ลำดับตอนที่ #7
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : I'm so sorry chapter 06
ปาร์ี้วันเิอฮันยอ
รถันหรูสีำสนิทเลื่อนัวมาอทาบับัวฤหาสน์หลัให่ เ็รับใ้รีบวิ่ออมาเปิประูรถให้และ้อนรับผู้มาเยือน ีวอนและฮยอแเินลารถ
“เอ่อ...ไม่ทราบว่าิ่ออะไรเหรอรับ” ายวัยลานูแ่ายเรียบร้อยเินเ้ามาทัทายทั้สอ
“านปาร์ี้วันเิุฮันยอรับ”
“อ้อ...อยู่รสระว่ายน้ำ้านหลัน่ะรับ”
“อบุรับ”
ีวอนเินนำหน้าฮยอแเ้าไปในลานว้า เสียเพลและแสสีสลัวๆายอยู่ร้าสระว่ายน้ำ ผู้นมาหน้าหลายาเป็นที่รู้ัในสัมล้วนอยู่ที่นี่ ฮยอแรู้สึื่นเ้นอย่าบอไม่ถู ร่าเล็หยุูสิ่นู้นสิ่นี้้วยวามสนในอีน้อึ้อมือเินไป
“เฮ้ ีวอน ทำไมนายมา้าัเลยล่ะ ั้นรอั้นาน” เสียหนึ่เอ่ยึ้นพร้อมับเินออมาหาร่าสู
“เิปัหานิหน่อยน่ะ”
ีวอนและฮีอลุยอะไรันอีเนิ่นนาน ร่าเล็เินเล่นไปามทาเินแ้เบื่อ
...ทำไม้ออารม์เสีย้วยนะ...
ุบ!! ฮยอแล้มลอย่าั เมื่อเินนเ้าับใรบาน
“อโทษรับ...” ร่าเล็รีบ้มหน้าล่าวอโทษบุลที่นเินน
“ไม่เป็นไรรับ ุเป็นอะไรไหม?”
“มะ..ไม่เป็นไรรับ” ฮยอแเยหน้าึ้นมอร่าสูรหน้า...ใบหน้าไ้รูป มูโ่เป็นสัน ริมฝีปาูมีเสน่ห์น่าหลใหล วาทีู่ึู
...ูี...
“ุื่ออะไร”
“ผม...ผมื่อฮยอแรับ...”
“ยินีที่ไ้รู้ัรับ ฮยอแ ผมฮันยอ”
...ผู้ายนนี้น่ะเหรอ ื่อฮันยอ...
“อ่ารับ”
“ไป้าในานสิรับ ทำไมมาเินรนี้”
“ผมเบื่อๆน่ะรับ็เลยมาเินเล่น”
“มาเินเล่นนเียวอย่านี้ ไม่ลัวโนุเหรอรับ” ร่าสูโน้มหัวลมาระิบ้าหูเล็อฮยอแ ถึน้ำเสียะบ่บอว่าพูเล่น แ่็ทำให้ฮยอแนลุไ้
“อะ..เอ่อ...เ้าานีว่ารับ” ฮยอแรีบเินหายเ้าไปในาน ฮันยอมอามไป้วยวามสนใ ริมฝีปาอร่าสูระุยิ้มอย่ามีเลศนัย
“นายหายไปไหนมาฮยอแ” ีวอนว่าฮยอแทันทีที่เอัว
“ผมแ่เบื่อๆเลยออไปเินเล่นน่ะรับ”
“อืม”
“ไ ีวอน ไม่ไ้เอันนานเลยนะ”
เสียหนึ่ทัึ้น ทำให้ีวอนะัแล้วันลับไปมอ
“อืม...สบายีเหรอ”
“็ี ว่าแ่นนนี้มาับนายเหรอ?” ฮันยอพูพร้อมับมอมาที่ฮยอแ
“ใ่ ... ทำไม”
“นอนาย?”
“อืมใ่”
“สนใวิสี้หน่อยมั้ยีวอน”
“็น่าสนใีนะ หึหึ เอามาสิ”
“ุฮยอแ สนใวิสี้มั้ยรับ”
“เอ๋?...ว่าแ่มันืออะไรเหรอรับ”
“ฮ่าๆๆ อยาลอไหมล่ะรับ”
“อ่า...รับๆไ้ๆ” ฮยอแรีบอบล เาอยาะลิ้มลอรสเ้าที่เรียว่า วิ ส ี้ เหมือนัน
...ใสื่อ...อย่านี้สิ หึหึ...
วามิอนีนผุึ้นในหัว ึ่ปิเสธไม่ไ้เลยว่าเาสนใฮยอแึ้นมาแล้ว
แ้วสีใสที่บรรุอเหลวไว้ภายในถูหยิบออมาาถาอเ็เสิร์ฟ แล้วยื่นมารหน้าีวอนและฮยอแ
“อบุ” ีวอนล่าวเพียประโยสั้นๆ เารับแ้วทรสูเอาไว้ในมือ
“รับไปรับ ุฮยอแ”
“รับ...” ฮยอแรับแ้วมาถือไว้ในมือ าเพ่มออเหลว้านใน ลิ่นแปลๆุนึ้นมู ีวอนระแ้วนั่นลอนหมไปแล้ว เหลือแ่เพียฮยอแที่ยืนนิ่
“ื่มสิรับ” ฮันยอบออีนที่ยัลัเลว่าะื่มหรือไม่ื่ม
“ีวอน ันมาแล้ว โอ๊ะ ฮันยอ นายอยู่รนี้้วยเหรอเนี่ย” ฮีอลเินเ้ามายืน้าๆีวอน แนเล็ๆอฮีอล วีวอนไว้แล้วเินไปที่โ๊ะัวให่
แ้วสีใสสอใบ วาประบัน มีแ่เินธนบัรสอหมื่นวอนที่สออยู่รลา เสียเฮฮาัออมาเป็นระยะระยะ ฮยอแยัยืนนิ่ถือแ้ววิสี้เอาไว้
“อ้าว...ทำไมไม่ื่มล่ะรับ ฮยอแ”
“ผม...ไม่เยื่มน่ะรับ”
“มาสิรับ ผมะป้อนุเอ”
“หืม?”OxO ยัไม่ทันที่ะเอ่ย ฮันยอหยิบแ้ววิสี้ไปามือเล็ รอมันใส่ปา มือให่ประอหน้าฮยอแึ้นมา ริมฝีปาทาบลับปาเล็ที่ำลัเผยอนิๆ
น้ำรสเฝื่อนไหลเ้าไปในปาเล็
วาลมเบิว้า รู้สึใับารระทำอบุลรหน้า ฮยอแพยายามลืนอเหลวนั้นเ้าไปในปา แ่มัน็ล้นออมาแล้วไหลลไปามอเล็ ร่าสูมอ้วยวามอบใแล้วผละริมฝีปาออ
นัวเล็รู้สึเหมือนะเป็นลม ารระทำเมื่อรู่ มันทำให้เาเือบาอาาศหายใ! ้วยฤทธิ์แอลอฮอล์ ใบหน้าหวานแ่านึ้นมาทันที วามร้อนภายในร่าายมีมาึ้นๆ ภาพรหน้า็เลือนราลทุทีๆ
ฮันยอมอูฮยอแที่ำลัถูแผเผา้วยฤทธิ์อแอลอฮอล์...นๆนี้น่าสนใริๆ...
มือให่อนีนประอฮยอแเ้าไปในัวฤหาสน์ ไม่มีใรรู้เลยว่า...ะเิอะไรึ้น่อานี้...
(_ _) อราบอภัยามๆ ห่าหายฟิไปนาน(รึเปล่า)
มาอัพแล้วน๊า๊า เ้าะทำอะไรัน่อ ิามไ้อน่อไป^^~!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น