NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หัวใจในวันวาน(มีebook)

    ลำดับตอนที่ #7 : อีกฝั่งของท้องฟ้า(1)

    • อัปเดตล่าสุด 23 มี.ค. 66


    วันที่เหนื่อยหนักจบไปอย่างเหนื่อยล้า แม้ท้องจะหิวเพราะกินข้าวเที่ยงไปนิดเดียว แต่ฉันก็อดทนรอเพื่อมากินก๋วยเตี๋ยวเจ้าอร่อยในซอยของคอนโดที่พัก ระหว่างนั่งรอ เบอร์โทรศัพท์ที่เพิ่งบันทึกไว้เมื่อสองวันก่อนก็โชว์หราหน้าจอ ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายเต้นระรัว…รองประธาน

    ฉันกดรับสาย ควบคุมตัวเองไม่ให้ตื่นเต้น

    “สวัสดีค่ะ คุณเหนือ”

    “คุณมีนา ผมลืมแฟ้มเอกสารของแผนกจัดซื้อไว้ที่ห้องทำงาน คุณช่วยไปเอามาให้ผมที่ Polaris Club หน่อย ผมส่งโลเคชันไปให้ในไลน์แล้ว”

     หา! ตอนนี้เนี่ยนะ “ได้ค่ะ”

    “แจ้งการ์ดได้เลยว่ามาหาผม” สั่งเสร็จก็วางสายไปเลย ให้มันได้แบบนี้สิ!

    โอ๊ย! พ่อคุณ จะใช้งานจนกว่าจะเข้านอนเลยหรือไง!

    เมื่อดูนาฬิกาแล้วพบว่าเกือบหนึ่งทุ่มเข้าไปแล้ว นี่ต้องกลับไปบริษัทแล้วต้องวนไป Polaris Club อีก ซึ่งดูจากโลเคชั่นแล้วก็ไม่ได้อยู่ใกล้กันเลยสักนิด แต่ท้องก็หิวเกินกว่าจะทนฝืน

    ดึกก็ช่างมัน ยิ่งโมโหยิ่งต้องกิน เมื่ออาแปะเอาก๋วยเตี๋ยวมาเสิร์ฟฉันจึงสั่งเพิ่มอีกชาม

    “วันนี้ทำไมกินดุจังเลยอามีน” อาแปะพูดพร้อมเดินไปลวกเส้นก๋วยเตี๋ยว

    “หิวมากเลยแปะ อยากจะกินให้หมดทั้งร้าน แต่กลัวลูกค้าคนอื่นๆ ของแปะไม่มีกิน”

    “ฮ่าๆ สงสัยวันนี้จะหิวมากจริงๆ” อาแปะหัวเราะอย่างชอบใจ 

    หลังจากจัดการก๋วยเตี๋ยวหมดไปสองชาม อารมณ์ของฉันค่อยดีขึ้นมาหน่อย

    กว่าจะมาถึง Polaris Club ก็เป็นเวลาเกือบสี่ทุ่มแล้ว เพราะลุงคนขับแท็กซี่เลี้ยวผิดเลี้ยวถูก ผิดนิดเดียวต้องวนไปอีกไกล ลุงซึ่งงงกับจีพีเอส บวกกับความมึนงงกับถนนในกรุงเทพฯ ของฉัน ทำให้เรากลายเป็นคู่หูคู่หลงที่พากันขับวนหลงทางอยู่อย่างนั้น

    เมื่อมาถึง Polaris Club จึงรู้ว่ามันคือผับขนาดใหญ่ ซึ่งตอนนี้เริ่มมีนักเที่ยวทยอยกันมาหนาตา ขนาดสี่ทุ่มคนยังเยอะขนาดนี้ ถ้าดึกกว่านี้คนคงแน่นร้าน

    ฉันยืนมองหน้าผับที่ฉากหลังตกแต่งด้วยสีดำ และมีแสงสีขาวพราวระยับในนั้น ราวกับนี่คือท้องฟ้ายามค่ำคืน

    Polaris หมายถึง ดาวเหนือสินะ…

    ‘จริงๆ แล้วผมชื่อดาวเหนือ แม่บอกว่าผมคือแสงสว่างที่นำทางชีวิตให้แม่ ในวันที่ชีวิตแม่มืดมนเหมือนท้องฟ้ายามค่ำคืน จนไม่รู้จะเดินไปทางไหน แต่แม่ก็มีดาวเหนือที่คอยนำทางให้แม่เดิน’

    อยู่ๆ ก็คิดถึงน้องเหนือในวันวาน ตอนที่เขานั่งเหม่อมองไปบนท้องฟ้าราวกับในหัวมีอะไรหนักอึ้งอยู่ในนั้น ฉันสลัดภาพเก่าๆ ออกจากหัวแล้วเดินไปหาการ์ดที่ยืนอยู่หน้าประตูทางเข้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    ดูอีบุ๊ก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×