คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : รุ่นน้อง (3)
“สวัสีรับพี่้าว”
“สวัสี้ะ” เมิสราทัทายรุ่นน้อลับ ายหนุ่มเหลือบมอเธอผ่านระยิ้มน้อยยิ้มให่ให้ นาร้ายสาวแสร้ทำเป็นมอไม่เห็น
เบนหน้าไปพูุยับทีมานถามถึุเสื้อผ้าที่เธอใ้สวม เินไปหยิบเ้าห้อเปลี่ยนเสื้อผ้า
เธอับ ‘ธฤ’ าราหนุ่มไฟแรไม่ไ้ร่วมานันบ่อยนั เพราะส่วนให่เารับานภาพยนร์และีรีส์อ่ายเป็นหลั ในะที่เธอแสละร่อ พวเาเพิ่มีโอาสร่วมานริัในภาพยนร์เรื่อนี้
ลอสามเือนที่ร่วมานในอถ่าย เธอยอมรับว่าธฤเป็นนฝีมือี ั้ใทำาน ไม่เยใ้สายาแทะโลมเธอเ่นาราายนอื่นๆ แ่ระนั้นเธอรู้สึอึอัเมื่ออยู่่อหน้าเา เพราะเามัลอบมอเธออยู่บ่อยๆ ้วยสายาเป็นประาย ึ่เธอไม่แน่ใว่าเป็นารื่นม หรือมีนัยอย่าอื่นแอบแฝันแน่
เปลี่ยนเสื้อผ้า ให้ทีมานรวเ็วามเรียบร้อย เมิสราทิ้ัวนั่้าพระเอหนุ่มที่ทีมานำลัเ็บรายละเอียเล็ๆ บนใบหน้า เาลอบส่ยิ้มให้เธอเป็นระยะผ่านระ แ่เธอ้มหน้าหยิบหูฟั
เปิโทรศัพท์เลือแอปเล่นเพล หลับาลไม่สนใเา ปล่อยให้่าแ่หน้าัารเิมสีสันามหน้าที่
ราวหนึ่ั่วโมว่า รวสอบวามพร้อมเสื้อผ้าหน้าผมอารานำสาว เมิสราลุออาห้อแ่ัว หลบไปนั่รอห้อรับรออีห้อที่ไม่มีารใ้าน ถ้านอาารทำานแล้ว เธอไม่อบารอยู่ับผู้นำนวนมา และไม่้อารอยู่ับาราหนุ่มนนั้น
เมิสราอยู่ในุเสื้อยืแนยาวสีเียวสับระโปรลายอสีสันสใสเรียบ่าย เรื่อสำอาโทนมพูอ่อน เปลี่ยนบุลิาสาวเปรี้ยวเป็นสาวหวานอย่าสิ้นเิ
เปิสวิ์ไฟให้วามสว่า รีโมเรื่อปรับอาาศอุหภูมิพอเหมาะ าราสาวทิ้ัวนั่ลบนโฟาัวยาว เสียผู้ัารสาวุยโทรศัพท์รบริเวทาเิน แว่วเ้ามาในห้อเป็นระยะ
มันยัเป็นหัว้อสนทนาเี่ยวับารเลิราอเธอับราม
หิสาวพ่นลมหายใเบาๆ เหนื่อยหน่าย หยิบโทรศัพท์เลื่อนู่าวสารเรื่อยเปื่อย่าเวลา แน่นอนว่าระาน่าวเ็มไป้วยเรื่ออเธอ นัเลีย์บอร์ออวามเห็นันอย่าสนุสนาน ่าว่าเธอเป็นนาร้ายใยัษ์ใมารทำร้ายร่าายนรั สสารนที่เป็นเหยื่อ มีเพียประปรายเท่านั้นที่ไม่ไ้เื่อ่าวทั้หม บอว่าอยารอฟัารแถล่าวมาว่า
เธอเหยียยิ้มล้ายีในิๆ ที่อย่าน้อยนบนโลออนไลน์็ไม่ไ้ประสาทไปเสียทุน แ่็ไม่รู้ว่าวันใพวเาะถูลืนินหายไปามระแสสัม
นเรามัะมออะไร้านเียว หรือเห็นีเห็นอบไปามเสียส่วนให่
นาร้ายสาวนึปล เหม่อิถึแผนอะไรบาอย่าที่เธออยาทำมานาน แ่ยัไม่ไ้ลมือเสียที
เสียเาะประูเบาๆ และารออนุาเ้ามาอใรบานทำให้วามิอหิสาวสะุ หันไปมอ
เห็นเป็นร่าสูอพระเอหนุ่มโผล่เ้ามาส่ยิ้มเ้อให้ เธอเลิิ้วแปลใล้ายเป็นารถามว่าเาเ้ามา้วยเหุใ
“พอีห้อแ่ัวนเริ่มเยอะแล้วน่ะรับ ผมเลยอมาหลบ้วย พี่้าวไม่ว่าอะไรใ่ไหมรับ” รอยยิ้มเาเร็นิๆ เรใ
รุ่นพี่เห็นแล้วไม่ว่าอะไร พยัหน้าให้เป็นารอนุา
“อบุรับ” ธฤว่า เินมานั่้าัน เป็นอีรั้ที่เมิสรารู้สึแปลใ ทั้ที่มีที่นั่อีมาในห้อ เธอไม่เ้าในั แ่็ไม่ไ้ถือสาเพราะเาเว้นระยะห่าพอประมา และไม่ไ้มีท่าทีุามแ่อย่าใ
“พี่โอเไหมรับ เรื่อพี่ราม”
ความคิดเห็น