมิงโก้ต้องทำแบบนั้น
รู้สึกราวกับว่าความพยายามหลายสิบปีของพวกเขาจะจบสิ้นลง…
โดฟลามิงโก้ตกลงกับการ์ปว่าเขาจะล่วงหน้ามาช่วยลูฟี่ก่อน ในขณะที่ผู้เป็นปู่กำลังเฝ้าหลานคนโตที่ยังไม่พ้นขีดอันตราย และจะตามมาสมทบในภายหลังพร้อมกำลังคน
ไคโดก็เหมือนหมาจนตรอกที่ในเวลานี้ทำอะไรไม่ได้ นอกจากสร้างข้อต่อรองไร้สาระขึ้นมา
ยิ่งสร้างเรื่อง คดีของชายคนนั้นก็จะยิ่งมีหลายกระทง นับรวมกันเวลาทั้งชีวิตยังไม่พอจะชดใช้เลยด้วยซ้ำ
ในนามของตระกูลดองกิโฮเต้ เขาสั่งสมกำลังคนเอาไว้มากพอสมควรราวกับแก๊งมาเฟียขนาดย่อม กลุ่มคนติดอาวุธจากบริษัทผลิตบุกตรงเข้าไปยังรังของไคโดอย่างไม่เกรงกลัว การปะทะเกิดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่มีหรือที่คนของปีศาจผู้นั้นจะต้านทานโรงงานผลิตอาวุธได้
ร่างสูงตำแหน่งหัวหน้าตระกูลคว้าปืนคู่ใจขึ้นมายิงตอบโต้คู่กรณีที่หมายจะเอาชีวิตอย่างคล่องตัว ไม่นานนักกำลังสนับสนุนจากการ์ปอินเตอร์การ์ดก็มาถึง ทำให้เขาเข้าถึงตัวผู้ร้ายได้ในเวลาอันสั้น
เด็กหนุ่มคนนั้นถูกจับเป็นตัวประกันในสภาพไม่สู้ดีนัก ใบหน้าหวานดูจะแสดงความไม่สบายใจมากกว่าแม้จะเห็นกลุ่มคนที่เข้ามาช่วยเหลือ กายสูงใหญ่ที่อยู่ใกล้กันรีบคว้าร่างเล็กมาไว้ไม่ห่าง อุปกรณ์สังหารแนบสนิทอยู่กับขมับด้านซ้าย สีหน้าของคนอายุมากดูจะคาดไม่ถึงนักที่ดองกิโฮเต้จะมีกำลังคนของตัวเองมากมายขนาดนี้
แม้ไม่ต้องมีคำพูดใด แต่ใบหน้านิ่งสนิทของโดฟลามิงโก้กลับกำลังข่มขวัญให้ปล่อยคนตัวเล็กเสีย ใบหน้าต่อต้านไม่เกรงกลัวอิทธิพลของคนอายุมากกว่า ที่ตนเติบโตใต้ปีกมาตลอดหลายสิบปีเลยสักนิด
“ไหนล่ะของที่ฉันขอ” แต่อีกฝ่ายก็ยังคงมีท่าทีท้าทาย กำลังคนของเขาก็ใช่ว่าจะหมดลงง่ายๆ เช่นกัน ไม่นานนักคนกลุ่มหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นมาป้องกัน
“อย่าให้นะมิงโก้ ห้ามให้เด็ดขาด” เห็นคนตัวสูงทำท่าจะคว้าซองบางอย่างออกมาจากเสื้อคลุมก็รีบตะโกนห้าม ไม่รู้ว่าหลักฐานที่ว่าจะเกี่ยวข้องกับข้อกล่าวหาที่เจ้าตัวแบกรับมาตลอดหลายสิบปีหรือเปล่า แต่เขาอยากให้มิงโก้หลุดพ้นจากเรื่องราวนั้นเสียที
“ส่งลูฟี่มาใช้ฉัน”
แต่ร่างสูงกลับส่งเอกสารนั้นให้ไคโดอย่างไม่ลังเล ดวงตาใต้กรอบแว่นจ้องนิ่ง อีกฝ่ายเมื่อเห็นสิ่งที่ต้องการก็ยกยิ้ม รีบชิงหลักฐานมาไว้ในมือก่อนดึงร่างเล็กข้างกายออกไปโดยไม่ให้คนมองได้ทันตั้งตัว
เร็วเท่าที่จะรู้ตัว ขายาวของดองกิโฮเต้ก็รีบวิ่งตามร่างนั้นไปโดยไม่รีรอเช่นกัน
เขาถูกพาตัวมายังริมหน้าผาที่มีลมพัดโกรก ด้วยพันธนาการทั้งแขนและขาทำให้เคลื่อนไหวไม่ได้ตามใจนึก ไคโดเปิดซองเอกสารที่เพิ่งชิงมาได้และอ่านรายละเอียดภายในทีละแผ่น มันเป็นของจริงทั้งหมดอย่างไม่ต้องสงสัย
หลักฐานที่ได้มามีแค่การลอบสังหารโกลด์ โรเจอร์ ลูกชายของมันรวบรวมข้อมูลอย่างละเอียดไว้ภายใน อย่างน้อยถ้าทำลายไปได้ กับอีแค่ข้อหาไม่กี่อย่าง เพียงแค่ใช้เส้นสายเหมือนที่เคยทำมาก็คงหลุดพ้นไปได้
ขาดก็เพียงหลักฐานว่าเขาฆาตกรรมบิดาของดองกิโฮเต้ โดฟลามิงโก้…
ไม่รู้ว่ามันมีหลักฐานจริงๆ หรือตั้งใจปั่นหัวกันแน่ ตราบเท่าที่ยังไม่ได้ยืนยันความจริงนั้น คงจะปล่อยเจ้าเด็กนี่ไปไม่ได้
แต่เขาไม่ได้คิดจะให้มันมีชีวิตอยู่ต่อตั้งแต่แรกอยู่แล้ว… ทั้งหมดก็แค่กับดักเพื่อทำลายหลักฐาน อย่างน้อยพวกมันจะต้องสูญเสียของสำคัญในชีวิตไป เพราะกล้ามาเล่นกับเขาขนาดนี้
มือใหญ่ฉีกกระดาษเป็นชิ้นเล็กๆ และปล่อยให้มันพัดปลิวไปกับแรงลม
สบจังหวะพอดีกับร่างสูงที่ตามมาทันภายในเวลาไม่นานนัก ไคโดคว้าปืนขึ้นมาลั่นไกใส่เป้าหมายทันทีที่ตาเห็น กระสุนเฉียดเพียงปลายแขนของร่างสูง แต่ก็ทำให้โลหิตสีแดงฉานไหลเปื้อนชุด
“อย่ามาเล่นลิ้น แกส่งหลักฐานให้ฉันไม่ครบ” เห็นโดฟลามิงโก้ขมวดคิ้วเพราะรู้สึกเจ็บก็รู้สึกสะใจขึ้นมานิดหน่อย แต่พลันใบหน้าคมนั้นกลับระบายยิ้มตอบกลับมา
เหตุการณ์ไฟไหม้ในวันนั้นเป็นความตั้งใจของชายคนนี้ตั้งแต่แรก ดังเช่นเทพผู้นั้นกล่าวเอาไว้ตั้งแต่หลายสิบปีที่แล้ว
“ยอมรับแล้วนี่ว่าฆ่าพ่อกับน้องฉัน”
โดฟลามิงโก้หัวเราะในลำคอ สีหน้าพอใจและดูท่าทีว่าจะไม่หยุดหัวเราะง่ายๆ ทำให้เด็กหนุ่มมองกลับไปด้วยความงุนงง หลักฐานก็ถูกทำลายไปแล้ว แถมสถานะยังดูเป็นต่ออีก มันมีอะไรให้น่าขำตรงไหน
“แกตั้งใจแบบนี้มาตั้งแต่แรกงั้นหรอ ตั้งแต่เมื่อไรที่รู้” ไคโดเอ่ยถามด้วยความหงุดหงิด เขาโดนเด็กนี่ปั่นหัวจนเละมาตั้งหลายปี ทั้งที่แน่ใจแล้วว่าการแสร้งเป็นผู้มีบุญคุณของตนแนบเนียนพอสมควร
“พร้อมกับวันที่ฉันได้หลักฐานว่าแกฆ่าสารวัตรนั่นไง”
เพราะเคยเพิกเฉยต่อคำเตือนของชายคนนั้น ถึงได้สูญเสียครอบครัวตัวเองไป
ในวันที่ตาสว่าง สารวัตรคนนั้นก็โดนกำจัดทิ้งไปเสียแล้ว…
“ฉันต้องแสร้งว่าภักดีกับแกมาตลอด รู้ไหมว่ามันน่าสมเพสแค่ไหน” รอยยิ้มเย็นจากชายหนุ่มในเวลานี้กลับดูน่ากลัว เขาดูเหมือนคนที่พร้อมจะก่ออันตรายใดๆ ได้ทุกเมื่อ
คราวที่แล้วต้องสูญเสียคนที่รักไปเพราะชายคนนี้… แต่คราวนี้เขาไม่ยอมให้เกิดอีกเป็นครั้งที่สองแน่
สบจังหวะที่อีกฝ่ายเผลอ โดฟลามิงโก้กระชับปืนที่อยู่ในมือแน่นและลั่นไกใส่ร่างสูงใหญ่ตรงหน้าอย่างเลือดเย็น กระสุนเจาะสีข้างด้านหนึ่งไปจนกายนั้นเซถลา
ลูฟี่ทำได้เพียงมองเหตุการณ์ทุกอย่างโดยทำอะไรไม่ถูก มิงโก้ลั่นไกปืนทั้งเสียงหัวเราะ ราวกับว่ากระสุนนัดดังกล่าวเขาตั้งใจทำให้มันพลาด และพร้อมจะสังหารอีกฝ่ายเมื่อใดก็ได้
“แกคิดว่าหลักฐานที่ฉันให้แกไปทั้งหมดนั่นเป็นของจริงแล้วหรอ”
ความคิดเห็น