ลำดับตอนที่ #6
ตั้งค่าการอ่าน
ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่6 การจากลาและการย้อนเวลา
“แม่…ยายน้อยายแล้วริๆ”สายพินหน้าีนมือสั่นปาสั่นเอ่ยถามแม่สายใ
“สายพินลูลับมาแล้ว ลูหายไปไหนั้นาน พ่อแม่เป็นห่ว”พ่อน่านเห็นลูสาวเินึ้นบ้านมาเอ่ยถาม
“เรื่อนี้เอาไว้่อน…พ่อรู้หรือเปล่า เมื่อี้….ลูอเราไปเออะไรมา”สายใเอ่ยถามสามีมือสั่นๆ
“ลูสาวเราไปเออะไรมา ทำไมุับลูถึหน้าีันล่ะ”พ่อน่านเอ่ยถามภรรยาและลูสาว
“ลูสาวอเราไปเอยายน้อยเ้านะสิ!โอ๊ย….แ่ิ็น่าลัวมาแล้ว แยัอยู่หมู่บ้านอเราอยู่เลย”สายใบอสามีเสียสั่ๆ
“ุพูอะไร ยายน้อยหมู่บ้านเราายไป้อแ่ปีลายแล้ว ลูะไปเอไ้ยัไ!”พ่อน่านล่าว
“ันเอยายน้อยมาริๆ ๊ะพ่อ ่อนะลับบ้าน ันเินผ่านบ้านยายน้อย และถูแเรียไปุย นี้…แยัให้หมาที่เี้ยวแล้วมาเลย” สายพินบอและยืน้อนหมาให้พ่อน่านู
“ลูให้พ่อูอะไร พ่อมอไม่เห็น”พ่อน่านล่าวบอลูสาว
“ะมอเห็นไ้ยัไ!อผีเลยนะ!”สายใบอสามี
“ลลูเอับยายน้อยริๆรึ แพูอะไรับลู”พ่อน่านไม่ไ้ลัวเหมือนแม่สายใ เอ่ยถามลูสาว
“ยายน้อยเรียันไปถามว่าลับบ้านมาอนไหน…และ็พูเรื่อที่ันะ้อย้อนลับไปาิ่อนอัน”สายพินล่าว
“ไม่แปลที่แะรู้ ในอียายน้อยแเป็นนมีอ”พ่อน่านพยัหน้าเ้าใ"สายใุไม่ทำอาหารเย็นไป มื้อนี้เราไ้ิน้าวับลูเป็นมื้อสุท้ายแล้ว"พ่อน่านบอภรรยา
สายพินและรอบรัวนั่ิน้าวเย็น้วยันอย่ามีวามสุ ่อนที่แม่สายใะไปเอาเสือมาปูนอบ้านทั้สามนนั่นอนูาว้วยัน นเวลาผ่านไปนานเสียอสายพินที่เมื่อี้ยัพูอยู่ับเียบไป นพ่อน่านและแม่สายใ้อหันไปมอ ทั้สอนเห็นลูสายนอนหลับา แม่สายใยืนมือสั่ๆไปที่มูอลูสาว ลูสาวอเธอไม่หายใแล้ว
“พ่อ…ลูสาว….ลูสาวอเรา แไปแล้ว”สายใหันไปบอสามีทั้น้ำา
พ่อน่านึภรรยามาอปลอบ น้ำาลูผู้ายับไหลออมาเียบๆับวามเสียใที่้อเสียลูสาวไป
“ุอย่าไ้เสียใไปเลย ลูไม่ไ้อยู่ับเราที่นี่ แ่ลูสาวอเราเธอ็ยัมีีวิอยู่ในที่อเธอ”พ่อน่านปลอบภรรยา
“ร่าายอลูสาวเรา ไม่มีลมหายใแล้ว ะบอไม่ายไ้ยัไ” แม่สายใล่าวับสามี เธอพยายามทำใแล้ว แ่พอไ้เห็นว่าลูสาวเธอไม่หายใ เธอ็ทำใไม่ไ้อยู่ี
“สายใ ลูอเราไม่ไ้าย เธอแ่ทิ้ร่าายนี้ไป เพื่อลับไปในที่ที่เธอามา หาลูรู้ว่าุเอาแ่ร้อไห้ ลูไม่มีวามสุ”พ่อน่านเอ่ยปลอบภรรยาอีรั้
…
สายพินลืมาึ้น มอไปรอบๆ ัว เธอน่าะนอนอยู่บนเีย แ่ทำไมถึหนาวแบบนี้นะ อนนี้สายพินรู้สึเหมือนัวเอนอนไม่นานมา นอนนปวเมื่อยัวไปหม ่อนที่สายพินะไ้ิเรื่ออะไร เธอไ้ยินเสียัฟันและเสียหนาวสั่นอนที่นอนเบียเธอ
สายพิน้มมอไปเ็ทั้สอ สายาอเธอมอเห็นร่าอเ็ทั้สอราๆ สายพินเ็บไปที่นิ้วอัวเอ ที่มีแหวนหยอยู่ เธอถอนหายใออมาและหยิบะเียไฟฟ้าออมาเปิ ทำให้ห้อทั้ห้อสว่าไป้วยแสไฟ สายพินมอไปรอบๆอีรั้ ในห้อมีเพียเียเาที่เธอับเ็ทั้สอำลันอนอยู่ และมีโ๊ะเ้าอี้เ่าๆั้อยู่ลาห้อและู้เสื้อผ้าเ่าๆหนึ่หลั นอานั้น็ไม่มีอะไรแล้ว
สายพินเห็นว่าัวอเ็น้อยทั้สอัวเย็นมา เธอรีบเอาผ้าห่มนวมหนาออมาห่มให้เ็ทั้สอ ่อนะพยายามลาเีย ร่าายอเธอไม่มีแรเลย สายพินนำถ่ายอัแท่ไร้วันออมาและใส่เ้าไปใ้เียเา ่อนะนำไปแ็ออมาิไฟ ไม่นานเียเา็ร้อนึ้น เ็ทั้สอนบนเีย็หยุสั่นแล้ว
สายพินถือะเียไฟฟ้าออมาาห้อนอน สายพินเินออไปนอบ้าน ูแล้วใล้ะสว่าแล้ว อนนี้น่าะีสี่ไ้แล้ว สายพินมอไปรอบๆบ้านที่เธอพึ่เินออมาถูล้อมรอบไป้วยำแพิน รลาลามีบ้านโลนทีู่ใหม่อยู่บ้าน หลัาเป็นห้าาแห้
ไม่นานสายพิน็ไ้วามทรำทั้หมอร่านี้ บ้านินหลันี้พึ่สร้าเสร็ไ้หนึ่ปี ่อนที่สามีอเธอะลับไปที่่ายทหาร
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
กำลังโหลด...
2ความคิดเห็น
กำลังโหลด...
2ความคิดเห็น