ลำดับตอนที่ #7
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : โอ้มาถึง ตอนเจ็ด ในที่สุด(100%แล้วจ้า)
โอ้มาถึง ตอนเจ็ด ในที่สุด
ใกล้ถึงจุด จบของเรื่อง แล้วรู้ไหม
คุโรโร่ที่ พรรณา อยู่เรื่อยไป
ในตอนนี้ หันกลับไป มองคุรา
แต่คุรา ไม่ได้ฟัง เพราะนั่งเหม่อ
มองเสมอ ที่ดวง จันทร์เจ้าขา
แถมยังได้ พึมพำ พูดคำว่า
\"โอ้จันทรา คืนนี้ ซ้วยสวยจัง\"
คุโรโร่ ได้ฟัง อ้าปากค้าง
ฟังฉันบ้าง หรือเปล่า แม่ผิวสังค์
ไม่ได้ถาม ก็รู้ว่า ไม่ได้ฟัง
คุโร่จัง จึงคิด แผนนานา
แล้วทันใด ไอเดีย ก็แผลงฤทธิ์
มีความคิด ที่แสน จะหรูหรา
คุโรโร่ กุมมือ คุราปิก้า
พรรณา อย่างไพเราะ ไม่รอรี
\"ช่างงดงาม อร่าม กระจ่างฟ้า
เป็นบุญตา ที่ได้เกิด มาเสียนี่
ริมฝีปาก แดงสะพรั่ง ดังที่มี
เป็นนารี ที่หมายปอง มาแสนนาน
เนื้อน้องเนียน นุ่มนวล เป็นยิ่งนัก
งามประจัก รักเรา น่าสืบสาน
ลืมเสียเถิด เรื่องราว แห่งวันวาน
ตลอดกาล พี่จะรัก น้องคนเดียว
ตาแสนหวาน ดังน้ำผึ้งที่หลั่งไหล
ทำเอาใจ ของพี่ ต้องแลเหลียว
หุ่นอรชร มือไม้ ที่งามเรียว
แม้เพียงเสี้ยว ทำพี่อิ่ม ถึงภายใน
ผมเงางาม มิอาจเปรียบ ได้ในโคลง
จมูกโด่ง ได้รูป น่าหลงใหล
ร้อยเหตุผล พี่รักเจ้า เพราะเหตุใด
โปรดมอบใจ และกายนี้ แด่พี่เอย...”
คุราผลัก คุโระ ในทันควัน
ใบหน้านั้น แดงจัด เกินเฉลย
ใบหน้านั้น จะละลาย ไปเหมือนเนย
“ฉันว่าเคย บอกแกอย่า เป็นทางการ
นารีบ้า นารีบอ บ้านใครฟะ
ตัวฉันน่ะ บอกเป็นครั้ง ที่ร้อยล้าน
ฉันบอกนาย ทุกครั้ง ทุกวันวาน
ว่าตัวช้าน คนนี้ เป็นผู้ช้ายยยยยย!!!!”
ใกล้ถึงจุด จบของเรื่อง แล้วรู้ไหม
คุโรโร่ที่ พรรณา อยู่เรื่อยไป
ในตอนนี้ หันกลับไป มองคุรา
แต่คุรา ไม่ได้ฟัง เพราะนั่งเหม่อ
มองเสมอ ที่ดวง จันทร์เจ้าขา
แถมยังได้ พึมพำ พูดคำว่า
\"โอ้จันทรา คืนนี้ ซ้วยสวยจัง\"
คุโรโร่ ได้ฟัง อ้าปากค้าง
ฟังฉันบ้าง หรือเปล่า แม่ผิวสังค์
ไม่ได้ถาม ก็รู้ว่า ไม่ได้ฟัง
คุโร่จัง จึงคิด แผนนานา
แล้วทันใด ไอเดีย ก็แผลงฤทธิ์
มีความคิด ที่แสน จะหรูหรา
คุโรโร่ กุมมือ คุราปิก้า
พรรณา อย่างไพเราะ ไม่รอรี
\"ช่างงดงาม อร่าม กระจ่างฟ้า
เป็นบุญตา ที่ได้เกิด มาเสียนี่
ริมฝีปาก แดงสะพรั่ง ดังที่มี
เป็นนารี ที่หมายปอง มาแสนนาน
เนื้อน้องเนียน นุ่มนวล เป็นยิ่งนัก
งามประจัก รักเรา น่าสืบสาน
ลืมเสียเถิด เรื่องราว แห่งวันวาน
ตลอดกาล พี่จะรัก น้องคนเดียว
ตาแสนหวาน ดังน้ำผึ้งที่หลั่งไหล
ทำเอาใจ ของพี่ ต้องแลเหลียว
หุ่นอรชร มือไม้ ที่งามเรียว
แม้เพียงเสี้ยว ทำพี่อิ่ม ถึงภายใน
ผมเงางาม มิอาจเปรียบ ได้ในโคลง
จมูกโด่ง ได้รูป น่าหลงใหล
ร้อยเหตุผล พี่รักเจ้า เพราะเหตุใด
โปรดมอบใจ และกายนี้ แด่พี่เอย...”
คุราผลัก คุโระ ในทันควัน
ใบหน้านั้น แดงจัด เกินเฉลย
ใบหน้านั้น จะละลาย ไปเหมือนเนย
“ฉันว่าเคย บอกแกอย่า เป็นทางการ
นารีบ้า นารีบอ บ้านใครฟะ
ตัวฉันน่ะ บอกเป็นครั้ง ที่ร้อยล้าน
ฉันบอกนาย ทุกครั้ง ทุกวันวาน
ว่าตัวช้าน คนนี้ เป็นผู้ช้ายยยยยย!!!!”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น