ค่าเริ่มต้น
- เลื่อนอัตโนมัติ
- ฟอนต์ THSarabunNew
- ฟอนต์ Sarabun
- ฟอนต์ Mali
- ฟอนต์ Trirong
- ฟอนต์ Maitree
- ฟอนต์ Taviraj
- ฟอนต์ Kodchasan
- ฟอนต์ ChakraPetch
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บท3#๒ ไม่อยากเสียเธอ
*
*
"ป๊าว!!" บอยึ้นเสียสูอบวนประสาท หันหน้ามาทามายแล้วพู่อ
"มารับน.."
มายหันวับมอบอย้วยสีหน้าๆ
"อะไรอมึวะบอย" มายพูระแทใส่บอย
เือบเือนแล้วที่บอยอยแ่ะหลบหน้ามาย เมื่อ่อนเินไปรไหน็มัะเอันแ่พอบอยนึอยาหลบมาย็ไม่มีทาหาบอยเอ ไม่ว่าะมุมไหน ราวับว่าไม่ไ้อยู่โรเรียนเียวัน
บอยเป็นแบบนั้นริๆ มายรู้ี ถ้าบอยิะหลบ ใร็หาบอยไม่เอ แ่ถ้าบอยอยาะเอ ใรหน้าไหน็หลบบอยไม่พ้น เหมือนับอนนี้ ู่ๆ บอย็มาหามายมาุยับมายเหมือนไม่มีอะไรเิึ้น เป็นเพราะบอยล้าที่ะสู้หน้ามายแล้วละมั๊
[แม่มายโทร.หาแม่บอย บอให้บอยมาแวะเอาอที่แม่มายฝามายมาให้บอย แล้วให้บอยรอรับมายไปบ้านบอยเลย เพราะแม่มายับแม่บอยนัเอันที่บ้านบอย]
บอยวรพูวามริไปอย่านั้นถ้าเาอยู่ับมายแ่สอน... แ่นี่!!
"มึิหนีู้ ูเลยามมาทว" บอยิาใส่มายแ่แอบ่าัวเออยู่ในใ
'พูไรออไปวะมึไอ้บอย'
"ูไปิหนี้มึอนไหน บอย พูีีมึ เี๋ยวมีสวน!!"
มายอบโ้ามวามเยิน แ่ริๆ แล้วมายำลัสับสนับสิ่ที่บอยำลัทำอยู่ราวับว่าเรื่อที่มายับบอยุยันที่บ้านมายเือน่อนไม่เยเิึ้น
เป็นวามเยินที่มายับบอยะเป็นอย่านี้เสมอ ่อให้ัใ ไม่ลรอย โรธ แ่ไม่นาน็ลับมาวนีนใส่ันประสาเพื่อนสนิทที่รู้ัันมานาน
บอยหัวเราะ.. ฝืนหัวเราะ บอยำลัแล้หัวเราะ มายฟัออ เพื่อนๆ พาันส่ายหัว เพราะรู้วามสัมพันธ์ระหว่ามายับบอยมาั้แ่ ม.้น ที่ไหนมีมายที่นั่นมีบอย แม้ะอยู่่าห้อัน แ่็ยัโรมาเอันไ้ทุที่
"ถ้าูไม่รู้ประวัิมึสอนมา่อนว่าเป็นเพื่อนรัเพื่อนี้ันนานี้ ูะิว่ามึีบมายอยู่นะไอ้บอย"
สา เพื่อนร่วมรุ่นที่รู้ัันมาั้แ่ ม.้น แ่อนนี่ไ้มาอยู่ห้อเียวันับมายแสวามเห็น ทำเอาบอยถึับุไป่อไม่เป็น ส่วนเน็ทำหน้าแห้ลไปนินึ
"ินเสร็แล้วรีบทำาน่อเหอะ ะไ้ลับบ้าน วันนีู้นัเอะแ๊อยเมส์ันอนเย็น" เพื่อนมายนนึับทไ้ถูใบอย
บอยเินเลี่ยออมาาลานหานยูที่มายและเพื่อนๆ ำลันั่ทำานันอยู่ เายัไม่ไ้บอมายเลยว่า ทำไมเาถึยอมออมาเอมาย
บอยแ่เินออมานั่เล่นเมส์รอมายอยู่ใ้ร่มไทร้าสนามบาส์ แ่ลมเย็นๆ และแ้าๆ หลัอาหารเที่ยทำเอาบอยแสบานเิอาาร่ว..
*
*
"มาย" บอยัวเียเรียื่อมาย เาเผลอหลับไปั้แ่อนไหน็ไม่รู้ รู้อีทีือหัวบอยำลัพิับอะไรบาอย่าที่นิ่ม แ่แ็ นเมื่อลืมาึ้น็พบว่าเานั่หลับพิไหล่มายอยู่
"เวทนา! เห็นนอนอ้าปาเหวอแมวันลไปไ่เป็นล้าน เลยับปาหุบแล้วทำทานยไหล่ให้พิ เมื่อยะายละ" มายทำท่ายไหล่หมุนๆ และเอามือบีบๆ ไหล่ไล่วามเมื่อย
"สาธยายะูหมมู้เลยมึ"
บอยมอมายที่ปล่อยเสียหัวเราะระายแบบไม่เยอายใร มายเป็นี้มาแ่ไหนแ่ไร ถ้าถูใ็ไม่ั๊ ปล่อย๊าไม่เรหน้าอินทร์หน้าพรหม!
"มานั่นานยั? เพื่อนล่ะ?"
บอยไม่รอให้มายอบ เาย้อมือึ้นมาูนาฬิา ที่บอเวลาเือบสี่โมเย็น บอยเาว่ามายับเพื่อนน่าะเสร็านั้แ่บ่ายสอ แสว่ามายมานั่ยไหล่ให้เาพิอยู่เือบสอั่วโมแล้วั้น!! บอยเหลือบมอไหล่มายิ้วมว
มายเลี่ยที่ะอบำถามบอย แ่ลับย้อนถาม
"ลว่า..มารับ?"
บอยมอมายแล้วพยัหน้า บอมายว่าเามารับเพราะแม่บอให้มา..พูประโยนั้นที่เาิไว้่อนหน้านี้...
"แล้ว็..." บอยเว้นัหวะไปรู่หนึ่
"แม่ใ้ให้มา็ริ แ่.." บอยเอียหน้ามอมายทีนึ มายำลันั่นิ่มอบอย บอยเลยหลบามาย เาอาย เาไม่ล้า บอยเลยหันลับไปนั่หน้ารแล้ว้มหน้าพูึมๆ ำๆ
"อยามาอโทษที่หลบหน้า"
บอยถอนหายใเฮือเมื่อพูออไปไ้ประโยหนึ่ านั้นบอย็ทำท่าอึๆ อัๆ นมายรอะฟัไม่ไหว
"อะไรอมึวะ ะพูไร็พูมา อึๆ อัๆ น่ารำา"
"่อไปะไม่ทำอีแล้ว" บอยึมๆ ำๆ แ่มายลับไ้ยินัเน
แล้วบอยึัสินใเยหน้าึ้นมอมาที่มาย ะที่มายยัมอบอยนิ่ บอยึมอ้อสบเ้าไปในวามาย
"ไม่อยาเสียเพื่อนอย่ามายไป!"
????????????????????
♡อบุนัอ่านทุท่านที่เป็นำลัใให้ #มายับบอย นะะ♡
ฝา #มายับบอย ไว้้วยนะะ
อมเม้นท์ิมันไ้่ะ ยินีน้อมรับ่ะ ^^
ความคิดเห็น