ฉันคือ...อลิซ

ลำดับตอนที่ #7 : EP : 7 บังเอิญ

EP : 7 บังเอิญ

รุ่งเช้ามาอลิซก็ตื่นขึ้นมาก่อนทุกคนเหมือนเดิม เธอทำอาหารเอาไว้ให้กับทุกคนแล้ว ก่อนจะรีบออกจากบ้านเพื่อไปวิ่งเหมือนเดิม และดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะชินกับร่างกายนี้ไปแล้ว

“นั่นยัยหมูอ้วนนี่ คงคิดว่าถ้าออกกำลังกายแล้วผอมจะดูดีสินะ ไม่มีทางหรอก” เด็กสาวที่อยู่ห้องเดียวกันกับอลิซพูดขึ้นด้วยท่าทางมั่นใจ ก่อนจะวิ่งตามอลิซไปเพื่อที่จะไปแกล้งอีกฝ่าย

อลิซที่วิ่งอยู่อย่างสบายใจเพราะวันนี้วิ่งได้ห้ารอบแล้ว แต่แล้วเธอก็ต้องรีบเอี้ยวตัวหลบจักรยานที่จู่ๆ ก็มาจากไหนไม่รู้

โครม!

“กรี้ด!”

เด็กสาวที่วิ่งตามอลิซมากำลังจะยื่นมือไปผลักก็ต้องตกใจเพราะอลิซเอี้ยวตัวหลบไป ก่อนจะมีจักรยานที่ไหนไม่รู้พุ่งเข้ามาชนกับเธอ

“โทษที”

“ขับเป็นหรือเปล่าเนี่ย!” เธอร้องบอกพร้อมกับมองหัวเข่าตัวเองที่เต็มไปด้วยเลือด หมดกันหัวเข่าของเธอ

“อ้าวคาโล” อลิซเอ่ยทักอีกฝ่ายทันที นั้นหมายความว่าเรื่องเมื่อครู่นั้นอีกฝ่ายตั้งใจจะแกล้งเธอ

เด็กสาวได้ยินว่าคาโลก็ได้แต่ตัวสั่นด้วยความกลัวเพราะถ้าเธอไปมีเรื่องกับกลุ่มนี้เข้า เธอก็คงไม่ต่างจากตกนรก

“ขะ…ขอโทษค่ะ” เด็กสาวเอ่ยบอก ก่อนจะรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งหนีหายไปเลย เพราะกลัวว่าจะถูกอีกฝ่ายจำหน้าได้ แล้วมาเอาคืนที่หลัง

“บังเอิญจังเลยนะว่ามั้ย” คาโลเอ่ยถามอีกฝ่ายที่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับเขาเลย แถมยังเมินเขาด้วยการเริ่มไปวิ่งต่ออีกครั้ง วันนี้มันบังเอิญจริงๆ นั้นแหละที่เขาได้มาวิ่งที่นี่ ก่อนจะเจออะไรสนุกๆ เข้า

อลิซไม่สนใจคาโลที่พยายามวิ่งไปด้วยกันกับเธอ พักนี้เธอบังเอิญเจอหมอนี่บ่อยเกินไปแล้ว รู้สึกเหมือนถูกอีกฝ่ายตามอยู่ตลอดเวลา

“นี่ ยัยหมูสามชั้นเรามาพนันกันมั้ย” คาโลเอ่ยขึ้นพร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปากเมื่อคิดเรื่องดีๆ ออก

“พนัน?”

“ใช่ ฉันคิดว่าที่เธอมาวิ่งแบบนี้คงอยากให้ตัวเองผอมล่ะสินะ หึ ถูกสินะ งั้นก่อนเปิดเทอมถ้าลดได้สิบโลฉันจะให้เงินสิบล้าน” คาโลพูดขึ้นด้วยท่าทางมั่นใจว่าอีกฝ่ายคงทำไม่ได้แน่ๆ

“สัญญาณลมปากเชื่อไม่ได้” อลิซพูดขึ้นเพราะเธอไม่อยากจะเชื่อใจอีกฝ่ายหรอก นี่ไม่ได้เห็นแก่เงินหรอกนะ

“ฉันลูกผู้ชายพอ” คาโลทุบอกตัวเสียงดังปึกสองครั้ง พร้อมกับมองอลิซอย่างเหนือกว่า

”ได้สิ เจอกันตอนเปิดเทอม” อลิซรับคำก่อนจะเปลี่ยนเดินแล้วหาทางปลีกตัวจากคาโลทันที

“ให้ตายสิ ยัยหมูสามชั้นนั้นคิดว่าตัวเองสวยมากหรือไง” คาโลบ่นไล่หลังเขาจะหาวิธีแก้แค้นยัยหมูสามชั้นให้ได้

“พี่ กินเยอะๆ หน่อยสิ” อลิซมองหน้าอลันที่พยายามจะให้เธอกินของให้หมด ดูเหมือนจะรักเธอมาก แต่ไม่ใช่เลยสักนิด

เพราะนี่ก็ผ่านมาแล้วหนึ่งเดือนหลังจากที่เธอพนันเอาไว้กับคาโลตอนนี้เธอลดไปสิบเอ็ดกิโลแล้ว ซึ่งมันให้พ่อกับโคลันตกใจมาก

และอลันก็พยายามบอกให้เรธอกินเยอะๆ จะได้อ้วนๆ ดูสิ น้องเธอมันคิดดูสิ มันบอกว่าเธอไม่สวยเหมือนตอนอ้วนเลย อยากรู้ว่าน้องชายเธอมันเอาตาไหนมองว่าสวย

“นี่ จัดของเสร็จแล้วค่อยกิน” อลิซบอกเพราะวันนี้เป็นวันแรกที่พวกเธอย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังใหม่แล้ว ซึ่งเธอเป็นคนหาเองกับมือ และพวกเธอทั้งสามยังถูกใจกับบ้านนี้อีกด้วย

“ครับ” อลันรับคำก่อนจะช่วยยกของกับพ่อ

ที่จริงของใช้พวกเธอมีนิดเดียว แต่เธอได้เงินมาจากการเล่นเทรดหุ้นมาเยอะก็เลยอยากซื้อของตกแต่งบ้านด้วย

เธอยังขำไม่หายจนถึงทุกวันนี้เลยเมื่อเห็นหน้าพ่อกับอลันที่ทำหน้าตกใจที่มีเงินในบัญชีสิบล้าน คือแบบว่านาทีนั้นก็ต้องทำหน้านิ่งเพื่อไม่ให้ตัวเองขำออกมาทุกวันนี้

อลิซยังแปลกใจตัวเองอยู่นะ ว่าทำไมเธอถึงได้มีอารมณ์แบบนี้ เพราะก่อนหน้านี้เธอไม่เคยยิ้มหรือหัวเราะเลยสักนิด

“พ่อไหวมั้ย ถ้าไม่ไหวพักก่อน” อลิซร้องตะโกนถาม เพราะพ่อของเธอใช้แรงมาทั้งวันแล้ว พอเห็นอีกฝ่ายส่ายหน้าไปมาบอกว่าไม่เหนื่อย เธอก็ว่าอีกฝ่ายไม่ได้

“พี่ มีคอมฯ ด้วยเหรอ”  อลันตะโกนถามเพราะเมื่อวานเธอไปเดินห้างมากก็เลยไปเลือกของจำเป็นต้องใช้มากไม่ว่าเสื้อผ้าของตัวเองหรือของพ่อกับน้องเธอก็เลือกมาหมดแล้ว มือถือก็ซื้อมาให้แล้วคนละเครื่อง แล้วก็อุปกรณ์เสริมทั้งหลายเธอก็ซื้อมาให้กับทุกคน

“ใช่ เอาใช้คนละเครื่อง” อลิซเอ่ยบอกมองไปยังทีวีจอใหญ่ที่เธอคิดว่าจะเล่นเกมกันสามคนพ่อลูกหลังกินข้าวเสร็จ

“ขนมาไว้กลางห้องเลยอลัน” อลิซตะโกนบอกอลันที่เพิ่งไปรับของจากด้านนอกเข้ามา

“ครับๆ” อลันถือถุงข้าวของมากมายเดินเข้ามาในบ้านหลังใหม่ตัวเอง เขาไม่คิดว่าจะถึงวันนี้เร็วว่าที่คิดว่าวันที่เขามีบ้านหลังใหญ่อยากกินอะไรก็ได้ โดยที่ไม่ต้องกลัวเงินหมด

“เอานี่ของพ่อกับของอลัน” อลิซแยกของเสร็จก็แบ่งของให้กับโคลันแล้วก็อลัน ทั้งสองทำหน้างงพร้อมกับถุงที่เธอยื่นให้ว่ามันคืออะไร

“ของเสริมหล่อค่ะหนุ่มๆ” อลิซบอกด้วยรอยยิ้มก่อนจะอธิบายวิธีการใช้ของต่างๆ ซึ่งทั้งสองก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ

“ผู้ชายเขาทำกันเหรอ” อลันถามอย่างสงสัย

“อยากหล่อก็ต้องดูแลตัวเอง” อลิซตอบกลับทันทีจะแยกตัวไปทำอาหารแต่เพราะน้องชายของเธออยากลองสั่งออกมาให้มาส่งที่บ้านบ้างก็เลยไม่ให้เธอทำ วันนี้ต้องเทรดหุ้นอีกรอบหน่อยแล้ว

“พี่” อลันร้องเรียกอลิซที่กำลังจะขึ้นไปบนห้อง

“ว่า”

“ผมได้คะแนนเต็มทุกวิชา” อลันเองบอก ก่อนจะพูดต่อว่าไม่ต้องทำตามสัญญาที่ให้ไว้ก่อนหน้านั้นก็ได้เพราะตอนนี้ก็มากเกินพอแล้ว

“อยากกินไรก็บอก เดี๋ยวพี่ลงมา” อลิซพยักหน้าก่อนจะจำได้ว่าเคยพูดอะไรเอาไว้กับอลันก่อนจะร้องบอกอีกฝ่าย แล้วขึ้นไปด้านบนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า

“เฮ้อ ช่างเถอะ เอาตามนั้นก็ได้” อลันถอนหายใจก่อนจะยอมแพ้ แล้วโทรสั่งอาหารอย่างรวดเร็ว

“โอ้! มีห้องออกกำลังกายด้วยเหรอเนี่ย” โคลันที่เดินไปยังห้องหนึ่งแล้วเปิดไปยังด้านในก็พูดขึ้นลืมไปเลยว่าช่วงนี้อลิซกับอลันพากันออกกำลังกายบ่อยมาก ยิ่งลูกสาวของเขายิ่งเปลี่ยนไปเรื่อยๆ

“พ่อ! มากินข้าวกัน” เสียงเรียกของลูกชายทำให้เขาปิดประตูก่อนจะเดินกลับไปหาลูกชายที่เห่อทุกอย่าง

มาแล้วๆ น้องผอมแล้วจร้า

คาโลเตรียมเงินสิบล้านไว้รอเลยนะ

 เรื่องซื้อบ้านเราจะไม่บรรยายถึงนะ แค่บอกผ่านๆ เท่านั้น เพื่อใครมาอ่านแล้วไม่เข้าใจว่าไปซื้อบ้านตอนนี้อะไรยังไง