ยัยนักข่าวตัวแสบกะมาเฟียร์เจ้าอารมณ์

ลำดับตอนที่ #7 : คาวมดื้อเป็นเหตุ

เขาถามด้วยความเป็นห่วงและหวังส่าเธอคงไม่บ้าตามเขาเข้ามาถึงที่นี่ แต่เขาคิดผิด



“ตอนนี้เธออยู่ในห้องน้ำครับ”บอดี้การ์ดตอบ



“อืม  ไปเอายัยนั่นมา จะไปรอที่รถ” เขาพูด



“ครับนาย” บอดี้การ์ดตอบอีกครั้งก่อนที่จะเดินออกไป





    และหลังจากที่นลินเดินออกมาจากห้องน้ำ เธอโดนใครคนหนึ่งลากออกมาทางด้านหลังผับ เธอพยาม ดิ้น และร้องขอความช่วยเหลือ แต่มือแข็งแกร่งนั้น ปิดปากแน่น และลากเธอไปใส่ไว้ในรถคันหนึ่ง เมื่อรถแล่นออกจากถนน หญิงสาวเปิดปากแจกคำอวยพรทันที



\"นี่นาย!  นายทำแบบนี้กับฉันได้ยังไงห๊า!! นายรู้มั๊ยว่าทำแบบนี้ ฉันสามารถแจ้งความจับนายได้นะ\"ฉันพูดอย่างเกรี้ยวกราดและลืมไปว่าเขาเป็นใคร



\"ข้อหาอะไรมิทราบ\"ชายหนุ่มพูดยั่วโมโหหญิงสาว



\"กักขังหน่วงเหนี่ยว ไม่ให้ผ้อื่นไปที่ชอบ ที่ชอบ\" ฉันตอบกลับ

(แต่ป้าว่ามันดูทะแม่ง ทะแม่งนะ ไอ้ไปที่ชอบ ที่ชอบอ่ะนะ:แม่มดขี่ไม้กวาด)



\"นี่!แม่คุณให้มันน้อยๆหน่อยเถอะ\" เขาพูดกลับอย่างใจเย็น



\"ไอตาบ้าเอ๊ย!นายจะพาชั้นไปไหน ห๊า!!\"ฉันถาม



\"เป็นสาวเป็นนางหัดเที่ยวกลางคืน\"เขาพูดโดยที่ไม่ได้สนใจฟังเธอเลย

เสียงดุๆนั่นทำเอาหญิงสาวหน้าซีด



\"เรื่อ....งของชั้น\"เสียงสั่นเล็กน้อย แต่คือว่ายังโปเตโต้ค่ะ (ปากดี )



\"งั้นเหรอ แต่รู้สึกว่ามันจะเกี่ยวกับผมนะ\"ชายหนุ่มพูด



\"-_-!\"เงียบค่ะ ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนพูดขึ้นว่า



\"แล้วถ้าผมแจ้งความกลับหล่ะคุณนักข่าว......อืมมมมม.......จะเป็นข้อหาอะไรดี ละเมิดสิทธิส่วนบุคคลดีมั๊ย\"



\"-_-^^\"เงียบปัสสวะ(ฉี่ค่ะ)



\"ทำข่าวแบบนี้ก็ต้องระวังหน่อยซิ ถ้าเค้าจับได้ก็ต้องเตรียมตัวรับกับปัญหาและชะตากรรมที่จะเกิดขึ้น.....ใช่ไหม\"ชายหนุ่มถามหญิงสาวเสียงเย็น ทำเอานลินชักร้อนๆ หนาวๆ แต่ก็ยังเถียง



\"ไม่!ฉันจะไม่รับชะตารรมบ้าๆอะไรของคุณทั้งนั้น\"หล่อนเถียงข้างๆคูๆแต่ก็ยังทำเสียงแข็ง(แม้มันจะไม่แข็งก็เถอะ:แม่มดขี่ไม้กวาด)รู้ทั้งรู้ว่าแจ้งไปเธอนั่นแหละที่ผิด





                  ฤทธิไกรบีบต้นแขนทั้ง2ข้างของหญิงสาวอย่างรุนแรง ส่งผลให้คนไม่ยอมแพ้อย่างหล่อนหันมาสบตาของเขา ทั้งคู่จ้องตากันอย่างไม่มีใครยอมใครนั่นทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเธอนั้นช่างดื้อ บ้าเลือด แถมยังปากจัดอีกตะหาก ชักอยากจะปราบเธอแล้วซิ ชายหนุ่มคิด



\"นี่นายปล่อยชั้น แล้วจอดรถด้วย ชั้นจะลง\" หญิงสาวพูดขึ้นทำลายความเงียบ



\"ไม่ครับ คุณต้องชดใช้ค่าเสียหาย แมนไปบ้านที่นนนะ\"เขาพูดแสดงข้อต่อรองกับหญิงสาว แล้วหันไปสั่งคนขับรถ



\"ครับนาย\"แมนหันมารับคำสั่งแล้วหันกลับไปทำหน้าที่(ขับรถ)



\"คุณจะเอายังไงกับฉัน\"หญิงสาวตกหลุมพรางเขา

(จนได้ซิน่า ช่วยไม่ได้โง่เอง:แม่มดแม่มดขี่ไม้กวาด)



\"ออกจากงานซะ\"เขาพูด(สั่งค่ะ:นลิน)



\"ทำไมชั้นต้อทำตามที่คุณสั่ง\"นลินกวน



\"เพราะผมทำเรื่องลาออกให้คุณเรียบร้อยแล้ว\"เขาตอบ



\"OoO\"หน้านลินค่ะท่านผู้ชม



\"นี่จอดรถนะชั้นจะลง\"หญิงสาวโวยวายแต่เขาไม่สนใจ ทำให้หล่อนแผดเสียงดังขึ้นอีก



\"นี่คุณณณณณณณได้ยินมั๊ย ชั้นจะลง จะลง ได้ยินมั๊ย\" เธอโวยวายอีก และไม่มีทีท่าว่าจะหยุด



\"เงียบได้มั๊ย หรือจะให้ผมช่วยให้คุณเงียบ\"เขาพูดอย่างใจเย็น  เสียงดุๆ แววตาเอาจริง



\"-_-!\"หน้านางเอกเราค่ะ จ๋อยไปเลย











                   ณ คฤหาสหลังหนึ่งของตระกลูวรุฒม์วศกร จ.นนทบุรี



   นลินเปิดประตูได้แล้วเธอก็ใส่ตีนหมา วิ่งเลยค่ะท่านผู้อ่าน แหม!มันช่างเหนือคำบรรยายจริงๆค่ะ แต่ก็ยังบรรยายได้ อิอิ

ซึ่งก็พอดีอีกที่ประตูเล็กไม่ได้ล็อค เธอวิ่งปลิวลมเลยค่ะพอออกมาเธอก็วิ่งไม่รู้ว่าเป็นหัวซอยหรือท้ายซอยรู้อย่างเดียวว่าต้องออกไปจากที่นี่ให้ไกลที่สุด

(ป้าก็ไม่รู้หรอกว่านางเอกป้าอยู่ส่วนไหนของจ.นนทบุรีเพราะป้าอ่ะ เด็กสุราษฎร์ อิอิ :แม่มดขี่ไม้กวาด)

ฤทธิไกรสั่งให้บอดี้การ์ดที่ตามมาว่า



\"ไปเอายัยนั่นมา แล้วเอามาให้ฉันข้างบน ฉันให้เวลา20นาที\"ชายหนุ่มสั่ง



\"ครับนาย\" บอดี้การ์ดรับคำสั่งเสร็จแล้วก็ออกไป ส่วนเขาก็เดินเข้าห้องทำงาน

(คงไม่ต้องบอกนะค่ะว่าเข้าไปทำไม:แม่มดขี่ไม้กวาด)



ส่วนนลินเมื่อวิ่งออกไปซักพักก็เริ่มหมดแรง เลยเดินแทน แล้วเธอก็เดินชนกับใครคนหนึ่งเข้า



\"ไงจ๊ะน้องสาว ออกมาเดินหาเหยื่อเหรอจ๊ะ\"ผู้ชายหน้าตาเหี้ยมๆหื่นๆถามนลิน



\"ออกไปนะ\"นลินพูดกระแทกเสียงด้วยความโมโหที่มาดูถูกศักดิ์ศรีเธอ(เวลาดูศักศรีนลินต้องดูแพงๆนะจ๊ะ:แม่มดขี่ไม้กวาด)



\"เล่นตัวซะด้วย หย่างนี้ยิ่งน่าสน\"



\"เพี๊ยะ!!!\"นลินตบหน้ามันค่ะ บังอาจมาว่าเธอ



\"เฮ้ย!!จัดการนังนี่\"ไอ้หน้าหื่นกามหันไปสั่งเพื่อนบ้ากามของมัน ประมาณ3-4คน



\"ออกไปนะ ออกไป ช่วยด้วยยยยยยนยยยยยยยยยยยยยยยยยย\"หญิงสาวแผดเสียงเมื่อสิ้นเสียงของเธอบอดี้การ์ดของฤทธิไกรแตะไหล่1ในนั้น แล้วพูดว่า



\"ผูหญิงเค้าไม่เล่นด้วยก็อย่าไปขืนใจเขาซิ\"

นี่ถ้าชั้นเล่นด้วยนายคงไม่มาช่วยฉันซินะนายลิงกอลิล่ายักษ์นลินคิด



\"เสือกไรมึง\"สิ้นเสียงพูดของผู้ชายคนนั้นนายบอดี้การ์ดก็บู้กันมันหยดเลยค่ะท่านผู้อ่านโดยการ *ศอก เสยคาง ฮุกซ้าย ฮุกขวา ผ่าหมาก สวิง แบคคิก เทรินราว จิ้มตา ฯลฯ*

(ตรง*ถ้าอ่านให้รัวและเร็วจะได้อารมย์มั๊กๆ:แม่มดขี่ไม้กวาด)



          ผ่านไป10นาทีไอ้พวกหื่นกามก็น็อคเลยค่ะ ท่านผู้ชม



\"คุณนลินครับคุณต้องไปกับผม\"บอดี้การ์ดพูดขึ้นเมื่อเห็นนลินตัวสั่นน้อยๆด้วยความกลัว แหม!!เมื้อกี้ยังปากดีอยู่เลยบอดี้การ์ดคิด



\"ไม่! ชั้นจะกลับบ้าน\"นลินตอบ



\"งั้นผมก็ไม่มีทางเลือก เพราะนายให้เวลาผม20นาที\"บอดี้การ์ดคนหนึ่งพูด



แล้วหญิงสาวก็ล้มทั้งยืนเพราะฤทธิ์ยาสลบบอดี้การ์ดจัดการพานลินไปในห้องของฤทธิไกร แล้วรายงานเรื่องต่างๆกับนายของตน



\"อืม ไปได้\"ฤทธิไกรฟังแล้วเหมือนจะอยากปลุกเธอให้ลุกขึ้นมาพูดให้รู้เรื่องกันเลย แต่ก็ทำไม่ได้เพราะเธอหลับเพราะยาสลบ ชายหนุ่มจึงเปลี่ยนเสื้อผ้าให้หญิงสาว

(อย่าคิดมากเค้ามีแม่บ้านจ๊ะ:แม่มดขี่ไม้กวาด)



   นลินตื่นมาในตอนเช้า เธอรู้สึกหนักหัวอยากนอนต่อ แล้วดูสภาพร่างกายตัวเอง แต่ว่า....เรานอนอยู่ที่ไหน.....แล้วใคร.....ใคร.....เปลี่ยนเสื้อผ้าให้เธอ คิดได้ดังนั้นนลินลุกขึ้นอย่างรวดเร็วทำให้เธอเซไปชนกับใครคนนึง เมื่อเธอเงยหน้าไปดูถึงกับผงะ แล้วรีบดันตัวออกแต่เธอช้าไปเมื่อชายหนุ่มกอดเธอไว้ในอ้อมแขนแข็งแรง



\"คุณ!?!\"เธอพยามคิดทบทวนว่าเธอมาที่นี่ได้อย่างไร แล้วใครพามา ใคร...ใคร...และใคร มีหลายคำถามหลายๆคำถามที่เออยากถาม แต่เขาพูดขึ้นว่า



\"ไปอาบน้ำ เสื้อผ้าคุณผมเอาชุดใหม่ไว้ให้แล้วนะ และนั่นห้องน้ำ\"เขพุด(สั่ง:นลิน)แล้วชี้ไปที่ห้องน้ำ



\"-_-\"อะไรวะตื่นมาก็สั่งเลยเธอคิดแต่เธอก็เดินเข้าห้องน้ำโดยดี เพราะรู้สึกเหนียวตัวเหมือนกัน







+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++





                ขอจบก่อนนะค่ะเดี๋ยวจะเอาตอนใหม่มาลงให้ เพราะตอนนี้นึกไม่ออกแล้วค่ะ หิวข้าว คิดถึงแต่จานข้าวค่ะ



                ขอบคุณทุกๆเม้นและทุกๆคะแนนที่ให้กำลังใจ และติชมค่ะ