Puzzle Game เกมส์ปริศนา.. ท้าความตาย

ลำดับตอนที่ #6 : กลุ่ม 2

กลุ่ม 2
 

          "อ่า.. อะ.. เอล ๆ"  โอ๊ะโอเขย่าแขนเอลพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

          "หืม.. " เอลขยี้ตาตัวเองแล้วค่อย ๆ ยันตัวเองลุกขึ้นมา แล้วหันไปหาโอ๊ะโอที่ตอนนี้สั่นเป็นเจ้าเข้า 

          "ทะ.. ทะ.. ที่.. ที่นี่.. ที่ไหนอ่ะ ? แล้วทำไมมีแค่พวกเรา 4 คนล่ะ ? ทะ.. ที่เหลือล่ะ ?"  โอ๊ะโอถามเอลด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ และขอบตาของโอ๊ะโอก็มีหยดน้ำใส ๆ คลอเบ้า

          "โอ๋ ๆ ไม่เป็นไรหรอกนะ.. ไม่ต้องกลัวหรอก อย่าร้องนะ" เอลยิ้มให้โอ๊ะโออย่างอ่อนโยน แล้วลูบหัวของโอ๊ะโออย่างเบามือ คำปลอบของเธอได้ผลสมกับหัวหน้าจริง ๆ โอ๊ะโอรีบปาดน้ำตาของตัวเองลวก ๆ แล้วรีบหันไปปลุกอีก 2 คนที่หลับสบายใจเฉิบ

          "ไมค์ พรีม ตื่น ๆ" โอ๊ะโอเขย่าทั้ง 2 คนให้ตื่นทั้ง 2 คนตื่นพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมายแถมรีบลุกพรวดขึ้นมาพร้อมกันอีก

          "ที่ไหนอ่ะ ?" ไมค์มองบรรยากาศรอบ ๆ "มืดตึ๊ดตื๋อเลยเว้ย" 

          "กลิ่นอับชะมัด" พรีมเอามือปิดจมูกตัวเอง แล้วค่อย ๆ ยันตัวเองให้ยืนขึ้น แต่ดูเหมือนว่ามือของเธอจะไปสัมผัสโดนกระดาษใบหนึ่ง ด้วยความอยากรู้จึงหยิบขึ้นมา "กระดาษไรเนี่ย ?"

          "หืม ? ขอดูหน่อยสิ" เอลยื่นมือขอกระดาษจากพรึม พรีมไม่ได้ว่าอะไรเธอยื่นกระดาษให้เอลแต่โดยดี เอลคลี่กระดาษไปนั้นออกแต่ว่ามืดเลยมองไม่เห็นซักเท่าไหร่ "ใครมีไฟฉายบ้าง ?" เอลถามเพื่อน ๆ ไมค์พยักหน้าแล้วส่งให้เอล

          "เขียนว่าอะไรหรอ ?" โอ๊ะโอถามเอลด้วยความสงสัย "อืม.. เอลคงลำบากเดี๋ยวถือไฟฉายให้ละกัน" โอ๊ะโอเอาไฟฉายมาจากมือเอลแล้วส่องไฟฉายไปที่กระดาษ เอลสูดหายใจเข้าแล้วเริ่มอ่านให้เพื่อน ๆ ฟัง

          "สวัสดี เราอยากให้คุณรู้อะไรบางอย่างมันสำคัญมาก คือ ตอนนี้คุณอยู่ในเกมของเรา สถานที่คือคฤหาสน์อาถรรพ์ มีวิญญาณอยู่มากมาย และก็มีหมาบ้าด้วย ระวังไว้คุณจะติดเชื้อจากมัน ภารกิจของพวกคุณคือให้คุณหนีออกจากคฤหาสน์นี้ให้ได้ อุปสรรคของพวกคุณคือความมืด ผลคือถ้าคุณทำสำเร็จคุณจะได้กลับสู่โลกของคุณ แต่ถ้าไม่คุณจะกลายเป็นวิญญาณ ระยะเวลาคือ 1 สัปดาห์ ขอให้โชคดี..." พอเอลอ่านจบทุกคนถึงกับหน้าซีดทันที รวมถึงตัวเธอด้วย

          "โหย.. แม่งสัส !" ไมค์อุทานออกมา แล้วเอามือตีหน้าผากตัวเองดังแป๊ะ !

          "เชี่ย.. ซวยแล้วไง" พรีมพูดออกมาบ้าง แล้วกรอกลูกตาไป

          "ตายแน่ ๆ" โอ๊ะโอทรุดฮวบน้ำตาเริ่มเอ่อล้นออกมา

          "เอาเถอะ.. ยังไงพวกเราต้องรอดอยู่แล้วล่ะ ! ฉันจะพาทุกคนกลับโลกแห่งความจริงให้ได้.. เชื่อใจฉันได้เลย !" เอลยิ้มให้ทุกคนอย่างอ่อนโยนถึงจะเห็นไม่ชัดก็เถอะ แต่.. พวกเขาเชื่อว่าหัวหน้าที่ฉลาด ซื่อสัตย์ เอาใจใส่ผู้อื่นอย่างเอลต้องพาพวกเขาออกไปได้อย่างแน่นอน

          "ว่าแต่.." โอ๊ะโอพูดออกมาแล้วค้างไว้

          "พูดต่อสิ" พรีมบอกให้โอ๊ะโอพูดต่อ

         "แล้วเราจะออกจากห้องนี้ยังไงล่ะ ?" โอ๊ะโอพูดต่อเล่นเอาทุกคนหน้าซีดแล้วพูดเป็นสียงเดียวกันว่า...

         "เอ่อ..... ลืมนึกไปเลยอ่ะ..."


สั้นเกินไปขออภัยอย่างแรงแบบว่าฟังหมีกู่วด่าโหยวแล้วแต่งไปด้วย ; w ; [ ฮา ]
แล้วบวกกับความตันอย่างไร้ที่ติ อีก 2 กลุ่มคอยก่อนนะฮะ [ โดนตบตี ]