[FIN] Roller selector รักครั้งนี้คุณพี่ขอแซ่บ ! (krisyeol)

ลำดับตอนที่ #7 : chapter 6 : อิเฮีย...

Chapter 6

ย้อนกลับไปเหตุการณ์เมื่อวานนี้..

“ นะ..นั่นมัน.. ” โดคยองซูเบิกตาโพลงมองไปยังกลุ่มนักเรียนชายที่เพิ่งเดินลัดสนามฟุตบอลเข้ามาด้วยความตะลึง

อ๊ากกกกกกกกกกกก ! นั่นมันฝันร้ายชัด ๆ !

.

.

.

            “ เฮีย -_______-? ” ร่างเล็กเดินมาเปิดประตูห้องนอนของพี่ชายหลังจากได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายดังติดต่อกันอยู่เป็นเวลานาน อันที่จริงมันก็ดังมาตั้งแต่ตอนเช้ามืดหลังจากที่อู๋ฟานกลับมาจากเที่ยวกลางคืนแล้วนั่นแหละ และด้วยความเกรงใจคยองซูจึงทำได้เพียงนอนใส่หูฟังไม่กล้าออกมารบกวนพี่ชาย แต่หลังจากที่ทนมาได้หลายชั่วโมงก็เริ่มทนไม่ไหวจนต้องมาดูให้แน่ใจว่าในห้องนั้นมันมีเรื่องอะไรกันแน่

            “ น่าร็อคคคคคอ้ะ !!!!!!! ” เจ้าของร่างสูงผิวเข้มผู้ทรงเสน่ห์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้อย่างเฉียบพลันทำเอาคนตัวเล็กตกใจจนตาเหลือก ร่างบางยกมือขึ้นยันใบหน้าของคนตัวสูงออกไปเมื่อคิมจงอินส่งสายตาโลมเลียมาให้อีกทั้งยังพยายามจะยื่นหน้าเข้ามาจูบเขาอีกต่างหาก

            “ เชี่ยไค ! ” คริสตวาดลั่นก่อนจะลากคอเสื้อคิมจงอินออกมา บักห่านี่คิดจะลวนลามน้องกูเรอะ ! -_-^

จนถึงตอนนี้แทบไม่มีใครรู้ว่าโดคยองซูเป็นลูกพี่ลูกน้องกับอู๋อี้ฟาน ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะใบหน้าและส่วนสูงที่ต่างกันลิบลับของคนทั้งคู่ทำให้น้อยคนนักที่จะมองออกว่าสองคนนี้มีอะไรที่เกี่ยวข้องกันหรือไม่ หนึ่งในนั้นก็คือปาร์คชานยอลเพื่อนสนิทของคยองซูที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเพื่อนของตัวเองแม่งรวยแค่ไหน ที่สำคัญพี่ชายมันก็หล่อด้วย -,.-

            “ เอ่อ..เพื่อนเฮียมาเหรอ =[]=? ” ร่างเล็กเอ่ยถาม ยังคงไม่หายตกใจกับการกระทำของคนผิวเข้มเมื่อครู่ ตาใส ๆ คอยหันกลับไปมองคิมจงอินด้วยความระแวง จะไม่ให้ระแวงได้ไงแม่งพี่แกยืนดูดปากจ๊วบจ๊าบมองมาอย่างกับจะจับเหลือกน้อยมะจาเร่ดูมมันซะตรงนี้ยังไงอย่างงั้น >[]<

            “ อือ ไอ้พวกนี้มันเมาอ่ะ เฮียเลยหิ้วกลับมาบ้านเราก่อน ” คริสตอบก่อนจะยกมือขึ้นลูบหัวคยองซูเบา ๆ โอ้พระเจ้า ! อิเฮียยยยย นี่คือมึงรึ ???? กูฝันไปรึเปล่า !

            “ อ่า..แล้ววันนี้เฮียจะไม่ไปเรียนอีกแล้วเหรอ ”

            “ ไปดิ แต่คงไปสาย ๆ เออ..แล้วเมื่อวานอ่ะทำไมต้องทำเป็นไม่รู้จักเฮียด้วยวะ =_=^ ”

            “ ไม่รู้ ! ก็เฮียแม่งไปหาเรื่องเพื่อนเค้าอ่ะ แค่ทำหน้าเฉย ๆ คนก็ไม่อยากจะเข้าใกล้เฮียอยู่แล้วนะ ”

            “ เออ ๆ เอาะเหอะ แล้วนี่จะให้คนไปส่งมั้ยล่ะ? ” คริสถามมืออีกข้างก็รั้งคอเสื้อของคิมจงอินเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ไอ้ดำนี่แม่งหื่นจิตจริง ๆ รอน้องกูไปก่อนเถอะมึง -_-^

            “ ไม่เป็นไร เค้านัดกับชานยอลที่ป้ายรถเมล์แล้วน่ะ ” คยองซูตอบก่อนจะยิ้มออกมาน้อย ๆ ทำเอาจงอินแทบจะโผเข้าไปกอด แต่ไอ้หอกน้องกูไม่ได้ยิ้มให้มึงนะ เชี่ย ! อิเฮียคิดในใจก่อนจะหันไปทำหน้าโหดโชว์เงิงใส่เพื่อนรักที่มัวแต่ทำตาเยิ้มราวกับคนเสียสติ เอ๊ะ..เดี๋ยวก่อน..ชื่อเมื่อกี้มันคุ้น ๆ แฮะ

            “ ชานยอล.. ไอ้เด็กยักษ์นั่นอ่ะนะ ? ” คริสถามต่อพยายามตีหน้านิ่งแต่แค่ได้ยินชื่อนี้หัวใจก็เต้นแรงขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก คิดแล้วก็หงุดหงิด ! ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้หูกางนั่นมากวนตีนใส่ เขาก็คงไม่ต้องเครียดนั่งคิดเรื่องนี้มาตลอดทั้งคืนหรอก ชิชะ =____=;;;

            “ อื้อ เค้าไปล่ะนะ ”

            “ เดี๋ยว ! วันนี้เฮียไปด้วยดิ ” ร่างสูงพูดขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนจะผลักหัวเพื่อนผิวเข้มออกไปให้พ้นทาง

            “ เฮ้ย ! ” คิมจงอินโวยวายพยายามจะแทรกตัวกลับเข้ามาอยู่ในบทสนทนาด้วยความอยากรู้อยากเห็น

          ปัง !

            =_____= บักห่าคริสแม่งปิดประตูใส่หน้ากูเลยจ้า จงอินอึ้งงงงง กูทำอะไรเผียดดดดดด T^T;;

            “ ไปคนเดียวมันอันตราย เฮียไปส่ง ^^ ” คริสพูดขึ้นน้ำเสียงเรียบพยายามปั้นหน้าให้ดูเป็นพี่ชายผู้แสนดี -[]-;

            “ ไม่ได้ ! เดี๋ยวหยอยมันก็รู้ดิว่าเฮียคริสเป็นเฮียเค้าอ่ะ =_=; ” คยองซูตอบก่อนจะจ้องหน้าพี่ชายอย่างจับผิด

            “ เออ..-____________-  ”

            “ ไปละนะเฮีย ^^ ” ร่างเล็กโบกมือให้ก่อนจะหยิบกระเป๋าเป้ขึ้นมาสะพายแล้วรีบวิ่งลงบันไดไป

            แอ๊ดดดดดด..

            “ เชี่ยเครสสสสสสกูชอบน้องมึงงงงงงงงง ” คิมจงอินว่าพลางลงไปนอนแดดิ้นกับพื้น นี่มึงเปิดประตูออกมาเพื่อจะแพลนกิ้งโชว์กูรึไอ้ห่า -_-;; คริสส่ายหัวก่อนจะยกเท้าขึ้นถีบเพื่อนกลับเข้าไปในห้อง

            “ ไอ้สมองกลับ กูไม่ให้มึงจีบน้องกูหรอก ” ร่างสูงพูดขึ้นนิ่ง ๆ ทำเอาคิมจงอินถึงกับต้องผุดลุกขึ้นนั่งในทันที

            “ เอ๊า ! ทำมายง้ะ กูเป็นคนดีนะ *0*  ” ว่าพลางส่งสายตาเว้าวอนไปให้

            “ ถุ้ย ! ไอ้สัดกูไม่เชื่อ ”

            “ เหยดดดดด มึงมันคนไม่รักเพื่อน ! ”

            “ พอดีกูไม่อยากให้น้องกูต้องมาปวดหัวเวลาหามึงในที่มืดไม่เจอน่ะ ”

            “ สัด พูดงี้เอาตีนถีบหน้ากูเลยไหม -_-^ ”

            “ โว้ยยย ไอ้พวกขี้เก๊ก ! ” คิมจุนมยอนโวยวายเสียงดังก่อนจะยกมือขึ้นผลักหัวอี้ชิงออกไป

            “ อู้ว น้องแซนดี้อย่าหนีพี่เลยนะจ๊ะ -,.- ” เลย์ว่าพลางพลิกตัวขึ้นคร่อมอิลีดเอาไว้

            “ เฮ้ยยยยยยยยยย ! ” คริสกับจงอินรีบวิ่งไปดึงตัวเพื่อนรักออกมาก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินแก้ จางอี้ชิงดิ้นขัดขืนยังคงเข้าใจว่าคิมจุนมยอนเป็นน้องแซนดี้นางแบบสาวบนปกนิตยสาร ในขณะที่อิลีดก็นอนหลับตาพริ้มไม่ได้รับรู้ถึงสัญญาณอันตรายใด ๆ ปะโด่เอ๊ย ! ถ้าพวกกูไม่อยู่มีหวังมึงโดนเลย์ตุ๋ยชัวร์ไอ้เตี้ย ><

            “ อะไร ไอ้หอก แจ๊บ ๆๆ ” คิมจุนมยอนพึมพำก่อนจะยกมือขึ้นปาดน้ำลายที่ไหลเยิ้ม นรก ! เตียงกู..ไอ้เชี่ยเตี้ยแม่งทำลายย่อยยับด้วยน้ำลายเหนียว ๆ ของมัน ! T^T

“ วู้ปปปปปปปปปปปปปปปป ! ” อี้ชิงตะปบตูดอิเฮียพลางเคล้นคลึงหนักมือ ห่ากูทนไม่ไหวแล้วนะ -___________-^^^^^

            “ ทีหลังพวกมึงไม่ต้องคิดจะไปดริงค์กันเองอีกนะ กูขอ -_-^ ” คริสกัดฟันพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน

            “ เอ่อ..โอเค.. ” คิมจงอินรับคำพร้อมกับดึงตัวเลย์เอาไว้ก่อนที่อู๋อี้ฟานจะแผ่รังสีอำมหิตออกมามากกว่านี้

            “ กูไปล่ะ วันนี้กูรีบ.. ” อิเฮียพูดต่อพร้อมกับปัดตูดเล็กน้อยด้วยความสะพรึงกับสัมผัสเมื่อครู่แล้วรีบผลุนผลันหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำอย่างรวดเร็ว

            “ เชี่ยนี่จะรีบไปไหนวะแทนที่จะรอเพื่อนรอฝูง(?) ” จงอินบ่นก่อนจะส่ายหัว ขณะเดียวกัน..

            “ วู้ปปปปปปปปปปปปปปปปป ! ” จางอี้ชิงที่ยืนเปล่าเปลี่ยวอารมณ์ค้างมาได้สักพักก็เปลี่ยนเป้าหมายจากตูดอู๋อี้ฟานมายัง..เอ่อ..

            “ อี้ชิง..มึงบีบไข่กูทำไม..” ไข่ของคิมจงอิน  -__________________-;;;;;;

.........................

            “ อีลู่ไปโรงเรียนนนนนนนนนน ! ” เสียงตุ๊ดอินดี้โวยวายอยู่หน้าห้องนอนทำเอากระเทยแอ๊บแบ๊วสะดุ้งจนกรีดอายไลเนอร์พลาดไปจิ๊ดหนึ่ง

            “ รู้แล้ว รอแป๊ป ! ” ลู่หานเดินไปเปิดประตูให้กับโอเซฮุนก่อนจะกลับมานั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเพื่อกรีดอายต่อ

            “ แรดเอ้อะ ไปโรงเรียนแค่นี้หล่อนต้องกรีดอายด้วยเหรอยะ ”

            “ แล้วหล่อนแต่งหน้ามาทำไม -_-? ”

            “ ก็เพราะเซฮุนนี่สวย ” โถ..อิตุ๊ด =[]=;;;;

            “ แหวะ ! ” ลู่หานเบะปากก่อนจะหมุนแปรงอายไลเนอร์เก็บเข้าที่

            “ ไปกันยังยะ เร็ว ๆ เข้านังกระเทย ” ตุ๊ดอินดี้เร่งก่อนจะเดินส่ายตูดดุ๊กดิ๊กนำออกมา

            “ วันนี้เราต้องเริ่มแผนการกันอย่างจริงจัง ฉันเตรียมพร็อพเสริมมาด้วยล่ะ ” โอเซฮุนเอ่ยพลางหยิบพร็อพที่ว่าออกมาจากประเป๋าสะพายกุชชี่หนีภาษี

            “ ว้าวววว ! *0* ” ลู่หานทำตาโตเมื่อได้ยลกิฟท์ขนาดใหญ่หลากสีสันที่มีขนนกยาวประดับอยู่พร้อมกับเพชรเม็ดเล็ก ๆ ที่ส่องประกายวิบวับเมื่อต้องแสงแดด

            “ เริ่ดล่ะสิ อุกรี๊ดดดดดดดดด ” ตุ๊ดอินดี้ยิ้มอย่างพึงพอใจ

            “ ไหน ๆ ขอลองติดหน่อย ” กระเทยแอ๊บแบ๊วรีบหยิบกิฟท์สีเขียวตุ่นขึ้นมาติดทันทีก่อนจะหยิบกระจกบานใหญ่ออกมาจากประเป๋าเป้ขึ้นมาส่อง

            “ อ๊ายยยยยยย กระจกวิเศษบอกข้าเถิดใครงามเลิศในปฐพี ! ”

            พอเถอะ ! กูเพลียยยย =[]=;

          ณ ป้ายรถประจำทาง

            “ ชานยอลรอนานมั้ย ! ” เพื่อนตัวเล็กวิ่งเข้ามาหาคนตัวสูงกว่าที่ยืนเล่นโทรศัพท์มือถือรออยู่ที่ป้ายรถเมล์

            “ ไม่ ๆ ฉันก็เพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้เอง ” ชานยอลตอบก่อนจะเก็บมือถือใส่ในกระเป๋ากางเกงพร้อมกับส่งยิ้มน้อย ๆ ไปให้โดคยองซู

            “ อ้าว..บังเอิญจัง ! ” เสียงที่ฟังดูโอเวอร์แอคติ้งของแขกไม่ได้รับเชิญดังขึ้นทำเอาปาร์คชานยอลและโดคยองซูขนจั๊กกะแร้ลุกชูชันพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย..

            O[]O!!!!!

            “ มึง.. ”

            บอกกูทีเรื่องนี้อู๋อี้ฟานมันเป็นสตอล์กเกอร์ใช่ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยย ><

TBC.

 

“ กูไม่ใช่เกย์แล้วทำไม.. ” 

“ ทำไมกูถึงรู้สึกเหมือนกูกำลังชอบมึงเลยวะ ! ” 

 “ เฮ้ยยยยยยยยยยยย ! ”



# แพล่มเนื้อหาตอนหน้าไว้จิ๊ดนึง 555555
รู้สึกเรื่องนี้แต่ละตอนจะโมเม้นต์น้อยมากถึงมากที่สุด
มีแต่อะไรก็ไม่รู้ฮ่ะ -__________- ;;;
ต่อจากตอนนี้จะพยายามอัพให้ยาวกว่าเดิมนะคะ
เพราะเริ่มรู้สึกว่าเนื้อหามันน้อยจนคิดชื่อตอนไม่ออกเลยทีเดียว 5555
บ่นนิด : รีดเดอร์ไม่ปลื้มเทาแบคกันหรือไร ><
ไม่ค่อยมีใครสนใจที่อิแบคเสียซิงเลยเอ่อะ กร๊ากกกกกกกก